ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α. ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Το νέο Μουσείο των Αιγών

 

Η επίσκεψη με γέμισε θλίψη. Οι πρόγονοί μας άφησαν τόσο λαμπρά δημιουργήματα ενώ εμείς είμαστε εντελώς ανίκανοι να τα προβάλουμε σωστά.

ΧΡΟΝΙΑ τώρα γνωρίζαμε ότι χτίζεται. Συχνά ρωτούσαμε φίλους από τη γύρω περιοχή για την πρόοδο των εργασιών που δεν έλεγαν να ολοκληρωθούν. Όταν οι ειδήσεις έφεραν στο σπίτι τα εγκαίνια του νέου Μουσείου, σπεύσαμε να το επισκεφθούμε. Για τους συμπατριώτες Καστοριανούς, η επίσκεψη είναι ευκολότερη αφού βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από τη διαδρομή που κάνουν καθώς πηγαινοέρχονται στη Θεσσαλονίκη. 

ΠΕΡΙΤΤΟ να τονίσουμε τη σημασία του Μουσείου και κάθε αρχαιολογικού Μουσείου για την ανάδειξη της περιοχής που το φιλοξενεί. Ως χώρα έχουμε ανεκτίμητους αρχαιολογικούς θησαυρούς, η ανάδειξη των οποίων αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Δυστυχώς όμως δεν έχουμε μάθει να τα οργανώνουμε σωστά.

ΣΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ επικοινωνία με το Μουσείο, λίγες ημέρες πριν από την επίσκεψη, ρωτήσαμε για τη δυνατότητα να νοικιάσουμε μηχανήματα φωνητικής ξενάγησης. Η αρνητική απάντηση μας απογοήτευσε. Είναι τόσο δύσκολο να την υλοποιήσουμε; Που να φανταστούμε ότι απουσίαζαν ακόμη και στοιχειώδεις οδηγίες για τη σειρά επίσκεψης στις αλλεπάλληλες αίθουσες. 

ΤΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ λαμπρά, πληθωρικά και πολύ καλά τοποθετημένα σε μεγάλες βιτρίνες, αλλά η ανάγνωση του περιεχομένου γινόταν με επιγραφή που είχε αναρτηθεί δέκα εκατοστά από το δάπεδο της αίθουσας! Ακόμη και 50 έτη πριν, θα δυσκολευόμουν να σκύψω τόσο χαμηλά για να τα διαβάσω χωρίς να ανατραπώ. Οι δύο εντυπωσιακές οθόνες που πρόβαλαν μια από τις πολλές Αλεξανδρινές πόλεις που ίδρυσε ο Μακεδόνας Στρατηλάτης (δεν μάθαμε ποια) στερούνταν ήχου και τίτλων. Βουβός κινηματογράφος. Το παρατήρησε και η κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά όπως φαίνεται η θέση και ο τίτλος της δεν ήταν αρκετά για να θεραπεύσουν άμεσα τη σημαντική αυτή παράλειψη. Ως εκ τούτου δεν τρέφω καμιά ελπίδα ότι οι δικές μου παρατηρήσεις θα εισακουστούν! Αναρωτιέμαι αν οι επιστήμονες αρχαιολόγοι, κάποιοι με διδακτορικά και πολλές επισκέψεις σε ξένα Μουσεία, επεσήμαναν τις ελλείψεις και περιμένουν την αχαλίνωτη Ελληνική γραφειοκρατία και ραθυμία να τις θεραπεύσει. 

ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ πληρώσαμε αρκετά εκατομμύρια για την μελέτη του μουσείου, αλλά δεν προβλέψαμε ράμπα εισόδου για ΑΜΕΑ στην κύρια είσοδο, ούτε και χώρο για τη στάθμευση των αυτοκινήτων με τα οποία θα έφθαναν οι επισκέπτες του Μουσείου. Το τρελό είναι ότι δεν υπάρχει ακόμη και μια πινακίδα για να κατευθύνει τον επισκέπτη στο ταμείο και χρειάζεται ένας υπάλληλος να τους υποδεικνύει συνέχεια τη σωστή κατεύθυνση. 

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ακόμη ένα μικρό αναψυκτήριο και σε λίγο θα το υποκαταστήσουν παράγκες και καντίνες στην είσοδο, αλλά και το πιο σημαντικό, ένα κατάστημα πώλησης ενθυμημάτων, όπως υπάρχει σε όλα τα Μουσεία και μάλιστα σχεδιασμένο ώστε όλοι οι επισκέπτες να περνούν από αυτό κατά την έξοδο από το Μουσείο. 

ΔΕΝ ΛΕΙΠΟΥΝ και οι παγίδες. Στη μεγάλη αίθουσα που αναπαριστά το Ανάκτορο του Φιλίππου υπάρχει μια βάση διαστάσεων 2,5 επί 2,5 περίπου μέτρων, η οποία αποτελεί παγίδα για τους επισκέπτες καθώς εξέχει από το υπόλοιπο τεράστιο δάπεδο και δεν διακρίνεται. Μια σήμανση με 4 κώνους θα απέτρεπε τραυματισμούς όπως αυτός μιας κυρίας που δεν αντιλήφθηκε την παγίδα. 

ΑΝ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ παραλείψεις αποτελούν πλημμελήματα, η επόμενη αποτελεί κακούργημα! Ο επισκέπτης του Μουσείου καθώς ανηφορίζει το μεγάλο διάδρομο της εισόδου βλέπει να περιστοιχίζεται από ελιές. Τι σχέση έχουν οι ελιές με τη Μακεδονική δυναστεία; Απολύτως καμία. Οι Μακεδόνες βασιλείς δόξασαν την βελανιδιά, την οποία μάλιστα έβαλαν και στο στέμμα τους. Βελανιδιές έπρεπε να φυτευτούν. Αν δεν τις έχουν, ή δεν μπορούν είμαι πρόθυμος να φέρω μερικές από το πατρικό μου κτήμα, ένα χιλιόμετρο μακριά από το σημείο που βρέθηκε η στήλη της Βάτυνας! και να τις φυτέψω. 

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ  με γέμισε θλίψη. Οι πρόγονοί μας άφησαν τόσο λαμπρά δημιουργήματα ενώ εμείς είμαστε εντελώς ανίκανοι να τα προβάλουμε σωστά στο Ελληνικό και διεθνές κοινό.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 30 Μαρτίου 2023, αρ. φύλλου 1168.