14.9.10

Tati-Loutard

(Κογκό)

ΑΠΛΗ ΖΩΗ

Σε κάποια γωνιά ενός ονείρου, βρίσκει τον πρόγονό του
Να φωνάζει " Στόπ" στην επερχόμενη περίπολο κοράκων
Οι οποίοι επιθεωρούν τη γη όπου οι άντρες έχουν πέσει
Μπροστά στα διπλωμένα όπλα του θανάτου.
Τι κρατάς αγαπητέ μου; του λέει ο πρόγονός του:
Στον κήπο εκείνο με τα λευκά τα πόδια,
Κανείς ποτέ δεν άφησε τον τόπο εκείνο.


ΣΚΗΝΕΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ
"Αυγή¨ (μέρος ΙΙΙ από ΙV)

Όλοι οι της θαλάσσης λέοντες παράτησαν αυτήν την παραλία
και χουζουρεύουν
Πέρα απ` τον ήλιο όπου πιστεύουμε πως είναι οι νεκροί.
Νανουρισμένοι απ` την ανάσα των απαλών μουσώνων
Που ξεκινάν για το προσκύνημα προς της ξηράς τα μέρη,
Οι εραστές που πιάστηκαν σε τέσσερις λιάνες
Ξανά ζωή υφαίνουν`
Και στην αυγή που ανατέλλει, η θάλασσα,
Ένα γέρικο, θεριό βαριεστημένο από θηράματα,
Πατά ανάμεσα στα βότσαλα με περιστέρας βήματα.

μετάφραση: Χρυσούλας Πατρώνου-Παπατέρπου

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ