20.3.13

ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: Χριστουγεννιάτικη ιστορία σε μπλε φόντο




“Είναι ζήσιμο λοιπόν ο Παράδεισος και το ζήσιμο γυρισμός. Ο γυρισμός το πιο μακρό Θυμάμαι. Λοιπόν; Ο γυρισμός πηγάζει απ’ το χάσιμο που μας συγκορμίζει” (…)
Νίκος Καρούζος
«Η συνήχηση του δέντρου» (δοκίμιο)


Μισώ αυτό το μπλε... Βρίσκεται παντού απλωμένο σαν εκτόπλασμα κι έχει καλύψει τα πάντα από τότε που πρωτομπήκα δω μέσα. Ένα κομμάτι από μπλε χοντρό χαρτί με κάπως γυαλισμένη τη μια του επιφάνεια. Καλύπτει φυρά παραθύρια σαν σκιάδιο. Κάποτε αντικαθιστά ακόμα και τζάμια που λείπουν. Στην έδρα της δασκάλας κάτω από το γυάλινο ανθοδοχείο, με τα χρυσάνθεμα το φθινόπωρο ή τα τριαντάφυλλα και τις μαργαρίτες την άνοιξη, στέκει τσιτωμένο ολοκαίνουργιο ατσαλάκωτο αθάμπωτο. Καθηλωμένο με αόρατες πινέζες στις γωνίες παίρνει τη μορφή του ξύλινου τραπεζιού που καλύπτει. Στα τετράδια και τα σχολικά βιβλία σαν το απαραίτητο και επίσημο καπλάντισμα.
Νόμος της ομοιομορφίας. Βάφει με μπλε ρουά και τις ποδιές των κοριτσιών. Ένα λευκό κολάρο με πριονωτή περιφέρεια τυλίγεται γύρω από το λαιμό κι αποδεσμεύει το πρόσωπο από το υπόλοιπο σώμα. Το κάνει να κείτεται παραδομένο σε ολοστρόγγυλο τάσι. Και τα πρώτα χάρτινα δημιουργήματα στη χαρτοκοπτική ήσαν μπλε κουνελάκια που κουνούσαν τ’ αυτιά τους και μπλε επίσης οι αταξίδευτες βαρκούλες -τι γύρευαν αυτές οι έρμες στα οκτακόσια μέτρα υψόμετρο;-. Είναι ένα ανυπόφορο μπλε, που κάποτε αγγίζει το βαθύ κυανό της μελάνης, σκούρο και έντονο στον υπερθετικό βαθμό που λες και υπάρχει για επιβάλλεται σ’ όλα τ’ άλλα χρώματα. Σοβαρό, επίσημο και αυστηρό, επιθετικό και ικανό να διαβρώσει τον αμφιβληστροειδή και να μολύνει τους νευρώνες. Στο ίδιο σχεδόν χρώμα ραφ κι οι φθαρμένες στολές των ανδρών των ΤΕΑ που η γιαγιά μου εξακολουθεί να αποκαλεί ΜΑΥδες. Και τα φαρδιά ρούχα του εύσωμου κλητήρα της Κοινότητας. Κεπέγκια και πορτοπαράθυρα στα μαγαζιά της πλατείας ακολουθούν το ίδιο βιολί σιέλ, γαλάζιο, μπλε σκούρο. Ποιόν Θεό άραγε προσπαθεί να μας κρύψει αυτό το απλόχερα χυμένο χρώμα; Πεθαμένο χρώμα και μια χάρτινη πατρίδα…

Στερεώνω με ρευστή κόλλα, πάνω σ’ένα φόντο μπλε από χαρτί, κομμάτια σε σχήμα αστεριών από το ασημόχαρτο των πακέτων των τσιγάρων. Βραδιά Χριστουγέννων χωρίς ξάστερο ουρανό που γιορτάζει, πώς να υπάρξει; Σωρός πακέτων από τσιγάρα έχουν μαζευτεί: Άρωμα Κεράνης, Καρέλια, Παπαστράτος 5, Έθνος εξαιρετικά, Ματσάγγος, Sante. Από σέρτικα άφιλτρα όλα. Η αρχική επεξεργασία περιλαμβάνει την απόσπαση και συλλογή των χρήσιμων στοιχείων. Το λεπτό αλουμινόχαρτο αποχωρίζεται με μια λεπτή κίνηση από το σχεδόν διαφανές χαρτί που καλύπτει τη μια του πλευρά. Η μυρωδιά των τσιγάρων έντονη ακόμα. Κι ας έχουν περάσει μέρες που φουμαρίστηκε το τελευταίο. Συνήθεια όλων των πιτσιρικάδων τη στιγμή ακριβώς αυτή να εφαρμόζουν την λεπτή ασημένια επιφάνεια στα χείλη και να εκφωνούν φωνήεντα ή χειλικά σύμφωνα ββββ, ππππ και διφθόγγους επί το πλείστον «ου». Συντονισμός σε μέταλλα και άγουρα χείλη. Μια δόνηση που εξαπλώνεται σαν ρίγος σε όλο το πρόσωπο. Από τις πρώτες ηδονές. Με πόσα λίγα μπορούσε να χαρεί κανείς…

Σε αδειανούς μεγάλους ντενεκέδες από τυρί έχουμε μπήξει, μέσα σε χώμα βαρύ μολύβι, κλαδιά από ποώδεις κέδρους που οι ξυλοκόποι φέρνουν από το ρουμάνι πάνω στα σαμάρια των μουλαριών. Αντικρίζω τώρα τους κέδρους στολισμένους με πολύχρωμες ευρωπαϊκές χαλκομανίες. Στα κλαδιά τους κρέμονται αλλοπρόσαλλα αγγελούδια που έχουν το πρόσωπο της Θεοδότας. Εκείνης που αποδόθηκε νωρίς στο Θεό. Της μικρής συμμαθήτριας που στα οκτώ της κάηκε με καμινέτο που έσκασε στα χέρια της καθώς οι γονείς της έλειπαν από το σπίτι. Το ροδαλό της πρόσωπο στο φέρετρο δεν κινούσε καμιά υποψία για τον θάνατο που το κατοικούσε. Κι οι ξανθές της μπούκλες έπαιζαν πάνω στο ήρεμο πρόσωπο με κάθε σείσιμο της λυγμικής πομπής… Ένας ύπνος μονάχα. Ενός απρόσεχτου μικρού παιδιού. Την ξανασυνάντησα αυτή τη μορφή πολλά χρόνια αργότερα στα πόδια της «Μαντόνα Σιξτίνα» του Ραφαήλ στην Πινακοθήκη της Δρέσδης. Εξήντα χρόνια νωρίτερα άνθρωποι καίγονταν κι εκεί σε υπόγεια, στις όχθες και τα νερά του Έλβα, όπως η Θεοδότα. Aνύποπτοι, σιωπηλοί, απελπιστικά μόνοι…

Αν λάβεις υπόψη πως τα πυκνά και ατίθασα κλαδιά του κέδρου σ’ έχουν πρωτύτερα αγκαθίσει ύπουλα και αλύπητα, σε κάθε προσπάθεια να τον στολίσεις, αυτό που βλέπεις είναι χωρίς καμιά αμφιβολία ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο για κλάματα. Δίπλα η μεγάλη σχολική φάτνη καλυμμένη -με τι άλλο;- μπλε κόλα και τούφες από βαμβάκι που υποδύονται το χιόνι. Με ξύλινες χειρολαβές μπρός πίσω σαν φορείο, έτοιμη για μεταφορά από σπίτι σε σπίτι στα χέρια των παιδιών. Φωτίζεται με λαμπάκι από μια κρυμμένη πίσω από το παχνί των ζώων μπαταρία Berec. Από τις εφτά το πρωί η κουστωδία του σχολείου περνά με τη σειρά τις γειτονιές.

«Χιόνια στο καμπαναριό που Χριστούγεννα σημαίνει»…

Στα σπίτια με πρόσφατα πένθη σεβασμός, κατεβασμένο κεφάλι, σιωπηλή αποχώρηση. Τα γνωρίζουμε ένα προς ένα αυτά. «Τα σπίτια των λυπημένων»… Αλλά ξέρουμε και τα σπίτια όπου άνθρωποί τους δεν είναι σε θέση ν’ ακούνε πια μήτε τις φωνές των αγγέλλων ούτε τι δικές μας, αφού το ξωτικό της απουσίας και των αποχωρισμών κάνει κουμάντο μέσα τους. Η λύπη κι εκεί ακουμπισμένη στην εξώπορτα σαν οικόσημο. Τα ρόπτρα αραχνιασμένα, ακούνητα καιρό. Ο σύρτης περασμένος με ασφάλεια στη θέση του. Στο σπίτι της χήρας Κούλκως βρίσκουμε ξαφνιασμένοι το διάδημα του Χάρου: Το καπάκι από το σανιδένιο φέρετρο που κατασκεύασε ο Ντάφας δεξιός ψάλτης της εκκλησιάς και μαραγκός κατά κύριο επάγγελμα. Το ’χει ντύσει με μαύρο πανί κι έχει στερεώσει επάνω τα απαραίτητα θρησκευτικά σύμβολα με λεπτές λευκές ταινίες. Από καιρό τα σημάδια της αρρώστιας της μονάκριβης θυγατέρας είχαν απελπίσει γιατρούς και συγγενείς. Και να που η μέρα έφτασε χριστουγεννιάτικα. Δεν έχει κλείσει τα εικοσιπέντε. Πέντε από μας θα χρειαστεί με εντολή του δασκάλου να συνοδέψουν την νεκρή μέχρι την εκκλησιά και το νεκροταφείο ως εξαπτέρυγα. Επίγεια Σεραφείμ και Χερουβείμ αποσβολωμένα μπροστά στο θρήνο της μάνας. Παραμονή Χριστουγέννων και μια νέα γυναίκα ντυμένη το νυφικό της κοιμάται κάτω από το βλέμμα εκείνου που τα βλέπει όλα κάτω από το σκοτεινό τρούλο. Είναι βαθύ σούρουπο όταν έχουν τελειώσει όλα…

Ξανά στο σχολείο. Νύχτα. Η παρωδία χριστουγεννιάτικου δέντρου, ένθεν και ένθεν της σκηνής, μέσα σε βάσεις τυλιγμένες με το απαράλλαχτο μπλε. Η σχολική γιορτή που από στιγμή σε στιγμή αρχινά. Το ποδοβολητό των νηπίων πίσω από τη σκηνή. Η μαδημένη φάτνη. Τα παράφωνα τραγούδια από τις παιδικές φωνές. Δεν αργεί το γέλιο ν’ ανθίσει στα πρόσωπα και σαν μεταδοτικό εξάνθημα να εξαπλωθεί μια έξαψη πάνω τους. Τα αναπόφευκτα λάθη, οι στραβοτιμονιές της θεατρικής διδασκαλίας, οι ξεχασμένοι στίχοι των ποιημάτων που παραλείπονται, η ανυπομονησία για τις δεκαπέντε μέρες σχόλης που έρχονται. Η χαρμολύπη. Το χοντρό αστείο της ψεύτρας ζωής. Και μια ξύλινη σόμπα στο μέσον της αίθουσας όπου πάνω της έχουν ξεχαστεί λίγες φλούδες πορτοκάλι. Το χιόνι που πέφτει ψιθυριστά έξω και σκεπάζει τώρα εκείνην με το νυφικό στα φρεσκοσκαμμένα χώματα. Όταν ο δάσκαλος μοιράζει μέσα σε χειροκροτήματα τα φτωχικά δώρα που κληρώνονται κι ύστερα τη συγκεντρωμένη από το πρωϊ συγκομιδή από τα κάλαντα: πορτοκάλια, μανταρίνια, καρύδια, μύγδαλα, φιστίκια, ξερά σύκα, μήλα, κάστανα ως και χαρούπια, κάτι ανάμεσα σε «Δεύτε τελευταίον ασπασμόν» ή «Διεμοιράσαντο…» και «Καλήν εσπέραν άρχοντες…» σα να μου σιγομουρμουρίζει η σκληρή εδώ πάνω βιωτή με κείνο το μπλε της, που μέσα του πέφτουν και σκοτώνονται όλα τα χρώματα, θυμίζοντάς μου το «Δυο πόρτες έχει η ζωή» κι όπου βέβαια τα παιδιά μπαινοβγαίνουν με ελευθέρας...


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 20 Δεκεμβρίου 2012, αρ,. φύλλου 671
φωτό: Raffaello Sanzio (1483-1520) Sistine Madonna (1512/1513), Gemäldegalerie Alte Meister, Δρέσδη Γερμανίας (φωτό Ν.Τ.)

59 σχόλια:

  1. Ανώνυμος20/3/13

    Καλό! Πολύ καλύτερο από τα σχόλιά σου.
    Καλή Σαρακοστή!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος20/3/13

    Πολυ χαζο κειμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος20/3/13

    1+2= Kαλό+χαζό= ΚΑΛΟΧΑΖΟ!
    Του βρήκα;

    karditsa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος20/3/13

    @2. Φοβερά επιχειρήματα!Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Athena20/3/13

    Πόσο άσχετος μπορεί να είναι κανείς, για να γράψει τέτοια σχόλια κάτω από ένα τόσο συγκινητικό κείμενο!
    Αφήστε που μ' έκανε να λατρέψω το μπλε ...
    Ευχαριστώ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος21/3/13

    Γιατι, οι αλλοι που το σχολιασαν θετικα, ειχαν επιχειρηματα; Ο,τι δε συμφωνει μαζι σου θελει τεκμηριωση ενω ο,τι συμφωνει αυτοδικαιως ειναι αντικειμενικο. Νηπιωδης σκεψη και απαντηση, οπως τοσες αλλες που γραφονται εδω. Have a nice day.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος21/3/13

    Μπλα μπλα ψευτοκουλτουρας. Ο επαρχιωτισμος σε δραση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος21/3/13

    Εμένα το πράσινο στα λευκά σύννεφα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος21/3/13

    @Athena
    Μήπως είσαι ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος21/3/13

    @7 Άει σιαπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος21/3/13

    "Επαρχιώτης στην Ομόνοια μέσ' στο ψιλόβροχο αρχές του Μάη..."
    Από επαρχιώτη θα 'παθες χουνέρι εσύ χρυσέ μου...

    karditsa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος21/3/13

    τρέχα karditsa μ' κι θα μας πάρουν τη μπάλα σν άλλ ανάρτησ !!! Μια χαρά ίνι Νώντας ιδώ, μην κάθισι κι ασχουλείσι μι τις φαρμακόγλουσσις...
    τρίκαλο

    (σ'είπα σήμιρα πόσου σ' αγαπάου;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος21/3/13

    "Έτος 1977, μόλις έχουν εκδοθεί σε τόμο οι μέχρι τότε συλλογές πεζογραφημάτων του Ιωάννου. Η κριτική αποθεώνει. Μόνη παραφωνία μια διάλεξη του Μαρωνίτη στη θρυλική Τέχνη της Θεσσαλονίκης, αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύονται το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς στο Βήμα. Εκεί ο κριτικός θα χαρακτηρίσει την πεζογραφία του Ιωάννου δείγμα «επαρχιακής λογοτεχνίας»: λογοτεχνία που επιμένει σε ένα «σύστημα ανθρωπογεωγραφίας κλειστό, ευσύνοπτο, άμεσα χαρακτηρισμένο» (στον Ιωάννου μνημειώνεται η Θεσσαλονίκη), κι έτσι εκθέτει μεν τα όρια του συστήματος, καταλήγει όμως να πέφτει και στην παγίδα του, να παγιώνεται σε τουριστική τοπογραφία και διδακτισμό. Ο Ιωάννου εκνευρίζεται. Πολύ. Θα θυμηθεί, λίγα χρόνια μετά, μιλώντας «εις εαυτόν»: «Μόλις τά ΄μαθες, έγινες Τούρκος. Είπες... ότι θα βάλεις κάτω τον Μαρωνίτη και θα τον πατάς, όσο να του βγάλεις τ΄ άντερα».

    για τον μπλαζέ τύπο που απεχθάνεται τους επαρχιώτες και το μπλα -μπλα τους

    "ψάξε-ψάξε"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος21/3/13

    @ ψάξε-ψάξε
    Δε μας χαιρετάει κι ο Μαρωνίτης και οι άλλες αυθεντίες... Ο Ιωάννου μιλάει στην καρδιά του αναγνώστη και μάλιστα του Θεσσαλονικιού. Καλός ο πανεπιστημιακός δάσκαλος, αλλά όχι και επί παντός του επιστητού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος21/3/13

    «Μόλις τά ΄μαθες, έγινες Τούρκος. Είπες... ότι θα βάλεις κάτω τον Μαρωνίτη και θα τον πατάς, όσο να του βγάλεις τ΄ άντερα».
    αγαπητέ 14@ δεν εκθειάζω τον Μαρωνίτη.Τουναντίον με τον Ιωάννου τάσσομαι αναφανδόν!
    Αλλά το 'γραψα για νάχει τον νου του ο @7 (και τ' άντερά του στη θέση τους...).

    "ψάξε-ψάξε"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος21/3/13

    Τρίκαλου κι γω σ΄αγαπώ..
    Είσι όμους ν' αρχινήσουμι στις φάπις αυτόν τον Λόρδο που υπουτιμάει τ'ς "επαρχιώτες";

    karditsa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Θεσσαλία Χ. Τεριακή21/3/13

    Μ’ άρεσε το κείμενο, ιδιαίτερα γιατί με οδήγησε σε ανάμνηση, «αναβίωση» ανάλογων στιγμών του παρελθόντος. Το παρομοίασα με τη madeleine στο «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» του Marcel Proust.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος21/3/13

    Πες του ντε κι κόντιψα να πλαντάξου !
    Άσι βρε τουν ψηλουμίτ, έλα κι συ να χαρίσις κανα ποίμα, γίνιτι χαμός σι λέου... ουμουβρουντία !!!
    τρίκαλο

    Πάμι το καλό που σι θέλου... ιμίς μαζί κι αντάμα.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος22/3/13

    Ψαξε ψαξε : κλαψε κλαψε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος22/3/13

    19@ "μακάριοι οι πτωχοί του πνεύματος...."
    "ψάξε-ψάξε"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος22/3/13

    "ψάξε-ψάξε" : Χαίρε !
    ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος22/3/13

    Τί εγινε τε παιδια; Οι ιδιοι 5 ανθρωποι γραφουν παντου; Μηπως ειστε και συγγενεις μεταξυ σας;! Χαχα..... σας αφηνω να τα πειτε μεταξυ σας......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ανώνυμος22/3/13

    Μπα, λιγότεροι από πέντε γράφουν δικέ μου.
    Οι τρείς συγκριμένα είναι ...ένας για την ακρίβεια!

    "καρφί"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος22/3/13

    @23
    Καλά το είπε ο προηγούμενος.
    Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.
    Άθροισμα : πέντε !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ανώνυμος22/3/13

    "καρφί" άσε τις σολωμονικές που πας να μας κάνεις το μέντιουμ. Τόσοι γράφουν επώνυμα, αποκλείεται άλλοι τόσοι να γράφουν ανώνυμα;
    ΕΔΩ και ΤΩΡΑ όμως τα σχόλια πρέπει να αφορούν το θέμα, που είναι το διήγημα; ημερολόγιο; του Ν. Τσίγκα.

    "σφυρί"
    χωρίς δρεπάνι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ανώνυμος23/3/13

    "Kάμε ώστε ν α φ α ί ν ε τ α ι κ α θ α ρ ά η μ ι κ ρ ό τ η τ α τ ο υ τ ό π ο υ- ο σιδερένιος και αδιαπέραστος κύκλος απο τον οποίον είναι ο τόπος ζωσμένος. Έτσι από τη μικρότητα του τόπου θα προβάλουν οι μεγάλες ουσίες".

    Διονύσιος Σολωμός, "Στοχασμοί", ΑΕ 406
    για όσους ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥΣ καταγγέλουν τον "επαρχιωτισμό" του κειμένου...

    "ψαξε-ψάξε"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ανώνυμος23/3/13

    δια το προκείμενον...

    (...)Μα εσύ που γνώρισες τη χάρη της πέτρας πάνω στο θαλασσόδαρτο βράχο
    το βράδυ που έπεσε η γαλήνη
    άκουσες από μακριά την ανθρώπινη φωνή της μοναξιάς και της σιωπής
    μέσα στο κορμί σου
    τη νύχτα εκείνη του Άι-Γιάννη
    όταν έσβησαν όλες οι φωτιές
    και μελέτησες τη στάχτη κάτω από τ᾿ αστέρια.

    Γιώργος Σεφέρης, “Φωτιές του Άι-Γιάννη “

    karditsa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ανώνυμος23/3/13

    Ό,τι και να λένε κάποιοι, το κείμενο είναι super!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ανώνυμος25/3/13

    Τι μου θύμισες karditsa...
    Την εκδίκηση της γυφτιάς :
    http://www.youtube.com/watch?v=pqRJzbeDupw
    Στην αγάπη όμως δε χωράει εκδίκηση.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ανώνυμος25/3/13

    Δεν πας καλά @29 που σου θύμισα αυτό με τους συγκλονιστικούς στίχους του Σεφέρη...
    Τίποτ' άλλο θα θυμάσαι και χαίρεσαι.
    Συμμαζέψ'!!!

    karditsa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ανώνυμος25/3/13

    @ ψαξε ψαξε
    Αρα λεμε ο,τι βλακεια μας ερθει και ετσι φανερωνουμε τη μικροτητα του τοπου; Χαχαχα!.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ανώνυμος25/3/13

    Σε πείραξε ο ληγμένος μπακαλιάρος 31 @...
    Ή να υποθέσω πως απλώς είσαι χαχαχας;
    "ψαξε-ψάξε"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Συγγνώμη, παιδιά, mea culpa ! ; Έγινε παρεξήγησις, οφείλω εξηγήσεις.
    Με αφορμή τα περί επαρχιωτισμού θυμήθηκα την εκδίκηση της γυφτιάς (και τελικά το τραγούδι είναι από τα Δήθεν). Άρα στον "ψάξε-ψάξε" απευθυνόμουν και ειλικρινά με εύθυμη διάθεση. Να με συγχωρείς karditsa, ουδείς αναμάρτητος. Για τους στίχους του Σεφέρη, ένα έχω να πω :
    ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ανώνυμος25/3/13

    Τη μικρότητα του τόπου ΔΥΣΤΥΧΩΣ την αποκαλύπτεις εσύ 31@ (σ' ολόκληρο το ...μεγαλείο της)

    karditsa
    29@ σε ασπάζομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ανώνυμος27/3/13

    Να μη χαλάσω την οικογενειακή κουβεντούλα σας! Ψαξε ψάξε και κουραφέξαλα. Εκτός από χιούμορ κατωτάτου επιπέδου και κειμενάκια copy έχεις κάτι δικό σου να μας πεις; Ή απλά θα αρχίσουν τα φιλαράκια σου, ή και εσύ ο ίδιος με άλλο όνομα, να προσβάλλετε; Αλήθεια, εσείς οι Καστοριανοί, τέτοια κουλτούρα έχετε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ανώνυμος27/3/13

    ξεκουμπίδια 35@ troll!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ανώνυμος27/3/13

    Σοφολογιώτατον κύριον 35@ (εν νεφέλαις...):

    "Αυτά τα λόγιαααα (Αχ!) με σφίξανε σαν πένσα,
    τα είπε χθες το βράδυ μια ψυχή
    κι ένας φαλάκρας, απ’ έξω και από μέσα χαμογελούσε,
    ναι, γιατί να σκοτιστεί..."

    Διονύσης Σαββόπουλος

    "ψαξε-ψαξε" ταπεινός δούλος της ερεύνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ανώνυμος27/3/13

    "Ω Αθήνα πρώτη χώρα
    τι γαδάρους τρέφεις τώρα"

    Εμμ. Ροΐδης

    YΓ. Απού ν'Αθήνα είπις είσι ρα τριανταπέντι;

    karditsa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ανώνυμος27/3/13

    35@ Ποιό είναι το πραγματικό σου πρόβλημα μας λες; Το "επαρχιώτικο" και "ανεπαρκές" κείμενο ("χαζό" και "σαχλό" επίσης), η παρέα που σιγοντάρει τον "ψαξε-ψαξε" , οι ποικιλώνυμοι ανώνυμοι, οι εξυπνάδες ή οι βλακείες (μας); Τι απ' όλα άνθρωπε;
    Κι αν δεν σ' αρέσει εδώ πέρα τι κάθεσαι-και ποιός σε πιάνει και δεν πας στο καλό του Θεού και της Παναγίας... Υπαινίσσεσαι διάφορα με τους εδώ ανώνυμους και μας έχεις πήξει στην ..."τρολιά"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ανώνυμος29/3/13

    Αυτο λεγεται ελευθερια γνωμης και ειναι η απαντηση μου στην ελευθερια βλακειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ανώνυμος30/3/13

    40@
    Σ' αφήνουμε τότε μοναχό σου να ...κυριαρχήσεις με την ιδιότητα του Π α ν ύ β λ α κ ο ς !

    karditsa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ανώνυμος30/3/13

    40@ σου συνιστώ τα εξης αναγνώσματα:
    "Mωρίας εγκώμιον" (Έρασμος
    "Περί βλακείας " (Ρ. Μουζίλ)
    " Η τεραστία σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω" (Ευαγ. Λεμπέση)
    Θα βρεις τη γενιά σου ν' αναγαλιάσει η καρδιά σου!

    "ψάξε-ψάξε"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Ανώνυμος30/3/13

    Ψαξε ψαξε: συνεχισε να μελετας και να ερευνας. Σου δημιουργει την ψευδαισθηση οτι εισαι καποιος. Οσον αφορα τη βιβλιογραφια, το πιο ευκολο πραγμα σημερα ειναι η ευρεση βιβλιογραφιας και βιντεο στο ιντερνετ. Πολυμαθης δεν ειναι αυτος που βγαζει τη σοφια του στα blogs. Τρολλαρω και το ευχαριστιεμαι γιατι ξερω οτι μιλω με μικρα ανθρωπακια. Εσυ κ η karditsa ικανοποιηστε να συνασπιζεστε και γινεστε κουραστικοι και μονοτονοι. Ο προσανατολισμος του blog σας βολευει απιστευτα γιατι εκδηλωνετε τη μικροψυχια σας. Επειδη ο πολυς κοσμος δε σχολιαζει τα γραφομενα σας, θεωρειτε οτι ειστε αποδεκτοι! Θα συνεχισω να τρολλαρω, γιατι ειναι μονος τροπος να σπασει το οιδημα της μιζεροκακομοιριας. Εαν θυμαστε το muppet show και θελετε να κανετε κατι εποικοδομητικο στη ζωη σας, τοτε μιμηθειτε τα δυο γεροντακια στο μπαλκονακι του θεατρου που σχολιαζαν με χιουμορ. Δεν θα κανω τον κοπο να σας βρω πιο πολλες λεπτομερειες γιατι δεν κανω τον εξυπνο. Μπειτε σε " ψαχτηρια" και ενημερωθειτε. Ο ενας παππους παντως λεγοταν starlet ή καπως ετσι. Συνεχιστε να γραφετε, μικροι και ασημαντοι, και η τρολλοκρατια θα ανθισει........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ανώνυμος30/3/13

    Κοινή Ανακοίνωσn:
    Η karditsa, o "ψάξε-ψάξε" , ο "Ακαδημαϊκός Μπαμπινιώτης" και "ο Αναρχικός Πρίγκηψ Πέτρος Κροπότκιν" υποβάλλοντες ευσεβάστως τις ευχαριστίες προς την ΟΔΟ και τους θερμούς χαιρετισμούς των προς τους θαμώνες του μπλόγκ απέρχονται οριστικά. Δηλώνουν δε ότι πράγματι ηττήθησαν κατά κράτος υπό του μεγίστου βλακός 40@ (κλπ).
    Εξάλλου το 'χε προβλέψει ο μακαρίτης Ηλίας Πετρόπουλος "ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΗΤΤΗΤΟΙ".
    Βλάκα 40@ κλπ μοναχός σου τώρα χόρευε κι όσο θέλεις πήδα!

    Ακολουθούν υπογραφαί

    ΥΓ. (1) Τρίκαλου σε φιλώ -karditsa
    (2) εσύ που θα το σφύριζες στον κανονικό
    Μπαμπινιώτη να μας μηνύσει μην κάνεις
    τον κόπο. Σου αφήνουμε παρέα να κάνετε
    duo!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Ανώνυμος30/3/13

    "(...) συνεχισε να μελετας και να ερευνας.
    Σου δημιουργει την ψευδαισθηση οτι εισαι καποιος".

    Ρε 43@ είσαι τελείως μπούφος ή μου φαίνεται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ανώνυμος30/3/13

    Ειναι λεπτη ειρωνια.. ευφυεστατε @45...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Ανώνυμος30/3/13

    Ε ι ρ ω ν ί α λοιπόν.Όχι ειρωνεία...
    Άρα κ α ι αγράμματος εκτός από μπούφος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ανώνυμος30/3/13

    ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

    Ιιιιιιιιιι karditsa μ !
    Πάλι θα σι βάλου τις φουνές !!! Αυτούνη τη φουρά όμους θα σι τραβήξου κι τ’ αυτί κι θα χρειαστείς τριαντατρείς νουσουκόμις να στου μιριμιτίσουν !
    Για ιδέ κιρό που διάλιξις… Τώρα βρε που είδα κι έπαθα να μάθου τη θισσαλική διάλικτου, για να συνενογιέμι μαζί σ, karditsa μ!
    Να φύγ ου ψάξι-ψάξι, θα του υποστώ, γιατί όλου πλιρουφουρίις είνι. Να φύγ ου Ακαδημαϊκός, θα του αντέξου, γιατί κόντιβι να μας κουμπλιξάρ μι την τειλιουμανία τ. Να φυγ ου πρίγκηψ, ώρα τ καλή! Δεν πιστέγου πια σι πρίγκηπις (ικτός απού έναν μικρόν είνι αλήθεια…)
    Μι σένα όμους karditsa βρήκα την άγια χαρά! Πότι γιλούσαμι, πότι σουβαρευούμασταν, είχαμι ειπικοινουνία!
    Κι του χειρότιρου: Φέγς κι μ αφήνς έρμιου στουν 40! Ακούς ικεί μαναχός τ να χουρεύ κι να πδάει! Είσι μι τα σουστά σ;;; Οι χουροί μας είνι κοινουτικοί κι κυκλουτικοί πάππουν προς πάππουν! Τι κοινό να έχου μ έναν που χουρεύ μαναχός τ ή πδάει σαν τη μαϊμού απού δέντρου σι δέντρου; Α;;;
    Δεν έχου όμους του δικαίουμα να υπεισέρχουμι στα προσωπικά σ! Μι φταν που μι θυμήθκις κι μ άφσις του φιλί σ. Θα κάνου κι γω τα κουμάντα μ! Φέγου κι γω κι δε χρουστάου λουγαριασμό!
    Στιρνό μ δουράκι ένα τραγούδ μι νόημα κι ιλπίζου να του ακούς μι την καλή την έννοια, μέρις που νι (πρόσιξι ιδιαίτιρα τουν πρώτου στίχου):
    http://www.youtube.com/watch?v=DLtCffIYN0Y

    Σι ασπάζουμι, γιαβρί μου!
    τρίκαλον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Ανώνυμος30/3/13

    Δε ξέρω τι είναι το δημοσίευμα, αλλά τα σχόλια σας είναι ...
    "Σαρακοστιανό παραμύθι σε μωβ φόντο"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Ανώνυμος30/3/13

    "Έχουν γραφτεί πολλά για την ψυχοπαθολογία των trolls, που απλώς καταστρέφουν χωρίς να απολαμβάνουν ούτε την δόξα της καταστροφής – μια και παραμένουν ανώνυμα. Δεν είμαι ειδικός και δεν θα ήθελα να διακινδυνεύσω ερμηνείες. Αλλά είναι γεγονός ότι υπονομεύουν ένα από τα πιο σημαντικά επιτεύγματα του Internet – τον ανοιχτό και ελεύθερο διάλογο.
    Πολλά email μου λένε: αγνόησε τους. Μην τους κάνεις τη χάρη ούτε να απαντήσεις, ούτε να φύγεις. Σωστή συμβουλή, μόνο που προϋποθέτει ασθενή όσφρηση και γερό στομάχι. Πόσο αντέχεις να συζητάς μέσα σε ένα βόθρο;"

    περισσότερα εδώ: http://doncat.blogspot.gr/2013/02/blog-post_23.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Ανώνυμος30/3/13

    @50
    Φίλε καινούριος είσαι; Αυτό το έχουμε ξαναδιαβάσει.
    Εδώ δε διαμαρτύρεται ο Τσίγκας, τον Δήμου θα ακούσουμε;
    Άιντε καλό ξημέρωμα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Ανώνυμος31/3/13

    Σορρυ, λαθος μου... ειρωνεια..... Ξερεις βλεπω να μενεις στο γραμμα του νομου, προφανως αγνοωντας το πνευμα!!!! Αγωνια για να βρεις ενα σφαλμα! Μονο αυτο σχολιασες και αρα μονο αυτο καταλαβες!!!! Οσον αφορα την ταμπελιτσα του μπουφου ειναι γελοια!!!! Ξερεις τωρα.... κοιτας τον καθρεπτη σου και το επιβεβαιωνεις.. ανθρωπακι της πλακας... οσον αφορα το trolling, γραψτε κατι δικο σας και οχι απο τα ψαχτηρια του ιντερνετ...... αλλα φυσικα μεχρι εκει φθανει η σκεψη σας: να βρω κατι ετοιμο να απαντησω για να μη γινω ρεζιλι.... ζουζουνακια!.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Ανώνυμος31/3/13

    52 @ Ξέρεις, μπορείς-έχεις κάθε δικαίωμα- να πας να αφρίσεις και σε καμιά άλλη ανάρτηση. Έχω σιχαθεί τα σάλια σου και τη γελοιότητά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Ανώνυμος31/3/13

    "Υπενθυμίζεται ότι η εφημερίδα δεν δημοσιεύει σχόλια που έχουν προσβλητικό χαρακτήρα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. kinikos1/4/13

    Καταπληκτικό κείμενο.
    -Σε γέλασε ο Απρίλης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Ανώνυμος1/4/13

    @56
    Σύνελθε... μόνον ο αθέατος Απρίλιος δεν σε γελάει ποτέ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Ανώνυμος1/4/13

    Αχ βρε ατιμούλικο (υπ' αριθ. 56@), πόσα ξέρεις εσύ...
    Μας έκανες και γελάσαμε πάλι με τις χαριτωμενιές σου!

    Νώντας Τσίγκας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Ανώνυμος1/4/13

    Νώντα είσαι οφ σάιντ !!!!
    Για την ποιητική μου αναφορά δε βρήκες να πείς έναν καλό λόγο...
    Αμ σ' αρέσουν κι εσένα οι τσαχπινιές με φαίνεται!

    57

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ