30.6.15

ΘΑΝΑΣΗ ΜΠΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ: Τελικά δεν μπόρεσε να νικήσει

Νικήθηκε από την επάρατο παρόλο που αντιστάθηκε σθεναρά με όλο το κουράγιο και την ψυχική δύναμη που διέθετε αφήνοντας πίσω της δυσαναπλήρωτο κενό. Η Ελένη Τσαδήλα έφυγε για το μεγάλο ταξίδι που δεν έχει επιστροφή.

Την αποχαιρέτησαν μαζί με το κλάμα που σπαράζει και σπάει καρδιές της μάνας, του πατέρα και όλων των δικών της, οι συνάδελφοι και συνεργάτες από το Σπασμένο Ρόδι. Την αποχαιρέτησε όλος ο θίασος των ερασιτεχνών ηθοποιών του οποίου πρωτοστατούσε. Την αποχαιρέτησαν όλοι οι θαυμαστές και συμπαραστάτες των μεγάλων αγώνων της για τον τόπο της. Την αποχαιρέτησε η πολιτιστική ζωή της Καστοριάς την οποία κράτησε για πάρα πολλά χρόνια σε ενεργό δράση πρωτοστατώντας σε όλα τα γεγονότα.

Στα θεατρικά δρώμενα σαν ηθοποιός έστηνε παραστάσεις που δεν υπολείπονταν από αυτές των επαγγελματιών. Σκηνοθετούσε με τον δικό της ευρηματικό τρόπο, παραστάσεις που αποσπούσαν τον θαυμασμό των θεατών.

Έδωσε αγώνες κόντρα στην εγκληματική αδιαφορία της εκάστοτε εξουσίας για να αποκτήσει αυτός ο τόπος πνευματική στέγη που του αξίζει για να στεγάσει τον άστεγο πολιτισμό.

Η μεγάλη ανησυχία της ήταν και για την σωτηρία της λίμνης για την οποία βομβάρδιζε με τα λακωνικά γραπτά της τους υπεύθυνους από τον τοπικό τύπο.

Για την αρχιτεκτονική σχολή αλλά και τα ΤΕΙ έδωσε τους δικούς της αγώνες μένοντας με την πίκρα από το αποτέλεσμα που άφηνε ανικανοποίητες τις προσδοκίες της.

Για τα ετοιμόρροπα αρχοντικά το γκρεμισμένο νεοκλασικό γυμνάσιο αλλά και του Μαθιουδάκη κατέγραψε με πάθος τις ανησυχίες της.

Ο χαμός της Ελένης Τσαδήλα που εκπροσωπούσε επάξια την γενιά της αλλά και την γυναίκα δεν άφησε ορφανό μόνο το θέατρο, τον πολιτιστικό σύλλογο Σπασμένο Ρόδι, ορφάνεψε και την πολιτιστική κοινωνία αυτού του τόπου που έβρισκε θαλπωρή στην καλλιτεχνική της δράση.

Αυτό που δεν πρόλαβε να μας πει πριν φύγει η Ελένη Τσαδήλα πόσο την ευχαρίστησε η τελευταία διάκριση που της προσέφεραν οι αναγνώστες της εβδομαδιαίας εφημερίδας ‘’ΟΔΟΣ’’ που την ανέδειξαν πρόσωπο της χρονιάς του 2014.

Στον πάρα πολύ δύσκολο αγώνα που έδινε για την επιβίωση της, άραγε πρόλαβε να χαρεί αυτό το δώρο που της πρόσφεραν οι αναγνώστες της εφημερίδας;

Άραγε αν ένοιωσε αυτήν την διάκριση την βοήθησε να φύγει πιο ανώδυνα για το μεγάλο της ταξίδι;
Ή της άφησε την πίκρα που δεν της δόθηκε ο χρόνος να ανταποδώσει σε αυτό το αγαπημένο της κοινό με τον τρόπο που αυτή πολύ καλά γνώριζε;

Στον επίλογο αυτής της επώδυνης για όλους μας νεκρολογίας δεν απομένει να πούμε τίποτα άλλο εκτός από το να ευχηθούμε η ζωή και το έργο της Ελένης Τσαδήλα να γίνει παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς από εμάς μήπως και μπορέσουμε να αναπληρώσουμε το μεγάλο κενό που άφησε με τον χαμό της.

Να γαληνέψουμε την ψυχή της με το όσο πιο σύντομα γίνεται, να αποκτήσει ο τόπος πνευματικό κέντρο και θεατρική στέγη που τόσο το ήθελε, αφιερώνοντας τα στην μνήμη της.

Η Ελένη Τσαδήλα δεν θα λείψει μονάχα από την μάνα της και τους δικούς της με
τον χαμό της, θα λείψει από όλους μας και προπαντός από αυτόν τον τόπο που λάτρευε και προσπαθούσε να του δώσει ότι καλύτερο του έλειπε.

Καλό κατεβόδιο Ελένη σου ευχόμαστε, με όση πίκρα και πόνο εμπεριέχει αυτός μας ο αποχαιρετισμός, θα προσπαθήσουμε να αντέξουμε την απουσία σου.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 5 Φεβρουαρίου 2015, αρ. φύλλου 774

Σχετικά: ΟΔΟΣ: Δυσαναπλήρωτο κενό στην πόλη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ