13.6.15

ΟΔΟΣ: Η επόμενη ημέρα


ΟΔΟΣ 5.12.2015 | 774

Οι πρώτες επιδόσεις της ελληνικής κυβέρνησης σε σχέση με τα εσωτερικά ζητήματα αλλά και τις διεθνείς σχέσεις χώρας ιδίως τις οικονομικές και πολιτικές, εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και στην πιο νηφάλια προσέγγισή τους, προκαλούν σημαντικές απορίες και εύλογα ερωτηματικά.

Ανεξάρτητοι Έλληνες και ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο (Γαλλία) σε συνάφεια με τους Podemos (Ισπανία), Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής με Ηνωμένο Βασίλειο και Ρωσία στον αντίποδα, να συγκροτούν με τον ΣυΡιζΑ και τις προτάσεις από Καραμανλή και Αβραμόπουλο ως τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο για πρόεδρο της Δημοκρατίας μέτωπο συνάφειας και πρακτικής σύμπνοιας είναι πράγματι κάτι που δεν εξηγείται εύκολα.

Και όμως, η νέα κυβέρνηση επιχειρεί να τα συνδυάσει όλα αυτά σε ένα ιδιόρρυθμο multimixer Ενώνοντας και όχι χωρίζοντας την ήρα από το στάρι. Στο ερώτημα του αν θα τα καταφέρει ή όχι, η απάντηση μοιάζει να είναι το όχι. Έτσι, στην πραγματικότητα, δεν θα έπρεπε να προκαλείται αληθινή έκπληξη.

Ακόμη και στην Καστοριά, προεκλογική απήχηση αυτής της κατάστασης και προάγγελό της αποτέλεσε το γεγονός ότι στις τάξεις του τοπικού ΣυΡιζΑ συσπειρώθηκαν μεμονωμένα ή όχι, αληθινοί και γνήσιοι ιδεολόγοι – παραδοσιακοί οπαδοί της αριστερής αντίληψης. Κοντά σ’ αυτούς συμπτύχθηκαν τραγικές ιστορίες, μαζί με δικαίους και αρκετοί άδικοι, μοναχικοί καβαλάρηδες, κοινοί τυχοδιώκτες, καθώς και μεγιστάνες αυθέντες και προστάτες της υπόθεσης «Αριστερά» στην Καστοριά, από τον επιστημονικό και βιοτεχνικό χώρο. Παρά το γεγονός ότι το ποσοστό που συγκέντρωσε ο ΣυΡιζΑ ήταν κάτω από το 30%, κυρίαρχη είναι η αίσθηση, ότι τα είδαν όλα στο κόμμα.

Ίσως και για τον λόγο αυτό, οι ελάχιστες διαφορές σε σταυρούς, των τριών από τους τέσσερις υποψηφίους βουλευτές στην κάλπη της 25ης Ιανουαρίου, αποτύπωσαν αυτή την εσωτερική σύγκρουση και πολυδιάσπαση, τις παρατηρούμενες αντιφάσεις με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες, για το πολιτικό – κοινωνικό προφίλ της Καστοριάς, στο εγγύς ή μεσοπρόθεσμο μέλλον. Μάλιστα μετά την αυτονόμηση του άλλοτε «προεδρικού» ΠαΣοΚ, που προσχώρησε στις τάξεις του παπανδρεϊκού ΚιΔηΣο, το ποσοστό που συγκέντρωσε ο ΣυΡιζΑ στην Καστοριά είναι αξιοσημείωτο και χρήζει προσεκτικής ανάλυσης για το παρόν και το μέλλον. Αρκεί να ανιχνευθεί η σύνθεσή του.

Και για τον σκοπό αυτό, ενδιαφέρον παρουσιάζει η απογοητευτική κατάσταση που αποκαλύπτεται στην Νέα Δημοκρατία, σε τοπικό πάντοτε επίπεδο με βάση τις σαφείς καταγγελίες και όχι απλά αιχμές του τ. βουλευτή (και υποψήφιου) κ. Ζήση Τζηκαλάγια σε βάρος της κ. Μαρίας Αντωνίου που επανεξελέγη. Για εύνοιες και πράξεις που ακούγονται ως σκάνδαλο, και οι οποίες ακόμη και αν δεν πλήττουν το κύρος της εκλογής, τραυματίζουν σοβαρά το κύρος του κόμματος αυτού, σε μια εποχή που φιλοδόξησε να φανεί ότι επέστρεψε στο στάδιο της ιδρυτικής αρετής.

Στο ίδιο πλαίσιο, εντάσσεται και η πρωτοφανής προεκλογική εκστρατεία στο πλαίσιο έκφρασης κάποιας συμφωνίας- διασυρμού του επανεκλεγέντος και τότε ακόμη υποψήφιου βουλευτή κ. Ευάγγελου Διαμαντόπουλου από blogs με εξυβριστικές και απίστευτα χυδαίες αναρτήσεις και σχόλια. Που υποβάθμισαν ακόμη περισσότερο το επίπεδο του δημόσιου αντίλογου στην Καστοριά.

Το γεγονός ότι ο αριστερός ΣυΡιζΑ με τις συνιστώσες του να εκτείνονται ως την ουτοπική – ανατρεπτική αριστερά, προτίμησε τους ΑνΕλ του σαφώς λαϊκοδεξιού κ. Πάνου Καμμένου, έστω κι’ αν αυτή η συμμαχία στην Καστοριά γίνεται πιο εύκολα αποδεκτή από άλλες περιοχές της χώρας, προκαλεί τουλάχιστον ένα ερωτηματικό. Θα μπορούσε ο πρόεδρός του κ. Αλέξης Τσίπρας να επιδιώξει την κυβερνητική συνεργασία Ποταμιού ή ΠαΣοΚ έστω, αλλά προτίμησε ένα κόμμα με το οποίο σε επίπεδο αρχών και διακηρύξεων, αυτά που τους χωρίζουν είναι πολύ περισσότερα, βαθύτερα και ουσιαστικά από τις αντιμνημονιακές συμφωνίες. Για όλα αυτά μια σύντομη πρώτη ανάλυση έγινε ήδη στο περασμένο φύλλο της ΟΔΟΥ, που φαίνεται να μην απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

ΟΔΟΣ 5.2.2015 | 774

Επίσης το γεγονός ότι με χαρακτηριστική άνεση τέως στελέχη των ΑνΕλ (Ραχήλ Μακρή – Νότης Μαριάς κλπ) μετακινήθηκαν στον ΣυΡιζΑ και ενσωματώθηκαν με εντυπωσιακή εκλογική επιτυχία στις τάξεις του, είναι ένδειξη ότι πέρα από τις ιδεολογικές επιγραφές και τις επαναστατικές περγαμηνές, ο ΣυΡιζΑ εξελίχθηκε σε καμβά παραπόνων και χώρο συγκέντρωσης. Με ό,τι κι’ αν αυτό συνεπάγεται για την συνοχή, αντοχή και προοπτική του. Ειδικά σε μια περιοχή όπως στην Καστοριά με τεράστια και ζοφερά προβλήματα ανεργίας, υστέρησης, υπανάπτυξης, κοινωνικής υποβάθμισης.

Όμως η προεκλογική περίοδος τελείωσε, και στην κυβέρνηση τώρα πέφτουν βαριές οι ευθύνες της επόμενης ημέρας. Όπως και στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, η ηγεσία της οποίας στήριξε την εκλογή της προφητικά σε ΣυΡιζΑ και Ανεξάρτητους Έλληνες ήδη από τα μέσα του 2014. Δικαιολογίες πλέον δεν θα υπάρχουν.

Για χάρη του αντιλόγου, η συμμαχία του με τους ΑνΕλ, ενός κόμματος που διακήρυξε απίστευτες ιστορίες περί της Τράπεζας της Ανατολής, της ρητορικής ακύρωσης του επαχθούς και επονείδιστου χρέους, περί Ρωσίας και Πούτιν σε ρόλο μαρμαρωμένου βασιλιά, δεν είναι ακριβώς ανεξήγητη.

Και για ποιο λόγο να είναι, καθώς μπορεί ο κ. Πάνος Καμμένος, πρόεδρος των ΑνΕλ να είναι στο στόχαστρο της κριτικής για τους ανεπανάληπτους «ψεκασμούς», γεγονός όμως είναι ότι όσο κι’ αν φαίνεται απίστευτο, ο πρώτος που ήγειρε ζήτημα ψεκασμών (!) ήταν η ΔημΑρ του πεφωτισμένου κ. Φώτη Κουβέλη. Που πρώτος υπέβαλε σχετική ερώτηση στην Βουλή ακόμη και πριν τον κ. Καμμένο. Και έτσι όπως η κρεατομηχανή της επικαιρότητας καταπίνει την κάμηλο στην περίπτωση των «ψεκασμών» αποσιωπώντας την αρνητική… πρωτοπορία της ΔημΑρ, έτσι και στην περίπτωση της κυβερνητικής συνεργασίας των ΑνΕλ, τα διευθυντήρια των διαμορφωτών της κοινής γνώμης, «έχαψαν» την ανάρμοστη πολιτικά συγκυβέρνηση.

Άλλωστε, η παρακολούθηση τις τελευταίες ημέρες, ενός αληθινά παράδοξου μαραθώνιου επισκέψεων υψηλόβαθμων κυβερνητικών στελεχών σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, και η διαπίστωση ότι η κυβέρνηση ΣυΡιζΑ-ΑνΕλ μοιάζει να παίζει το παιγνίδι της γάτας με το ποντίκι, όπου η Γερμανία είναι η γάτα και οι θεσμοί της ΕΕ είναι η ποντικοπαγίδα, θέτουν, προς το παρόν βεβαίως, σε δεύτερη προτεραιότητα, σοβαρά ζητήματα ταυτότητας, προσανατολισμού, ποιότητας και συνέπειας, που χωρίς αμφιβολία είναι και τα σοβαρότερα. Και τα οποία όταν θα επανέλθουν, δεν χωρεί αμφιβολία ότι θα ταράξουν για μια ακόμη φορά το κάπως σουρεαλιστικό σκηνικό. Με την Καστοριά, να είναι και πάλι προφανώς από την μεριά των χαμένων. Υπάρχει καμιά σοβαρή αμφιβολία γι’ αυτό;

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 5 Φεβρουαρίου 2015, αρ. φύλλου 774



ΟΔΟΣ 22.1.2015 | 772
ΟΔΟΣ 29.1.2015 | 773
ΟΔΟΣ 5.12.2015 | 774
ΟΔΟΣ 12.2.2015 | 775






Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ