6.3.11

ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΗΧΙΩΝ: “Τέταρτος γύρος”

Στήν ἐφημερίδα ¨Το Βήμα¨ τῆς 16ης ‘Ιανουαρίου τοῦ 2011 δημοσιεύθηκε ἕνα ἄρθρο μέ τίτλο « Ὁ ‘Αλέξανδρος Παπάγος καί οἱ ἄλλοι (ἐπίτιμοι ) κρατούμενοι τοῦ Φύρερ». Στό τέλος τοῦ ἄρθρου δημοσιεύεται ἡ φωτογραφία τοῦ Νίικου Ζαχαριάδη μέ προμετωπίδα ¨Νίκος Ζαχαριάδης¨ καί ὑπότιτλο «‘Αλτρουϊστής ἤ  καλοπερασάκιας»;
Ὁ Νίκος Ζαχαριάδης, γενικός γραμματέας τοῦ ΚΚΕ, πρό, κατά καί μετά τόν Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο, συνελήφθηκε ἀπό τούς Γερμανούς καί μεταφέρθηκε στήν Γερμανία, ὄπου ἐγκλείστηκε σέ διάφορα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Τήν περίοδο τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Ἑλλάδος ἦταν ἔγκλειστος στό στρατόπεδο τοῦ Νταχάου, ὄχι ὅμως ὡς ¨ἐπίτιμος¨ ἁλλά ὡς κοινός κρατούμενος, διέθετε ὅμως μεγάλο «ἐκτόπισμα» μεταξύ τῶν κρατουμένων. Κατά τόν ἱστορικό Κρίστοφ Σμίνκ Γκουστάβους -ὅπως ἀναφέρεται στήν ἐφημερίδα – οἱ μαρτυρίες γιά τήν δραστηριότητά του στό Νταχάου εἶναι ἀμφιλεγόμενες.

Ἀναφέρω δύο μαρτυρίες γιά τήν ζωή καί τήν δράση του στό Νταχάου, ὅπως μέ τίς διηγήθηκε ὁ ἀείμνηστος πατέρας μου Κωνσταντίνος ‘Αν. Πηχιών, συγκρατούμενος του στό στρατόπεδο Νταχάου.

Ενῶ οἱ Σύμμαχοι εἶχαν κατατροπώσει τά γερμανικά στρατεύματα, μετά τήν ἀντεπίθεση τῶν ‘Αρδενῶν καί εἶχαν ἤδη εἰσχωρήσει στό γερμανικό ἔδαφος, ὁ Ζαχαριάδης προέτρεπε τούς συγκρατούμενους Ἕλληνες, καί ἦταν ἀρκετοί στό στρατόπεδο Νταχάου, νά προβούν σέ παθητική ἀντίσταση ἤτοι νά ἐλαττώσουν τήν ¨νόρμα¨ τῆς ὑποχρεωτικῆς ἐργασίας, πού τούς ἐπεβάλετο νά παράγουν κάθε ἡμέρα, καί νά ἀπέχουν ἀπό τήν λήψη τῆς ἐλαχίστης τροφής, πού τούς παρείχετο. Νά κάνουν δηλαδή ἀπεργία πείνας. Αὐτό βεβαίως θά εἶχε σοβαρές συνέπειες γιά τούς κρατούμενους, γιατί οἱ Γερμανοί δέν θά ἀνέχονταν κάτι τέτοιο. Οἱ συγκρατούμενοι Ἔλληνες συμβουλεύτηκαν τόν πατέρα μου, ὡς ἕναν ἀπό τούς πλέον μορφωμένους ὁμογενείς τους τί νά κάνουν. Ὁ πατέρας μου τούς ἀπέτρεψε βεβαίως, λέγοντάς τους ὅτι, ὅπως ἐξελίσσονται τά πράγματα εἶναι ζήτημα μικροῦ χρόνου νά καταρρεύσει πλήρως τό Ναζιστικό καθεστώς καί νά ἀπελευθερωθούν καί ὅτι ἡ μόνη τους μέριμνα θά πρέπει νά εἶναι ἡ ἐπιβίωση τους μέχρι τότε. Αὐτό δέν ἄρεσε στόν Ζαχαριάδη καί ἀργότερα, μετά τήν ἐπάνοδό τους ἀπό τήν ὀμηρία κατηγόρησε τόν πατέρα μου, μέ ἄρθρο του στόν ¨Ριζοσπάστη¨, ὅτι ἦταν δῆθεν συνεργάτης τῶν Γερμανῶν.

(Παρεπιπτόντως ἀναφέρω ὅτι μέσα στό Νταχάου, λειτουργοῦσε, ἀπό τούς Κροατο-Σλοβένους κρατούμενους, παράνομος ραδιοφωνικός σταθμός, οἱ ὁποῖοι μάθαιναν ὅλα τά διεθνῆ γεγονότα καί τήν ἔκβαση τῶν πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων καί κυκλοφοροῦσαν παράνομο δελτίο εἰδήσεων.)

 Η δεύτερη μαρτυρία εἶναι προγενέστερη τῆς πρώτης. Ὅπως εἶναι γνωστόν, ἀμέσως μετά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Ἑλλάδος τό 1944, τό Κομμουνιστικό Κόμμα Ἑλλάδος (ΚΚΕ) προσπάθησε νά καταλάβει τήν ἐξουσία βιαίως καί εἴχαμε τήν ἔνοπλο σύρραξη τῶν δυνάμεων τοῦ ΕΛΑΣ μέ τίς ἔνοπλες δυνάμεις τῆς νομίμου Ἐλληνικῆς Κυβερνήσεως, πού ἀναφέρονται ὡς τά ‘’Δεκεμβριανά’’. Στό Νταχάου οἱ κρατούμενοι πληροφοροῦνταν τά τεκταινόμενα στόν ελλαδικό χῶρο καί μάλιστα λοιδωροῦσαν τούς Ἕλληνες λέγοντάς τους «ἀκόμη δέν ἀπελευθερωθήκατε καί ἀρχίσατε νά τρώγεστε μεταξύ σας»
 Ὅταν ἀπέτυχε ἡ προσπάθεια τοῦ ΚΚΕ νά καταλάβει βιαίως τήν ἐξουσία καί ὑπογράφηκε ἡ συνθήκη τῆς Βάρκιζας, ὁ Ζαχαριάδης ἔλεγε στούς συγκρατούμενους Ἕλληνες, πολλοί τῶν ὁποίων ἦταν κομμουνιστές, ὅτι τό ΚΚΕ ¨δέν τό βάζει κάτω ¨, ἀλλά θά ἐπανέλθουμε ἐνόπλως γιά νά καταλάβουμε τήν ἐξουσία, πράγμα πού ἐπεδίωξε μέ τόν συμμοριτοπόλεμο, τόν κατ᾽ ἐφημισμό ἀποκλειθέντα ‘’Ἐμφύλιο’’. Εἷναι ὁ λεγόμενος ‘’τρίτος γῦρος’’, ὁ ὁποῖος ἐπεσώρευσε τόσα δεινά στήν χώρα μας καί κατά τόν καθηγητή Νίκο Μαραντζίδη δέν ἦταν τίποτε ἄλλο παρά «ἡ ἱστορία μιᾶς κομματικῆς ἡγεσίας ἡ ὁποία εἶχε τυφλωθεῖ ἀπό τό ὄραμα της γιά τήν κατάληψη τῆς ἐξουσίας» (Βιβλίο: Δημοκρατικός Στρατός Ἑλλάδος. Σελ.185 ).

Αλλά ὁ Ζαχαριάδης δέν σταμάτησε ἐκεῖ. Ἔλεγε ἀπό τότε ὅτι: «ἐάν δέν κατορθώσει τό ΚΚΕ νά καταλάβει τήν ἐξουσία μέ τά ὅπλα, θά ἐφαρμόσει τήν τακτική τῆς ἐκ τῶν ἔνδον καταλήσεως τῆς ἀστικῆς κοινωνίας καί τοῦ ἀστικοῦ κράτους, ὥστε ὁ λαός νά ἔλθει σέ πλήρη ἀπογοήτευση, σύγχυση καί δυστυχία καί στήν ἀπόγνωση του νά στρέψει τό βλέμμα του πρός τό ΚΚΕ καί νά πεῖ ’’ἄς τούς δοκιμάσουμε καί αὐτούς’’, ὀπότε καί θά καταλάβουμε τήν ἐξουσία. Αὐτός θά εἶναι ὁ τέταρτος γῦρος».
Ὁ Ζαχαριάδης ἦταν ἀκραιφνής σταλινικός κομμουνιστής καί ἀκολούθησε καί ἐφάρμοσε σ᾽ὅλη του τήν ζωή τά σταλινικά δόγματα καί τρόπους ἐνεργείας. Μετά τόν θάνατο τοῦ Στάλιν ἀποκαθηλώθηκε ἀπό γ.γραμματέας τοῦ κόμματος, διώχθηκε καί ἐξαναγκάσθηκε, στό τέλος, νά αὐτοκτονήσει.

Η νῦν ἡγεσία τοῦ ΚΚΕ σεμνύνεται ὅτι τό κόμμα τοῦ ὀποίου ήγείται εἶναι κόμμα κομμουνιστικό σταλινικό καί ὅτι ἡ ὀρθή διακυβέρνηση μιᾶς πολιτείας εἶναι αὐτή, πού ἐφαρμόσθηκε στήν, πάλαι ποτέ, Σοβιετική Ἕνωση στά χρόνια τοῦ σταλινισμοῦ, ἐπαγγέλεται δέ ὅτι θά ἐφαρμόσει τόν τρόπο αὐτό διακυβέρνησης ἐάν καί ὅταν ἀναλάβει τήν ἐξουσία.
Ἡ συμπεριφορά τοῦ ΚΚΕ σήμερα, ὡς νομίμως ἀναγνωρισμένου κοινοβουλευτικοῦ κόμματος, πού πρέπει νά τηρεῖ τούς κοινοβουλευτικούς κανόνες καί νά συμπεριφέρεται ἀναλόγως δέν νομίζω ὅτι εἶναι ἡ ἁρμόζουσα σέ κοινοβουλευτικό κόμμα. Ἡ ὅλη συμπεριφορά τοῦ κόμματος και οἱ ἐνέργειές του δίνουν τήν ἐντύπωση, καί δέν εἶναι μόνον ἐντύπωση, ὅτι ἀκολουθεῖ καί ἐφαρμόζεο τήν γραμμή καί τίς κατευθύνσεις τοῦ σταλινικοῦ Νίκου Ζαχαριάδη γιά τόν τέταρτο γῦρο πρός κατάληψη τῆς ἐξουσίας. Τό διακύρηξε ἐξ᾽ἄλλου αὐτό ἡ Γ.Γ τοῦ κόμματος κ. ‘Αλέκα Παπαρήγα κατά τήν ἔξοδό της ἀπό τό μέγαρο Μαξίμου, μετά τήν συνάντηση της μέ τον κ. πρωθυπουργό λέγοντας ἐπί λέξει: «Ὁ πόλεμος τώρα ἀρχίζει». Ὁ πόλεμος βέβαια αὐτός τοῦ τετάρτου γύρου δέν εἶναι ἔνοπλος, ἀλλά εἶναι ὄντως ἕνας πόλεμος κατά τῆς ἐννόμου τάξεως τοῦ ἀστικοῦ κοινοβουλευτικοῦ κράτους. Προτρέπει τούς πολίτες στήν ἀνυπακοή καί τήν μή τήρηση τῶν νόμων, δέν ἀναγνωρίζει τούς νόμους, πού ψήφισε ἡ Βουλή καί τό λέγει αύτό καί μέσα στό κοινοβούλιο καί μέ τόν μισθοφορικό του στρατό ‘’ΤΟ ΠΑΜΕ’’ προσπαθεῖ νά καταλύσει κάθε ἔννομο τάξη καί νά ἐπιβάλει καταστάσεις ἀναρχίας. Εἶναι πάμπολλα τά παραδείγματα. Δέν εἶναι βέβαια ἔνοπλος ὁ στρατός αὐτός τοῦ ΚΚΕ, ἀλλά τά κοντάρια, πού φέρουν μέ τίς κόκκινες σημαῖες, πολλές φορές χρησιμοποιοῦνται καί ὡς ὅπλα ἐναντίον τῶν δυνάμεων καταστολής.

Βέβαια εἶναι οὐτοπία νά πιστεύει κανείς σήμερα, ὅτι θά μπορέσει ποτέ νά ἐπικρατήσει ἕνα σύστημα στυγνοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, ὅπως ἦταν τό σταλινικό σύστημα διακυβέρνησης, ἀλλά δυστυχῶς ἡ τακτική αὐτή τῆς ἡγεσίας τοῦ ΚΚΕ ἀντί νά βοηθήσει τήν χώρα νά ὁρθοποδήσει ἀπό τήν κατάσταση, πού τήν ἔφεραν τά ἀστικά κόμματα, πού εἴχαν τήν διακυβέρνηση τοῦ τόπου, ἀπό τήν μεταπολίτευση καί ἐντεύθεν, μέ μιά πρόταση καθαρῶς ἀριστερή, γιά ἕνα πράγματι εὐνομούμενο, κοινωνικό κράτος, συμβάλοντας μέ ἕναν τίμιο καί εἰλικρινή κοινοβουλευτικό ἔλεγχο στή ἐπίτευξη αὐτοῦ, ἐπέλεξε τήν ἀνυπακοή καί τήν σαθρῆ ἀντίληψη, ὅτι θά ἐπιτύχει μέ τόν τρόπο αὐτό τήν κατάκτηση τῆς ἐξουσίας.


ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ