Λόγος & Αντίλογος

Αγαπητέ κύριε Μπαϊρακτάρη,

Στις 19 Νοεμβρίου του 1906, στη θέση Ασβός Κορεστίων, στο δρόµο για τις Πρέσπες, έπεφτε µαχόµενος προς τους βούλγαρους κοµιτατζήδες και στη συνέχεια µε τον οθωµανικό στρατό, ο παππούς µου, οπλαρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα καπετάν Δηµήτρης Νταλίπης. Αγωνίστηκε, πολέµησε και έδωσε και τη ζωή του, για να µη περιέλθει η Μακεδονία στους Βούλγαρους µε την επερχόµενη διάλυση της Οθωµανικής αυτοκρατορίας.

Εκατόν δώδεκα χρόνια µετά, στην ίδια περίπου περιοχή, η Ελλάδα αναγνώριζε τους Σκοπιανούς σαν Μακεδόνες και το κράτος τους σαν βόρειο Μακεδονία. Πραγµατικά προκαλεί θλίψη αλλά και οργή, ότι αγώνες εκατό και πλέον ετών, πάνε χαµένοι στις µικροκοµµατικές σκοπιµότητες µιας κοµµουνιστικής κατά βάση κυβερνήσεως, µε την βοήθεια βέβαια και των κατ’ ευφηµισµόν Ανεξαρτήτων Ελλήνων, στην πραγµατικότητα βέβαια ένα ασκέρι πεινασµένων για εξουσία.

Και λέω θλίψη, γιατί οι αγώνες µας για τη Μακεδονία δεν σταµάτησαν τα εκατό αυτά χρόνια, µια και η επιβουλή στην Μακεδονία µας συνεχιζόταν όλη αυτή τη περίοδο από τους βόρειους γείτονες µας, είτε αυτοί ήταν Βούλγαροι, ή Νοτιοσλάβοι ή Σκοπιανοί. Με συνεχή προπαγάνδα εντός και εκτός κυρίως Ελλάδας, µε διαστρέβλωση της ιστορίας αλλά και µε πολεµικές επιχειρήσεις. Μη ξεχνάµε την απάνθρωπη βουλγαρική κατοχή της Μακεδονίας µας κατά το δεύτερο παγκόσµιο πόλεµο, αλλά και την ανάµιξη της Γιουγκοσλαβίας του Τίτο στον ελληνικό εµφύλιο πόλεµο. Εδώ θα πρέπει να αναφέρουµε και την προδοτική συµπεριφορά του ελληνικού Κοµµουνιστικού Κόµµατος, που για µία περίοδο είχε συµφωνήσει στην απόσπαση της ελληνικής Μακεδονίας και τη δηµιουργία Μακεδονικού Κράτους µε την Βουλγαρία και τη Γιουγκοσλαβία.

Στο σηµείο αυτό δεν µπορώ να µη αναφέρω και τη συµβολή του γυιού του καπετάν Νταλίπη, πατέρα µου Αναστάσιου Νταλίπη, στην αποκάλυψη της επιβουλής του Τίτο για την απόσπαση της ελληνικής Μακεδονίας. Πράγµατι ο Αναστάσιος Νταλίπης, υπήρξε ο πρώτος έλληνας πολιτικός, όντας υφυπουργός-γενικός διοικητής Δυτικής Μακεδονίας, που µε άρθρο του το 1946 στην τότε εκδιδοµένη εφηµερίδα Ελληνικό Αίµα των Βοβολίνη-Μηλιού, κατήγγειλε τον Τίτο και την Γιουγκοσλαβία για την άµεση ανάµιξη της γειτονικής χώρας στον ελληνικό εµφύλιο πόλεµο, µε απώτερο σκοπό την απόσπαση εδαφών του ελληνικού τµήµατος της Μακεδονίας.

Τότε ο Τίτο διαµαρτυρήθηκε στον ΟΗΕ και ανακάλεσε τον πρεσβευτή του στην Ελλάδα, ο δε Αναστάσιος Νταλίπης υπέβαλε την παραίτηση του για να διευκολύνει την ελληνική κυβέρνηση. Η παραίτησή του Νταλίπη δεν έγινε τελικά δεκτή και ακολούθως η χώρα µας προσέφυγε στον ΟΗΕ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας.

Δεν ανταποκρίνεται λοιπόν στην αλήθεια, ότι η Ελλάδα δεν είχε αντιδράσει στα Τιτοϊκά σχέδια, που µε την δηµιουργία της Οµόσπονδης Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας, σχεδίαζε την απόσπαση και προσάρτηση της ελληνικής Μακεδονίας. Ίσως η πίεση µας προς το Τιτοϊκό καθεστώς να µη ήταν όσο έπρεπε ισχυρή λόγω και των πιέσεων του αµερικανικού παράγοντα, µετά και την διάρρηξη των σχέσεων της Γιουγκοσλαβίας µε την τότε Σοβιετική Ένωση.

Επανερχόµενοι τώρα στα σηµερινά, είναι βέβαιο ότι ο αγώνας της πατρίδος µας θα συνεχιστεί από τους Έλληνες που δεν είναι πρόθυµοι να δεχτούν τετελεσµένα γεγονότα.  Ποια µορφή θα πάρει αυτός ο αγώνας είναι ακόµα άγνωστο.  Ένα είναι βέβαιο, ότι µια ιστορία του µακεδονικού ελληνισµού σχεδόν τριών χιλιάδων χρόνων, αλλά και οι συνεχείς αγώνες και το αίµα που χύθηκε τα τελευταία εκατό χρόνια, δύσκολα διαγράφονται.

Ας είναι αυτό µια προειδοποίηση, σε όλους εκείνους που νοµίζουν ότι µε τις σηµερινές πράξεις τους θα γλυτώσουν από την εκδίκηση της Ιστορίας και όχι µόνο.

Με εκτίµηση,

Γιάννης Αναστ. Νταλίπης 

Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 21 Ιουνίου 2018, αρ. φύλλου 941