28.6.18

Θεόδωρος Κουρεντζής | Μότσαρτ




Ρέκβιεμ σε ρε-ελάσσονα, KV 626
του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756-1791)
Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, Ιούλιος 2017

Teodor Currentzis | διεύθυνση
MusicAeterna | ορχήστρα
Vitaly Polonsky | διευθυντής χορωδίας
Anna Prohaska | υψίφωνος
Katharina Magiera | μεσόφωνος
Mauro Peter | τενόρος
Tareq Nazmi | βαρύτονος


1 σχόλιο:

  1. Αγαπητε κύριε Μπαϊρακτάρη.
    Requiem aeternam dona eis Domine.( Ανάπαυση αιωνία δος αυτοίς Κύριε) Requiem λοιπόν για ένα ακόμα θλιβερό κουφάρι της μοναδικής αρχιτεκτονικής αίγλης της Καστοριάς. Του αρχοντικου Μαλκου-Σαχινη που κατέρρευσε στο Απόζαρι, μια γειτονιά που πλέον θυμίζει τη Δρέσδη του Φεβρουάριο του 1945. Μια ακόμα νεκρώσιμη ακολουθία για ενα μοναδικό κτίσμα, βουβό μάρτυρα μαζί με τα Αρχοντικά του Τζαττα, του Παπία, του Δράσκα του Χαλατση, του Σιωμκου του Γκιμουρτζινα της Νιανιας του Χουρτα, του Ζωγράφου και άλλων αρχοντικων της εγκεφαλικής μας βλάβης.Αυτα τα μοναδικά κτίρια, εξαφανίστηκαν, όχι σε χρόνια φτώχειας πολέμου και απομόνωσης, αλλά χρόνια που η πόλη και η χώρα ευημερούσαν με δυνατότητες χρηματοδότησης σωστικων μελετών απεριόριστες. Στη Καστοριά όμως η ζωτικότητα σε τέτοια θέματα άγγιζε την ζωτικότητα κοιμητηρίου. Μόνο ο πυρήνας των Αγίων Αποστόλων, έσωσε τα προσχήματα και αποτελεί όνειδος για όλους αυτούς που διαχρονικά μουρμουριζουν ότι τέτοιες παρεμβάσεις δεν μπορούν να γίνουν. Θα επαναλάβω ότι δίνουμε χρήματα για λεωφορεία για Μακεδονικα συλλαλητήρια , αλλά ενα αστειο ποσο για να κλείσει μια τρύπια στέγη ενός αρχοντικου που είναι η ζωντανή περήφανη ιστορία της Μακεδονίας δεν περισσεύει. Αλλοίμονο μας τους ελεεινούς διαχειριστές της ιστορίας του τόπου μας.
    Ρωμύλος Μαντζούρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ