15.12.18

Απόψε στο ΤΕΙ Καστοριάς: Μια από τις δημοφιλέστερες όπερες παγκοσμίως



Mια από τις πιο κλασικές και τραγικές ιστορίες αγάπης που έχουν γραφτεί ποτέ, από τους πλέον αγαπημένους ρόλους της κορυφαίας σοπράνο όλων των εποχών, της Μαρίας Κάλλας, θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει το καστοριανό κοινό απ’ ευθείας από την Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης στο αμφιθέατρο του ΤΕΙ Καστοριάς, μεθαύριο Σάββατο 15 Δεκεμβρίου στις 19:55, υπό την διεύθυνση του νέου μουσικού διευθυντή της ΜΕΤ, Yannick Nézet-Séguin, και την ολοκαίνουργια παραγωγή του Michael Mayer, η οποία εκτυλίσσεται σε ένα εκθαμβωτικό σκηνικό του 18ου αιώνα που αλλάζει με τις 4 εποχές του έτους.



Η όπερα περιγράφει τον έρωτα της εταίρας Βιολέττα Βαλερί με τον Αλφρέντο Ζερμόν, γόνο καλής οικογενείας του Παρισιού. Η σχέση προκαλεί την αντίδραση της οικογένειας του νέου, το ζευγάρι χωρίζει και ξανασυναντιέται λίγο πριν από το θάνατο της κοπέλας. Η θεατρική διάστασή του εξηγεί σε μεγάλο βαθμό και την ιδιαίτερη αξία του. Το ποιητικό κείμενο του Πιάβε βασίζεται στο θεατρικό «Η κυρία με τις καμέλιες» του Αλέξανδρου Δουμά υιού και αφορά την ιστορία της Μαρί Ντιπλεσί, διάσημης εταίρας της παρισινής κοινωνίας, με την οποία σχετιζόταν ο γάλλος συγγραφέας. Μετά την αρχική έκδοση του μυθιστορήματος ακολούθησε η θεατρική εκδοχή του, την οποία παρακολούθησε πιθανώς στο Παρίσι και ο ίδιος ο Βέρντι.




Συνεπαρμένος, αποφάσισε για πρώτη φορά να απευθυνθεί στο κοινό μέσα από ένα θέμα σύγχρονο και στόχευσε σε ένα είδος κοινωνικής κριτικής. Η ηρωοποίηση μιας γυναίκας ελευθερίων ηθών και μέσω αυτής η καταγγελία μιας κοινωνίας που την αναγκάζει να μείνει στο περιθώριο κι εντέλει να καταστραφεί συνιστούσαν για τον συνθέτη όχι μόνο μια τολμηρή, ανατρεπτική επιλογή αλλά και μια σθεναρή υπεράσπιση των πιστεύω του, αφού και ο ίδιος ζούσε εκείνη την εποχή εκτός γάμου με την σύντροφό του, την υψίφωνο Τζουζεπίνα Στρεπόνι.




Η πρεμιέρα της Τραβιάτας, το 1853 στο Τεάτρο Λα Φενίτσε της Βενετίας αναφέρεται συνήθως ως μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες στην ιστορία της όπερας. «Η Τραβιάτα ήταν ένα φιάσκο, μην ψάχνεις να βρεις δικαιολογία, απλώς έτσι είναι», έγραφε την επομένη κιόλας ο Βέρντι στον εκδότη του Τίτο Ρικόρντι. Ενάμιση αιώνα αργότερα, το αριστούργημα του Βέρντι αναγνωρίζεται ως ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του ρεπερτορίου με εκατοντάδες παραστάσεις κάθε χρόνο στις όπερες όλου του κόσμου και με χιλιάδες θεατών να τις παρακολουθούν εκστατικά.




Στην Τραβιάτα ο Βέρντι επιτυγχάνει ένα λεπτομερές ψυχογράφημα της ηρωίδας του. Ανάλογα με τις μεταπτώσεις στην ψυχολογία της, ο Βέρντι συνθέτει για την φωνή με διαφορετικό τρόπο στην κάθε πράξη.  Στην α’πράξη η ηδονική ελευθεριότητα και το λαμπερό πλην παρακμιακό Παρίσι περιγράφονται με μουσική που απαιτεί δεξιοτεχνικές ικανότητες της υψιφώνου που ερμηνεύει τον ρόλο του τίτλου. Στην β’ πράξη η γαλήνη της ζωής στη φύση και τα βαθιά συναισθήματα της ηρωίδας αποδίδονται με την θερμή φωνή της λυρικής σοπράνο, ενώ η τραγική κατάληψη του ματαιωμένου έρωτα αναδεικνύεται με τις σκούρες αποχρώσεις της φωνής που εκφράζουν τον πόνο και την απόγνωση.




Κάθε σημείο της μουσικής της Τραβιάτας συνδέεται άμεσα με την εξέλιξη της δράσης και την τραγική κατάληξη. Η δημοφιλέστατη εισαγωγή λειτουργεί σαν χρονικά ανεστραμμένη αναδρομή: ξεκινά σκοτεινά με το θέμα της Βιολέττας λίγες ώρες πριν τον θάνατό της και σταδιακά φωτίζεται, καθώς η μουσική “θυμάται” τον άτυχο έρωτα. Γίνεται όλο και πιο φωτεινή και καταλήγει στην αρχή της ιστορίας, στις πρώτες ανέμελες μέρες καθώς η αυλαία σηκώνεται στην λαμπερή δεξίωση από την οποία ξεκίνησαν όλα. Τα χορωδιακά μέρη συνεισφέρουν εξίσου στην δημιουργία δραματικής έντασης: το χορωδιακό των ταυρομάχων προαναγγέλλει έμμεσα την εξεύρεση ενός θύματος, ενώ το αντίστοιχο καρναβαλικό δηλώνει την αμφισημία της κατάστασης υπογραμμίζοντας αφενός την τραγικότητα της στιγμής, αλλά και την υποκρισία της κοινωνίας απέναντι στην “παραστρατημένη”.




Η Τραβιάτα δεν είναι μια απλή όπερα, αλλά σηματοδοτεί και την  αλλαγή  στο σύνολο του έργου του Βέρντι, και την  συνύπαρξη  λογοτεχνίας και μελοδράματος και την έντονη κριτική ματιά του κορυφαίου συνθέτη, όχι απλώς για τα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρας του αλλά και για τα κοινωνικά συμφραζόμενα της εποχής του. Πάνω απ’ όλα την ανεκτικότητα και την ουμανιστική και τολμηρή  ματιά του σε ό,τι αφορά τις γυναίκες εκείνες που σε μια απολύτως ανδροκρατούμενη κοινωνία τολμούν να μην ακολουθήσουν τον μόνο αποδεκτό, κοινωνικά, ρόλο, εκείνο της συζύγου και μητέρας, έστω κι αν στο τέλος καταστρέφονται.




Ο Βέρντι έδωσε μια ευρύτερη διάσταση στην δική του ηρωίδα. Τελικά, όχι μόνον την αθωώνει αλλά επιπλέον την εξυψώνει ηθικά και κοινωνικά απέναντι στην μικροαστική, υποκριτική, κυνική ηθική του πατέρα Ζερμόν και στην κοντόφθαλμη εγωπάθεια του Αλφρέδου. Ακόμα, αποδεχόμενος ο συνθέτης ότι η εκπόρνευση της Βιολέττας οφείλεται στο ότι δεν καταφέρνει  να ξεφύγει από τη διαφθορά της μεγαλούπολης, την μετατρέπει, σύμφωνα και με τον μελετητή Ζυλ ντε Μαν, σε σύμβολο κοινωνικού αποκλεισμού, άρα  εξαιρετικά σύγχρονη.

Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ένα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου ρεπερτορίου της όπερας.

  • Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2018 στο ΤΕΙ Καστοριάς στις 19:55 απ’ ευθείας από την Νέα Υόρκη
Τιμές εισιτηρίων: 15,00 € (10,00 € μαθητικά, φοιτητικά, άνεργοι, ΑΜΕΑ). Με το κουπόνι της ΟΔΟΥ 1+1 (η τιμή είναι 15,00 € για δύο άτομα (δηλαδή 7,50 € το άτομο). Η προσφορά είναι για 15 εισιτήρια (30 άτομα). Είναι απαραίτητη η δήλωση ονοματεπώνυμου στην εφημερίδα η οποία θα καταρτίσει ονομαστικό εκπτωτικό κατάλογο. 
Επόμενη παράσταση: 12.1.2019 Φραντσέσκο Τσιλέα: Ανδριάνα Λεκουβρέρ. Νέα παραγωγή, υπό την διεύθυνση του Gianandrea Noseda. Σκηνοθεσία: Sir David McVicar. Με τους Anna Netrebko, Anita Rachvelishvili, Piotr Beczała, Carlo Bosi.


Σχετικά:


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ