11.10.10

Κάποτε στην Καστοριά

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο Καποδίστριας. Πριν όμως τον άτυχο Καποδίστρια ο οποίος δικαιώνεται έστω και μετά θάνατον, υπήρξε ο Καλλικράτης τον οποίον εμείς οι νεοέλληνες θα τιμήσουμε δεόντως και αυτόν μετά θάνατον, αφού αποφασίσαμε στις διευρυμένες πλέον αυτοδιοικητικές εκλογές να δώσουμε το όνομά του, τιμής ένεκεν. Μπορεί κάποιους ανθρώπους να τους λοιδορούμε ή ακόμη και να τους δολοφονούμε όπως π.χ. έγινε με τον Ιωάννη Καποδίστρια, αλλά έστω και εκ των υστέρων αναγνωρίζοντας το έργο τους, δείχνει ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο, άρα υπάρχει ελπίδα.



Αυτοδιοικητικές εκλογές λοιπόν τον Νοέμβριο και ο διευρυμένος δήμος Καστοριάς καλείται να επιλέξει, ‘’το μη χείρον βέλτιστον’’. Δεν είναι μόνο δική μας άποψη αυτό, αλλά πάρα πολλών, οι οποίοι μη έχοντας άλλον τρόπο να εκδηλώσουν την αγανάκτησή τους, θα απόσχουν από το εκλογικό τους δικαίωμα. Επειδή διαφαίνεται ότι δεν θα υπάρξει μια, κατά την λαϊκή ρήση, δυνατή υποψηφιότητα, ο νέος δήμος Καστοριάς θα βυθιστεί σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση, απ ΄ ότι αυτή που ζούμε σήμερα.
 Φυσικά κανείς δεν περιμένει να υπάρξει ένας υποψήφιος ο οποίος να συγκεντρώνει όλα τα προσόντα και τις αρετές ενός ιδανικού υποψηφίου. Ο πολύς κόσμος το γνωρίζει αυτό και διαφαίνεται να κυριαρχεί η άποψη ότι, καλύτερα να υπάρξει κάποιος ανέντιμος και ικανός (δηλαδή κάποιος που να παράγει έργο και ας τρώει) παρά ένας έντιμος που να μην παράγει έργο. Λες και δεν υπάρχουν άλλες λύσεις ή δυνατότητες. Δηλαδή σε όλο τον πληθυσμό του νέου δήμου Καστοριάς δεν υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους να συνυπάρχουν τα δύο χαρακτηριστικά της εντιμότητας και της ικανότητας;

Και φυσικά υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στους οποίους συνυπάρχουν όχι μόνο αυτές οι δύο αρετές αλλά και πολύ περισσότερες. Το ζητούμενο είναι γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν ασχολούνται με τα κοινά. Μήπως τα κοινά έγιναν άντρο διαφθοράς και οι άνθρωποι αυτοί που συγκεντρώνουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά δεν μπορούν να επιβιώσουν; Μήπως φοβούνται την κατακραυγή του κόσμου σε περίπτωση που δεν τα καταφέρουν καθότι ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη; Υπήρχε ελπίδα ότι, οι δύο πρώην ‘’ανοιξιάτικοι’’ νομαρχιακοί σύμβουλοι θα τολμούσαν να σηκώσουν το βαρύ φορτίο του νέου καλλικρατικού δήμου Καστοριάς , αλλά δεν τόλμησαν. Η λαϊκή θυμοσοφία που λέει ότι, ώσπου να σκεφθούν οι λογικοί οι μωροί πήδηξαν, δεν λέγεται τυχαία.

Είπαμε θα το ξαναπούμε και θα το λέμε μέχρις ότου κάτι αλλάξει. Ο τόπος αυτός είναι ευλογημένος αλλά δυστυχώς διοικείται από ανθρώπους ‘’ παρευλογημένους’’. Μου δημιουρ- γείται η εντύπωση ότι όλο αυτό το ‘’πανηγύρι’’ των εκλογών, με την υποκρισία, τις σκοπιμότητες, τα χρίσματα, τον χορό των εκατομμυρίων που θα ξοδευτεί προκειμένου οι υποψήφιοι δήμαρχοι να εξ- υπηρετήσουν τον λαό, αφού διψούν να προσφέρουν στα κοινά, ξοδεύοντας ακόμη και από το υστέρημά τους, ότι θα οδηγήσει σε τέτοια σήψη, που για να σωθούμε ως κοινωνία, ως έθνος και ως πολιτισμός, θα χρειασθεί να βρεθεί ένας ηγέτης που να έχει το όραμα του Μ. Αλεξάνδρου την γενναιότητα του Λεωνίδα την διορατικότητα του Θεμιστοκλή και την τόλμη των πρωτεργατών του ΄21. Θα μου πείτε και πού να βρεθούν τόσα προσόντα σε ένα άτομο; Εύλογο το ερώτημα αλλά στην εποχή των συλλογικών προσπαθειών των επιτροπών και της εταιρικής διακυβέρνησης μπορούν τα προσόντα αυτά να τα έχουν διαφορετικοί άνθρωποι αρκεί να συνεννοηθούν για να τα εφαρμόσουν, όλοι μαζί.

Μήπως μας κυβερνούν οι μειοψηφίες; Tόσες έρευνες και γκάλοπ γίνονται για τα ποσοστά των κομμάτων κλπ, δεν άκουσα ή δεν είδα κανένα γκάλοπ, που να μετράει την γνώμη του πολίτη, δηλαδή αν μπορούν οι μειοψηφίες να κλείνουν τους δρόμους τα λιμάνια να παρεμποδίζουν άλλους να πάνε στη δουλειά τους και γενικά να ενεργεί ο καθένας στο θέμα της απεργίας όπως τον καπνίσει. Σεβαστό το δικαίωμα της απεργίας και της διαμαρτυρίας αλλά μέχρι εκεί που δεν θίγεις την ελευθερία και τα δικαιώματα του συμπολίτη σου.

Ο νέος πρόεδρος της νέας Ν.Δ. ανήγγειλε προανακριτική επιτροπή για το μνημόνιο όταν έρθει το κόμμα του στην εξουσία. Κάνε κράτει βρε Αντώνη, ακόμη δεν τον είδαμε Γιάννη τον βαπτίσαμε. Η φιλελεύθερη παράταξη όπως θέλουν την λένε κάποιοι κάποτε αντιπροσωπεύονταν από ένα κόμμα και με δυσκολία κέρδιζε εκλογές, τώρα που θα έχουμε τρία κόμματα της κεντροδεξιάς πότε θα δει εξουσία η νέα Ν.Δ.; Όσο για τα 4 κόμματα της κεντροαριστεράς τι να πει κανείς. Όταν τόσο λίγοι άνθρωποι μιας υποτιθέμενης σοσιαλιστικής ιδεολογίας δεν μπορούν να συνεννοηθούν και αναλώνονται σε ακατανόητες για τον απλό κόσμο ιδεολογικές αντιπαραθέσεις ή πρακτικές τακτικής, τότε με τι σοβαρότητα να τους αντιμετωπίσει κανείς και να τους ψηφίσει;

Ο κόσμος θα ανεχθεί αυτή την τετραετία το ΠαΣοΚ υπό την προϋπόθεση ότι κάτι θα καταφέρει. Αν όμως αποτύχει τότε αλλοίμονο σε όλους μας. Τα ΜΜΕ που επηρεάζουν τον κόσμο με την εικόνα τους, θα πρέπει να σοβαρευτούν, καθότι κι’ αυτά θα γίνουν εξιλαστήρια θύματα. Στην κοινωνία μας δεν υπάρχουν μόνο αρνητικά πράγματα. Όταν προβάλεις μόνο τα αρνητικά επόμενο είναι ο κόσμος να εξαγριώνεται. Μπορεί το αρνητικό να πουλάει περισσότερο από το θετικό αλλά όταν η ‘’οργή θεού’’ μετατραπεί σε οργή λαού τότε ούτε τα ΜΜΕ και οι ΄΄υπηρετούντες΄΄ αυτά θα γλυτώσουν. Όλοι έχουμε κοινωνική ευθύνη, αλλά μεγαλύτερη έχουν οι επιχειρήσεις και κυρίως εκείνες που διαμορφώνουν την γνώμη των πολιτών, έστω και άθελά τους, αρνητικά ή ακόμη και φανατικά.

Ακούσθηκε ότι διάφορες εκτιμητικές επιτροπές που έχουν σχέση με την υπόθεση του Βατοπεδίου γνωμάτευσαν ότι από τις ανταλλαγές ΔΕΝ ζημιώθηκε το δημόσιο. Δηλαδή όλη αυτή η αναστάτωση οι καταγγελίες οι ανακριτικές επιτροπές που πληρώσαμε, θα αποδειχθεί ότι έγιναν άσκοπα; Όλοι αυτοί που κατηγορήθηκαν και λοιδορήθηκαν από αντιπολίτευση και συμπολίτευση ήταν λάθος και αδικία; Ήταν όλα μια σκευωρία ή μήπως οι εκτιμήσεις είναι υποκειμενικές ή σκοπιμότητας και θα συνεχίσουμε να ζούμε με αυταπάτες;

Υπάρχει μια παροιμία που λέει όποιος κατηγορεί το σπίτι του πέφτει και τον πλακώνει. Κάποια άλλη λέει ότι τα ‘’εν οίκω μη εν δήμω’’. Εμείς οι νεοέλληνες και τις δύο αυτές θυμοσοφίες όχι μόνο τις αγνοήσαμε, αλλά βγάλαμε τα μάτια μόνη μας και γίναμε ο περίγελος της Ευρώπης και του κόσμου. Ο Θεμιστοκλής προβλέποντας τον περσικό επεκτατισμό είπε ψέματα τους Αθηναίους, ότι απειλούνται από μία γειτονική πόλη, προκειμένου να τον εγκρίνουν ένα μεγάλο ποσό για να διπλασιάσει τον ναυτικό στόλο. Με τον τρόπο αυτό έσωσε την Αθήνα και την Ελλάδα από την περσική επιβολή. Λέτε να μας παίζουν κανένα τέτοιο παιχνίδι με την οικονομική κρίση και το μνημόνιο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ