14.3.16

ΟΔΟΣ: Πινόκιο


ΟΔΟΣ 22.10.2015 | 808

Kατά βάση ανδροκρατούμενη και υπερσυντηρητική, αν όχι αντιδραστική και οπισθοδρομική η Καστοριά, ωστόσο η πολιτική αντιπαράθεση εξελίσσεται πλέον σε υπόθεση κυριών. Συγκεκριμένα μεταξύ των βουλευτών του ΣυΡιζΑ και της Νέας Δημοκρατίας, Ολυμπίας Τελιγιορίδου και Μαρίας Αντωνίου αντίστοιχα. Καθόλου παράδοξο και αντιφατικό να κατέχουν τα ηνία οι δυο τους, αφού υπάρχουν πλείστα παραδείγματα ανάδειξης (εκλογής) κυριών σε κεντρικούς πολιτικούς ρόλους. Χωρίς η προοδευτικότητα να έχει αληθινό αντίκρισμα στην κοινωνία. Παρά μόνο συγκυριακά χαρακτηριστικά που αφορούν τοπικά αδιέξοδα.

Αυτά μοιάζουν να συμβαίνουν στην Καστοριά και αυτά (τουλάχιστον) διαφάνηκαν στο Κοινοβούλιο, στην συνεδρίαση της 16ης Οκτωβρίου 2016. Ήταν η ημέρα στην οποία εισήχθη στο Σώμα προς ψήφιση το νομοσχέδιο –που ψηφίστηκε και έγινε νόμος–  για τα πρώτα «προαπαιτούμενα» μέτρα, που ανέλαβε να υλοποιήσει η κυβέρνηση ΣυΡιζΑ – ΑνΕλ, στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου.

Όχι και τόσο μακριά από την εποχή που η κεντρική πολιτική ζωή στην Καστοριά αποτέλεσε αμιγώς «ανδρικό» προνόμιο, για πάνω από δέκα χρόνια τώρα, η περιοχή γνώρισε περιόδους με γυναίκα στο τιμόνι του νομού στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Και μάλιστα εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας, που υποτίθεται ότι αποτελεί τον συντηρητικό πόλο. Ενώ ήδη στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου και εκ μέρους του ΣυΡιζΑ εκλέχθηκε έμμεσα κατά κάποιο τρόπο, στην θέση του κ. Β. Διαμαντόπουλου, αλλά με υψηλές προσδοκίες, η διάδοχος του κ. Ολυμπία Τελιγιορίδου.

Η εκτίμηση ότι οι δυο εκλεγμένες βουλευτές έλαβαν ήδη θέση πολιτικής σύγκρουσης ισχύει, έστω κι’ αν η πρώτη «αντιπαράθεσή» τους ήταν πολύ έμμεση. Και οι δυο τους ως ομιλήτριες των κομμάτων τους, αναφέρθηκαν κυρίως σε γενικά και αόριστα ζητήματα πολιτικής, και από καθόλου έως ελάχιστα στα προβλήματα της Καστοριάς. Ώστε ήταν σαφές ότι στην πραγματικότητα, η κάθε μια τους, έκανε ταυτόχρονα μια πρώτη «αναγνωριστική» επιχείρηση της αντιπάλου, με μια ανώδυνη για τις ίδιες και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην Καστοριά, παρουσία. Μια «έρευνα», που ωστόσο έγινε γνωστή στους ψηφοφόρους των ίδιων προσωπικά στην Καστοριά, αφού εδώ βρίσκεται το κρίσιμο πολιτικό ακροατήριο.

Έτσι η κυρία Μαρία Αντωνίου από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, άδραξε την ευκαιρία να στείλει ένα μήνυμα στην «αντίπαλό της»: Ότι στην Καστοριά, έστω και με ψαλλιδισμένα ποσοστά, το ιστορικό κουμάντο ανήκει στο πρώτο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή την ίδια, και ότι ο ΣυΡιζΑ μέσα από τα σύνορα της Καστοριάς, έρχεται δεύτερος, έστω κι’ αν έχει κυβερνητικές ευθύνες, μαζί με τους ΑνΕλ βεβαίως.

Φυσικά, η κυρία Ολυμπία Τελιγιορίδου, με την δική της ομιλία, πραγματοποίησε το ντεμπούτο της στο Κοινοβούλιο. Με την έννοια αυτή, οι όποιες προσδοκίες πρέπει να είναι ανάλογες του γεγονότος ότι δεν έχει (ούτε) την (όση) εμπειρία της αντιπάλου της. Ωστόσο, ο λόγος της έδειχνε ηρεμία ώστε η αμηχανία, το τρακ της πρώτης φοράς, δεν φάνηκε σχεδόν καθόλου. Ανεξάρτητα απ’ αυτό, το βέβαιο είναι ότι τρακ υπήρχε, όπως και φυσιολογική «απειρία». Και ότι θα πρέπει να της χορηγηθεί πίστωση χρόνου, για περισσότερη εξοικείωση.

Παρά ταύτα, έστω κι’ αν υποστηρίχθηκαν τα ακριβώς αντίθετα από μερίδα τοπικών ΜΜΕ –απ’ αυτά που γέρνουν ανάλογα με το πού φυσάει ο άνεμος και οι κρουνοί των χρημάτων, ο πολιτικός λόγος της νέας βουλευτή Καστοριάς και μάλιστα του κυβερνητικού ΣυΡιζΑ, στο μείζον τμήμα της πρεμιέρας της, ήταν ξύλινος. Αναλώθηκε στο παρελθόν. Αν άκουγε κανείς την κυβερνητική βουλευτή Καστοριάς, θα νόμιζε ότι επρόκειτο για προεκλογική ομιλία της, πριν τον Ιανουάριο του 2015.

Στα 3/4 της διάρκειάς της κατακεραύνωνε το παλιό πολιτικό σύστημα, το κατεστημένο, τις ελίτ, την διαφθορά. Ως να είναι μονίμως στην κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία και το ΠαΣοΚ. Ως να μην έχουν μεσολαβήσει 10 μήνες με δυο φορές εκλογική νίκη της αριστεράς που εκπροσωπεί ο ΣυΡιζΑ. Ως να μη διαδέχθηκαν στις 20 Σεπτεμβρίου τα ίδια επικεφαλής πρόσωπα την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου. Ως να μην προηγήθηκε η διάσπαση του ΣυΡιζΑ, το δημοψήφισμα, το κλείσιμο των ελληνικών τραπεζών. Η παρ’ ολίγο (;) τραγωδία.

Κατηγόρησε η βουλευτής Καστοριάς, το παλιό πολιτικό προσωπικό της χώρας, αγνοώντας ή αδιαφορώντας για το γεγονός ότι –αν εξαιρεθεί ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων κ. Βασίλης Λεβέντης- ο παλιότερος αρχηγός κοινοβουλευτικής ομάδας ή κόμματος σήμερα, είναι ο πρόεδρος του ΣυΡιζΑ. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας, και φυσικά ο μοναδικός με κυβερνητικό παρελθόν. Η σύγκρουση του «παλιού» με το «νέο», επιδέχεται επομένως πολλαπλές προσεγγίσεις.

Στην ομιλία της, αναφέρθηκε ακόμη σε επιστολή «εκατό» στελεχών της Νέας Δημοκρατίας που ζητούσαν εγγυήσεις και δεσμεύσεις εν όψει των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη νέου προέδρου της Ν.Δ., αναφορά η οποία από τους τοπικούς κόλακες, προβλήθηκε ως «αποκάλυψη» (!), ενώ (η περίφημη επιστολή) δεν ήταν τίποτε περισσότερο παρά από κάτι τουλάχιστον αυτονόητο και συνηθισμένο. Κομματικά και πολιτικά διαβλητό. Γι’ αυτό και κανείς άλλος δεν της έδωσε σημασία.


ΟΔΟΣ 22.10.2015 | 808

Η νέα βουλευτής Καστοριάς, έδειξε να μην λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψη της το γεγονός ότι, ένα κόμμα που από το 4% εκτοξεύθηκε σε ελάχιστα μόνο χρόνια στο 36%, δεν είναι ακριβώς σαν το αγνό παρθένο μαλλί του προβάτου. Και ότι αντίθετα θα έπρεπε να είναι ανήσυχο (το κόμμα) για την πολιτική προέλευση, τα βαθύτερα αίτια και τα προσωπικά κίνητρα, όσων προερχόμενοι από άλλα κόμματα συμπτύχθηκαν στις τάξεις του, ή απλά το ψήφισαν.

Καθώς αντικειμενικά είναι αδύνατο να αποσπάσθηκαν από το παλιό, τα «υγιή» και ανδιοτελή κομμάτια του παρελθόντος και να απέμειναν στα παλιότερα κόμματα τα προβληματικά. Και όλα αυτά, αφορούν βεβαίως και την Καστοριά, δεδομένου ότι ο ΣυΡιζΑ δεν προσγειώθηκε από τον Άρη, ούτε στελεχώνεται με παρθενογένεση, ή από ανθρώπους χωρίς παρελθόν. Ώστε η επιμονή της καταγγελίας των προηγούμενων, που είναι ήδη επόμενοι, αποδεικνύει κάποιο πρόβλημα ρεαλιστικής ανάλυσης των πολιτικών εξελίξεων.

Για την Καστοριά λοιπόν, εκτός από 5-10 λέξεις σε σχέση με την ανεργία που μαστίζει τον άλλοτε υπερήφανο τόπο, δεν είπε κάτι άλλο η νέα βουλευτής. Δεν είχε να εξαγγείλει ούτε ένα… Νταβός στην λίμνη, μεταλαμπαδεύοντας την προκαταβολικά ανόητη ιδέα υπουργού. Ούτε για τους αγώνες που θα αναλάβει και θα δώσει για τον περιορισμό της καλπάζουσας και διαρκώς επιδεινούμενης ανεργίας.

Ούτε για έργα υποδομών και έργα ανάπτυξης, για την παιδεία, την δουλειά, τον πολιτισμό. Για τα προβλήματα επιβίωσης των επαγγελματιών και όσων δεν βιοπορίζονται από τον κρατικό κορβανά. Για τους οποίους πάντως έδειξε να γνωρίζει πολλά το βράδυ των εκλογών, στις πρώτες νικητήριες δηλώσεις της. Ούτε καν για την μείωση της επιδότησης του πετρελαίου κεντρικής θέρμανσης, που είναι νέα εξέλιξη, επιβαρυντική.

Μόνο για τους υπερήλικες ανασφάλιστους θέλησε να κάνει αναφορά, γενικά και σε πανελλήνιο επίπεδο, αλλά και εδώ χωρίς επιτυχία, αφού διακόπηκε από τον προεδρεύοντα της Βουλής, καθώς η βουλευτής είχε αναλώσει τα 5-6 λεπτά της παρέμβασής της, περί άλλων. Θεωρητικών και παρελθοντικών. Ούτε επί των παρόντων, ούτε επί των μελλόντων.

Η ειδική μνεία της για την «νέα παραγωγική ανασυγκρότηση» που θα προωθήσει ο ΣυΡιζ Α, μπορεί μεν να αναφέρεται στο μέλλον, αλλά είναι εξαιρετικά αόριστη. Δεν την ξεκαθάρισε σε σχέση με τα τοπικά, και δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη της το γεγονός ότι συγκυβερνά με ένα άλλο κόμμα. Αυτό των ΑνΕλ, το οποίο είτε υποτεθεί λαϊκό - συντηρητικό ή ακροδεξιό - δεξιό, είτε κεντρώο όπως θέλει το ίδιο να αυτοπροσδιορίζεται, έχει στο όσο ιδεολογικό του υπόβαθρο, εντελώς διαφορετικό οικονομικό προσανατολισμό από τον ΣυΡιζΑ. Και ότι έννοιες όπως «κοινωνική δικαιοσύνη», «ανθρώπινα δικαιώματα», «εθνικά θέματα», «σχέσεις εκκλησίας και κράτους», προσεγγίζονται πολύ διαφορετικά από τον κυβερνητικό εταίρο.

Όπως ήταν περίπου «φυσικό» και αναμενόμενο, περιχαρής μετά από όλα αυτά, η κυρία Μαρία Αντωνίου, βουλευτής Καστοριάς με την Νέα Δημοκρατία, από του βήματος της Βουλής, θύμισε ότι «μπορεί στου κρεμασμένου την αυλή να μην μιλάνε για σχοινί, αλλά ούτε και στο σπίτι του Πινόκιου» (όπως είπε) «μιλάνε για ψέμματα» και ότι στο «κάτω – κάτω, δεν σφάξανε».

Έτσι είπε στους εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας και στους χιλιάδες της Καστοριάς, ότι ανεξάρτητα από τις τάσεις και επιθυμίες των ίδιων των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, το κόμμα που η ίδια οραματίζεται θα έχει το νου του στις ψήφους που έχασε στις τελευταίες εκλογές, και όχι στους συνεπείς ψηφοφόρους της.

Οι οποίοι σε καμμιά περίπτωση δεν δέχονται να κινδυνεύσει η θέση της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ευρώ και τον δυτικό κόσμο. Και ότι η Νέα Δημοκρατία που οραματίζεται θα είναι, όχι της υπευθυνότητας, αλλά της γκαζούρας. Έχοντας επιβιώσει πολιτικά της άλλοτε βουλευτή Κοζάνης, αλήστου ανάμνησης κ. Ραχήλ Μακρή, με την οποία είχαν έλθει στα πολιτικά μαχαίρια, η κ. Αντωνίου θα αισθάνεται προφανώς ανανεωμένη και αποφασισμένη για άλλες γκαζούρες.

Συνεπώς ίσως να μην αργήσουν να επαναληφθούν σκηνές με πορείες, λιτανείες, ευχέλαια, διαμαρτυρίες, αντιψεκαστικές συνάξεις, για ψωμί – παιδεία – ελευθερία με επικεφαλής και αυτή την φορά την κ. Μ. Αντωνίου, στις πλάτες και ευθύνες της οποίας πέφτει το μεγάλο βάρος συγκράτησης της Νέας Δημοκρατίας σε ένα νομό, που έχει κάθε λόγο να ψάχνει διέξοδο από αυτά τα αδιέξοδα. Με την κυβερνητική βουλευτή, την ανάγκη ποιούμενη φιλοτιμία, να αναζητεί εναγώνια εξηγήσεις για το τις και τι πταίει, για τα λόγια τα μεγάλα. Που έμειναν κούφια και ανεκπλήρωτα.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 22 Οκτωβρίου 2015, αρ. φύλλου 808


1 σχόλιο:

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ