1.2.17

"Χρονικό τῶν κλαδιῶν"

[...] ΜONO ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ δεμένος μὲ τὴ γῆ, ἀλλὰ ποὺ δὲν παύει νὰ ὀνειρεύεται ταξίδια, ποιητὴς τῆς ρίζας καὶ τῆς περιπλάνησης, πολεμιστὴς ἐρωτευμένος μὲ τὴν εἰρήνη τῶν κάμπων, καὶ τρουβαδοῦρος τῆς καθημερινότητας ποὺ τὸν κατοικεῖ ἡ ἀστραπὴ στὰ σταυροδρόμια τοῦ κόσμου, θὰ μποροῦσε νὰ ἀποδεχθεῖ καὶ νὰ μιλήσει μὲ τὴ φωνὴ τοῦ ἀσίγαστου πόθου. Ὁ Ἄδωνις ἀρθρώνει τὸν ἀληθινὸ λόγο τῆς ἀραβικῆς γλώσσας, γιατὶ τὴν ἀποκαθιστᾶ, ἀνοίγοντάς της ὅλους τοὺς δυνατοὺς δρόμους ἑνὸς στοιχήματος ποὺ εἶναι, πρῶτα ἀπ΄ ὅλα, μιὰ πρόκληση στὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό της. Δὲν εἶναι ὁ ποιητὴς ποὺ ἀποδέχεται τὴ δύναμη τοῦ παρελθόντος γιὰ νὰ προσδιορίσει τὸ μέλλον σ’ ἕνα ἀνετακίνητο παρόν, ὅπως συμβαίνει μὲ τὸν Καβάφη –τὸν ποιητὴ ποὺ συνέχισε τὴν παράδοση τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ στὴ Μέση Ἀνατολὴ μέχρι τὴν ἔσχατη πνοή του. Παρόν, γιὰ τὸν Ἄδωνι, εἶναι τὸ μέλλον τοῦ ἀνθρώπου.
Ἐπικεντρώνοντας τὴν ποίησή του στὸν ἄνθρωπο, ἀπομονωμένος ἀπὸ κάθε θρησκευτική, πολιτική, ἀκόμα καὶ πολιτιστικὴ ἀναφορά, στοιχειοθετεῖ τὸ νέο πρόσωπο τῆς Ἀνατολῆς, ἕνα πρόσωπο ἀπαλλαγμένο ἀπὸ ὅλα ὅσα τὸ βαραίνουν καὶ κάθε γραφικότητα. Μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοια, ὁ Ἄδωνις εἶναι ὁ πρῶτος μοντέρνος δημιουργὸς στὴν ἀραβικὴ ποίηση ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν μεγάλων μυστικιστῶν τοῦ Ἰσλάμ, τοὺς ὁποίους καὶ εἰσάγει στὸν ποιητικό του λόγο. Ἐπίσης ἀνακουφίζει τὸ ποίημα ἀπὸ τοὺς λόγιους συγκρητισμοὺς καὶ ἀξιοποιεῖ ἔτσι τὴν αἰώνια ἐπιστροφὴ στὸ πρωταρχικὸ λόγο, λόγο ποὺ ἀρθρώνει τὴν ἀλήθεια, δηλαδὴ τὸ σύνολο τῶν δυνατοτήτων τῆς γλώσσας, ποὺ εἶναι καὶ ἡ μόνη προϋπόθεση καὶ τὴν τόσο πολυπόθητη ἀναγέννηση στὸ τέλος αὐτῆς τῆς μακρόχρονης σιωπῆς, ὅπου ἡ ἱστορία πρόδωσε τοὺς Ἄραβες, ἀφοῦ πρῶτα τοὺς εἶχαν ἐγκαταλείψει οἱ ἀρχαῖοι τους μύθοι.
Δημήτρης Τ. Ἄναλις* 
[ἀπὸ τὴν εἰσαγωγή στὸ Χρονικὸ τῶν κλαδιῶν, Λιβάνη 2006] 

* Ὁ Δημήτρης Ἄναλις γεννήθηκε καὶ πέθανε στὴν Ἀθήνα (1938-2012). Σπούδασε νομικὴ καὶ φιλοσοφία στὸ Παρίσι καὶ πολιτικὲς ἐπιστῆμες στὴν Ἑλβετία. Εἰδικὸς σὲ θέματα γεωστρατηγικῆς. Ὑπῆρξε γαλλόφωνος ποιητὴς καὶ δοκιμιογράφος. Στὰ ἑλληνικὰ κυκλοφόρησαν μεταξὺ ἄλλων ἕξι ποιητικὲς συλλογές του, καθὼς καὶ ἡ μετάφραση τῆς συλλογῆς τοῦ Ἄδωνι Χρονικὸ τῶν κλαδιῶν (Λιβάνη 2006) καὶ ἡ ἀλληλογραφία του μὲ τὸν Ἄδωνι (Φιλία, χρόνος καὶ φῶς. Γράμματα ἀπὸ τὴ Μεσόγειο. Λιβάνη 2009).

Δημοσιεύθηκε στο συλλεκτική επανέκδοση του φύλλου της ΟΔΟΥ "Ἡ ποίησις σώζοι τὴν Συρία" | 28.7.2016 | 846, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο 2016.


Σχετικά:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ