ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΗΣ ΜΠΕΤΣΟΥΑΝΑ
Καθόμουν στη μεσημεριανή παλίρροια στο αντίσκηνό μου,
Και κοίταζα στο βάθος της ερήμου τους αμμόλοφους,
Κάτω από το ασυννέφιαστο στερέωμα
Που έλαμπαν μακρυά μέσα στον ήλιο.
Όταν μέσα απ` τον κόρφο της ερήμου
Ένα μελαψό αγόρι με βιάση ήρθε
Με ξυπόλυτα πόδια και σώμα γυμνό`
Και μια ήμερη αντιλόπη ακολουθούσε.
Με καθαρή την όψη, ευθύς μα πράος,
Και ύφος σεμνό στεκόταν,
Χαϊδεύοντας με απαλό το χέρι
Εκείνο το θεριό της ευγενούς γενιάς`
Κι έπειτα, μειλίχια κοιτώντας στο πρόσωπό μου,
Είπε στη γλώσσα της φυλής του
Με χαμογελαστή ματιά μα τόνο σκεπτικό,
" Ξένε- Είμαι στον κόσμο μόνος!"
"Έτσι έχω ζήσει, ένα μονάχο ορφανό παιδί,
Καθήκον μου να φυλάω των Μπόερς τα κοπάδια`
Κι αυτό το κακομοίρικο ελαφάκι τα πάντα ήταν όσα είχα
Να τ` αγαπώ, φίλο να το φωνάζω`
Όταν ξάφνου, με αυθάδικο αγκίστρι
Και λόγια κοροϊδευτικά, ο τύραννος εκείνος πήρε
Τον σύντροφό μου για το μικρό του αγόρι,
Που κάθισε και ζήλεψε τη μόνη μου χαρά.
"Φούσκωσε τότε η καρδιά μου! Μα όταν ένα αστέρι
έλαμψε της μεσονυχτιάς, οδήγησα απαλά
Τον αγαπημένο μου δεσμό στα ξένα, και μακρυά
Στην έρημο δραπέτευσα.
Κι εδώ, εξορισμένος απ` το είδος το ανθρώπινο,
Τρία φεγγάρια πάνω σε ρίζες κι άγρια βατόμουρα
ταξίδεψα` και τα θεριά που ψάχναν θήραμα πολέμησα,
Για να γλιτώσω από τους κακομαθημένους τρισχειρότερους.
"Μα χτΕς χαράματα ένας δικός μας χωρικός έφερε
Μήνυμα πως οι δικές σας οι σκηνές εδώ σιμά βρισκόταν,
Και τώρα με το βήμα βιαστικό έψαξα
Τη δική σας παρουσία, απαλλαγμένος από φόβο!
Διότι λένε, Ω, Άγγλε Αρχηγέ,
Δεν κοροϊδεύεις του αιχμαλώτου την οδύνη!
Άσε με τότε να σε υπηρετήσω, ωσάν δικός σου νάμαι-
Γιατί ολομόναχος είμαι στον κόσμο!'
Αυτή ήταν του Μαρόση η θλιβερή ιστορία,
Τα στήθη μας δεν ήταν από πέτρα`
Τα λόγια του, η πειστική του η ματιά κυριαρχεί-
Τον πήραμε και έγινε "δικός μας."
Και Μία, με της γυναίκας την λεπτή καρδιά
Ξεκλείδωσε τα συντριβάνια της καρδιάς του`
Και αγάπη ανάβλυσε πολλή- μέχρι που έγινε
Το ίδιο το παιδί της σε όλα εκτός απ` τ` όνομα.
Πρόκειται για ποίημα που βασίστηκε σε πραγματικά γεγονότα και αποδόθηκε
από τον Σκωτσέζο Pringle, ο οποίος έκανε συλλογή τραγουδιών και ποιημάτων των Καφφίρ.
μετάφραση: Χρυσούλας Πατρώνου-Παπατέρπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.