Αξιότιμε κ. Μπαϊρακτάρη,Στο υπ' αριθ. 616/17-11-2011 φύλλο της εφημερίδας σας ΟΔΟΣ δημοσιεύσατε ένα μακροσκελές "κύριο άρθρο" µε τίτλο "καθεστωτικές αγκυλώσεις", όπου αναφέρεστε στις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στη χώρα µας και σχολιάζετε πικρόχολα τη διαφανείσα συµφωνία των αρχηγών των δύο μεγαλυτέρων κοµµάτων του ελληνικού κοινοβουλίου να προτείνουν ως επικεφαλής της κυβέρνηης συνεργασίας τον συµπατριώτη µας βουλευτή και αξιότιµο πρόεδρο της Βουλής κ. Φίλιππο Πετσάλνικο.
Αντιπαρερχόµαστε, χωρίς περισσότερα σχόλια, τη "φιλότιµη" προσπάθεια σας να απαξιώσετε τον µέχρι πριν από λίγες ηµέρες πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Γεώργιο Α. Παπανδρέου, την πολιτική του οποίου σπεύδουν ασµένως να συνεχίσουν όλες οι πολιτικές δυνάµεις που στηρίζουν την κυβέρνηση συνεργασίας µε επικεφαλής τον κ. Λουκά Παπαδήµο• άλλωστε ο κ. Γεώργιος Α. Παπανδρέου απέδειξε στην πράξη ότι, πάνω από το αξίωµα του πρωθυπουργού βάζει τη σωτηρία της πατρίδας και γι' αυτό παραιτήθηκε! Ήταν το ύψιστο µάθηµα δηµοκρατίας, πολιτικής ευθύνης και πολιτικού θάρρους το οποίο έδωσε σε όλους µας και το οποίο θα το αξιολογήσει ανάλογα ο ελληνικός λαός και η ιστορία.
Θέλουµε όµως να µείνουµε περισσότερο στα όσα αναφέρεστε για τον πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων και βουλευτή του νοµού µας κ. Φίλιππο Πετσάλνικο, τον δικό µας Φίλιππο! Παραβλέπετε σκόπιµα ότι, η διαφανείσα πρόταση για πρωθυπουργοποίηση του κ. Φίλιππου Πετσάλνικου ήταν πρόταση κοινής αποδοχής και του κ. Γεωργίου Παπανδρέου και του κ. Αντωνίου Σαµαρά! Και ασφαλώς οι αρχηγοί των δύο µεγαλύτερων κοµµάτων που εκφράζουν τη συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου εγνώριζαν καλύτερα από εσάς εάν ο συγκεκριµένος πρόεδρος της Βουλής ήταν κατάλληλος και ικανός να σηκώσει στους ώµους του το βάρος του µεταβατικού πρωθυπουργού σ' εκείνη την κρίσιµη ώρα! Εξάλλου η σοβαρότητα, η φρόνηση και η υπευθυνότητα, χαρακτηριστικά γνωρίσµατα του κ. Φίλιππου Πετσάλνικου, µε τα οποία χειρίστηκε το όλο θέµα στο οποίο προσωπικά είχε εµπλακεί, χωρίς να το επιδιώξει, αλλά λόγω της θεσµικής του ιδιότητας ως προέδρου της Βουλής, κατέδειξαν περίτρανα, την πολιτική του αξία!
Αλήθεια, κ. Μπαϊρακτάρη, γιατί προσπαθείτε εργολαβικά να παραποιήσετε την αλήθεια και να µηδενίσετε την προσωπικότητα, το έργο και την προσφορά στον τόπο και στην πατρίδα του σηµερινού προέδρου της Βουλής, τον οποίο εξέλεξαν στο τρίτο πολιτειακό αξίωµα της χώρας οι βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου δίνοντάς του την µεγαλύτερη πλειοψηφία που πήρε ποτέ πρόεδρος της Βουλής µετά τη μεταπολίτευση; Είχαν όλοι τους, ανεξάρτητα από το κόµµα από το οποίο προέρχονταν, "καθεστωτικές αγκυλώσεις";
Επειδή τυγχάνει να επισκεπτόµαστε και άλλες περιοχές της πατρίδας µας είµαστε σε θέση να κάνουµε συγκρίσεις και οι συγκρίσεις αυτές είναι συντριπτικά υπέρ του νοµού Καστοριάς, για το έργο που έχει γίνει στον τόπο µας κατά το χρόνο της διακυβέρνησης της χώρας µας από το ΠαΣοΚ. Και η συµβολή σ' αυτό του εκπροσώπου µας στη Βουλή όλα αυτά τα χρόνια είναι καθοριστική. Ιδιαίτερα µάλιστα, εκεί όπου οι τοπικοί φορείς στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και αξιοποίησαν την παρουσία του κ. Φίλιππου Πετσάλνικου στο ελληνικό κοινοβούλιο και στην κυβέρνηση, το έργο υπήρξε εντυπωσιακό!
Ως κάτοικοι του νοµού Καστοριάς και ως Μακεδόνες είµαστε ιδιαίτερα περήφανοι, γιατί ο σηµερινός πρόεδρος της Βουλής είναι ο πρώτος μακεδόνας πρόεδρος του ελληνικού κοινοβουλίου από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους!
Μας προκαλεί ξεχωριστή εντύπωση πώς ένας εκπρόσωπος επαρχιακής εφηµερίδας, ένας άνθρωπος που υποτίθεται ότι κόπτεται υπέρ των συµφερόντων της περιφέρειας συντάσσεται ανεπιφύλακτα µε τις απόψεις των δηµοσιογράφων του Κολωνακίου οι οποίοι επίσηµα αµφισβήτησαν το δικαίωµα ενός βουλευτή ακριτικού νοµού να προταθεί για το αξίωµα του πρωθυπουργού της χώρας! Γεννιέται λοιπόν εύλογα το ερώτηµα: Ποιος στ' αλήθεια έχει αγκυλώσεις;
Έχετε όλο το δικαίωµα, κ. Μπαϊρακτάρη, να έχετε τις απόψεις σας, έχετε όµως και υποχρέωση, εφόσον διακονείτε την "τέταρτη εξουσία", να σέβεστε την αλήθεια και να µην υποτιµάτε τη νοηµοσύνη των αναγνωστών σας και την εντιµότητα των πολιτών.
Σε ό,τι αφορά εµάς, σας διαβεβαιώνουµε ότι αισθανόµαστε περήφανοι που ο επί σειράν ετών εκπρόσωπός µας στο ελληνικό κοινοβούλιο είναι υπόδειγµα εργατικότητας, εντιµότητας, αποτελεσµατικότητας και ήθους! Είναι εκπρόσωπός μας, και η δύναµή του πηγάζει από εµάς, από το λαό, ασκείται υπέρ του λαού και υπηρετεί µόνο τα συµφέροντα του τόπου!
Λιθιά, 19-11-2011
Με σεβασμό στην αλήθεια
Αναστάσιος Τσαλμίδης
Κωνσταντίνος Σαμαράς
* * *
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ καταχωρεί την επιστολή των δύο αναγνωστών, παρά το γεγονός ότι με αυτή διατυπώνονται ευθείες προσβολές, στα όρια των ύβρεων και μάλιστα απρόκλητες.
Η ΟΔΟΣ, γνωρίζει ότι υπάρχουν ακόμη πολίτες που βρίσκουν νόημα στο να επιδεικνύουν και να περιφέρουν τον θαυμασμό και την αφοσίωσή τους σε πολιτικά είδωλα, σε ιερά και όσια πρόσωπα, ακόμη και όταν χωρεί αντίλογος, δηλαδή πάντα. Η αφοσίωση, η κολακεία και άλλες «αρετές» του είδους, είναι προσωπική υπόθεση αλλά και κοινωνικό πρόβλημα. Στην Ελλάδα ήταν μάστιγα, η οποία συνέβαλε στον εκφυλισμό της δημόσιας ζωής, και εξηγεί την σημερινή κατάρρευση.
Η επιστολή των δύο αναγνωστών, που καταφέρονται σε βάρος της εφημερίδας της οποίας ζητούν την φιλοξενία, επειδή τολμά να ασκεί κριτική στον κ. Φ. Πετσάλνικο, έστω κι’ αν ταυτόχρονα ασκεί κριτική σε όλους ανεξαιρέτως τους πολιτικούς της χώρας γενικότερα, και της Καστοριάς πιο ειδικά, και μάλιστα η επιστολή με φρασεολογία που δεν προβάλλει τα κίνητρά τους -αν είναι απλά και μόνο η υπεράσπιση της άποψής τους- δεν τρομάζει την ΟΔΟ, και φυσικά δεν την αποστομώνει.
Αποδεικνύουν με τα γραφόμενά τους οι καλοί αναγνώστες, ότι είναι ευτυχισμένοι με τον κόσμο τους, και κανείς δεν μπορεί να τους αμφισβητήσει να αισθάνονται όπως θέλουν. Το δικαίωμα στην μιζέρια αποτελεί κυρίαρχη ιδεολογία σε κοινωνίες όπου έχουν εγκαθιδρυθεί πολιτικοί του είδους και του αναστήματος που θαυμάζουν οι οργισμένοι ή οι διατεταγμένοι. Σπάνια βέβαια, αλλά καμμιά φορά συμβαίνει όλα αυτά να γίνονται ακόμη και άνευ ανταλλάγματος.
Όλα τα υπόλοιπα, περί πικρόχολων, περί δικών τους Φιλίππων, περί σκοπίμων παραβλέψεων, περί Κολωνακίων που τα βάζουν με τον επιτυχημένο, περί σεβασμού της αλήθειας από την εφημερίδα, περί υποτίμησης της νοημοσύνης των αναγνωστών της ΟΔΟΥ και της εντιμότητας των πολιτών... κ.ο.κ., είναι ζήτημα ανάγνωσης, θέμα αισθητικής και προσωπικών επιλογών.
Η πρόσφατη ιστορία σε χώρες όπου έπεσε πολύς θαυμασμός για διαρκώς εκλεγόμενους τοπικούς ήρωες (ενδεικτικά Ρουμανία, Αίγυπτος, Συρία, Λιβύη, Τυνησία και αλλαχού), διδάσκει ότι η πιο προσοδοφόρος «εργολαβία», είναι η αθωότητα και η αφέλεια, και σε καμία περίπτωση η κριτική.
Και κάτι ακόμη, η ΟΔΟΣ διαψεύδει ότι προσέβαλε ή μηδένισε οποτεδήποτε την προσωπικότητα οποιουδήποτε. Πολιτικές πράξεις, και κυρίως παραλείψεις κρίνει.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 23 Νοεμβρίου 2011, αρ. φύλλου 617
Σχετικό κείμενο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.