12.8.11

ΟΔΟΣ: Σχολή πανεπιστημιακού επιπέδου για την προχειρότητα & επιπολαιότητα


ΟΔΟΣ 7.7.2011 | 599

Σε εποχές σαν την σημερινή δεν απαιτείται να είναι κάποιος ο μάντης Κάλχας για να προβλέψει ότι η χώρα ολόκληρη -και μαζί της η Καστοριά (που διεκδικεί σταθερά τα πρωτεία)- εισήλθαν σε μακρά περίοδο κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, με αφορμή την οικονομική κατάρρευση. Αυτή την φορά η κρίση είναι πρωτόγνωρη δεν έχει καμιά σχέση με οποιοδήποτε προηγούμενο. Η διάρκειά της είναι άγνωστη, αν και οι πιο απαισιόδοξοι την υπολογίζουν ήδη σε δεκαετίες. Αμφιβολίες διατυπώνονται όμως και για την κατάληξή της από άποψη έκβασης.

Ακόμη, η κρίση έχει και την παγκόσμια πρωτοτυπία ότι εκτυλίσσεται σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ακόμη χειρότερα, της ζώνης του ευρώ. Επομένως η Ελλάδα για όσο χρόνο θα διαρκέσει η ελεγχόμενη ομηρεία του χρέους της και θα έχουν περιοριστεί σημαντικές εκφράσεις της εθνικής της κυριαρχίας, θα αποτελεί ένα είδος πειραματόζωου. Αναγκαστικού και όχι εθελοντή.

Με αυτό το περιβάλλον και τις προοπτικές που διαγράφονται ζοφερές θα περίμενε κανείς, ότι έστω και την τελευταία στιγμή, η Καστοριά θα είχε συσπειρώσει τις πολιτικές της δυνάμεις γύρω από κοινά αποδεκτούς άξονες. Οι οποίοι θα ήταν σε θέση να εγγυηθούν ένα κάποιο minimum επίπεδο για το μέλλον, ακόμη και στην διάρκεια της κρίσης.

Βουλευτές, αντιπεριφερειάρχης και δήμαρχοι με την συμμετοχή εκπροσώπων κοινωνικών και επαγγελματικών φορέων θα έπρεπε ήδη να είχαν συγκληθεί σε ένα άτυπο συμβούλιο για την καταγραφή των προβλημάτων της Καστοριάς – των πιο μεγάλων εννοείται- και την αποτύπωση συμπερασμάτων αλλά και λύσεων. Των πιο εφικτών εννοείται.

Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Αρχιτεκτονική Σχολή της Καστοριάς -που παραμένει στα λόγια- θα ήταν ένα από τα σημαντικότερα θέματα. Κι’ όμως, παρά το γεγονός ότι οι κτηριακές εγκαταστάσεις του σχολικού κτηρίου στην περιοχή της Κουμπελίδικης (άλλοτε γυμνάσιο) ήδη έχουν ετοιμαστεί-ολοκληρωθεί, και γι’ αυτές δαπανήθηκε ένα σημαντικό κεφάλαιο σε κόστος και πολιτικό απόθεμα, η διεκδίκηση της πραγματικής λειτουργίας της Σχολής, κινείται σε υποτονικά επίπεδα. Έτσι περνούν τα χρόνια χωρίς να γίνεται απολύτως τίποτε, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι σε λίγο καιρό, θα αρχίσουν να παλιώνουν οι ανακαινισμένες εγκαταστάσεις, να υφίστανται φθορές και ζημιές από την αχρησία και την εγκατάλειψη. Θα αρχίσουν να απαιτούν επισκευές και περαιτέρω ανακαινίσεις. Κοντά σ’ όλα αυτά, η κατάσταση μοιάζει να βρίσκεται λίγο πριν η σάλπιγγα σημάνει την γενική υποχώρηση.

Παρά ταύτα, αν εξαιρεθεί ο (καθυστερημένος χρονικά) δημόσιος διάλογος περιορισμένης εμβέλειας που επιχείρησε να εμπνεύσει για το εκκρεμές πρόβλημα ο βουλευτής Καστοριάς της Ν.Δ κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας, η προσπάθεια αυτή δεν είχε καμιά συνέχεια και εγκαταλείφθηκε. Παρά την ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία του ίδιου, εκ των υστέρων, η εκδήλωση ίσως και να έμοιαζε με πολιτικό μνημόσυνο. Για μια υπόθεση αφανή και αδιαφανή. Στο χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου μιας ιδέας, για την δημιουργία και λειτουργία της Σχολής, που δεν πίστεψε κανείς τόσο πολύ ώστε να αφιερωθεί σ’ αυτήν.

Είναι βέβαια και οι απολύτως μεροληπτικές σε βάρος της Καστοριάς, τάσεις και στάσεις που τηρεί η υπουργός Παιδείας (εκ Κοζάνης ορμώμενης) κ. Άννα Διαμαντοπούλου. Καθώς και ο ροδαλός πολιτικός σεβασμός που εμπνέει στο τοπικό κατεστημένο του ΠαΣοΚ, αφού κανείς δεν της αντιτίθεται. Μηδέ ο βουλευτής Καστοριάς κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, που δεν ασκεί πλέον κανένα είδος σημαντικού κοινοβουλευτικού ελέγχου στα κυβερνητικά όργανα. Στην πράξη, δεν είναι βέβαιο αν δέχεται να παρέμβει για κάτι περισσότερο ή διαφορετικό, από το να κρατήσει το Μαυροχώρι ως τόπο ελλιμενισμού του πλοιαρίου «Ολυμπία». Ίσως να μην έχει πλέον αρκετό χρόνο, σημασία έχει ωστόσο, ότι ο χρόνος κυλά, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Έτσι, η αινιγματική κυρία Διαμαντοπούλου, που αν και άρχισε την πολιτική της σταδιοδρομία ως νομάρχης Καστοριάς κατά την πρώτη θητεία του «πατριωτικού» (εκ του πατρός) ΠαΣοΚ, αποδεικνύεται εν τέλει μοιραία για την Καστοριά. Έχει παπαγαλίσει δώθε κακείθε για το θέμα, και δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Έτσι έπεισε πολλούς να νομίζουν ότι η μόνη σχολή πανεπιστημίου ανά την Ελλάδα, η οποία δεν αξίζει στον τόπο της, ενώ επιπλέον είναι και περίπου άχρηστη, είναι η Αρχιτεκτονική της Καστοριάς.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι, ο βουλευτής Καστοριάς κ. Φίλιππος Πετσάλνικος να αντιμετωπίζει με ανοχή εκπαιδευτή τάγματος εφέδρων βουδιστών μοναχών, την σχεδόν προαναγγελθείσα αλλά αυθαίρετη και άδικη ματαίωση της Σχολής στην Καστοριά. Το μόνο που πράττει κάπου-κάπου (ή καλύτερα στην «χάση») είναι να δηλώνει με βαρυσήμαντο τρόπο αυτονόητα παρεμβαίνοντας σε δήθεν διαφωνίες, δήθεν διαφωνούντων εκπροσώπων της Καστοριάς και της Κοζάνης αντίστοιχα. Όπως έπραξε και τελευταία παρεμβαίνοντας με παραινέσεις, στις έριδες πανεπιστημιακών κύκλων για την διαμάχη Καστοριάς-Κοζάνης σε ζωτικής φύσης ζητήματα, όπως είναι η αναδιάταξη διαφόρων σχολών στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.

Τώρα λοιπόν που ξέσπασαν οι διαφωνίες, τώρα (έστω και τώρα) θυμήθηκαν μερικοί διαμορφωτές της κοινής γνώμης να στηλιτεύσουν τις μονόπλευρες αξιώσεις της Κοζάνης, σε βάρος της Καστοριάς.

Παρά ταύτα, ούτε και τώρα αποφάσισαν να αντιδράσουν συντονισμένα και με στόχο οι εκπρόσωποι των πολιτικών αξιωμάτων της Καστοριάς. Έτσι ο μεν βουλευτής Καστοριάς της Ν.Δ. έσπευσε με τα εύκολα «yes», να ενθαρρύνει την αναδίπλωση σε δήθεν περισσότερο «ρεαλιστικούς» στόχους για την Καστοριά (όπως είναι η διεκδίκηση της μεταφοράς εδώ της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας –ΣΔΟ- του ΤΕΙ Κοζάνης). Στην πραγματικότητα όμως οι στόχοι αυτοί είναι εύκολοι. Δεν υλοποιούν καν κάποια φιλοδοξία. Κολακεύουν τον λαϊκισμό και κατεβάζουν δραματικά τον πήχη.

Στο ίδιο κλίμα κινήθηκε λέγεται και ο Δήμος Καστοριάς, με τον δήμαρχό του να μην φαίνεται αποφασισμένος να αναθερμάνει τις προσπάθειες. Έτσι προστέθηκε σ’ όλα αυτά και η ατάκα του αντιπεριφερειάρχη κ. Δημήτρη Σαββόπουλου, που είναι ανεπανάληπτη για την ανεπιτήδευτη διάθεση παραίτησης από κάθε διεκδίκηση και προσπάθεια.

Πώς αλλιώς εκτός από παραίτηση μπορεί να θεωρηθεί η δήλωσή του:
«Η πρόταση για μεταφορά της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας του ΤΕΙ Κοζάνης στην Καστοριά είναι πολύ σημαντική… Θα πρέπει επιτέλους το υπουργείο Παιδείας να ξεκαθαρίσει το τι ακριβώς θα γίνει, γιατί ουσιαστικά, αυτήν την στιγμή μιλάμε για σενάρια τα οποία απλώς διαρρέουν στην δημοσιότητα...
»Θα υποστηριχθεί και κτηριακά η μεταφορά του ΤΕΙ. Για το ενδεχόμενο παραχώρησης όμως του κτηρίου του 1ου γυμνασίου, θα πρέπει να ξεκαθαρίσει πρώτα το τι θα γίνει με την λειτουργία του τμήματος Αρχιτεκτονικής».

Αφού με αυτόν τον τρόπο είναι σαν να ξεκαθάρισε περίπου μια και καλή ότι ο ίδιος θεωρεί, χαμένη υπόθεση το θέμα με την Σχολή που μια φορά και ένα καιρό, ορισμένοι προκάτοχοί τους στα αξιώματα θέλησαν να λειτουργήσουν στον χώρο του σχολικού κτηρίου της Κουμπελίδικης. Η προσπάθεια ανεύρεσης στοιχείων ελπίδας και διεκδίκησης πίσω από τις λέξεις είναι μάταιη. Δείχνουν να περιμένουν την ληξιαρχική πράξη.

Έτσι, ξέσπασε ένας τρίτος γύρος διαφωνιών. Αυτή την φορά όμως για το μνημόσυνο της Σχολής. Από το οποίο αδιαφιλονίκητος πρώτος στην βιασύνη και την πολιτική προχειρότητα, αναδεικνύεται με διαφορά ο αντιπεριφερειάρχης, με τον κ. Φιλ. Πετσάλνικο να αποσείει τις δικές του ευθύνες, να γυρίζει την κουβέντα από τις ευθύνες της κυβέρνησής του, στις δήθεν ευθύνες από τις διαφωνίες των μελών των διοικήσεων.

Με όλα αυτά, δεν απομένει αμφιβολία για το πού θα είχε την έδρα της μια σχολή αν μπορούσε να ιδρυθεί. Μια σχολή για την προχειρότητα και επιπολαιότητα. Και θα ήταν ασφαλώς πανεπιστημιακού επιπέδου, με έδρα την Καστοριά. Μια τέτοια θα είναι σχολή κύρους εννοείται, που θα αποδεικνύεται από τόσους και τόσους, εποχούμενους, μόνιμους, ισόβιους ή  έστω αλεξιπτωτιστές.



Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 7 Ιουλίου 2011, αρ. φύλλου 599




Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ