ΟΔΟΣ 7.11.2019 | 1008 |
«Ώρα για δουλειά»
Γεννήθηκα στην Καστοριά, ζω στην Θεσσαλονίκη. Στην Καστοριά πέρασα τα πρώτα παιδικά μου χρόνια, τα χρόνια της αθωότητας και της αγάπης, που κρατώ πολύτιμο φυλαχτό στην καρδιά μου, όπως το ίδιο κρατώ τη γενέτειρά μου. Είμαι περήφανη για την Καστοριά. Κάθε φορά που έρχομαι –και έρχομαι συχνά- στρίβοντας από την Πέτρα, αντικρίζω την πόλη να καθρεφτίζεται στα νερά της λίμνης, σαν μια φιλάρεσκη γυναίκα που ρωτάει τον καθρέφτη της ποια είναι η πιο ωραία. Κι εκείνος της απαντά: «Εσύ είσαι η πιο ωραία όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν και άλλα τόσα που θα έρθουν». Και ναι, νοιώθω περήφανη που γεννήθηκα σ’ αυτήν την πανέμορφη πόλη. Τρέχω γρήγορα να βγω από το αυτοκίνητο για να περπατήσω δίπλα στην λίμνη, να περιπλανηθώ στα σοκάκια της, να θαυμάσω τα αρχοντικά και τα νεοκλασικά της σπίτια, να προσκυνήσω τις αναρίθμητες εκκλησίες της.
Μερικές φορές η γενέτειρά μου με πληγώνει, μα το προσπερνάω, υποκλινόμενη στην απίστευτη γοητεία της. Μια απ’ αυτές τις φορές ήταν και η πρόσφατη αναγγελία της κοινωφελούς δημοτικής επιχείρησης να σταματήσει την αναμετάδοση της όπερας. Ξαφνιάστηκα. Η Καστοριά στερείται υψηλών πολιτιστικών εκδηλώσεων, όπως αυτή των αναμεταδόσεων της όπερας της Ν. Υόρκης, που έχουν παγκόσμια απήχηση. Στερείται πολιτιστικού κέντρου, πανεπιστημιακών σχολών, αρχαιολογικού μουσείου και τόσων άλλων. Η νέα αυτή στέρηση με τρόμαξε. Γι’ αυτό γράφω και ενώνω τη φωνή μου με τις υπόλοιπες φωνές, για να προλάβουμε το κακό.
Διάβασα ότι τα έξοδα της κοινωφελούς δημοτικής επιχείρησης είναι 150-170 € για την αναμετάδοση κάθε παράστασης, ποσόν που δεν δικαιολογεί ότι συμβάλλει με το μέγεθός του στον περιορισμό των δημοτικών εξόδων.
Παρακολούθησα αρκετές παραστάσεις της όπερας στην Καστοριά και εντυπωσιάσθηκα από το κοινό, που –σε αναλογία με τον πληθυσμό της Καστοριάς– είναι μεγαλύτερο από αυτό της Θεσσαλονίκης, της οποίας ο δήμος, όπως και οι περισσότεροι αν όχι όλοι οι δήμοι στην Ελλάδα, έχει οικονομικά προβλήματα. Αυτό όμως δεν το θεωρούν λόγο για να σταματήσουν τις αναμεταδόσεις των παραστάσεων, επειδή θεωρούν ότι χαρίζουν έτσι στους δημότες τους, πολλούς ή λίγους –δεν έχει σημασία, στιγμές πολιτισμού.
Εδώ να συγχαρώ τον δήμαρχο για την εκλογή του στο αξίωμα του πρώτου πολίτη της πόλης και να του ευχηθώ μια γόνιμη τετραετία. Κύριε δήμαρχε, όταν εκλεχθήκατε, δηλώσατε ότι θα είστε δήμαρχος όλων των πολιτών. Θα είναι κρίμα να στερήσετε αυτήν την ελάχιστη όαση πολιτισμού που έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν όσοι από τους Καστοριανούς επιθυμούν, πληρώνοντας μάλιστα ένα ακριβό για τα σημερινά οικονομικά δεδομένα εισιτήριο, όταν για τον δήμο τα έξοδα είναι ασήμαντα.
Σάσα Τζημάκα-Νάτσινα
Φωτογραφία: Το Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2019 θα παρουσιαστεί σε απ’ ευθείας μετάδοση από την Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης σε περισσότερες από 70 χώρες παγκοσμίως (και σε επιλεγμένες αίθουσες στην Ελλάδα) η Μαντάμα Μπάτερφλάι του Πουτσίνι, υπό την διεύθυνση του Pier Giorgio Morandi. Η Hui He πρωταγωνιστεί στον ρόλο της Τσίο-Τσίο-Σαν (στην φωτογραφία η είσοδός της στην σκηνή), της πιστής γκέισας που αφιερώνει τη ζωή της στον (εγωιστή αμερικανό αξιωματικό του ναυτικού που τσακίζει την καρδιά της Μπατερφλάι) Πίνκερτον, που ερμηνεύει ο Andrea Carè. Η Elizabeth DeShong είναι η φίλη της Σουζούκι, ενώ τον ρόλο του Σάρπλες τον υποδύεται ο Paulo Szot. Ο Pier Giorgio Morandi διευθύνει και η γλυκιά, ατμοσφαιρική σκηνοθεσία, ανήκει στον Anthony Minghella. Η παράσταση μεταδόθηκε απ' ευθείας από την Νέα Υόρκη στο ΤΕΙ Καστοριάς στις 2 Απριλίου 2016, με την Kristine Opolais και τον Roberto Alagna, υπό την διεύθυνση του Karel Mark Chichon σε σκηνοθεσία Anthony Minghella.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 7 Νοεμβρίου 2019, αρ. φύλλου 1008
Έκοψαν την Όπερα στον βωμό του "νεο-νοικοκυρέματος" για να υπάρχει πλεόνασμα ανταποδοτικότητας στις υπηρεσίες των τρολς που έχει αμολήσει στο διαδίκτυο. Καλό αγαπητή ΟΔΟΣ;
ΑπάντησηΔιαγραφή