Αριστερά της «Αριστεράς»
Εκδόσεις Επίκεντρο, 2016, σ.200
epikentro.gr - τηλ. 2103811077
ISBN 978-960-458-643-1
Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Επίκεντρο” το νέο βιβλίο του Νίκου Δόϊκου «Αριστερά της “Αριστεράς”».
Ο Νίκος Δόϊκος διερευνά στα δοκίμιά του τα προβλήματα μετάβασης σε μια κοινωνιοκεντρική οργάνωση της πολιτικής και οικονομικής ζωής. Εντρυφεί σε μερικά δύσβατα και δύσκολα προβλήματα των καιρών, αναλύοντας την θέση της Αριστεράς στο νέο τοπίο των πολιτικοοικονομικών εξελίξεων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην πρόλογό του ο συγγραφέας, «πού να περισσέψει κατανόηση για κείνες τις αυτοαποκαλούμενες «αριστερές» πολιτικές δυνάμεις των οποίων η πολιτική πράξη, συμπεριφορά, ύφος, ήθος, παρουσία έχουν τόση σχέση με Αριστερά όση έχει η Τράπεζα του Βατικανού με την Επί του Όρους Ομιλία». Με τα κείμενά του προβάλλει τους άξονες των προβλημάτων, έτσι ώστε να λειτουργήσουν μάλλον ως ερεθίσματα συσπειρώσεων παρά ως ακαδημαϊκά θέσφατα.
Μαζί τους, κάποια από τα σκίτσα του συγγραφέα, τα «σκίτσα της φυλακής» όπως ο ίδιος τα αποκαλεί, δουλεμένα κατά την περίοδο της κράτησής του στη Δικτατορία.
Το πόνημα αφιερώνεται στους κοινωνικούς αγωνιστές. Εκείνους που παλεύουν με κάθε ικμάδα της ύπαρξής τους για έναν καλύτερο Κόσμο.
Δεν είναι αριστεροί, ούτε δεξιοί, κεντροδεξιοί, κεντροαριστεροί, δεν είναι κομμουνιστές, σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες ή φιλελεύθεροι δημοκράτες.
Αυτού του τύπου οι κλασικές διακρίσεις δεν διαφέρουν και πολύ από τα Π.Ο.Π. (Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης).
Η ετικέτα πληροφορεί για την προέλευσή τους αλλά ποτέ δεν εγγυάται για την ποιότητά τους.
Κοινωνικοί αγωνιστές είναι όσοι ξεπερνούν τον εγωκεντρισμό τους και θυσιάζουν το ατομικό για την προαγωγή του συλλογικού συμφέροντος.
Είναι, άρα, και αριστεροί και δεξιοί και οτιδήποτε.
Ασφαλώς, η Κρίση (με την έννοια της ανορθολογικότητας στην κοινωνική οργάνωση, που πρέπει να ανατραπεί) έχει κοινωνικές ρίζες. Οπότε καλοδεχούμενα τα συλλογικά υποκείμενα, οι πολιτικοί σχηματισμοί, τα κόμματα, στον αγώνα για κοινωνική χειραφέτηση. Όμως δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο κατά το οποίο να ήρκεσε η κομματική στράτευση για την υπέρβαση κάποιας κρίσης και την απελευθέρωση κάποιας κοινωνίας.
Παραμένει πάντοτε ζητούμενη η διαθεσιμότητα των πολλών και η ένθερμη βούληση για θυσία του ατομικού στο συλλογικό. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Ο Νίκος Δόϊκος αρχιτέκτονας-πολεοδόμος, ζει και δημιουργεί στην Καστοριά. Σπούδασε στην Νέα Υόρκη και στην Θεσσαλονίκη και παρακολούθησε κύκλο μαθημάτων πολιτικής οικονομίας και κοινωνιολογίας. H πολιτική του σκέψη σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από την ενεργό συμμετοχή του στα γεγονότα του Μάη του '68 στο Columbia της Νέας Υόρκης και αμέσως μετά στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα της Θεσσαλονίκης. Από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '90, με σειρά εκδόσεων και δημοσιεύσεων και με συστηματικές δημόσιες παρεμβάσεις σε θεματικά fora και στον διαδικτυακό διάλογο Αθήνας, Βρυξελλών και Νέας Υόρκης, θέτει επιτακτικά το ζήτημα της συστημικής κρίσης του νεοφιλελευθερισμού και μελετά τις προϋποθέσεις για ριζικές αλλαγές στα παραδοσιακά οικονομικά και πολιτικά μοντέλα. Μελέτες και άρθρα του, επιστημονικού ή ευρύτερου πολιτικού περιεχομένου, έχουν εκδοθεί από εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς και έχουν δημοσιευθεί στον ελληνικό και ξένο εβδομαδιαίο και περιοδικό Τύπο. Εξέδωσε πολλά βιβλία και ποιητικές συλλογές μεταξύ των οποίων: Απόδειπνο για PIGS -Εκδόσεις των Φίλων, Μετά τη βαρβαρότητα -εκδ.Καστανιώτη, Ο ανάριθμος δρόμος -εκδ. Επίκεντρο, Γενιά του Νοέμβρη -εκδ.Καστανιώτη, Κοινωνιοκεντρική οικονομία, Καστοριανά μνημεία -εκδ. Χρωμογραφή, κ.ά.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 12 Μαΐου 2016, αρ. φύλλου 835
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.