18.12.09

ΟΔΟΣ: Η απομάκρυνση από μία νόθο κατάσταση


ΟΔΟΣ 3 Δεκεμβρίου 2009 | 519


Η οικογενειοκρατία στην ελληνική πολιτική σκηνή, και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα, από την οποία δεν μπόρεσε να ξεφύγει (περίπου τέτοιες ημέρες) δυο χρόνια πριν το ΠαΣοΚ, (αφού το κόμμα έμεινε υπόθεση των Παπανδρέου), δέχθηκε ένα ισχυρό πλήγμα το βράδυ της περασμένης Κυριακής, με την καθαρή εκλογή του κ. Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Χωρίς όλα αυτά να σημαίνουν ότι η κ. Ντόρα Μπακογιάννη δεν διαθέτει ομολογουμένως αρκετή δόση πολιτικής γοητείας και δημοκρατικής παιδείας. Ώστε αν δεν ήταν κόρη του πατρός της, χήρα του ανδρός της, αδελφή του αδελφού της και μητέρα των παιδιών της, ίσως τα θετικά της γνωρίσματα να την έκαναν φαβορί. Αλλά μάλλον αν συνέτρεχαν όλα αυτά, ίσως και να μην την γνώριζε κανείς. Έτσι γίνεται στην Ελλάδα.

Και το πλήγμα ήταν τριπλό: πρώτα, διότι ως νέος αρχηγός εκλέχθηκε, από την βάση των εκατοντάδων χιλιάδων μελών του κόμματος, ένας πολιτικός, που το 1993 αποβλήθηκε από το ίδιο το σύστημα της οικογενειοκρατίας, επί κυβερνήσεως (του πατέρα της δεύτερης κατά σειρά επιτυχίας) κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ώστε στο εξής κανείς να μην νομιμοποιείται σ’ αυτό το κόμμα να επικαλείται το εύκολο παραμύθι της διάσπασης.

Δεύτερο, διότι η υπεροχή του νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, σημειώθηκε όχι μόνο σε αναμενόμενες περιοχές, όπως η Πελοπόννησος (περιφέρεια καταγωγής), και η Μακεδονία (για το θέμα των Σκοπίων). Αλλά και σε άλλες περιοχές, όπως η Ήπειρος και ιδίως η Β’ Αθηνών, στην οποία υποτίθεται ότι ο έλεγχος των πανίσχυρων μηχανισμών της κ. Μπακογιάννη, της είχε εξασφαλισμένη την υπεροχή.

Έστειλε με αυτόν τον τρόπο, η κομματική βάση, ένα ιδιότυπο μήνυμα, σ’ όσους αυτοχρίζονται μετριοπαθείς (συνήθεια ιδιαίτερη προσφιλής και στους μέτριους), και πετάνε εύκολες ρετσινιές και επίθετα στους άλλους. Καθώς και το μήνυμα ότι τα ολοφάνερα μεγάλα προεκλογικά σφάλματα της κ. Μπακογιάννη (πλήρης ταύτιση με το οικογενειακό και πολιτικό κατεστημένο και παρελθόν, ακόμη και αυτά που πλήγωσαν), που ήταν περισσότερα από τα αντίστοιχα και πιο ανώδυνα επί της ουσίας του κ. Σαμαρά, δεν έμειναν χωρίς συνέπειες.

Και τρίτο, διότι η Νέα Δημοκρατία, το πιο συντηρητικό -(υποτίθεται) από τα δυο- κυβερνητικό κόμμα της Ελλάδος, δείχνει να αποκαθιστά την γνησιότητα της λαϊκής κυριαρχίας.

Στην Καστοριά, η υπεροχή του νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας ήταν μεν πολύ αισθητή, αλλά ίσως υπολειπόταν της ουσιαστικής του απήχησης. Σ’ αυτό το αποτέλεσμα συντέλεσε όχι μόνο η ομολογουμένως ιδιόρρυθμη υποψηφιότητα του κ. Παναγιώτη Ψωμιάδη, γύρω από τον οποίο συσπειρώθηκαν και στοιχεία της λούμπεν Δεξιάς με απροσδόκητα σημαντική επιτυχία, αλλά και η αποτελεσματικότητα των μηχανισμών Μητσοτάκη, που τους κληρονόμησε η κ. Μπακογιάννη, και οι οποίοι θεωρούνται υπεύθυνοι για την αναντιστοιχία ποσότητας και ποιότητας του νεοδημοκρατικού κόσμου στην Καστοριά.

Εκφραστές των μηχανισμών θωρούνταν παραδοσιακά σε τοπικό επίπεδο ο τ. βουλευτής κ. Κων/νος Σημαιοφορίδης με το περιβάλλον του. Ενώ στον κύκλο τους, φέρεται να ανήκει και η τ. βουλευτής κ. Παρασκευή Μπουζάλη που έσπευσε (σχεδόν χωρίς να ερωτηθεί) να διαδηλώσει σε όλους τους τόνους την υποστήριξή της στην κ. Μπακογιάννη. Βεβαίως και ξένισαν η ανάρμοστη για τα πολιτικά ειωθότα της Καστοριάς εξακολούθηση της εξωθεσμικής δράσης της κ. Μπουζάλη (το πολιτικό γραφείο της οποίας συνεχίζει να εκδίδει δελτία τύπου και ανακοινώσεις, επί παντός, σαν να μην άλλαξε περίπου τίποτε, και φυσικά σαν να μην πήρε το «μήνυμα» της κάλπης), καθώς και η σπουδή της να ταχθεί τόσο φανερά υπέρ της εκλεκτής της.

Ξένισε όμως επίσης και ο δισταγμός του νυν βουλευτή κ. Ζήση Τζηκαλάγια να δηλώσει με σθένος την προτίμησή του προς τον κ. Αντώνη Σαμαρά (τον οποίο ο ίδιος είχε και άλλοτε κομματικό αρχηγό). Αντίθετα, προτίμησε χρησμούς και μισόλογα, που δεν ενίσχυσαν το πολιτικό του προφίλ.

Πάντως σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, στην οποία η δημοκρατία με τους γόνους των οικογενειών Καραμανλή, Παπανδρέου, Μητσοτάκη, Βαρβιτσιώτη, Γεννηματά, Καλαντζάκου, Αλευρά, Σημαιοφορίδη (για να μην ξεχνιούνται και τα τοπικά) και άλλων (ανησυχητικά) πολλών δυστυχώς παραδειγμάτων, μοιάζει τα τελευταία χρόνια να έχει εκφυλιστεί σε υπόθεση των τζακιών, η εκλογή του κ. Σαμαρά σηματοδοτεί τις εξελίξεις.

Το θέμα από δω και μπρος δεν είναι πόσο καλύτερος θα αποδειχθεί από την κ. Μπακογιάννη ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας (αυτό μάλλον δεν θα το μάθει κανείς ποτέ), ούτε πόσο σύντομα θα επαναφέρει το κόμμα του σε κυβερνητική τροχιά. Αλλά πόσο η εκλογή, η στάση και οι πολιτικές του επιλογές, θα δικαιώσουν το ισχυρό μήνυμα της βάσης της Νέας Δημοκρατίας και θα λειτουργήσουν ευεργετικά για την ουσία της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα, εντός και εκτός Νέας Δημοκρατίας.

Είναι προφανές ότι ο νέος πρόεδρος θα έχει απέναντί του εχθρικά διακείμενα όλα τα μεγάλα ΜΜΕ, αυτά που προσπαθούν να πείσουν ότι ο κ. Σαμαράς είναι εθνικιστής ή λαϊκιστής, αποκλειστικά και μόνο επειδή ως υπουργός Εξωτερικών προσπαθούσε -χωρίς επιτυχία βεβαίως- να κάνει πράξη τις αποφάσεις, όχι μόνο της τότε κυβέρνησης, αλλά και του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών. Αυτά τα μέσα, που σε αντίθεση με την κριτική τους για τον κ. Αντώνη Σαμαρά, τους είναι αδιανόητο να χαρακτηρίσουν, με ανάλογες ρετσινιές, το σύνθημα «βυθίσατε το Χόρα», ή το εμπάργκο κατά των Σκοπίων, του αείμνηστου ιδρυτή του ΠαΣοΚ. Ανδρέα Παπανδρέου.

Γεγονός είναι ότι η Νέα Δημοκρατία, έστω κι’ αν απαιτήθηκε να προηγηθεί η συντριβή της με αρχηγό τον (άλλο γόνο) κ. Κ. Καραμανλή, δείχνει να απομακρύνεται από μια νόθο κατάσταση. Σε αντίθεση με το ΠαΣοΚ, στο οποίο δυστυχώς η αμφισβήτηση των ιερών προσώπων, ιδίως μετά την πρόσφατη εκλογική νίκη, εξακολουθεί ακόμη να μοιάζει με το θράσος Αφγανής, που πετάει το τσαντόρ, στο μέσο πολυσύχναστου ανδρικού καφενείου της Καμπούλ.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Δεκεμβρίου 2009, αρ. φύλλου 519

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ