Pride

Η Νέα Δημοκρατία για δεύτερη συνεχή χρονιά θα είναι παρούσα στο Αthens Pride ενώνοντας την φωνή της με όσους αγωνίζονται για την εξάλειψη των διακρίσεων που υφίστανται τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.

Την Νέα Δημοκρατία θα εκπροσωπήσουν μεταξύ άλλων ο Λευτέρης Αυγενάκης, η Φωτεινή Πιπιλή, ο Κωνσταντίνος Ζούλας, η Σοφία Ζαχαράκη και ο αρμόδιος τομεάρχης Γιώργος Σταμάτης.

Σημειώνεται ότι με τα χρώματα του ουράνιου τόξου που συμβολίζει τον σεβασμό στην διαφορετικότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα φωταγωγηθεί το βράδυ η Βουλή των Ελλήνων, με απόφαση του προέδρου της κ. Νικολάου Βούτση, ύστερα από σχετικό αίτημα του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας-Athens Pride.

Ακολουθεί σχετικό κείμενο του κ. Ευτύχη Βαρδουλάκη, συμβούλου πολιτικής επικοινωνίας, στρατηγικής και πολιτικών ερευνών, ο οποίος συντάσσει τις ομιλίες του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη:

* * *

H αρχική σημαία με τις 8 λωρίδες του Gilbert Baker

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑ οικοδομήθηκε ως επί το πλείστον πάνω σε δύο αξίες: Πατρίδα και Ελευθερία. Αξίες που συνυπάρχουν ώστε η μία να κατοχυρώνει την άλλη. Ιδεολογική της αφετηρία είναι οι μεγάλες επαναστάσεις του 18ου αιώνα.

Η Γαλλική με το τρίπτυχο «Ελευθερία-Ισότητα-Αδελφοσύνη» και η Αμερικάνικη με το μοναδικά απλό πρόταγμα «στόχος είναι η ευτυχία του ανθρώπου». Μια ευτυχία που ενυπάρχει πρωτίστως στην ελευθερία του, στο ιερό και αναφαίρετο δικαίωμα του ανθρώπου να ορίζει τη ζωή του και να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του.

Στο πλαίσιο αυτό και μέσα από τη φιλελεύθερη πολιτική εκπαίδευση στη μεταπολεμική Ευρώπη - την οποία υποστήριξαν και οι δύο μεγάλες πολιτικές οικογένειες, η Κεντροδεξιά και η Κεντροαριστερά, παρά τις όποιες μεταξύ τους διαφορές - οι ατομικές ελευθερίες αναδείχθηκαν σε θεμέλιο των δυτικών κοινωνιών.

Τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων υπήρξαν από τα πιο κομβικά ζητήματα δικαιωμάτων στην μεταπολεμική Ευρώπη.

Και η κεντροδεξιά μπορεί να περηφανεύεται ότι όχι μόνο δεν έδωσε μάχες οπισθοφυλακής, αλλά αντιθέτως πρωταγωνίστησε σε πολλές από τις αλλαγές που έγιναν. Επιβεβαιώνοντας στην πράξη το πολιτικό δόγμα του συντηρητισμού: «εξελισσόμαστε για να διατηρούμαστε».

Στην Βρετανία πρωταγωνιστής της αποποινικοποίησης της ομοφυλοφιλίας τη 10ετία του ’60 ήταν ο Συντηρητικός Λόρδος Αρράν. Το σχετικό νομοσχέδιο του 1967 υπερψήφισε η Μάργκαρετ Θάτσερ.

Την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας στο στρατό κατήργησε ο επίσης Συντηρητικός Τζόν Μέητζορ. Ενώ ένας άλλος συντηρητικός πρωθυπουργός, ο Ντέηβιντ Κάμερον, πριν λίγα χρόνια θεσμοθέτησε το γάμο των ομοφυλοφίλων.

Στη Γερμανία η αποποινικοποίηση έγινε από τον Χριστιανοδημοκράτη Καγκελάριο Κουρτ Γκέοργκ Κίζινγκερ το 1967.

Στην Ελλάδα, η αποποινικοποίηση έγινε από την Κυβέρνηση Πλαστήρα-Βενιζέλου (που δεν τους λες και κρυφοκουμμούνια…), το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1976 (από τα πιο προοδευτικά της εποχής του σε ευρωπαϊκό επίπεδο), ενώ νόμος για την κατάργηση των διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού ψηφίστηκε από την Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή το 2005.

Στην επίσης ορθόδοξη Κύπρο το σύμφωνο συμβίωσης θεσμοθετήθηκε από τον Κεντροδεξιό νυν πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη ο οποίος στηρίχθηκε από την πανίσχυρη Εκκλησία της Κύπρου και στις δυο εκλογικές του νίκες.

Leather Pride

Στην συντηρητική-καθολική Ιταλία η αποποινικοποίηση έγινε από την Κυβέρνηση του Χριστιανοδημοκράτη Αλτσίντε Ντε Γκασπέρι, ενώ νόμος για κατάργηση διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού ψηφίστηκε επί Μπερλουσκόνι.

Ακόμα και στη συντηρητικότερη χώρα της Ευρώπης, την Ιρλανδία της πανίσχυρης καθολικής Εκκλησίας, η αποποινικοποίηση έγινε μόλις το 1993 από την Κεντροδεξιά συμμαχία του πρωθυπουργού Αλμπερτ Ρέυνολντς. Και σήμερα, ένας άλλος κεντροδεξιός πρωθυπουργός, ο Λέο Βαράντκαρ, προωθεί σημαντικές νομοθετικές αλλαγές για κοινωνικά ζητήματα.

Κεντροδεξιές κυβερνήσεις προώθησαν ανάλογες νομοθεσίες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Το έκαναν δε όλοι αυτοί παρά τις επιμέρους αντιδράσεις στο εσωτερικό τους ή φιλικών προς τη χριστιανοδημοκρατία δυνάμεων όπως η Εκκλησία, με την αυξημένη επιρροή στο συντηρητικό-κεντροδεξιό ακροατήριο. Έθεσαν όμως όρια ακόμα και στις φίλιες δυνάμεις και αυτό τους περιποιεί ακόμα μεγαλύτερη τιμή.

Και εν τέλει δεν είχαν και πολιτικό κόστος γιατί εν τέλει οι σοβαροί, ευπρεπείς, αξιοπρεπείς άνθρωποι, στους οποίους απευθύνονται, δεν φέρονται σαν «Κατίνες» της γειτονιάς, αλλά σέβονται και προστατεύουν τα δικαιώματα, του οποιουδήποτε. Χωρίς υπερβολές, χωρίς να καίνε το πάπλωμα για τον ψύλλο, αλλά προτάσσοντας σταθερά την αξία της ελευθερίας.

Αγώνες για τα ατομικά δικαιώματα ασφαλώς έχει δώσει και η ευρωπαϊκή Αριστερά. Αλλά δίπλα σε αυτούς καλό είναι να θυμόμαστε το όνειδος των κομμουνιστικών καθεστώτων.

Bear Brotherhood

Στην ΕΣΣΔ από το 1933 έως την τελευταία μέρα της ύπαρξής της η ομοφυλοφιλία ήταν ποινικώς κολάσιμη.

Στην Κούβα των - σούπερ ουάου… – «επαναστατών», τα πρώτα χρόνια του καθεστώτος, χιλιάδες ομοφυλόφιλοι εξοντώθηκαν και στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης επειδή είχαν θεωρηθεί «σκάρτο επαναστατικό υλικό».

Η Κεντροδεξιά οφείλει να υπερασπίζεται την ατζέντα της ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων με τον τρόπο που εκείνη κατοχύρωσε στη Δύση: τη δυνατότητα των ανθρώπων να είναι αυτό που θέλουν, να κυκλοφορούν χωρίς φόβο και προκατάληψη, να ευημερούν με ασφάλεια και χωρίς διακρίσεις. Να επιδιώκουν την ευτυχία τους.

Αυτή ήταν πάντοτε η δύναμη της δυτικής κοινωνίας στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ και αυτές τις αξίες οφείλει να υπερασπιστεί σήμερα, έναντι παλιών και νέων κινδύνων, έναντι κάθε μορφής φανατισμού που απειλεί το δικό της πλαίσιο αξιών.

Παντού. Και ακόμα περισσότερο στη χώρα της οποίας ο εθνικός ύμνος είναι ο «Ύμνος στην Ελευθερία».

Ευτύχης Βαρδουλάκης

* * *

«Η καταπολέμηση κάθε διάκρισης είναι προϋπόθεση ισονομίας και βάση για την δημιουργία μιας κοινωνίας προόδου και ευημερίας», τονίζει ο Αλέξης Τσίπρας σε ανάρτησή του στο twitter με αφορμή το Athens Pride 2018.

Η καταπολέμηση κάθε διάκρισης είναι προϋπόθεση ισονομίας και βάση για τη δημιουργία μιας κοινωνίας προόδου και ευημερίας. #athenspride2018 pic.twitter.com/XJQ24INt4z

— Prime Minister GR (@PrimeministerGR) 8 Ιουνίου 2018