8.8.22

ΟΔΟΣ: Και εσύ, να πηγαίνεις στο Βίτσι.


ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς
ΟΔΟΣ 14.10.2021 | 1099


Τα δύο τοπικά στελέχη ανηφόρισαν στο Βίτσι όπως και ο κ. Μπογδάνος, αλλά ταυτόχρονα με τους Χρυσαυγίτες και το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη στην διάρκεια εκδηλώσεων και της επιμνημόσυνης δέησης στους νεκρούς στην επέτειο για την συμπλήρωση 72 ετών από την λήξη των εμφυλιοπολεμικών επιχειρήσεων και την επικράτηση του Στρατού. 


Η διαγραφή την περασμένη εβδομάδα του βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Μπογδάνου από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας με την οποία είχε εκλεγεί, αρχικά φάνηκε να ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, τόσο στα εσωτερικά της Νέας Δημοκρατίας όσο και για την Καστοριά. 

Η διαγραφή του βουλευτή, έγινε με αστραπιαία απόφαση του ίδιου του πρωθυπουργού και προέδρου της Ν.Δ. που την ημέρα εκείνη βρισκόταν στο εξωτερικό (Σλοβενία). Αφορμή γι’ αυτήν στάθηκαν οι αναφορές του με αντικομμουνιστικές κορώνες κατά την διάρκεια της συζήτησης για την κύρωση της Συμφωνίας Ελλάδος με την Γαλλία μέσα στο κοινοβούλιο. Ως γεγονός ακολούθησε μάλιστα, την οργισμένη παρέμβαση του υπουργού Εξωτερικών κ. Νικ. Δένδια στην ίδια συζήτηση στην βουλή. 

Αμέσως μετά την διαγραφή του, ήλθε και η αποκάλυψη από τον ΣυΡιζΑ για την παρουσία των Μαρίας Αντωνίου τέως βουλευτή και από το 2019 επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου στην Θεσσαλονίκη αλλά και του ίδιου του νυν βουλευτή της Ν.Δ. Ζήση Τζηκαλάγια στο Βίτσι στο τέλος του φετινού Αυγούστου. 

Τα δύο τοπικά στελέχη ανηφόρισαν στο Βίτσι όπως και ο κ. Μπογδάνος, αλλά ταυτόχρονα με τους Χρυσαυγίτες και το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη στην διάρκεια εκδηλώσεων και της επιμνημόσυνης δέησης στους νεκρούς στην επέτειο για την συμπλήρωση 72 ετών από την λήξη των εμφυλιοπολεμικών επιχειρήσεων και την επικράτηση του Στρατού. 

    


Tην ίδια φωτογραφία πάντως η ΟΔΟΣ έχει ήδη δημοσιεύσει με την απορία για το πώς είναι δυνατό να μην έχει ποτέ δοθεί η παραμικρή εξήγηση ή να μην έχει ασκηθεί αυτοκριτική από την κυρία Μ. Αντωνίου, η οποία πάντως απέτυχε να επανεκλεγεί το 2019 βουλευτής Καστοριάς. Και πώς εξηγείται να την διόρισε ο κ. Κ. Μητσοτάκης επικεφαλής του «πιο άχρηστου πρωθυπουργικού γραφείου» που μετατράπηκε σε πολιτικό φέουδο, όταν ταυτόχρονα υποτίθεται ότι η Νέα Δημοκρατία δεν ανέχεται τα φλερτ με την Χρυσή Αυγή και τους Κασιδιάρηδες.



* * *

Η εξέλιξη εκείνη σηματοδότησε την οριστική παραμονή της Ελλάδος στο δυτικό στρατόπεδο. Σταδιακά και ύστερα από την περιπέτεια της δικτατορίας, η χώρα οδηγήθηκε στον πλήρη εκδημοκρατισμό μέσα από μια πολιτικά επίπονη δοκιμασία που είχε διακυμάνσεις. Η συνέχεια λίγο πολύ, είναι γνωστή: 

Η Ελλάδα εντάχθηκε στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες (σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση) και όταν άρχισε να φυλλορροεί ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» —όπως ονομάστηκε η κατάσταση στην Ανατολική Ευρώπη και την Σοβιετική Επικράτεια— και κατέρρευσαν η δικτατορία του πλορεταριάτου και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας που ήταν το αντίπαλο δέος του Βορειατλαντικού Συμφώνου, η Ελλάδα ήδη είχε δέσει σε ασφαλές λιμάνι. Έτσι καθόσον η περιοχή της Καστοριάς την περίοδο 1946-1949 βρέθηκε στο επίκεντρο των επιχειρήσεων, ξαναβρέθηκε τώρα με την πιο πάνω αφορμή της επετείου, στα τέλη Αυγούστου. 

Εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία ο ΣυΡιζΑ, κρέμασε για μια ακόμη φορά στα μανταλάκια της πιο αρνητικής επικαιρότητας την Καστοριά. Απαιτώντας ευθέως από τον πρωθυπουργό, όχι μόνο την απομάκρυνση («αποπομπή») της κ. Μαρίας Αντωνίου, αλλά και την διαγραφή του ίδιου του κ. Ζήση Τζηκαλάγια, από τις δέλτους των βουλευτών της «κεντροδεξιάς» Νέας Δημοκρατίας. Στην συνέχεια, δόθηκε στην επίσημη κυκλοφορία η περίφημη φωτογραφία της κυρίας Μαρίας Αντωνίου, από το σχετικά πρόσφατο παρελθόν και συγκεκριμένα όταν ήταν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Πιασμένη φιλικά και αμέριμνα με την τότε βουλευτή της Χρυσής Αυγής Δέσποινας Σβερώνη στο Βίτσι κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων εκείνης της χρονιάς. Χέρι – χέρι. «Ωραία» χρόνια.

Την ίδια φωτογραφία πάντως η ΟΔΟΣ έχει ήδη δημοσιεύσει με την απορία για το πώς είναι δυνατό να μην έχει ποτέ δοθεί η παραμικρή εξήγηση ή να μην έχει ασκηθεί αυτοκριτική από την κυρία Μαρία Αντωνίου, η οποία πάντως απέτυχε να επανεκλεγεί το 2019 βουλευτής Καστοριάς. Και πώς εξηγείται να την διόρισε ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης επικεφαλής του «πιο άχρηστου πρωθυπουργικού γραφείου» που μετατράπηκε σε πολιτικό φέουδο, όταν ταυτόχρονα υποτίθεται ότι η Νέα Δημοκρατία δεν ανέχεται τα φλερτ με την Χρυσή Αυγή και τους Κασιδιάρηδες. 

Βέβαια ούτε ο ΣυΡιζΑ ούτε κάποιος άλλος ευθύνεται για το ότι ύστερα και από το παιδαριώδες «κάρφωμα» του κ. Μπογδάνου μέσα στην βουλή, στο στόχαστρο της κριτικής τέθηκε ευθέως και ονομαστικά ο ίδιος ο κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας. Ένας βουλευτής δημοκρατικού ήθους και καλής συμπεριφοράς, τον οποίο επί μήνες η ΟΔΟΣ σχολιάζει διακριτικά για διολισθαίνουσες ενέργειες και παραλείψεις του, χτυπώντας το καμπανάκι στον ίδιο και το ύφος που σταδιακά υιοθέτησε.




Οι γιορτές δεν προσφέρουν απολύτως κανένα όφελος στον ελληνικό λαό που ξεχνά πολύ εύκολα και πολύ περισσότερο στις νεαρές ηλικίες που αδιαφορούν. Πόσο μάλλον όταν γιορτάζεις ταυτόχρονα με τους φιλοναζιστές ακροδεξιούς στο Βίτσι, την… Ελευθερία και την… Δημοκρατία. Τότε πρόκειται για παρωδία.



* * *

Για την ΟΔΟ η επικράτηση του ελληνικού στρατού στο Βίτσι και το Γράμμο το 1949 στην λήξη του εμφυλίου, περίπου εννέα χρόνια από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, δικαιώθηκε απόλυτα. Εξασφάλισε την παραμονή της Ελλάδας στον κόσμο της ελευθερίας και της δημοκρατίας, στο σύστημα των αξιών του δυτικού κόσμου. Άλλωστε δεν μπορούσε να γίνει και διαφορετικά μετά την Συμφωνία της Γιάλτας. Όμως όλα εκείνα τα γεγονότα είναι ιστορία που ακόμη και εάν ενέπνευσε διαφωνίες για μερικές δεκαετίες, έληξε κάπου το 1989 με την κατάρρευση του κομμουνισμού. 

Έτσι και οι εορτασμοί της επετείου στο τέλος κάθε Αυγούστου εάν είχαν κάποιο νόημα, κι’ αυτό εξαντλήθηκε στην διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Βέβαια και οι αντίστοιχοι εορτασμοί που οργανώνονται στον Γράμμο κάθε καλοκαίρι με την αιγίδα του ΚΚΕ είναι το ίδιο ανεπίκαιροι. Στα σίγουρα όμως δεν είναι το μόνο ζήτημα προσαρμογής που αντιμετωπίζει ο χώρος της παραδοσιακής Αριστεράς. 

Το θρησκευτικό μνημόσυνο για τους νεκρούς που θυσιάστηκαν είναι σίγουρα διαφορετικό ζήτημα, αλλά στην περίπτωση του Βιτσίου αποβαίνει πρόσχημα εκτρόπων. Διότι στο 2021, 32 χρόνια μετά την πτώση του κομμουνισμού, με την Ελλάδα να ανήκει σταθερά στον κόσμο της ελευθερίας, στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση προπαντός, με το να έχει θεσμοθετηθεί η εθνική συμφιλίωση, το να συμμετέχει ο κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας όντας βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας από κοινού με την έως πρόσφατα πολιτικά άσπονδη φίλη του... «επικεφαλή» (όπως αναφέρουν στην Καστοριά) του πρωθυπουργικού γραφείου στην Θεσσαλονίκη κ. Μαρία Αντωνίου, που ποτέ δεν άσκησε την αυτοκριτική της για την περίφημη αφελή πολιτικά φωτογράφισή της με μια βουλευτή κόμματος που αναγνωρίστηκε ως εγκληματική οργάνωση, αλλά και ταυτόχρονα με τους Κασιδιάρηδες και Χρυσαυγίτες περίπου 1,5 μήνα πριν, δεν είναι πολιτικά ευφυής ενέργεια. 

Διότι ακόμη και εάν δεν πρόκειται ακριβώς για γιορτές μίσους, δεν θα τις έλεγες πάντως και γιορτές αγάπης, ούτε συμφιλίωσης. Ταυτόχρονα οι γιορτές δεν προσφέρουν απολύτως κανένα όφελος στον ελληνικό λαό που ξεχνά πολύ εύκολα και πολύ περισσότερο στις νεαρές ηλικίες που αδιαφορούν. Πόσο μάλλον όταν γιορτάζεις ταυτόχρονα με τους φιλοναζιστές ακροδεξιούς στο Βίτσι, την… Ελευθερία και την… Δημοκρατία. Τότε πρόκειται για παρωδία. Εκτός από το κιτς του θεάματος. 

Άνοιξε έτσι η όρεξη του ΣυΡιζΑ που ακόμη και με σχετική ερώτηση στην Βουλή, απαιτεί την καρατόμηση και του κ. Ζήση Τζηκαλάγια, στον οποίο η ΟΔΟΣ ασκεί και κριτική για διολισθαίνουσες συμπεριφορές ή ακόμη χειρότερα εικόνες. 

Το να είναι κάποιος ακροδεξιός, δεν είναι δα και παράνομο αν δεν υπάρχουν εγκληματικές πράξεις. Πόσο μάλλον που μερικές φορές ο λαϊκισμός εισχωρεί παντού και προκαλεί οσμώσεις. Εν πάση περιπτώσει, στην κοινή γνώμη επικρατεί η αντίληψη ότι είναι περίπου το ίδιο με το να είσαι ακροαριστερός. Χωρίς αμφιβολία όμως, κακό είναι να ανήκεις στην κεντροδεξιά και να διολισθαίνεις στα ακροδεξιά ακόμη και ανεπαισθήτως και χωρίς να το επιδιώκεις. 




Διολίσθηση είναι να εξαγοράζεις τον Τύπο, για να αποσπάς τις κολακείες του, και εάν είσαι Τύπος να πουλάς την ενημέρωση, και την αλήθεια να την κρύβεις. Διολίσθηση είναι να βουλιάζει η Καστοριά και εσύ να μη θορυβείσαι. Να υπερασπίζεσαι άθελα σου κοντόφθαλμα ιδιωτικά συμφέροντα επικαλούμενος την... δημοκρατία χωρίς να αναζητείς το αποτύπωμα στον χρόνο, στο μέλλον.



* * *

Ούτε είναι κακό να ασκείς κριτική στον κομμουνισμό και το ΚΚΕ. Που πάντως στην Ελλάδα περιβάλλονται από μια πλήρη και μυστηριώδη ασυλία, ακόμη και στην κριτική. Αποτελούν ένα είδος ταμπού. Κάτι σαν τοτέμ. Σαν τις ιερές αγελάδες στην Ινδία όπως σημειώθηκε στο πρ. φύλλο. Δεν το αγγίζεις χωρίς να κινδυνεύεις να χαρακτηρισθείς ιερόσυλος.  Αλλά και το να είσαι —στον τόπο σου— παρέα με γραφικούς χιτλερίσκους που παριστάνουν τον Φόν Κάραγιαν, με χιτώνες και ναζιστικούς χαιρετισμούς, επειδή σε προσεγγίζουν, δεν είναι και το πιο έξυπνο. 

Όπως δεν είναι δημοκρατία να άρχεις σε μια πόλη που δεν έχει Πνευματικό Κέντρο περισσότερο από 20 χρόνια ή στην πόλη που με το «καλημέρα» της ανάληψης των καθηκόντων, ο δήμαρχoς με τα νομικά πρόσωπα του Δήμου Καστοριάς, για λόγους που εικάζεται ότι είναι πολιτικοί, καταργούν τις αναμεταδόσεις των ζωντανών παραστάσεων όπερας από την ΜΕΤ της Νέας Υόρκης μετά από 6 και πλέον χρόνια επιτυχούς πορείας (και δύο δημαρχίες: Χατζησυμεωνίδη – Αγγελή), που συμπτωματικά συντόνιζε η ΟΔΟΣ. Παραστάσεων που υπό την σκέπη της μουσικής ένωναν ηλικίες, ανθρώπους, ιδεολογίες, νοοτροπίες. 

Διολίσθηση, είναι να μη αντιδράς στην μαζική φωτογράφηση του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς με μια πλαστικοποιημένη εικόνα της Παναγίας στο χέρι με τον τοπικό επίσκοπο. Είναι να φιμώνεις τον Τύπο που ασκεί κριτική προσπαθώντας να τον στραγγαλίσεις οικονομικά. Αλλά και αποκλείοντάς τον από τα… δελτία τύπου επί 1,5 χρόνο επιχειρώντας τον ξαφνικό θάνατο. 

Διολίσθηση είναι να εξαπολύονται στο διαδίκτυο σαν φαντάσματα οι "Ζοριάδης", "Κρεμμύδας", "Μπαϊρακτζής"… —συμπτωματικά όλοι φανατικοί υποστηρικτές του κ. Κορεντσίδη, να απειλούνται, να συκοφαντούνται και να διασύρονται ονομαστικά οι πολίτες που όμως δεν είναι του «κλίματος», και οι εκπρόσωποι της δημοκρατίας να σιωπούν, να μη καταδικάζουν.

Διολίσθηση και όχι απλή υπερβολή ή γκάφα, είναι να χαρακτηρίζεις «φιλελεύθερο» κάθε ξεπούλημα υποδομής —ακόμη και αυτές που ειδικά στην «φιλελεύθερη» Ρωσία και άλλο τόσο Τουρκία, των Πούτιν και Ερντογάν, τις έχουν για το τίποτε ιδιωτικές και ταυτόχρονα να μην αντιλαμβάνεσαι ότι ο οικονομικός φιλελευθερισμός δεν είναι πρακτική πλουτισμού, αλλά πολιτική και φιλοσοφική νοοτροπία, σύστημα αξιών που οδηγεί και στην οικονομία. Και πάντως όχι ala carte ή αλά Τούρκα. 

Διολίσθηση είναι να εξαγοράζεις τον Τύπο, για να αποσπάς τις κολακείες του, και εάν είσαι Τύπος να πουλάς την ενημέρωση, και την αλήθεια να την κρύβεις. 

Διολίσθηση είναι να βουλιάζει η Καστοριά και εσύ να μη θορυβείσαι. Να υπερασπίζεσαι άθελα σου κοντόφθαλμα ιδιωτικά συμφέροντα επικαλούμενος την… δημοκρατία χωρίς να αναζητείς το αποτύπωμα στον χρόνο, στο μέλλον. 




Διολίσθηση είναι να συναγωνίζεσαι για το πιο στασίδι επισήμων θα καταλάβεις στην εκκλησία και πόσο βαθειά θα σταυροκοπιέσαι και θα υποκλίνεσαι για να φωτογραφηθείς με το ράσο. Διολίσθηση είναι να ξυπνά η Καστοριά από την πρόκληση έκρηξης και κατάρρευσης σε ιστορικό μεγάλο κτήριο, από προφανή εγκληματική μαφιόζικη ενέργεια και να αδιαφορείς για όσα εξυφαίνονται. Nα συγχαίρεις την ΔΕΥΑ Καστοριάς για το «αρίστης ποιότητας νερό», όταν το νερό είναι πανάκριβο και αμφιλεγόμενο. 



* * *

Να άρχεις πολιτικά σε μια πόλη που οι λιγοστοί εργάτες γούνας που απέμειναν (και όχι μόνο αυτοί), εργάζονται για μισθούς πείνας και να είναι ανασφάλιστοι στο «φιλελεύθερο» ρυθμισμένο και επιδοτούμενο μοντέλο ημετέρων που επικροτείς και να συναγελάζεσαι με τους «κραταιούς». 

Να συναγωνίζεσαι για το πιο στασίδι επισήμων θα καταλάβεις στην εκκλησία και πόσο βαθειά θα σταυροκοπιέσαι και θα υποκλίνεσαι για να φωτογραφηθείς με το ράσο. 

Διολίσθηση είναι να ξυπνά η Καστοριά από την πρόκληση έκρηξης και κατάρρευσης σε ιστορικό μεγάλο κτήριο, από προφανή εγκληματική μαφιόζικη ενέργεια και να αδιαφορείς για όσα εξυφαίνονται. 

Να συγχαίρεις την ΔΕΥΑ Καστοριάς για το «αρίστης ποιότητας νερό», όταν το νερό είναι πανάκριβο και αμφιλεγόμενο. 

Να επιβάλλεις στις 8 το πρωί εγερτήριο με τον εθνικό ύμνο σε ηχητική αναμετάδοση σαν σε στρατόπεδο και να καταχρώνται χωρίς αντίδραση με ακροδεξιές συνήθειες σύμβολα, όπως την σημαία και τον σταυρό που κάποιοι ευτέλισαν τοποθετώντας τον σε βουνοκορφή αυθαίρετα, για να δεσπόζει όχι η αγάπη και η κατανόηση, αλλά η επιβολή και ο φόβος. 

Διολίσθηση είναι να μη μιλάς, να μη αντιστέκεσαι, να μην αντιδράς, αλλά να φοβάσαι. Να περιμένεις από τους άλλους. 

Και εσύ, να πηγαίνεις στο Βίτσι μαζί με γραφικούς και Χρυσαυγίτες, να συνεορτάζεις για την Ελευθερία και την θυσία χιλιάδων, με δαύτους. Αυτά όλα είναι που προκάλεσαν οφθαλμαπάτες και πλάνες και όχι η κριτική. 

Το αποτέλεσμα ήταν όσα έγιναν την περασμένη εβδομάδα.



Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 14 Οκτωβρίου 2021, αρ. φύλλου 1099.
φωτογραφία: Ιωάννης Ιωαννίδης.

Σχετικά:

5 σχόλια:

  1. Lampros Kyratzis [fb]8/8/22

    Η παρουσία αριστερών βουλευτών στην Καισαριανή δεν άγει το μίσος και τον φανατισμό, δεν είναι γιορτές μίσους, πίσω θα πρέπει να τα αφήσουν και να τα ξεχάσουν μόνο οι δεξιοί; Σκεφτείτε λίγο τι κατάληξη είχαν οι χώρες που μπήκαν στην σοβιετική σφαίρα επιρροής και ποια τα αποτελέσματα μετά την πτώση του κομμουνισμού; Εξάγουν πορνεία, μαφία, λαθρεμπόριο, ναρκωτικά αυτό ήταν το όνειρο που είχαν για την πατρίδα τους οι αριστεροί. Αυτοί που σκοτώθηκαν στο Γράμμο και στο Βίτσι αν ξέρανε ποια θα ήταν η κατάληξη, αν η χώρα έμπαινε στη σοβιετική σφαίρα επιρροής, πάλι το ίδιο θα ξανα-έκαναν για την πατρίδα τους. Οπότε μην κρίνουμε όταν παραβρίσκονται κάποιοι βουλευτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστός/σωστή. Άλλωστε ας το κρίνουν οι ψηφοφόροι τους. Γιατί θα ζητήσουν την άδεια του κάθε αριστερού τενεκέ;
      Οι ερυθροί για τα εγκληματά τους ποτέ δεν ζήτησαν συγγνώμη.
      Τάκης Λαζαρίδης" ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι"

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος9/8/22

      Ποιο μίσος και φανατισμό άγει η παρουσία αριστερών βουλευτών στην Καισαριανή; Πως συσχετίζετε τις εκδηλώσεις μίσους στο Βίτσι για τον εμφύλιο με τις εκδηλώσεις φόρου τιμής των δολοφονημένων ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ΣΑΣ από τους Γερμανούς Ναζί κατακτητές; Η εκτέλεση 200 κομμουνιστών αγωνιστών πραγματοποιήθηκε από τους Γερμανούς Ναζί κατακτητές στο σκοπευτήριο της Καισαριανής όχι κατά την διάρκεια του εμφυλίου αλλά της Κατοχής, συντάσσεστε ιστορικά με τους Ναζί ή αυτοπροσδιορίζεστε νεοναζί και θίγεστε; Ρητορική η απάντηση από μεριάς μου αλλά θα είχε ενδιαφέρον να αποτυπωθεί η απάντησή σας διότι δεν πιστεύω ότι έχετε και οι δυο σας τόση μεγάλη ιστορική άγνοια, φανατισμό πάλι σίγουρα.

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος9/8/22

    Αν δεν είχαμε το Βίτσι, θα ήμασταν σήμερα Αλβανία ή Ουκρανία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος10/8/22

    Στις 16 Οκτωβρίου του'45 και στο 7ο συνέδριο του ΚΚΕ ο σύντροφος Μπαρτζιώκας ( μέλος του πολιτικού γραφείου της ΚΕ και γραμματέας της Κ.Ο.Α ) με το ψευδώνυμο 'Φάνης' ανέφερε ότι η πολιτική ηγεσία του ΚΚΕ του έδωσε διαταγή και η οποία ελήφθη υπό του εκπαιδευτικού Ιωάννη Λογοθέτη περί βομβαρδισμού της Ακρόπολης...!!!!!
    και ο οποίος ηρνήθη. Αργότερα το ζήτημα εξετάσθη υπό του ιδίου νομίζοντας ότι ο Μπαρτζιώκας ήταν βαλτός της αντίδρασης αλλά προς εκπληξή του επιβεβαιώθηκε από το ΚΕ του ΚΚΕ...!!!!!
    Και μόνο για αυτήν την διαταγή η αριστερά ευθύνεται ανεξίτηλα για προδοσία και ανθελληνισμό.
    Ας αφήσουμε τα παιδομαζώματα και τις σφαγές ΟΥΛΕΝ Περιστέρι Πηγάδα Καρπενήσι Μελιγαλά Φενεό κλπ

    Έρρωσθε σύντροφοι και μη

    Δημήτριος Αγιασοφίτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ