3.3.11

ΟΔΟΣ: Πελατειακές σχέσεις

Η Καστοριά από δεκαετίες αποτελεί πόλη με σημαία ευκαιρίας. Μια πόλη που αφέθηκε στην υπερεκμετάλλευση, με αποτέλεσμα να καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά. Ή έστω να χειροτερέψει ανεπανόρθωτα η φυσιογνωμία της. Σε όλα τα επίπεδα.

Για παράδειγμα, η γνωστή ασφυκτική όψη της στην οικοδομημένη χερσόνησο, όπου κάποτε -και για πολλούς αιώνες- εκτεινόταν μια αληθινά όμορφη πολιτεία, που η δομή της παρά την έλλειψη τεχνικών μέσων και νόμιμων περιορισμών, εμφάνιζε αρμονία, ή πιο απλά αυθεντική ομορφιά και γραφικότητα, υπογραμμίζει την ευθύνη της ασυδοσίας που οδήγησε στην οπτική αναρχία των τελευταίων δεκαετιών. Η υποβάθμιση της παλιάς πόλης που από τότε κλιμακώθηκε, αποτελεί βασικό λόγο (ή δικαιολογία) της σημερινής ερήμωσής της.

Έτσι ήταν πάντα η Καστοριά. Άλλοτε με την ακμή και τις ευκαιρίες, ενώ στην συνέχεια ακόμη και με την κρίση της γούνας, και τώρα με την (δήθεν) τουριστική της αξιοποίηση, πολλοί αληθινά ικανοί και άξιοι, αλλά και πολλοί επιτήδειοι και καιροσκόποι, θησαύρισαν. Σε βάρος της πόλης, αλλά και της προοπτικής του κοινωνικού συνόλου.

Oι διαπιστώσεις αυτές, αν και στερεότυπες, επέστρεψαν για μια ακόμη φορά αδιάψευστες και αμείλικτες τις τελευταίες λίγες εβδομάδες. Αφού μια ασυνήθιστη και απρόσμενη διαύγεια των νερών της λίμνης (δεκαετίες είχε να παρουσιάσουν αυτή την καθάρια όψη), αποκάλυψαν την απίστευτη κατάσταση που επικρατεί στον πυθμένα της. Και ειδικά κοντά (μπροστά) στις παραλίες με τις καφετέριες και τα ευαγή ιδρύματα της τέρψης, της πόσης και της βρώσης. Που γέμισαν τα κοινόχρηστα δημοτικά πεζοδρόμια με πολύχρωμα κιλίμια, ανάκλιντρα και «πουφ». Προκαλώντας, ούτως ή άλλως, ένα είδος πολιτιστικού και αισθητικού σοκ, για μια πόλη που κρύβει και φιλοξενεί αξιοθαύμαστους θησαυρούς τέχνης και μια πλούσια ιστορία για τους παλιούς της κατοίκους.

Aυτή την φορά αποκαλύφθηκε ότι πολλές δεκάδες σκουριασμένες καρέκλες, τραπέζια, μαξιλάρια, γλάστρες, σπασμένα στακτοδοχεία, μπουκάλια και ποτήρια, αλλά και κάθε λογής έπιπλα και σκεύη, ακόμη και κρεβάτια και ηλεκτρικές συσκευές όπως ψυγεία κ.ά., έχουν απορριφθεί μπροστά από τα καταστήματά αυτά, μέσα στην λίμνη. Την οποία και ρυπαίνουν επικίνδυνα.

Έτσι, όταν εξ αιτίας της... διαύγειας της λίμνης, φάνηκε το σκουπιδαριό στο οποίο είχε μετατραπεί η λίμνη, έσπευσαν άρον-άρον οι δημοτικές υπηρεσίες καθαριότητας, να απομακρύνουν από τον πυθμένα κοντά στις όχθες, όσα από τα άχρηστα και πεταγμένα αντικείμενα ήταν ορατά. Διότι προφανώς υπάρχουν κι’ αλλα, πολύ περισσότερα, πεταγμένα μέσα στην λίμνη, απ’ τους ίδιους ή και άλλους ασυνείδητους.

Για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση σημαντική ευθύνη έχουν ασφαλώς οι επιχειρήσεις της περιοχής. Ας μην ισχυριστεί κανείς ότι τα αντικείμενα αυτά τα πήρε ο αέρας. Η απόσταση στην οποία βρέθηκαν τα αντικείμενα αυτά από τις ακτές της παραλίας, αλλά και η ποσότητά τους, αποδεικνύει ότι τα περισσότερα απορρίφθηκαν στην λίμνη, σαν σκουπίδια. Ο άνεμος που φυσά στην Καστοριά ποτέ δεν είναι τόσο θυελλώδης ώστε να εξακοντίσει δεκάδες μέτρα μέσα στην λίμνη καρέκλες και τραπεζάκια. Άλλωστε αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, με την μαζικότητα του φαινομένου που ήταν καλά κρυμμένο στα μέχρι τώρα θολά νερά της λίμνης, ασφαλώς και θα ήταν γνωστό.

Aκόμη όμως και ο άνεμος να ευθύνεται για μερικά απ’ αυτά τα σκουπίδια, και σ’ αυτή την περίπτωση, η ευθύνη είναι των επιχειρηματιών. Οι οποίοι δεν προσέχουν τα αντικείμενα, τα έπιπλα και τον εξοπλισμό τους για να μην ρυπαίνουν την πόλη και την λίμνη, παρά μόνο στο μέτρο και τον βαθμό που εξυπηρετεί τους ίδιους και τους θαμώνες τους. Καθαρίζουν προφανώς ότι φαίνεται, και αδιαφορούν για κάθε τι που σκεπάζεται. Όπως γι’ αυτά τα σκουπίδια που σκέπαζε η θολότητα της λίμνης. Την ομορφιά της οποίας, υποτίθεται, ότι σερβίρουν στους θαμώνες τους. Σε συνδυασμό με την αμφιλεγόμενη άποψή τους περί αισθητικής στις περισσότερες προεκτάσεις στα πεζοδρόμια.

Η νέα κατάσταση αυτή δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα που προκαλούν οι επιχειρήσεις. Επί πολλά χρόνια πια, οι περίοικοι, αισθάνονται υπό διωγμό από τα σπίτια τους, πολίτες δεύτερης κατηγορίας στην πόλη τους, κυρίως από την ηχητική και μουσική μόλυνση.

Μαζί τους δοκιμάζονται και όλοι οι υπόλοιποι από την έλλειψη χώρων στάθμευσης, από την καταπάτηση των δημοτικών πεζοδρομίων και των άλλων κοινόχρηστων, από την αισθητική παρακμή, την κυριολεκτικά και μεταφορικά του πεζοδρομίου, από το γεγονός ότι διαφενετεύεται η ζωή τους από το ωράριο λειτουργίας των επιχειρήσεων, τις κλαγγές των αυτοκινήτων, και τις ιαχές των θαμώνων. Κι’ όλα αυτά απεριόριστα, άμετρα και κυρίως ανεξέλεγκτα.

Οι πρόσφατες αποκαλύψεις της λίμνης, με τα σκουριασμένα και μολυσμένα αντικείμενα που προφανώς πέταξαν στην λίμνη οι ίδιοι ή οι υπάλληλοί τους, στο πλαίσιο απόσυρσης ή ανακαίνισης του εξοπλισμού τους, στην πραγματικότητα αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα.

Κανείς δεν μπορεί να στερήσει στον άλλο το δικαίωμά του ν’ ασκεί κερδοφόρα την επιχείρησή του. Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι ο φρενήρης ανταγωνισμός να υποβαθμίζει όλα τα υπόλοιπα κοινωνικά και αυτονόητα αγαθά και να καταστρέφει την λίμνη, η απόσταση είναι μεγάλη.

Και σ’ όλα αυτά, οι ευθύνες του Δήμου Καστοριάς είναι τεράστιες. Δημοτική Αστυνομία και υπηρεσίες αδειοδότησης, αλλά και οι αρμόδιες υπηρεσίες υγείας, που αλλού για αλλού διϋλίζουν τον κώνωπα, ελέγχονται για την συστηματική αδιαφορία και την απουσία αποτελεσματικού ελέγχου. Ώστε να τηρείται η νομιμότητα και να μην μετατρέπονται τα πεζοδρόμια σε αποθήκες και κρεβατοκάμαρες, ούτε να μετατρέπεται η ζωή εκατοντάδων ανθρώπων σε κόλαση, και η λίμνη σε χωματερή.

Η απελθούσα δημοτική αρχή, που πριν την εκλογική της νίκης το 2006 είχε περήφανα διαδηλώσει την ετοιμότητά της να… φυλακιστεί μαζί με τους καταστηματάρχες σε ένδειξη συμπαράστασης, πέρασε ήδη στο παρελθόν. Αντίθετα, η νέα δημοτική αρχή, σε μια εποχή που οι αποκαλύψεις για τις αιτίες (ιδίως την διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις) που οδήγησαν την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής, είναι καθημερινές και αποδεικνύουν την ανάγκη λήψης και τήρησης προπαρασκευαστικών μέτρων για την διαφάνεια και την εγγύηση των αυτονόητων, πρέπει και οφείλει να κάνει την διαφορά.

Η επιχείρηση απομάκρυνσης των στερεών απορριμμάτων από την λίμνη είναι θετική ένδειξη, μια αρχή.  Άλλωστε δεσμεύτηκαν για μια νέα αρχή για την Καστοριά. Και όχι ένα reload για την ρύπανση της λίμνης και τις πελατειακές σχέσεις.



3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος3/3/11

    Δυστυχώς αυτός είναι ο πολιτισμός μας! Και αντί να ντρεπόμαστε, κυριολεκτικά, που έχουμε κάνει την λίμνη και την πόλη χαβούζα, αυτοαποκαλούμαστε "βυζαντινοί άρχοντες", και την πόλη "βυζαντινή αρχόντισσα"! Χάπια μας χρειάζονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος3/3/11

    ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ....
    ΚΡΙΜΑ!
    ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ!!!!
    ΤΟΣΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ,ΤΟΣΑ ΤΡΑΠΕΖΑΚΙΑ!!!!
    ΑΙΣΧΟΣ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος4/3/11

    Ντροπή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ