Χειρόγραφα από την Καστοριά, στην Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος στην Αθήνα (“Η Καθημερινή”) |
Ιστορικό Αρχείο Καστοριάς
Διάβασα με προσοχή και ενδιαφέρον, όπως πάντα, το άρθρο του κ. Πηχιών για το «Ιστορικό Αρχείο Καστοριάς» και την τοποθέτηση σε αυτό του συμπατριώτη μας που υπογράφει ως "Απλός πολίτης". Έχει δίκιο ο κ. Πηχιών όπως πολύ σωστά διακρίνει το ρόλο των Ιστορικών Αρχείων του Κράτους και αυτόν του Ιστορικού Αρχείου που προτείνει.
Έχω τη γνώμη ότι ο πιο κατάλληλος φορέας για να στεγάσει, αλλά και να χρηματοδοτήσει στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, ένα τέτοιο ίδρυμα όπως θα είναι το Ιστορικό Αρχείο της πόλης, είναι ο Σύνδεσμος των Γουνοποιών της πόλης.
Η δραστηριότητά τους είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πόλη και την ιστορία της και θα συνεχίσει να υπάρχει για πολλές δεκαετίες ακόμη, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Έτσι δικαιώνεται και ο "Απλός πολίτης" όταν εκφράζει τις επιφυλάξεις του για την ανάθεση του τόσο σημαντικού έργου σε έναν Σύλλογο που συχνά ιδρύεται από το μεράκι μερικών ανθρώπων και παύει να λειτουργεί όταν εκλείψουν οι πρωτεργάτες του.
Ο Σύνδεσμος με τη συνδρομή και ιδιωτών-χορηγών κατοίκων της πόλης και της αλλοδαπής και εθελοντών, μπορεί θαυμάσια να φέρει σε πέρας το πολύ σημαντικό αυτό έργο και να διευρύνει τη συμβολή του στη διατήρηση και προβολή της λαμπρής ιστορίας της πόλης μας. Το χρωστάμε στους προγόνους μας αλλά και στους απογόνους μας.
Γεώργιος Α. Δαουτόπουλος, Ph.D
Καθηγητής Γεωπονίας ΑΠΘ
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 8 Σεπτεμβρίου 2016, αρ. φύλλου 850
Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:
- ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΗΧΙΩΝ: Ιστορικό Αρχείο (ΙΙΙ) 21.7.2016
- ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Ιστορικό Αρχείο (ΙΙ) 9.6.2016
- ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Ιστορικό Αρχείο (Ι) 4.12.2014
- Λόγος & Αντίλογος (Λ.Νικηφορίδης)
- Λόγος & Αντίλογος (A.Πηχιών: Περί κειμηλίων & σιωπής ΙΙ)
- Λόγος & Αντίλογος (A.Πηχιών: Περί πολιτιστικής κληρονομιάς)
- Λόγος & Αντίλογος (A.Πηχιών: Κώδικες και Εικόνες)
- ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Περί Εύεργετῶν, καί πάλιν
- Σχόλιο του "Απλού πολίτη"
Θυμίζω ωστόσο το αιρετικό κείμενο του μακαρίτη Γιώργου Γκολομπία που με τον τίτλο "Η θερμαντική αξία των χειρογραφων" δημοσιεύθηκε παλιότερα [νομιζω και στην ΟΔΟ]. Εκεί διατυπώνεται η περί του αντιθετου άποψη: Πως τα πολύτιμα δηλαδή χειρόγραφα αν θέλουν αν σωθούν -όπως και διασώθηκαν- να ...κάτσουν καλά εκεί που βρίσκονται! Το να ιδρυθεί σε τέτοιους καιρούς ιστορικό αρχείο που θα συλλέξει ή θα επαναπατρίσει τεκμήρια της ιστορίας όταν τόσα και τόσα βρίσκονται σε "έλλειψη" και παρακμή στην πόλη και σε τόσο απογοητευτικούς από πλευράς οικονομικών πόρων καιρούς, αποτελεί κάτι περισσότερο από ...σουρεαλισμό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση!