Λόγος & Αντίλογος: "Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης…"

"Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης…"

και Εταιρία Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων (ΕΔΙΑ) 1940-1974

(στην επιδίωξή τους να λέμε: αγωνιώδης προσπάθεια αναγνωρίσεως "εθνική δράση" των [……]*)

Σχετικό δημοσίευμα: τοπική εφημερίδα 18.8.2016

Με αφορμή το διήμερο σεμινάριο (κομμουνιστικής πρωτοβουλίας) 27-28 Αυγούστου 2016, νόμισε πως βρήκε την ευκαιρία να "χτυπήσει" και στην Καστοριά μας ο γνωστός από τον συνδικαλιστικό χώρο καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης κ. Τριαντ. Μηταφίδης (εκλεκτός επί σειράν ετών της Κομμουνιστικής Παρατάξεως Καθηγητών Θεσσαλονίκης).

Με [……]* αναχρονιστικά, πεπαλαιωμένα ιδεολογήματα-φληναφήματα ο αμετακίνητος στις γνωστές απόψεις του συνταξιούχος καθηγητής φαντάζεται ίσως ότι ήλθε το πλήρωμα του χρόνου (λόγω ΣυΡΙζΑ) να μας επιβάλει ως δόγμα μια διατύπωση - φράση (έστω, εντυπωσιακή) του γνωστού Αριστερού ποιητή Αναγνωστάκη: "Α, φτάνει πια ο κακός λύκος! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά!".

Θα ήθελε ο εν λόγω συνταξιούχος καθηγητής, και τον εξυπηρετεί, να ομιλούν στα σχολεία για τον ... καλό λύκο! Του απαντά όμως από την ελληνική λαμπρή αρχαιότητα ο Γοργίας: Τα μεν κατά βαρβάρων τρόπαια ύμνους απαιτεί, τα δε κατά των Ελλήνων θρήνους.  ΘΡΗΝΟΥΣ, να το ακούσει καλά!

Διερωτήθη ο εν λόγω υπογράφων στην ανακοίνωση του προγράμματος ως πρόεδρος, κατά ποίων έστρεψαν τα όπλα οι αντάρτες του [.......] Στρατού»; (ειρήσθω, εν παρόδω, ήδιστα αισθάνονται αυταπατώμενοι, καθώς το ετερόκλητο σύνολό τους το ονόμασαν «Δημοκρατικός Στρατός»). Σαν, δηλαδή, να μη ξέραμε, αν νικούσαν, ποιου είδους δημοκρατία θα εγκαθιστούσαν.
Αυτό δεν το συγχωρούν και δεν μπορούν να το χωνέψουν: Πώς εγκαίρως και αλάθητα αντιλήφθηκε αυτούς και τα σχέδιά τους ο ελληνικός λαός, ο οποίος ενωμένος με τον εθνικό στρατό της Ελλάδος ματαίωσε στον Γράμμο και στο Βίτσι ξενοκίνητα σχέδια, εξασφαλίζοντας έτσι την ελευθερία στην πατρίδα μας και την Δημοκρατία μέχρι σήμερα, με τις όποιες αδυναμίες της.

Τον ξέρουν και τον θυμούνται οι καθηγητές από τις τότε εισηγήσεις του, που ως πάγια επωδό είχαν «το χάσμα στις πολιτικά ορθές εκδοχές της Ιστορίας και τις τραυματικές εμπειρίες».

Πράγματι, ως ένα βαθμό, στους νέους υπάρχει «αναλφαβητισμός» ως προς την γνώση για τα αποτρόπαια εγκλήματα [.......] κατά την φρικτή περίοδο 1946-1949, διότι η άλλη πλευρά, η νικήτρια, της συντριπτικής πλειοψηφίας του 90%, χάριν της εθνικής συνοχής και κοινωνικής ειρήνης (την οποία, δυστυχώς, ειρωνεύεται, ως μη ώφειλε, ο φιλόλογος κ. Μηταφίδης), αναγνώρισε το ΚΚΕ και συμβιβάσθηκε με την ανάγκη: λήθη στα γεγονότα που δίχασαν τον ελληνικό λαό. Για να καταλαγιάσουν τα πάθη και τα μίση.

Δεν γίνεται όμως δεκτή η μονόπλευρη λήθη. Νομίζει [.......] ότι δεν ξέρουμε [.......] πώς προπαγανδίζουν καθημερινά οι ομοϊδεάτες [.......] καθηγητές στις τάξεις των σχολείων εκμεταλλευόμενοι την ανοχή των πράγματι, ως προς αυτό, «καχεκτικών» δημοκρατικών κυβερνήσεων από το 1974 και εντεύθεν. Έτσι νομίζουν ότι μπορούν να αλωνίζουν στα σχολεία και να κατευθύνουν τα παιδιά μας προς την ΚΝΕ. Έχουν όμως γνώση οι φύλακες.

Ελεεινολογούν φθηνά οι αριστεροί δάσκαλοι και καθηγητές. Οι μικροί μαθητές οσφραίνονται και καταλαβαίνουν τα προπαγανδιστικά [.......] λόγια και σχόλια και τα μεταφέρουν έξω. Νομίζουν ότι χόρτο τρώνε οι γονείς και όλοι εμείς.

Και οι αρμόδιοι για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων και την εν γένει συμπεριφορά δασκάλων και καθηγητών καλώς γνωρίζουν (και να γνωρίζουν) ότι αριστεροί καθηγητές, εις βάρος της ύλης του μαθήματος, με παρεκβάσεις προπαγανδίζουν για τη δικαίωση αυτών που ηττήθηκαν, του λεγόμενου εμφυλίου.

Εμφύλιος, μόνον εξ αίματος ήταν αδέλφια. Υπήρξαν, συμπεριφέρθηκαν ως κάκιστοι Έλληνες, που εκχωρούσαν την Μακεδονία στον Σλαβισμό. Άλλωστε, ηγετικά, επώνυμα στελέχη του ΚΚΕ μίλησαν επανειλημμένως για δικά τους λάθη. Ο Αλέξ. Ρόσιος στο βιβλίο του «Υψηλάντης» επιλέγει (έτσι τελειώνει): Ευτυχώς που δεν νικήσαμε. Θα ήμασταν σαν την Ρουμανία, Βουλγαρία, Αλβανία...
Οι αριστεροί λοιπόν καθηγητές θέλουν στα σχολεία να μιλούν για τον... καλό λύκο. Δεν πιστεύω, ο κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, όταν πρωτοστατούσε για την ίδρυση του Πάρκου αυτού, θα φανταζόταν την αγωνιώδη, διαρκή και έμμονη προσπάθεια των κομμουνιστών καθηγητών όλων των βαθμίδων, να απομιάνουν [.......] όσα έγιναν εις βάρος της πατρίδας και της δημοκρατίας [.......].

Ολόκληρος ο ελληνικός λαός, αλλά ιδιαίτερα η Καστοριά και η Φλώρινα, ξέρουν πολύ καλά και θυμούνται όλα της περιόδου 1946-1949. Να «καταστρέψω τον λόγον» με τον ποιητή Αναγνωστάκη. Όντως ένας σημαντικός ποιητής εκ των νεοελλήνων με αριστερές ιδέες. Δικαίωμά του. Έγραφε στο κλίμα της Δημοκρατίας ανεμπόδιστα, ελεύθερα, με την πλούσια φαντασία του, καθήμενος στο γραφείο του, τα ωραία ποιήματά του.

Ο στρατηγός Νικ. Πλαστήρας, ο θρυλικός πολεμιστής και καβαλάρης, αγωνιζόταν μαζί με τις χιλιάδες Ελλήνων στην Μικρά Ασία στα πεδία των μαχών. Μετέπειτα, ως πολιτικός ηγέτης, το 1946, αντιληφθείς τις κινήσεις για δεύτερο γύρο εμφυλίου σπαραγμού, καθώς έβλεπε τις επιδρομές των ανταρτών στην επαρχία και στα χωριά για λεηλασίες κλπ, είναι ο πρώτος που τους απεκάλεσε ληστοσυμμορίτες (και δεν ήταν δεξιός)! Ο λαός εκτιμά την προσφορά εκάστου Έλληνα.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία

Παρμενίων

Υ.Γ. Το σημερινό ΚΚΕ, ως κόμμα νόμιμο, κινούμενο στο πλαίσιο του Συντάγματος, παρότι διαφωνώ ριζικά με τις ιδέες και το πρόγραμμά του, το αντιμετωπίζω με τον πολιτικό πολιτισμό, ειλικρινώς όπως και τα άλλα κόμματα. Συζητώ ανεμπόδιστα με αριστερούς και με καλές κοινωνικές σχέσεις.

• Τοποθέτηση της εφημερίδας: ΟΔΟΣ: Ένθεν & ένθεν

(*) Από την επιστολή απαλείφθηκαν επιλήψιμες εκφράσεις και διατυπώσεις, που κατά την κρίση της έκδοσης είχαν αξιόποινη διάσταση.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 22 Σεπτεμβρίου 2016, αρ. φύλλου 852