Το Σκάκι

19. R1e3 Rg8

Η καρέκλα

￭ Η πρώτη καρέκλα ή καναπές (όπου κάθεται ο καθείς) ανήκει σ’ αυτούς που τους ψηφίζουν και τους δείχνουν το κάθισμα ή την πόρτα εξόδου. Η δεύτερη είναι (η καρέκλα) των ήδη εκλεγμένων και η τρίτη αυτών που με πάθος θέλουν να καθίσουν σε μία από αυτές.

￭ Στην πρώτη καρέκλα χωρούν όλοι οι ψηφοφόροι που εκλέγουν ενώ δεν είναι οι ίδιοι υποψήφιοι κάποιας καρέκλας. Εδώ όμως συνυπάρχουν οι «ρομαντικοί κι ονειροπόλοι» της όποιας ιδεολογίας τους, αλλά και αυτοί που «παζαρεύουν» τη ψήφο τους. Αυτή η δύναμη του παζαρέματος για μία ψήφο, τη δική τους, διότι μόνο αυτήν ορίζουν, τους κάνει αλαζονικούς και ζητούν (απαιτούν) οτιδήποτε έχουν πραγματική ή φανταστική ανάγκη: Χρήματα, δουλειά (μια καρέκλα κατά προτίμηση στο δημόσιο, δημόσιοι υπάλληλοι), κάποιο «θεληματάκι» τέλος πάντων. Καθημερινά πράματα κάθε άλλο παρά πρωτάκουστα.

Μια άρρηκτη αλυσίδα του: “εκλέγειν και εκλέγεσθαι” . 

￭ Δεύτερη καρέκλα, αυτοί που έχουν ήδη εκλεγεί και διακρίνονται σε αυτούς που ταπεινά και αθόρυβα δουλεύουν για κάτι καλό -γι’ αυτό που τους ψήφισαν να προσφέρουν, ανιδιοτελώς, που μπορεί να τους πουν και «ρομαντικούς» και είναι λίγοι δυστυχώς. Είτε βουλευτές, είτε δήμαρχοι, είτε περιφερειάρχες, είτε τέλος απλοί δημοτικοί σύμβουλοι, σπανίζει το είδος αλλά υπάρχει (ακόμη).

￭ Απέναντί τους έχουν τους ομοίους τους, δηλαδή αυτούς που μαζί εκλέχτηκαν αλλά πήραν διαφορετικό δρόμο. Αυτούς που μόλις κάθισαν στην καρέκλα, αυτή τους «μάγεψε», τους «πλάνεψε» και τους έκανε αλαζόνες. Τους δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι αυτοδίκαια κάθονται σε αυτήν, ξεχνώντας από πού προέρχονται, ποιοι και γιατί τους ψήφισαν. Αλισβερίσια με στόχο την τσέπη τους, «μαγειρέματα» ποιος πρέπει να βγει δήμαρχος ή σύμβουλος, ποιος θα τους εξυπηρετήσει, ποιός είναι σαν και αυτούς. Τρικλοποδιές και πισώπλατα μαχαιρώματα και όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο βαθειά χωμένοι στα «τερτίπια» της καρέκλας τους, απολαμβάνοντας τη «θέα» από ψηλά και κοιτάζοντας ακόμα πιο ψηλά, δε βλέπουν τους πρόποδες του αλαζονικού βουνού τους, τον πάτο. Διότι η «αβάσταχτη ελαφρότητα της αλαζονείας τους» έρχεται τη στιγμή που γίνεται αβάσταχτη για τους σώφρονες πολίτες. Αυτό κι’ αν είναι είδος σε αφθονία.

“Δεν φταίνε αυτοί, η καρέκλα τους τα φταίει που τους έκανε ότι ήθελε αυτή”.

￭ Στην τρίτη κατηγορία, ανήκουν αυτοί που πρωτομπαίνουν στον πολιτικό στίβο για τη βουλή ή για το δήμο και την περιφέρεια, και αυτοί που θέλουν να επανεκλεγούν ανεξαρτήτως αν πρόσφεραν έργο κατά τη θητεία τους. Πολλοί από αυτούς, μη εκλεγμένοι ακόμα και πρόωρα, ίσως παρασυρμένοι από τους «αυλοκόλακες» που τους περιβάλλουν και «τους φούσκωσαν τα μυαλά», αν και δεν έχουν ακόμη καθίσει στην καρέκλα , με τη σιγουριά ότι θα ήταν οι νικητές από την πρώτη Κυριακή των εκλογών (δημοτικές, περιφερειακές) με μόνη ίσως δικαιολογία την πίκρα τους ότι δεν «καθάρισαν» με την πρώτη, προβαίνουν δυστυχώς σε αλαζονικές δηλώσεις. Διότι όσο υψηλό ποσοστό κι αν τους έδωσαν οι πολίτες την πρώτη Κυριακή, η πραγματικότητα είναι ότι δεν βγήκαν με την πρώτη.  Οφείλουν «σεμνά και ταπεινά» (όπως έλεγε κάποτε μία παράταξη, που αποδείχθηκε τότε ότι δεν ήταν και τόσο σεμνή και ταπεινή) να συνεχίσουν τον προεκλογικό τους αγώνα για ακόμα μια εβδομάδα, γιατί έτσι ορίζει ο εκλογικός νόμος, γιατί μόνο έτσι τιμούν τη δημοκρατία. Και 49,99% να έλαβαν στην πρώτη Κυριακή υπάρχει το 50,01% που δεν τους ψήφισε.

￭ Συνεπώς δεν δικαιούνται να ισχυρίζονται ότι οι πολίτες ήδη αποφάσισαν για το ποιος θα είναι ο επόμενος δήμαρχος ή περιφερειάρχης. Αν οι ψηφοφόροι είχαν ήδη αποφασίσει δε θα χρειαζόταν η δεύτερη Κυριακή, ο δεύτερος γύρος. Aπαξιώνουν τους πολίτες που δεν τους ψήφισαν και των οποίων θέλουν τη ψήφο για να εκλεγούν. Και είναι ακόμα στην αρχή η αλαζονεία. Το είδος αυτό, κάποτε ήταν σπάνιο, αρχίζει να πολλαπλασιάζει τις παρουσίες του. Παντού,  σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής.

“Πέντε δρασκελιές αλαζονείας έφταναν για της διαφοράς την κάλυψη, μα δεν περίσσευαν αφού ένα ολόκληρο μέτρο εμπρός του βρισκόταν τώρα η χελώνα...” 

Καληνύχτα Ελλάδα

Όπου και να ‘σαι

Η συντάκτρια της στήλης [odos.skaki@gmail.com] επιθυμεί να διατηρεί την ανωνυμία της.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 30 Μαΐου 2019, αρ. φύλλου 988