18.1.17

ΛΑΖΑΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ: Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

ήτοι περί του ορθώς γράφειν τε και λέγειν

-Από την περικοπή της Καθολικής Επιστολής Ιακώβου, την αναγνωσθείσαν στην Θεία λειτουργία της 20 Ιουλίου (του Προφήτου Ηλιού) θέλω να παραθέσω δύο-τρία σημεία, όπου το περιεχόμενό τους ενισχύει έτι περαιτέρω την πίστη των Ορθοδόξων. (Επιστ.Ιακ., Ε΄, παρ 10-20).

(1) Μη ομνύετε… άλλον τινά όρκον. (2) ήτω δε υμών τό ναί ναί, καί τό ού ού, ίνα μή εις υπόκρισιν (3) πέσητε. Ο Απόστολος Άγιος Ιάκωβος τονίζει: (παραγρ. 12). Μή ορκίζεσθε (ας μη βγει από το στόμα σας) κανένας άλλος όρκος. Να λέγετε πάντοτε την αλήθεια, και το ναι που θα πείτε να είναι αληθινό ναι και το όχι να είναι αληθινό όχι, για να μη βρεθείτε στην κρίση και καταδίκη του Θεού. Παραγρ.16. Εξομολογείσθε (4) αλλήλοις τά παραπτώματα και εύχεσθε υπέρ αλλήλων, όπως ιαθήτε.
Συνεχίζει: Να εξομολογείσθε με αληθινή μετάνοια και συντριβή μεταξύ σας τα αμαρτήματά σας και να προσεύχεσθε ο ένας για τον άλλο, για να θεραπευθείτε από κάθε σωματική και πνευματικήν ασθένεια.

Και ολοκληρώνεται η περικοπή με τις παραγρ.19-20. Αδελφοί μου, εάν τις εν υμίν πλανηθή από της αληθείας, και επιστρέψη τις αυτόν, γιγνωσκέτω ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν εκ πλάνης οδού αυτού σώσει ψυχήν εκ θανάτου και καλύψει πλήθος αμαρτιών. Κλείνει ο Άγιος Ιάκωβος την περικοπή αυτή έτσι : Αδελφοί μου, αν κάποιος από σας παραπλανηθεί και απομακρυνθεί από την αλήθεια του Ευαγγελίου και άλλος αδελφός τον επαναφέρει στο δρόμο της αλήθειας, να ξέρει καλά και να είναι βέβαιος ότι εκείνος που επαναφέρει έναν αμαρτωλό από το δρόμο της πλάνης στο δρόμο της αλήθειας, θα σώσει μια ψυχή από τον αιώνιο θάνατο και θα εξαλείψει πλήθος αμαρτιών. Με πνευματική χαρά όντως περιλαμβάνω στην μετάφραση τις παραγράφους 19-20, καθ’ ότι το νόημά τους είναι για την Καστοριά και τα χωριά μας λίαν επίκαιρο και σχετικό με την διανομή Καινής Διαθήκης, που μοιράστηκε από νεοπροτεσταντικήν οργάνωση. Η Καινή Διαθήκη ως ιερό βιβλίο δεκτή. Όχι όμως η προσηλυτιστική προσπάθεια από την νεοφανή αυτή οργάνωση.

Διευκρινιστικές σημειώσεις:

1. Απαιτείται η δέουσα προσοχή στην μετάφραση, διότι σε αρκετά σημεία παρατηρείται βραχυλογία του συγγραφέως. Επίσης πολλές λέξεις διαφέρουν στην έννοιά τους από την σημερινή χρήση στην γλώσσα μας.

2. Ήτω.(Τονίσαμε και άλλοτε. Στη γλώσσα μας με την εξέλιξή της έγιναν αλλοι’ωσεις (αλλαγές) στην σημασία των λέξεων, στην σύνταξη του λόγου και στην ορθογραφία. Εν προκειμένω: ήτω. Το γνήσιο και ορθό αρχαίο= έστω.

3. Υπόκρισις. (από το ρ. υποκρίνομαι, στην αρχαία σημαίνει αποκρίνομαι, απαντώ). Εδώ όμως έχει η λ. την δογματική έννοια: η απολογία μας ενώπιον του Θεού κατά την ώρα της Κρίσεως.

4. Για να έχει νόημα και αξία το εκάστοτε «εξομολογείσθαι» απαιτεί από όλους μας αγώνα πνευματικό για την καταπολέμηση του εγωισμού και της φιλαυτίας. Να θυμηθούμε εδώ και τον θείον Πλάτωνα: Το νικάν σαυτόν νικών πασών μεγίστη. Το να επιβληθείς και να νικήσεις τον εαυτό σου είναι η πιο μεγάλη από όλες τις νίκες. Στον ταραγμένο κόσμο όπου ζούμε, με τα άγρια πάθη και μίση, τις βιαιότητες και τις αντιφάσεις, αν ίσχυε το ευαγγελικό «εξομολογείσθε αλλήλοις» τά παραπτώματα, τις αστοχίες, τα λάθη, θα υπήρχε η ελπίδα και η βεβαιότητα στις κοινωνίες του κόσμου να επικρατεί η γαλήνη και η ειρήνη.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 8 Σεπτεμβρίου 2016, αρ. φύλλου 850

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ