Για τον Χρυσόστομο Τζημάκα

Νεκρολογία
για τον καθηγητή Πνευμονολογίας
Χρυσόστομο Τζημάκα

Απόψε στη γειτονία των αγγέλων κυκλοφορεί και ο δάσκαλος.Του άρεσε αυτός ο τίτλος και τον δικαιούται ήταν όντως δάσκαλος
-Δίδασκε φιλοσοφία. Η ικανότητά του να καθοδηγεί τους μαθητές του ήταν μοναδική. Με ηρεμία, γλυκύτητα, ηπιότητα, αλλά και μοναδική επιχειρηματολογία καθοδηγούσε τη σκέψη μας σε βαθιά νοήματα όχι μόνο της ιατρικής αλλά και της ιστορίας της κοινωνιολογίας και της φιλοσοφίας.
-Δίδασκε ύφος και ήθος. Πάντα γελαστός και ήρεμος, πάντα καταδεκτικός και συγκαταβατικός, πάντα ειλικρινής και ευθύς πάντα με ένα λεπτό ευγενές ήπιο χιούμορ, είχε ένα καλό λόγο για όλους του φίλους, τους μαθητές, τους συνεργάτες, τους ασθενείς, τους συγγενείς, ΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΛΟΓΟ.
-Δίδασκε τον τρόπο να εκφράζεσαι σε γραπτό και προφορικό λόγο. Μοναδικός συγγραφέας, καλλιτέχνης, ζωγράφος έγραφε σχεδίαζε και διόρθωνε ασταμάτητα επιστημονικά, φιλοσοφικά και καλλιτεχνικά κείμενα με τρόπο μοναδικό, απαράμιλλο, ανεξάντλητο δημιουργώντας αθάνατα έργα.
-Δίδασκε καλές τέχνες. Ζωγραφική, αρχιτεκτονική, φωτογραφία, σχέδια, προπλάσματα. Σειρά από τα επιστημονικά αυτά έργα υπάρχουν σε βιβλιοθήκες, εκδοτικούς οίκους, μουσεία αλλά και στο βρογχοσκοπικό τμήμα όπου και μέχρι σήμερα εκπαιδεύονται οι νέες γενιές των γιατρών.
-Δίδασκε λιτότητα. Δεν του άρεσαν τα μεγαλεία, η επίδειξη, τα πλούτη. Δεν απεκόμισε κανένα υλικό αγαθό από την ιατρική. Του περίσσευε ο μισθός, τα χρήματα, οι τίτλοι, τα αξιώματα. Δεν είχε περιουσία, δεν είχε ιατρείο, δεν είχε ούτε καν αυτοκίνητο αξιόλογο. Συχνά τον έβλεπες στο λεωφορείο κρεμασμένο από τη χειρολαβή πάντα χαμογελαστός πάντα ήρεμος να έρχεται στο Παπανικολάου, ή να περπατά στο κέντρο, να επισκέπτεται καλλιτέχνες, εκδότες, φίλους -πεζός, απλός, χαμογελαστός, πλούσιος στην λιτότητά του.
-Δίδασκε επιστήμη. Όχι αυτή τη ξερή σελίδα 4,κεφάλαιο 3, παράγραφο 2, σειρά 1. Αποδεικτικά, ήρεμα, συγκαταβατικά σου ανέπτυσσε την θεωρία, την συνδύαζε με την πράξη και σου εξηγούσε την αξία της εφαρμογής της με αυτό τον καταπληκτικό τρόπο που σε άφηνε άφωνο, αποσβολωμένο, ανίκανο να αντιδράσεις σε οτιδήποτε εξωτερικό ερέθισμα. Τα άπειρα επιστημονικά ερεθίσματα σε οδηγούσαν σε νέες σκέψεις και απόψεις που σου έδινε το δικαίωμα και τον χρόνο να τις εκφράσεις και να τις υποστηρίξεις αλλά και να τις τροποποιήσεις για να οδηγηθείς στην πραγματική αλήθεια.
Εμείς σε λέγαμε Χρυσόστομο επειδή ο λόγος σου μας ήταν χρυσάφι τῷ τὴν γλώτταν χρυσορρήμονι, όπως και στο τροπάριο των τριών ιεραρχών (προστάτες της παιδείας) αναφέρεται. Οι φίλοι σου όμως σε ονόμαζαν Χρυσούλη για την καλή σου την καρδία (μήπως σε ήξεραν καλύτερα;).
Ταπεινοί μαθητές σου, προσκυνητές της γνώσης σου, του ύφους σου, του ήθους σου της φιλοσοφίας της θεώρησης της ζωής αποθέτουμε σταγόνα από το δάκρυ μας στις ευχές μας για καλό ταξίδι στη γειτονιά των αγγέλλων. Η διδασκαλία σου θα μας καθοδηγεί για πάντα.

Για τους μαθητές σου
Θοδωρής