ΟΔΟΣ: Καύσωνες

ΟΔΟΣ 7.10.2010 | 561

‘Ενας (ακριβώς) μήνας απέμεινε μέχρι τις δημοτικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου. Και συγκεκριμένα μέχρι τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών. Διότι με τις έως τώρα υπάρχουσες ενδείξεις, ο Δήμος Καστοριάς θα οδηγηθεί σε δεύτερη Κυριακή για επαναληπτική ψηφοφορία.

Είναι γεγονός ότι δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη η οριστική απόφαση του κ. Παναγιώτη Παπαδιαμαντόπουλου, για το αν θα είναι (ή όχι) υποψήφιος δήμαρχος Καστοριάς (με ευρύτερο ψηφοδέλτιο υποστηριζόμενο από το ΠαΣοΚ), απόφαση η οποία θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την δυναμική που φαίνεται να έχει αναπτύξει ο κ. Κωνσταντίνος Κοντόπουλος. Στον αντίποδα αυτής της κατάστασης η οποία εκτιμάται και θα αναλυθεί προσεχώς από την ΟΔΟ, η δημόσια στήριξη που πρόσφερε στον κ. Κωνσταντίνο Λιάντση ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς κατά την επίσκεψή του στην Καστοριά την π. Παρασκευή «ξεκαθαρίζει» κάπως τα πράγματα.

Παρά τα φαινόμενα, μέχρι την λήξη της προθεσμίας υποβολής των υποψηφιοτήτων, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Άλλωστε η ανακοίνωση των ονομάτων υποστηρικτών και υποψηφίων των κκ. Κωνσταντίνου Λιάντση και Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδη, δεν απάντησε πειστικά σε απορίες και ερωτηματικά για το αν πράγματι «κλείδωσαν» οι συνδυασμοί τους.

Η Νέα Δημοκρατία, και ευρύτερα η κεντροδεξιά παράταξη, όπως αυτοπροσδιορίζεται το πολιτικό φάσμα που καταλαμβάνεται από την ίδια και τον ΛαΟΣ, για μια ακόμη φορά πορεύεται διασπασμένη στις εκλογές, τουλάχιστον στον Δήμο Καστοριάς. Τόσο ο κ. Κωνσταντίνος Λιάντσης όσο ο κ. Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδης εκφράζουν και εκπροσωπούν τμήματα της Νέας Δημοκρατίας, ενώ ο ΛαΟΣ αποφεύγει να δεσμευτεί δημόσια σε σχέση με τον Δήμο Καστοριάς. Ίσως για να μην «κάψει» τον εκλεκτό του, ο οποίος φαίνεται να είναι ο κ. Κ. Λιάντσης.

Η διάσπαση αυτή, στην οποία φέρεται να μετέχει και ο κ. Πασχ. Γκέτσιος, τ. αντινομάρχης Καστοριάς, ο οποίος διαδηλώνει σε δηλώσεις του αλλά και μέσω τρίτων την οργή του για τις επιλογές του κόμματος, αναμένεται να εκφραστεί κατά την προεκλογική περίοδο. Με συμπτώματα βαθειάς διαίρεσης (ακόμη και σε οικογένειες που διέθεσαν υποψήφιους και στους δυο συνδυασμούς), αλλά και ακραία παρασκηνιακή αντιπαράθεση μεταξύ των δύο ή και τριών (αν συνυπολογισθεί και η φάλαγγα των δυσαρεστημένων) στρατοπέδων.

Μια και ο κ. Κ. Λιάντσης στην μακρά πολιτική του σταδιοδρομία έχει συνηθίσει κυρίως σε νίκες, θα είναι πολύ δύσκολο να δεχθεί, πόσο μάλλον να καταπιεί μια «ήττα» σε περίπτωση που δεν προκριθεί για τον «τελικό» του δευτέρου γύρου. Έχει κατά νου του την τραυματική -για το κόμμα και τους αναπόφευκτους συμβολισμούς- εμπειρία του κ. Γεωργίου Καπαχτσή, τέως βουλευτή και προκατόχου του τ. νομάρχη Καστοριάς που έχασε τις δημοτικές εκλογές του 2006. Τις έχασε μάλιστα και λόγω της εκτεταμένης υπονόμευσής του από το εσωτερικό ενός κόμματος σαν την Νέα Δημοκρατία, η οποία την περίοδο εκείνη μεσουρανούσε ως κυβέρνηση και μπορούσε να λειτουργήσει συσπειρωτικά στην κάλπη. Τις έχασε ακόμη έστω κι’ αν το ΠαΣοΚ δεν έδειχνε καθόλου σημεία ανάνηψης.

Έτσι ο κ. Κ. Λιάντσης, στον καλοστημένο και λιπασμένο μηχανισμό του οποίου αποδίδονται ευθύνες για κάθε τι πολιτικό και παραπολιτικό εντός της Νέας Δημοκρατίας, έχει πολλούς λόγους να προσέχει τα νώτα του. Αλλά και ένα ακόμη: Τον φόβο από νομάρχης να γίνει στο τέλος απλός δημοτικός σύμβουλος. Και το χειρότερο (γι’ αυτόν), με δήμαρχο τον κ. Εμ. Χατζησυμεωνίδη...

Και έχει τον φόβο μάλλον όχι και τόσο αδικαιολόγητα. Διότι σ’ αυτή την χρονική συγκυρία που ακόμη και αν τα κυβερνητικά μέτρα -αντιλαϊκά και πρωτοφανή στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδος- είναι βαριά και αντιδημοφιλή, ωστόσο η Νέα Δημοκρατία δεν έχει ακόμη αποκατασταθεί στην εκτίμηση του λαού της. Ακόμη και στην Καστοριά. Πέντε χρόνια διακυβέρνησης από το κόμμα αυτό (του γαλάζιου σουξέ «υπάρχει μια καλλίτερη Ελλάδα και την θέλουμε»), το μόνο που άφησε στην Καστοριά είναι το διδακτήριο του ΤΕΙ, και μια πλατεία Ομονοίας για γέλια αλλά κυρίως και για κλάματα μαζί. Και προ παντός μια έρημη Καστοριά.

Έστω κι’ αν ο κ. Λιάντσης ξεχώρισε θετικά για τον τρόπο με τον οποίο -φαινόταν τουλάχιστον- να υποστηρίζει την λειτουργία της Αρχιτεκτονικής Σχολής, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος αποτέλεσε αναπόφευκτα μέρος, αυτής της χαμένης και θλιμμένης για την Καστοριά περιόδου, με αποτέλεσμα, σήμερα, εξ αιτίας και των χειρισμών του, να είναι αβέβαιη όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν η λειτουργία της Σχολής.
Ωστόσο, φιλοδοξεί τώρα να γίνει ο πρώτος δήμαρχος του νέου-διευρυμένου Δήμου. Να συνεχίσει να είναι ένας μινι-νομάρχης. Προφανώς για να υλοποιήσει επί ΠαΣοΚ, όσα δεν έγιναν επί Νέας Δημοκρατίας.

Γι’ αυτό, μπορεί να μην απέδωσαν οι κατά τις δηλώσεις του καλές του προθέσεις για την Καστοριά, αλλά ο ίδιος εκμεταλλεύθηκε την θητεία -μέσω των συμβούλων του- με οικονομικές παροχές στα φιλικά του ΜΜΕ, ή σ’ όσους τον «πίεζαν» καταλλήλως. Ώστε την κρίσιμη ώρα να… «επιβληθεί» ως υποψήφιος δήμαρχος.

Κι’ όμως, συναντώντας δυσκολίες για την κατάρτιση ενός πραγματικά εντυπωσιακού και εκλόγιμου ψηφοδελτίου, είναι πλέον σε θέση να αντιληφθεί ότι μέχρι τις εκλογές τον περιμένουν δύσκολες μέρες και νύχτες. Διότι κακά τα ψέματα γι’ αυτόν, το ψηφοδέλτιό του δεν πείθει για την ενότητά του. Θεωρείται μάλιστα πιθανό από πολλούς ότι ως το τέλος θα συμπτυχθεί στις τάξεις του κ. Κ. Λιάντση και ο δήμαρχος της μέχρι τώρα Καστοριάς κ. Ι. Τσαμίσης. Αβέβαιος είναι μόνο ο τρόπος με τον οποίο θα εισπράξει την για όλα αυτά και το παρελθόν του αντίδραση του καστοριανού λαού.

Από την άλλη πλευρά, η υποψηφιότητα του κ. Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδη -’’νυν’’ δημοτικού συμβούλου της μείζονος μειοψηφίας- θα φιλοδοξούσε να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση, αν δεν υπήρχαν μερικά αν. Μπορεί βεβαίως να δεσμεύθηκαν από καιρό να είναι μαζί του υποψήφιοι σύμβουλοι, μερικοί νέοι και κατά τεκμήριο «άφθαρτοι». Αλλά μαζί του προσκολλήθηκαν και ορισμένοι ως υποψήφιοι σύμβουλοι, που όχι απλώς δεν ενισχύουν, αλλά αντίθετα, αποδυναμώνουν το στίγμα που θα ήθελε και πάντως θα τον εξυπηρετούσε. Πρόσωπα, που σε περασμένες δημοτικές περιόδους ως δημοτικοί σύμβουλοι, δεν έπεισαν για την αποτελεσματικότητα, για την ικανότητα, αλλά ούτε και για τα πραγματικά τους κίνητρα.

Το λεπτότερο σημείο για τον ίδιο είναι, όχι τόσο το γεγονός ότι κατά καιρούς προέβη σε κομματικές μετακομίσεις -πάντοτε στην Κεντροδεξιά- αλλά κυρίως το ότι συνεργάστηκε στενά με τον τ. δήμαρχο κ. Δημήτρη Παπουλίδη. Τον οποίο ορισμένοι, όπως ανάλογα πράττουν -τηρουμένων βεβαίως των διαφορών- και με τον τ. πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη, έχουν σχεδόν δαιμονοποιήσει. Διότι, αν και στην πρώτη του δημαρχιακή θητεία η Καστοριά γνώρισε από τις καλλίτερες μέρες της (επί Σημίτη συμπτωματικά), ωστόσο, η φθηνή δεξιά και περισσότερο πασοκική προπαγάνδα συνεχίζει να τον στοχεύει. Και να καταπίνει ταυτόχρονα την κάμηλο των τελευταίων χρόνων. Παράλληλα, επηρεάζει το γεγονός ότι ο κ. Εμ. Χατζησυμεωνίδης διετέλεσε αντιδήμαρχος Καστοριάς σε τετραετία του τ. δημάρχου που θεωρήθηκε χαμηλών τόνων -αν όχι χαμένη.

Έχει δηλαδή μετρήσιμο πολιτικό παρελθόν στα δημοτικά πράγματα που επιτρέπει σε ορισμένους να τον πλήττουν επικριτικά. Κι’ αυτά θα είναι ασφαλώς τα πυρακτωμένα βέλη των αντιπάλων του αλλά και των φίλων του. Στους οποίους έχει κάθε λόγο να προσχωρήσει και ο κ. Πασχ. Γκέτσιος, ο οποίος, αν και στις π. εκλογές αντιπαρατέθηκε δημόσια και δραστήρια στον επίσημο υποψήφιο της Νέας Δημοκρατίας (κ. Γεώργιο Καπαχτσή) υποστηρίζοντας το ψηφοδέλτιο του κ. Ιωάννη Τσαμίση, κατά ένα μυστήριο λόγο, δείχνει να θεωρούσε δεδομένο ότι σ’ αυτές τις εκλογές, αυτός, θα είναι ο «τυχερός» του χρίσματος. Εκτός κι’ αν είναι, αλλά δεν το γνωρίζει.

Εν όψει όλων αυτών αυτός ο Οκτώβρης θα έχει καύσωνες. Ίσως και εμπρησμούς.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 5 Οκτωβρίου 2010, αρ. φύλλου 561