ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΜΠΑΓΓΟΥ: Λέξη

Μπορεί αυτή η γραφή μου νάναι και η τελευταία.
Σαν το τέλος μου να ήτανε γραμμένο και γραφτό
Σα να τελείωνα ανάμεσα σε λέξεις
Λέξεις οικίες, καθημερινές ή ακατάληπτες κι ανόσιες
Ίσως κατά βάθος να ήθελα να ήμουν μια λέξη.
Από πονηριά το λέω, από συμφέρον.
Σκέψου τι ταξίδι έκανε αυτή η λεξούλα για να έρθει μέχρι το χέρι ή το στόμα μας…
Την άρπαξαν με τα’ αδρά τους χέρια Κύκλωπες και πολεμόχαροι πολεμιστές.
Τη συλλάβισαν μοναχοί στο Άγιο Όρος.
Κι ένας δύτης προσπάθησε να την πνίξει στο νερό
Μια γυναίκα την έκρυψε στην κοιλιά της σαν έμβρυο.
Μια άλλη δεν ήθελε να τη βγάλει από το αυτί της,
τόσο που την αγάπησε, χωρίς καν να έχει ήχο γλυκό.
Ένα παιδάκι την τύλιξε στο μαντήλι, καθώς σκούπιζε τη μύτη του.
Και μια άλλη έπεφτε και ξανάπεφτε στο πάτωμα σα μπαλάκι.
Έτσι θάθελα κι εγώ, η μικρή λεξούλα, να ζω: παίζοντας σα μπαλάκι.