12.6.15

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Εθνικές εκλογές 2015




Σήμερα θα αλλάξω τη θεματολογία μου μια και τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών ή μάλλον σοφών επιλογών του εκλογικού σώματος, προσφέρονται για σχόλια και παρατηρήσεις, όπως επίσης και η αυξημένη αβεβαιότητα μέσα στην οποία ζούμε τις τελευταίες ημέρες.
Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά καταγράφει μια αδιαμφισβήτητη παρατήρηση:
«Οι πολλοί, που ο καθένας τους χωριστά δεν είναι αξιόλογος, ενδεχόμενα όλοι μαζί να είναι καλύτεροι από τους ξεχωριστούς πολίτες, όχι σαν άτομα, αλλά σαν σύνολο»… «Είναι δίκαιο οι πολλοί να αποφασίζουν για τα πιο σοβαρά ζητήματα».

Στα 50 περίπου χρόνια που συμμετέχω στο δημόσιο βίο της χώρας ως ενεργός πολίτης, βλέπω κάθε φορά πόσο δίκιο είχε ο μεγάλος μας φιλόσοφος. Μεταξύ μας, έχω συμμετάσχει σε πάνω από 20 εκλογικές αναμετρήσεις και πολύ λίγες φορές μπορούσα να πανηγυρίσω με τους νικητές. Παράλληλα, κανείς μας δεν θα μπορούσε να κάνει τόσες πολλές και συνάμα σοφές επιλογές. Το πολύ-πολύ να έκαμνε μία. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις τελευταίες εκλογές:

-Να τιμωρήσει τον αρχηγό του ΠαΣοΚ δίνοντάς περισσότερες ψήφους στο Βασίλη Λεβέντη της Ένωσης Κεντρώων στην Α’ Εκλογική Περιφέρεια Θεσσαλονίκης. Ευτυχώς πήρε το μήνυμα και σε λίγο θα αφήσει την αρχηγία. Καιρός είναι να αφήσει και τη βουλευτική έδρα. Όσα είχε να προσφέρει στον τόπο, τα προσέφερε αφειδώς στα 30 και πλέον χρόνια της Πολιτείας του. Να θυμηθούμε μερικά του κατορθώματα.
• Από το τελευταίο θωρακισμένο αυτοκίνητο αξίας 750.000 ευρώ, το σέρβις του οποίου στοίχιζε όσο η αγορά ενός μεγάλου οικογενειακού αυτοκινήτου (20.000 και πλέον ευρώ) σε μια περίοδο άγριας λιτότητας,
• Το πνευματικό του τέκνο-Νόμο περί (αν)ευθύνης των υπουργών που τον περιέβαλλε με Συνταγματικό μανδύα προστασίας,
• Την παρακράτηση της λίστας Λαγκάρντ τη στιγμή που άλλες χώρες την είχαν αξιοποιήσει με την εισροή αρκετών δισεκατομμυρίων στα δημόσια ταμεία,
• Το γεγονός ότι δεν αντιλήφθηκε, αν και πρωτοκλασάτο στέλεχος με μακρόχρονη θητεία σε καίριες θέσεις, την επικίνδυνη διόγκωση του εξωτερικού δανεισμού της χώρας που έφερε σε τόσο απαξιωτική θέση τη χώρα. Ένας πρωτοετής φοιτητής Οικονομικών θα ήταν σε θέση, από τα πρώτα μαθήματα Οικονομετρίας, να προβλέψει με ακρίβεια 99% την εξέλιξη του δημόσιου χρέους, αν του δίνανε τα στοιχεία μιας προηγούμενης δεκαετίας.
Τον Βασίλη Λεβέντη τον είδα για μια στιγμή φευγαλέα σε κάποια από τις εκλογικές του παρουσιάσεις στην τηλεόραση. Παρατήρησα τα σημάδια που άφησε ο χρόνος επάνω του και θαύμασα, μέχρι παρεξήγησης, την επιμονή του να συμμετέχει σε τόσες εκλογικές αναμετρήσεις, αυτοχρηματοδοτούμενος ή με τις πενιχρές εισφορές μερικών φίλων και οπαδών. Έλεγα μέσα μου. Καλά, γιατί επιμένει; Μια, δύο, τρεις φορές εκθέτεις τις απόψεις σου και βλέπεις την πενιχρή ανταπόκριση του εκλογικού σώματος. Γιατί συνεχίζεις; Να λοιπόν που το εκλογικό σώμα τον δικαίωσε με τον καλύτερο τρόπο.

-Η διάσπαση και εξαφάνιση των Οικολόγων Πράσινων που δεν κατάφεραν σε μια περίοδο απαξίωσης των 2 μεγάλων πολιτικών κομμάτων να αποσπάσουν ένα αξιόλογο ποσοστό. Η εμμονή του κ. Τρεμόπουλου να είναι στο προσκήνιο για τρεις και πλέον δεκαετίες, μιμούμενος τους επαγγελματίες της πολιτικής, δεν αποτελεί θετικό στοιχείο για το κίνημα που δεν απόκτησε στοιχεία κινήματος.

-Όπως και το «Κίνημα» του Γ. Παπανδρέου που είχε σίγουρη την είσοδό του στη Βουλή. Αν και με σπουδές Κοινωνιολογίας, αγνόησε παντελώς ότι τα κινήματα είναι δημιούργημα της βάσης των πολιτών και όχι μιας ολιγομελούς ελίτ, αποξενωμένης από τα προβλήματα του τόπου. Έδωσε τη χαριστική βολή στο ΠαΣοΚ το οποίο πρέπει να απαλλαγεί τελείως από τα παλαιά του στελέχη, αν θέλει να έχει κάποια μελλοντική ανταπόκριση στο εκλογικό σώμα. Τώρα αγωνίζεται, συνεπικουρούμενος από τον στενό του συνεργάτη, να αποκτήσει γραφείο στη Βουλή για να συνεχίσει να προσφέρει το εθνοσωτήριο έργο του!

-Τις παλινωδίες του πλήρωσε και ο κ. Κουβέλης, παρόλη την εκτίμηση που έτρεφαν προς το πρόσωπό του μεγάλα τμήματα του εκλογικού σώματος. Έκριναν ότι δεν προσέφερε κάτι ξεχωριστό και τον έθεσαν εκτός μάχης με ένα πολύ ταπεινωτικό ποσοστό.

-Έκπληξη αποτέλεσε η συνέχιση της παραμονής στη Βουλή του κόμματος των ΑνΕλ, αλλά με γενναία μείωση της δημοτικότητάς του. Ομολογώ πως η δήλωση του αρχηγού του προς τους νεώτερους «να κλείσουν τους γέρους στο σπίτι» με εκνεύρισε και φρόντισα, παρόλο που δεν υπήρχε τέτοιος φόβος, να βγάλω διπλά κλειδιά!.

-Το ΚΚΕ αύξησε ελαφρά τη δύναμή του αλλά συνέχισε τις ίδιες ανεδαφικές διακηρύξεις, αρνούμενο οποιαδήποτε συνεργασία ακόμα και με τον πιο κοντινό προς αυτό πολιτικό χώρο.

-Το Ποτάμι έκανε μια πολύ καλή εμφάνιση, αλλά δυστυχώς για ένα μικρό ποσοστό δεν κατάφερε να αναδειχθεί σε τρίτη πολιτική δύναμη την οποία κατέλαβε η Χρυσή Αυγή, παρά την ελαφρά μείωση του ποσοστού της τελευταίας. Όσοι το ψήφισαν και όσοι αρνήθηκαν την ψήφο τους, περιμένουν να δουν τη στάση του στη νέα Βουλή η οποία θα έχει και πάλι 7 κόμματα.

-Η ΝΔ αποδοκιμάστηκε από το εκλογικό σώμα. Επί 2 και πλέον έτη δεν κατάφερε να συντάξει ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Δεν κατάφερε να φτιάξει μια Εθνική Επιτροπή Κρίσης από τα φωτεινά μυαλά του τόπου για να χαράξουν μια πορεία εξόδου. Λίγους αξιόλογους που χρησιμοποίησε (π.χ. ο τέως Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης) τους παρόπλισε σύντομα. Πελαγοδρομούσε με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Θυμήθηκε την αναθεώρηση του Συντάγματος που αποτελούσε καθολική απαίτηση την τελευταία στιγμή. Επέλεξε τον υποψήφιο Πρόεδρο χωρίς καμιά διαβούλευση. Επέλεξε τα εύκολα και άδικα οριζόντια μέτρα. Με μέτρα σπασμωδικά και πολλές φορές αντιφατικά και με μια εκστρατεία κινδυνολογίας δεν έπεισε το εκλογικό σώμα και είναι θέμα χρόνου η αλλαγή ηγεσίας μια και η ευθύνη του αρχηγού της είναι αποκλειστική.

-Το ΣυΡιζΑ, ο μεγάλος νικητής των εκλογών, έχει πολύ δύσκολο δρόμο μπροστά του. Δυστυχώς, ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του είναι περιορισμένος και τα προβλήματα μεγάλα, σύνθετα και επείγοντα. O ενθουσιασμός της νίκης τους έχει παρασύρει. Πριν ακόμη διαπιστώσουν, ιδίοις όμασι, τα οικονομικά της χώρας, άρχισαν να υλοποιούν, όχι σταδιακά αλλά δια μιας, τις προεκλογικές επαγγελίες.

Όσοι πιστεύουν στη μοναδικότητα και αποτελεσματικότητα του ιδεολογικού τους χώρου να λύσει τα προβλήματα αυτού του τόπου, έχουν μια και τελευταία ευκαιρία να το αποδείξουν. Αυτοί που ισχυρίζονται ότι εμφορούνται από δημοκρατικές ιδέες και συμπάσχουν με όσους υποφέρουν σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, είναι καιρός να πάψουν την κριτική, να κλείσουν την τηλεόραση, να σηκωθούν από τον καναπέ και να κατέβουν στο χώρο της κοινωνικής δράσης, καταλαμβάνοντας όχι βέβαια κάποια από τις 6 και πλέον χιλιάδες και περιζήτητες αμειβόμενες κομματικές θέσεις, αλλά της γνήσιας ανιδιοτελούς προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο.

Το έχω γράψει και άλλη φορά. Οι ηττημένοι αριστεροί του εμφυλίου πολέμου ανασκουμπώθηκαν στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες και με κοινωνικούς αγώνες έστησαν συνεταιρισμούς και προώθησαν την κοινωνική οικονομία. Οι σημερινοί, «γιαλαντζί» αριστεροί, όπως θα τους έλεγε η συγχωρεμένη Μικρασιάτισα γιαγιά μου, αλλάζουν κανάλια και από τον καναπέ του σπιτιού ή από την καρέκλα της συνάθροισης ασκούν κριτική. Τους έχω γνωρίσει πολύ καλά σε πολλά τοπικά φόρα δράσης. Είναι καιρός να ανασκουμπωθούν και να πρωτοστατήσουν στους κοινωνικούς αγώνες, όχι μέσα από το διαβρωμένο συνδικαλιστικό κίνημα των κάθε λογής πατέρων (αγρο, εργατο, κ.ά.). Ο τόπος τους έχει μεγάλη ανάγκη.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19 Φεβρουαρίου 2015, αρ. φύλλου 776



ΟΔΟΣ 29.1.2015 | 773




Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ