7.12.20

Λόγος & Αντίλογος


ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς

«Ένας γάτος περίεργα κίτρινος» 

(περιφερειακή συνείδησις)


Βάψαµε κάποτε παιδιά τον άσπρο γάτο της γειτόνισσας κίτρινο, αλλά αυτός και γλείφτηκε ψύχραιµα και µεθοδικά και η νεροµπογιά έφυγε. 

Η πιτσιρικάδικη όµως επινοητικότητα λειτούργησε θριαµβευτικά. Ανακατέψαµε την µπογιά µε κινίνο και τον ξαναβάψαµε. Η πικρή γεύση του µας επέτρεψε να χαρούµε το θέαµα, καθώς ένας γάτος κατακίτρινος σαν καναρίνι λιαζόταν µακαρίως πάνω στη µάντρα του απέναντι οικοπέδου  και µεις χαζεύαµε κρυµµένοι τις αντιδράσεις των περαστικών, αλλά και  τη γειτόνισσα που φώναζε. 

Και ο µεν γάτος κάποια στιγµή ξέβαψε ανώδυνα καθ' ότι και ανώδυνο το βάψιµο. Η εµπειρία όµως της µικρής εκείνης σκανδαλιάς µας συνοδεύει ακόµη και µας επιτρέπει σήµερα αναλογικές µεταφορικές συγκρίσεις. Διότι ούτε ένας γάτος είθισται να βάφεται και µάλιστα κίτρινος, ούτε όµως και το ανεξίτηλον της µπογιάς επιχειρήθηκε µε σοβαρότητα δια µέσου της αφελούς εκείνης παιδικής «σατανικότητας». 

Ο εκσυγχρονισµός της «περιφερειακής συνειδησιακής» πραγµατικότητας συνηθίζεται να επαφίεται στην έµπνευση ανειδίκευτων ερασιτεχνών και οι µέθοδοι έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της πρωτόγονης χειροτεχνίας. Η δυναµική επιµονή για την επίτευξη ενός στόχου, όχι και τόσο ορατού για µας. Αλλά, η διαπίστωση ότι δεν µπορούν να απαλλαγούν από συνήθειες του παρελθόντος, περιπλέκει τα πράγµατα. Καθ' ότι παραµένει αδιευκρίνιστο για ποιες συνήθειες πρόκειται και κυρίως, πώς θα απαλλαγεί. 

Παροράται πάντοτε από την «περιφερειακή» πρακτική κατάκτησις ενός στόχου, η αποφασιστική επίδραση ενός ολοκλήρου πλέγµατος προϋποθέσεων και δυνατοτήτων µε συνέπεια, οι στόχοι να προσεγγίζονται µεν, αλλά ουδέποτε να κατακτώνται. Καθότι ένας γάτος δεν βάφεται. Και αν γίνει κάτι τέτοιο, µάλλον θα ξεβάψει εάν δεν καταφύγουµε σε ανεξίτηλες µπογιές. Και έτσι όµως, θα πρόκειται απλώς για ένα βαµµένο Γάτο. 

Την ίδια τύχη θα είχαµε εάν βάζαµε τον γάτο στο εργαστήριο της µετάλλαξης, όπου θα επιτυγχάναµε ίσως µια ράτσα κίτρινων γάτων, αλλά θα επρόκειτο για µεταλλαγµένο είδος αιλουροειδών και µάλιστα µε απρόβλεπτες συνέπειες ελλείψει µακροχρονίων κλινικών παρατηρήσεων. 

Ο ι συνήθειες του όποιου παρελθόντος δεν είναι µια απλή επίκτητη ιδιότητα. Πολλές απ' αυτές έχουν καταστεί βίωµα. «Εξις δευτέρα φύσις» είναι υποθήκη κληροδοτηθείσα από σοφούς προγόνους και ποιός έχει την τόλµη να την ξεριζώσει και πώς. 

Βεβαίως, µια επισήμανση περί αδυναµίας αλλαγών στην «περιφερειακή συνείδηση» από κακές συνήθειες, είναι µεν σωστή αλλά δεν λύνει το πρόβληµα. Και κυρίως, για να δούµε εάν υπάρχει κατ' αρχήν πρόβληµα, δεν χρειάζεται µια νεφελώδης αφορισµατική αναφορά περί κακών  συνηθειών και συγκυριών γενικώς. Απαιτείται σαφής απαρίθμηση και περιγραφή τους.

Πριν από αρκετά χρόνια, (στα πρώϊµα περιφερειακά συµβούλια) ιδεολόγοι «περιφερειακής συνειδήσεως», πρότειναν την ίδρυση ενός Περιφερειακού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου (τύπου Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης) κάπου στο κέντρο χιλιοµετρικών αποστάσεων µεταξύ των Περιφερειών της Δυτικής Μακεδονίας µε αιτιολογημένες διαθήκες και πρόνοιες-προβλέψεις, µελέτες οικονοµοτεχνικές, σκοπιμοτήτων και άλλες όπως επί παραδείγµατι χώρους φιλοξενίας συνοδών των ασθενών, κατοικίας ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, κέντρου µεταφοράς ασθενών, συνοδών και προσωπικού κ.λ.π. πάντα στοχευµένα και δικαιολογηµένα. 

Ας κάνουµε την αναγωγή - 350.000 κάτοικοι και άλλοι λαοί γύρω-γύρω, ποια δυναµική οικονοµική και κοινωνική δηµιουργείται. Κόστη σε µέσα και προσωπικό για µεταφορά σε Θεσσαλονίκη-Ιωάννινα, ανθρώπινο δυναµικό, ταξίδια συγγενών-συνοδών, αγωνίες λόγω καιρικών συνθηκών και άλλα,ων ουκ έστι αριθµός…

Σήµερα, στην εποχή του κορωνοϊού, ζούµε την αναγκαιότητα µιας τέτοιας δοµής στην άµοιρη Περιφέρειά μας, αλλά απολαµβάνουµε την αστοχία των επιλογών µας (σε πρόσωπα και καταστάσεις), µε µια σκέψη για το πώς θα απαλλαγούµε. Όπως λέµε «Το κάπνισµα βλάπτει σοβαρά την υγεία»...
Διάβολε µου τελείωσαν τα τσιγάρα...

Ένας συνυπεύθυνος

 
Φωτογραφία: Ta ta tatata, ta ta tatata. Χαρούμενοι πολίτες εορτάζουν. Σποτ του  Μάη του ’68 στο Παρίσι.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 21 Μαΐου 2020, αρ. φύλλου 1031

1 σχόλιο:

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ