Συνέντευξη

με τον Χρήστο Δημόπουλο για το βιβλίο του «Ο δράκος Ναπολέων» -από τον Σταύρο Ευαγγελίδη για την ΟΔΟ:

-Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο.
Μόλις εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ψυχογιός το τελευταίο μου παραμύθι, που μιλά για τον σχολικό εκφοβισμό, ένα πολύ επίκαιρο στις μέρες μας θέμα. Ο Ναπολέων είναι δράκος με τα όλα του. Ή σχεδόν. Δεν είναι που είναι μικρός, δρακάκι δηλαδή, είναι και μικροκαμωμέpπρώτη δημοτικού, ερωτεύεται παράφορα μια συμμαθήτριά του, την Ιωσηφίνα και συγχρόνως πέφτει θύμα σχολικού εκφοβισμού από ένα συμμαθητή του, τον Αρθούρο. Πώς να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά συγχρόνως; Θα το μάθετε όταν διαβάσετε το παραμύθι.

-Τι προσφέρουν τα λογοτεχνικά βιβλία σε ένα μικρό παιδί;
Το βιβλίο είναι ένα παράθυρο στον κόσμο. Από μικρά, τα παιδιά πρέπει να εξοικειωθούν με το διάβασμα. Όσο περισσότερο διαβάζουν, όσα περισσότερα εξωσχολικά βιβλία διαβάζουν, τόσο πιο σοφά θα γίνουν όταν μεγαλώσουν. Μόνον η λογοτεχνία έχει τη δύναμη να ξυπνήσει και το πιο κοιμισμένο κύτταρο του εγκεφάλου τους. Καλά όλα τα άλλα, τα εντυπωσιακά, η τηλεόραση ο κινηματογράφος 3D, αλλά το βιβλίο παραμένει η μοναδική τόσο φτηνή και τόσο απλή μέθοδος για να δώσουμε φτερά στη φαντασία των παιδιών.

-Εάν μπορούσατε να δημιουργήσετε από το μηδέν σήμερα μια δική σας παιδική εκπομπή, πώς θα ήταν; Θα σας ενδιέφερε να επιστρέψετε στην τηλεόραση;
Ξεκινώ αντίστροφα. Ναι, θα μ’ ενδιέφερε να επιστρέψω. Όσο για το πρώτο σκέλος του ερωτήματός σας ακούγεται μάλλον θεωρητικό. Κοιτάξτε, το πρόγραμμα για παιδιά είναι υπόθεση της δημόσιας τηλεόρασης. Έτσι γίνεται στο εξωτερικό, έτσι γινόταν κι εδώ από παλιά, ως πριν μερικά χρόνια. Την εποχή που είχα αναλάβει εγώ το Τμήμα Παιδικών Εκπομπών της ΕΡΤ, το 1986, ήμουν υπεύθυνος για μια παιδική ζώνη με 720 ώρες πρόγραμμα ετησίως. Από αυτές, περίπου οι 500 ήταν ελληνική παραγωγή. Κόστιζε χρήματα, όχι πολλά, αλλά κόστιζε. Την τελευταία χρονιά του Ουράνιου Τόξου, πριν κλείσει η ΕΡΤ το 2013, το κόστος της εκπομπής (που ήταν πια η μοναδική ελληνική εκπομπή για παιδιά) ήταν 97 € το επεισόδιο. Προφανώς αλλού είναι οι προτεραιότητες και όχι στο πρόγραμμα για παιδιά. Κανονικά, μια δημόσια τηλεόραση που σέβεται τον εαυτό της θα έπρεπε να παράγει παιδικό πρόγραμμα αξιώ σεων και υψηλής ποιότητας. Αν υποθέσουμε πως υπήρχε το κονδύλι για μια τέτοια εκπομπή, τότε θα έκανα κάτι τελείως διαφορετικό...

-Όντας ενήλικας, πώς κατορθώνετε να προσεγγίζετε τον κόσμο των παιδιών, ώστε να γράψετε βιβλία που να τα αφορούν και επιθυμούν να τα διαβάσουν;
Αυτό δεν είναι δύσκολο. Πάντα ήμουν κοντά στα παιδιά, αφουγκραζόμουν τις αγωνίες και τις ανησυχίες τους, άκουγα τις απορίες τους, αντιλαμβανόμουν πώς προσεγγίζουν τον κόσμο μας. Σήμερα έ-χω δυο πολύτιμους βοηθούς, την Αθηνά που είναι 6 και τη Θεοδώρα που είναι 3, τις εγγονούλες μου. Αυτές είναι και η έμπνευσή μου. Κι απ’ αυτές περνούν για πρώτη ανάκριση οι ιδέες μου.

-Ακολουθείτε μια συγκεκριμένη διαδικασία όταν γράφετε; Έχετε συγκεκριμένο χώρο, αντικείμενα που κρατάτε κοντά σας ή ώρες που εμπνέεστε καλύτερα;
Ο χώρος είναι συγκεκριμένος, ναι. Το γραφείο μου, όπου υπάρχει και ο υπολογιστής. Οι ώρες ακατάστατες. Δεν είμαι πειθαρχημένος. Το πρωί είμαι πιο παραγωγικός, αλλά το βράδυ έρχεται πιο εύκολα η έμπνευση. Πριν αρχίζω να γράφω, γυρίζω πολύ την ιδέα στο μυαλό μου. Για μέρες, μπορεί και βδομάδες... Κυρίως το βράδυ, στο κρεβάτι μου. Εκεί διαμορφώνεται η υπόθεση, εκεί μπορεί να προκύψουν και συγκεκριμένοι διάλογοι ή μια χαρακτηριστική φράση. Σηκώνομαι αμέσως και τα σημειώνω, γιατί είναι βέβαιο πως το άλλο πρωί θα τα έχω ξεχάσει.

-Ως παιδί αγαπούσατε τη λογοτεχνία; Ποιο υπήρξε το αγαπημένο σας βιβλίο;
Αν την αγαπούσα; Πολύ. Ακόμα την αγαπώ και διαβάζω καθημερινά. Το σπίτι είναι γεμάτο βιβλία. Οι βιβλιοθήκες μου πια δεν επαρκούν και τα βιβλία αρχίζουν να στοιβάζονται στο πάτωμα. Σε κάθε γωνιά. Συγκεκριμένο βιβλίο όχι, ρουφούσα όμως Ιούλιο Βερν με μανία.

-Έχετε ήδη ξεκινήσει κάποιο επόμενο βιβλίο και αν ναι, ποια η θεματολογία του;
Έχει ολοκληρωθεί ένα βιβλίο για κάπως μεγαλύτερα παιδιά, 7-12 ας πούμε, εμπνευσμένο από έναν χαρακτήρα που είχα δημιουργήσει για το Ουράνιο Τόξο, τον Καθηγητή Ήπιο Θερμοκήπιο. Είναι μια εικονογραφημένη περιπέτεια που είμαι βέβαιος πως θ’ αρέσει στα παιδιά.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19 Νοεμβρίου 2015, αρ. φύλλου 812