28.8.17

ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ: Η καταδίκη των ολοκληρωτισμών

Τ​​ο πρόβλημα είναι πως όσοι έζησαν και τους δύο ολοκληρωτισμούς δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά. Δεν έχουν τη λεπτή σκέψη ενός Κοντονή, την ενάργεια ενός Παπαδημούλη, τη μαχητικότητα μιας Γιαννακάκη ή, έστω, τη σοφία ενός Καραμανλή Τζούνιορ για να διαπιστώσουν ότι «άλλο ο κομμουνισμός, άλλο ο ναζισμός». Γι’ αυτό και Πολωνοί, Εσθονοί, Ουκρανοί και λοιποί ομοιοπαθείς ζητούν την καταδίκη των ολοκληρωτισμών και όχι μόνο του ενός. Δεν ζουν στην Ελλάδα όπου, όπως προπαγάνδισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης, «τα θύματα του Στάλιν είναι μηδέν». Αυτοί ακόμη πενθούν τους δικούς τους, από την κομμουνιστική θηριωδία. Ο τελευταίος που δολοφονήθηκε από Ανατολικογερμανούς φρουρούς στο τείχος του Βερολίνου ήταν ο 20χρονος Chris Gueffroy. Ηταν 5 Φεβρουαρίου 1989.

Διαφέρει λοιπόν ο ναζισμός από τον κομμουνισμό; Σε ό,τι αφορά τις διακηρυγμένες προθέσεις. Είναι άλλο να σκοτώνεις εκατομμύρια λόγω καταγωγής και διαφορετικό για την αταξική κοινωνία. Λένε ότι τα κομμουνιστικά καθεστώτα ήταν όπως βλέπει τη «17 Νοέμβρη» ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μάκης Μπαλαούρας: «Είχαν ένα λαθεμένο, αλλά ένα ιδεώδες που ήταν υπέρ του ανθρώπου...»;

Το πρόβλημα των ολοκληρωτισμών είναι ότι πηγάζουν από μια κοινή αντίληψη ότι οι άνθρωποι και οι κοινωνίες μπορούν να αναμορφωθούν σύμφωνα με κάποιο σχέδιο. Οσοι δεν το ασπάζονταν ή το σκέφτονταν δύο φορές έπρεπε να εκκαθαριστούν. Τα ατομικά δικαιώματα ωχριούν μπροστά στο εγχείρημα της οικοδόμησης μιας καλύτερης κοινωνίας. Και από τη στιγμή που τα ατομικά δικαιώματα παύουν να είναι με αξιωματικό τρόπο θεμελιώδη, έπονται εκατόμβες.

Γι’ αυτό είναι σημαντική η καταδίκη των ολοκληρωτισμών, παρά τις επιμέρους διαφορές τους. Δεν τίθεται ζήτημα ισοπέδωσης ή ξεπλύματος, όπως ισχυρίζονται οι απολογητές του ενός από αυτούς, αλλά πρέπει να ηττηθεί η παρωχημένη όσο και επικίνδυνη αντίληψη της κοινωνικής μηχανικής, αυτή που θέλει τα άτομα και τα δικαιώματά τους να θυσιάζονται για να υλοποιηθούν τα σχέδια κάποιων παραφρόνων με εξουσία. Ειδικά σε μια χώρα σαν την Ελλάδα. Δεν αναφερόμαστε μόνο στο γεγονός ότι τα δικαιώματα δεν χαίρουν μεγάλης εκτίμησης, σε αντίθεση με την αποδοχή του Βλαντιμίρ Πούτιν που είναι η μεγαλύτερη πανευρωπαϊκά. Πρέπει να σημειώσουμε το γεγονός ότι απ’ όλες τις χώρες σε κρίση, μόνο στην Ελλάδα ξεπετάχτηκε ένα πούρο ναζιστικό κόμμα. Δεν μας έσωσε το γεγονός ότι ομοθύμως οι Ελληνες ευρωβουλευτές καταψήφισαν το 2009 την «ευρωπαϊκή ημέρα μνήμης για τα θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων». Αν δεν ηττηθεί η ολοκληρωτική αντίληψη, ποτέ δεν μπορεί να προβλέψει κάποιος τι χρώμα τελικώς θα πάρει...

3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος28/8/17

    Διαβάστε και τον αντίλογο.

    http://www.gazzetta.gr/plus/article/1129538/o-mikis-theodorakis-kritikarei-ta-nea-eleipe-o-kokkinos-stratos-ti-tha-kanate-simera

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος29/8/17

      Προς κ. Μίκη Θεοδωράκη: Λυπάμαι για το επιχείρημα σόφισμα, που το μόνο που προσπαθεί είναι να εντυπωσιάσει. Σκεφτήκατε ποτέ τι θα είχαμε σήμερα εάν έλειπε ο κόκκινος στρατός και ο Στάλιν;
      Εσείς κ. Θεοδωράκη σκεφτήκατε ποτέ τι θα είχαμε σήμερα αν έλειπε ο αμερικανικός στρατός και ο Τσώρτσιλ; Να το αντίθετο σόφισμα!
      Οι επιτυχίες του Στάλιν ή μάλλον του στρατάρχη Ζούκωφ (μη εγκληματία) συμμάχου τότε των δυτικών δυνάμεων δεν μπορούν να καλύψουν τα εγκλήματά του. Ούτε το ότι τα εγκλήματα του είναι μικρότερα (;) από τα αντίστοιχα του Χίτλερ τον καθιστούν αθώο ή ολίγον ένοχο.
      Όσο για τους αγώνες σας με την κομμουνιστική αριστερά, ίσως για μερικούς ήταν αγνοί όταν τους έκαναν το 1949 γιατί δεν ήξεραν τι θα συμβεί τα σαράντα χρόνια που ακολούθησαν. Δεν ήξεραν το μέλλον, το σημερινό παρελθόν.
      Εσείς όμως και ζήσατε μέχρι σήμερα σε ελεύθερο κράτος και παρά το ότι αισθάνεστε ηττημένος οι συμπατριώτες σας σας τιμούν (δεξιοί- αριστεροί-κεντρώοι) για το έργο σας.
      Σκεφθήκατε ποτέ πως θα ήταν η Ελλάδα μας από το ‘49 μέχρι το ‘89 ή και μέχρι σήμερα αν νικούσατε στον εμφύλιο;
      Σαν την Αλβανία, την Βουλγαρία ή την Ρουμανία;
      Προτιμάτε φαίνεται ένα Τσαουσέσκου ή Χότζα από τον δυτικό κοινοβουλευτισμό.
      Δεν μετανιώσατε ούτε όταν βλέπατε ένα μεγάλο ποσοστό των γυναικών της Ανατολικής Ευρώπης να ασκούν από ανάγκη το αρχαιότερο επάγγελμα στη Δύση;
      Γι αυτό αγωνισθήκατε και δεν μετανιώσατε ακόμη;
      Δεν αμφισβητούμε τις αγαθές σας προθέσεις του παρελθόντος, αλλά όχι και έλλειψη μετάνοιας ακόμα και μέχρι σήμερα.
      Όσο για τους νικητές πολλές φορές σας φέρθηκαν άσχημα, αλλά σκεφθήκατε ποτέ τι θα έκαναν οι δικοί σας αν ήταν αυτοί οι νικητές;
      Ήταν μεγάλη επιτυχία για σας που χάσατε!
      Πρέπει να εορτάζετε το γεγονός περισσότερο από τους δεξιούς. Γιατί απλούστατα ζήσατε και ζείτε πολύ καλύτερα, μα πάρα πολύ καλύτερα από το αν τυχόν κερδίζατε.
      Πολύ καλύτερα ακόμα και από τους δήθεν νικητές!!
      Συνειδητοποιείστε επί τέλους: Χάσατε όχι από τους δεξιούς.
      Χάσατε από την πραγματικότητα ευτυχώς.
      Με όλο το σεβασμό!

      Διαγραφή
  2. Ναπολέων Λιναρδάτος29/8/17

    Κάθε λογικός άνθρωπος καταλαβαίνει ότι το να προσπαθεί κάποιος να διαχωρίσει εθνικοσοσιαλισμό από τον κομμουνισμό είναι μια φιλοσοφικά και ηθικά ανέφικτή εξάσκηση. Στο μόνο που διαφέρουν οι δύο ιδεολογίες είναι η συλλογικότητα στο όνομα της οποίας επιβάλλουν ένα σύστημα καταπίεσης, ολοκληρωτικού ελέγχου του ατόμου και γενοκτονίας. Οι εθνικοσοσιαλιστές επιλέγουν τη φυλή και οι κομμουνιστές την εργατική τάξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ