 |
| Η προτομή του Δημητρίου Νταλίπη στην είσοδο του Νέου Οικισμού Κορεστείων Καστοριάς. |
«Περί της εξωτερικής πολιτικής (συνέχεια)»
Αγαπητέ κ. Μπαϊρακτάρη,
Σε απάντηση της επιστολής του αναγνώστη σας κυρίου Πρώϊου, σχετικά με την επιστολή μου της 9ης Δεκεμβρίου 2021 που φιλοξενήσατε στην εφημερίδα σας, θα ήθελα να παρατηρήσω τα παρακάτω.
Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι η συμφωνία των Πρεσπών είναι μια επιτυχημένη συμφωνία. Αντιθέτως, όπως γράφω και στην επιστολή μου, η συμφωνία αυτή περιέχει δύο τραγικά λάθη, που θα βαρύνουν για πάντοτε την κυβέρνηση που την υπέγραψε, δηλαδή την αναγνώριση υπάρξεως μακεδονικής εθνότητας και μακεδονικής γλώσσας. Πράγματι την πιθανότητα της συμφωνίας αλλά και τη συμφωνία αυτή κατέκρινα πολλές φορές (βλέπε άρθρα μου στις 07/ 12/2017, στις 21/06/2018, και στις 07/03/2019)*.
Από την άλλη μεριά πίστευα και πιστεύω, ότι η ύπαρξη του κράτους των Σκοπίων [Βόρειος Μακεδονία] είναι προς το συμφέρον της πατρίδας μας, με βασικό λόγο, ότι έτσι αποτρέπεται η δημιουργία της μεγάλης Αλβανίας και της μεγάλης Βουλγαρίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (βλέπε άρθρο μου της 22/02/ 2018)**.
Τώρα αν ο ΣυΡιζΑ και οι Αν Ελ επεδίωξαν να κάνουν τη συμφωνία σε μία κακή για την πατρίδα μας εποχή, μέσα στην μεγάλη οικονομική κρίση, θεωρώντας ότι, με τον τρόπο, αυτό θα διασπούσαν την Νέα Δημοκρατία, αυτό είναι μια άλλη ιστορία που θα κριθεί στο μέλλον.
Από την άλλη μεριά δεν μπορώ να μη αναφέρω και την εκμετάλλευση που έγινε και εξακολουθεί να γίνεται, του αγνού πατριωτισμού και της συναισθηματικής φόρτισης και δικαιολογημένης αγανάκτησης του λαού μας για την παραχάραξη της ιστορίας της Μακεδονίας μας. Πάνω στα παραπάνω δημιουργήθηκαν πολιτικές καριέρες, βλέπε κυρίως Πολιτική Άνοιξη, αλλά και άλλα πολιτικά μορφώματα, αδιαφορώντας αν πράγματι εξυπηρετούντο τα εθνικά μας συμφέροντα.
Σήμερα πάντως η κακή αυτή συμφωνία είναι σε ισχύ, και είναι αδύνατον να καταργηθεί. Και για να το πω πιο ξεκάθαρα, ώστε να το κατανοήσει και ο κ.Πρώϊος, αν επιχειρήσουμε να καταργήσουμε την κρατική αυτή συμφωνία, τότε δίνουμε το δικαίωμα και την ευκαιρία στο Τουρκικό παράγοντα να αμφισβητήσει την συμφωνία της Λωζάννης.
Επίσης θα έπρεπε να αντιληφθεί ο κ. Πρώϊος, ότι αυτή η συμφωνία έχει ήδη ψηφιστεί από τη βουλή, εγώ δε έλεγα ότι, πρέπει τουλάχιστον, να επωφεληθούμε από ορισμένες δυνατότητες που μας δίνει η συμφωνία.
Τώρα όσον αφορά τα προσωπικά θέματα που θίγει ο κ. Πρώϊος, θα ήθελα να του απαντήσω ότι οι αγώνες της οικογένειας μου για την Μακεδονία, υποθέτω ότι πρέπει να του είναι γνωστές. Γιατί πέραν του παππού μου Δημητρίου Νταλίπη, οπλαρχηγού του Μακεδονικού Αγώνα, που έπεσε πολεμώντας με τον τουρκικό στρατό και βούλγαρους κομιτατζήδες, ο πατέρας μου Αναστάσιος Νταλίπης, συνταγματάρχης του Ελληνικού Στρατού, που έλαβε μέρος σε όλους τους πολέμους της πατρίδας μας το πρώτο ήμισυ του περασμένου αιώνα, και τον οποίον τέσσερεις φορές τίμησε ο λαός του νομού Καστοριάς-Φλωρίνης εκλέγοντας τον βουλευτή, υπήρξε ο πρώτος έλληνας πολιτικός, που σαν Υφυπουργός-Γενικός Διοικητής Δυτικής Μακεδονίας κατήγγειλε με δύο άρθρα του στην τότε εκδιδόμενη εφημερίδα "Ελληνικό Αίμα" το 1946, την Γιουγκοσλαβία και τον Τίτο, ότι αυτοί εξόπλιζαν και βοηθούσαν με κάθε μέσο τους έλληνες κομμουνιστές συμμορίτες, με απώτερο σκοπό να αποσπάσουν την ελληνική Μακεδονία.
Τότε ο Τίτο είχε διαμαρτυρηθεί, είχε ανακαλέσει τον Γιουγκοσλάβο πρεσβευτή στην Αθήνα και είχε ζητήσει την παραίτηση του πατέρα μου. Πράγματι ο πατέρας μου, για να διευκολύνει τη κυβέρνηση, παραιτήθηκε, η παραίτηση δεν έγινε δεκτή και κατόπιν κάναμε την πρώτη προσφυγή μας στον ΟΗΕ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας. Εξ άλλου ο αδερφός του πατέρα μου Αθανάσιος Νταλίπης, ανθυπολοχαγός, έπεσε μαχόμενος κατά την Μικρασιατική εκστρατεία.
Μετά την σύντομη αυτή αναφορά, που αναγκάστηκα να κάνω, νομίζω ότι τα περί άγνοιας της ιστορίας, ιδανικών και πατριωτισμού, που αναφέρονται στην επιστολή του αναγνώστη σας, μόνο σαν προσπάθεια εντυπωσιασμού και φτηνού πατριωτισμού φαίνονται, από τα οποία έχουμε πλέον χορτάσει τα τελευταία χρόνια. Σημασία έχει με ρεαλισμό, χωρίς βεβαίως να απεμπολούμε τα ιδανικά μας, να δούμε τι πράγματι συμφέρει την πατρίδα μας στον σύνθετο και πολύπλοκο κόσμο στον οποίο ζούμε.
Αποφάσεις όπως της εξόδου μας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ το 1974,είχαν κάποια αξία την εποχή εκείνη λόγω του "ψυχρού πολέμου". Άλλο αν μεταγενέστερα, είδαμε και πάθαμε και παρακαλούσαμε για την επανείσοδό μας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.
Τέλος για τα ελληνοτουρκικά οι απόψεις του κ. Πρώϊου δεν έχουν καμία συγκρότηση και συνοχή, δεν εκφράζουν καμία στρατηγική, δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα, ούτε και την ευρύτερη εικόνα και συνεπώς νομίζω ότι δυστυχώς δεν υπάρχει αντικείμενο για συζήτηση.
Εύχομαι υγεία και ευτυχία τον καινούργιο χρόνο.
Με εκτίμηση,
Γιάννης Αναστασίου Νταλίπης
ydalipis@gmail.com
(*) ΟΔΟΣ 7.12.2017 | 913 | Γ. ΝΤΑΛΙΠΗ: "πΓΔΜ"
(*) ΟΔΟΣ 21.6.2018 | 941 | Γ. ΝΤΑΛΙΠΗ: "112 χρόνια μετά"
(*) ΟΔΟΣ 7.3.2019 | 976 | Γ.ΝΤΑΛΙΠΗ: "Λόγος & Αντίλογος"
(**) ΟΔΟΣ 22.2.2018 | 924 | Γ. ΝΤΑΛΙΠΗ: "Περί του κράτους των Σκοπίων"
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 20 Ιανουαρίου 2022, αρ. φύλλου 1109.
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.