 |
| ΟΔΟΣ 30.9.2021 | 1097 |
Το προσωπικό
έναντι του κοινωνικού συνόλου
Δεν αρκούσε καν ο ζόφος της Καστοριάς από την αρνητική έως τώρα διαδρομή της δημοτικής αρχής, ούτε τα υπόλοιπα ευτράπελα και προσήλθε τώρα η κυρία Αικατερίνη Σπύρου με δημόσια παρέμβασή της να τοποθετηθεί, αυτή την φορά και ως συνταγματολόγος, για το τι είναι ρατσιστικό και τι αντισυνταγματικό.
Στο προηγούμενό φύλλο (αριθμ. 1096 της 23.9.2021) στην στήλη «Είπαν» (6η σελίδα κάτω - "εδώ") καταχωρήθηκε δήλωση της κυρίας Αικατερίνης Σπύρου, δημοτικής συμβούλου Καστοριάς και επικεφαλής του μείζονος μειοψηφικού συνδυασμού στο δημοτικό συμβούλιο. Η ίδια στον 2ο γύρο των δημοτικών εκλογών του 2019 διεκδίκησε την εκλογή της ως δημάρχου Καστοριάς, κάτι που ενδέχεται να επαναλάβει, οπότε οι απόψεις της και ακόμη περισσότερο οι δηλώσεις της, αποτελούν στοιχεία του δημόσιου λόγου.
Έτσι το ότι η πρώτη γυναίκα που διεκδίκησε εκλογή στο αξίωμα του δημάρχου Καστοριάς και ενώ η ίδια πρόσφατα στο καλοκαίρι, έχει αντιμετωπίσει φθηνά σχόλια για το γεγονός αυτό (ίσως και την οικονομική της διάσταση) δήλωσε πρόσφατα «Θεωρώ τον αποκλεισμό των ανεμβολίαστων απαράδεκτο, αντισυνταγματικό και ρατσιστικό», αποτελεί από μόνο του γεγονός σοβαρό.
Στο αντίλογο ότι, η αποσπασματική δημοσίευση των δηλώσεων των δημόσιων προσώπων δεν αποδίδει πάντα γνήσια το αληθινό νόημα τους, διευκρινίζεται ότι η συγκεκριμένη έγινε σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς στην διάρκεια συζήτησης για τους αθλητικούς αγώνες, όταν αναζητούνταν ενδιάμεσες λύσεις για την πραγματοποίηση τους και πριν η οργανωτική επιτροπή διεξαγωγής του Run Greece Καστοριάς 2021, σε συνεργασία με την Π.Ε. Καστοριάς και το Δήμο Καστοριάς, «λαμβάνοντας υπόψη τους τα επιδημιολογικά δεδομένα», «με μοναδικό γνώμονα την προστασία της δημόσιας υγείας και όσων εμπλέκονται στους αγώνες, δηλαδή αθλητές, εθελοντές, διοικητικά στελέχη και θεατές» αποφασίσει τελικά την ματαίωση της διοργάνωσης που είχε προγραμματισθεί για την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2021.
Αντικειμενικά όμως η δήλωση αυτή δεν μπορεί να ερμηνευθεί με διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που η κατηγορηματική διατύπωση της περιλαμβάνει ένα κυρίαρχο «θεωρώ» με τις φράσεις «αντισυνταγματικό» και «ρατσιστικό». Ο χαρακτηρισμός «απαράδεκτος» σχετικά με τον αποκλεισμό των ανεμβολίαστων που ανέφερε η κ. Αικατερίνη Σπύρου, μοιάζει ανώδυνος και αδιάφορος.
Στο σύνολό της πάντως η δήλωση αυτή, αποτελεί ολόκληρο μανιφέστο. Το δικό της μανιφέστο —και αυτό δεν είναι καθόλου ευχάριστο. Πόσο μάλλον που προστίθεται σε μια συλλογή ανάλογου περιεχομένου δημόσιες τοποθετήσεις των εκλεγμένων της Καστοριάς που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση.
Για "κακή" της τύχη, ακολούθησε το γεγονός ότι όχι μόνο τελικά ματαιώθηκε η αθλητική διοργάνωση (όπως πριν μερικές ημέρες είχε ακυρωθεί η εμποροπανήγυρη του Άργους Ορεστικού), αλλά ταυτόχρονα σχεδόν με την κυκλοφορία του προηγούμενου φύλλου της ΟΔΟΥ, η Καστοριά με τα χειρότερα —σε πανελλήνια κλίμακα— επιδημιολογικά στοιχεία λόγω και του ιδιαίτερα χαμηλού ποσοστού εμβολιασμού του ενήλικου και ευπαθούς ακόμη πληθυσμού, τέθηκε μαζί με άλλες περιοχές στο "κόκκινο", με αποτέλεσμα να απαγορευθεί η κυκλοφορία των πολιτών από την 1η μεταμεσονύκτια ώρα ως τις 6 το πρωΐ και να απαγορευθεί η χρήση της μουσικής.
Αν κάποιος, εν δυνάμει δήμαρχος στο δημοτικό συμβούλιο Άργους Ορεστικού δήλωνε δημόσια, ότι θεωρεί «απαράδεκτο, αντισυνταγματικό και ρατσιστικό» τον αποκλεισμό των ανεμβολίαστων από την είσοδο τους ως επισκεπτών στην εμποροπανήγυρη, πριν την ακύρωσή της, η δήλωσή του ίσως και να κατέληγε πολιτικό μπούμεραγκ. Όμως εδώ, η δήλωση αυτή πέρασε εντελώς απαρατήρητη.
Και ενώ στην συνέχεια θα αναμενόταν από την επικεφαλής του μείζονος μειοψηφικού συνδυασμού να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία και να ασκήσει δημόσια σαρκαστική (σατυρική) κριτική για το μέτρο της… απαγόρευσης κυκλοφορίας τις μεταμεσονύκτιες ώρες, που ούτως ή άλλως η Καστοριά είναι σε κατάσταση λήθαργου, και επομένως το μέτρο είναι απρόσφορο, κατάντημα στο οποίο οδήγησαν οι ενωμένες διαχρονικές αδυναμίες δημοτικών αρχόντων, περιφερειακών αξιωματούχων και βουλευτών, επίσης πέρασε κι’ αυτό ασχολίαστο.
Στο σύνολό της πάντως η δήλωση αυτή της κυρίας Σπύρου, αποτελεί ολόκληρο μανιφέστο. Το δικό της μανιφέστο —και αυτό δεν είναι καθόλου ευχάριστο. Πόσο μάλλον που προστίθεται σε μια συλλογή ανάλογου περιεχομένου δημόσιες τοποθετήσεις των εκλεγμένων της Καστοριάς που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση.
Σαν να μην αρκούσαν τα αρνητικά παραδείγματα του περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας κ. Γεωργίου Κασαπίδη που δήλωσε ότι ο ίδιος είναι προς το παρόν ανεμβολίαστος (!), ή οι σχετικά πρόσφατες αναφορές του (ασκούντος επιρροή στην Καστοριά) μητροπολίτη Σιατίστης κ. Αθανασίου για τον «δικό μας γιατρό και επιδημιολόγο που είναι ο Άγιος Παντελεήμονας» και τα «δικά μας φάρμακα είναι αυτά που δίνει η Εκκλησία», που αποπροσανατολίζουν τον κόσμο ("εδώ").
Σαν να μη έφθασε ούτε στάση του βουλευτή Καστοριάς κ. Ζήση Τζηκαλάγια ο οποίος ναι μεν δηλώνει επίσημα και με κάθε αφορμή ότι είναι υπέρ του εμβολιασμού και συνιστά στο "πλήρωμα" της κάλπης του τον εμβολιασμό, όμως τους τελευταίους μήνες με την επιλογή του να αναμεταδίδει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφικά τον ζήλο του στους εκκλησιασμούς και δη έναντι των... «αθέων και μαρξιστών» (σχετικά "εδώ") μπορεί να θεωρηθεί ότι ίσως και άθελα του χαϊδεύει τα αντιδραστικά αντανακλαστικά στην κατεύθυνση του αντιεμβολιασμού ψεκασμένων και φανατικών στους κόλπους της Εκκλησίας, καθώς με κάποια πολύ έμμεση αλλά υπαρκτή έννοια, δεν αποδοκιμάζει την στάση τους.
Δεν αρκούσε καν ο ζόφος της Καστοριάς από την αρνητική έως τώρα διαδρομή της δημοτικής αρχής, ούτε τα υπόλοιπα ευτράπελα και προσήλθε τώρα η κυρία Αικατερίνη Σπύρου με δημόσια παρέμβασή της να τοποθετηθεί, αυτή την φορά και ως συνταγματολόγος, για το τι είναι ρατσιστικό και τι αντισυνταγματικό.
Αμέσως μετά, για κακή της τύχη, αποκαλύφθηκε ότι υπάρχει ολόκληρο κίνημα Ελλήνων αυτοχθόνων, ιθαγενών, όπως και κύκλωμα οικονομικής εκμετάλλευσης, που περιλαμβάνει, πλαστογραφίες, απάτες και άλλα θεάρεστα, ενάρετα και γραφικά. Από όσους, σαν την κυρία Αικατερίνη Σπύρου, θεωρούν και οι ίδιοι τον αποκλεισμό των ανεμβολίαστων ρατσιστικό και αντισυνταγματικό. Και γι’ αυτό λίγο απέχουν να κηρύξουν εαυτούς (δηλαδή τους... Έλληνες) ως εν διωγμώ, και... ελεύθερους πολιορκημένους. Κάποιος από δαύτους κι’ όλας, απ’ αυτούς που καταχρώνται την εθνική σημαία, την ιστορία και τα θρησκευτικά σύμβολα, μέχρι και τσολιάς και εύζωνας ντύθηκε και εμφανίστηκε σε δικαστήριο.
Ακολούθησε και το ένα ακόμη δράμα στα υπόλοιπα των περίπου 15.000 θυμάτων του κορωνοϊού στην Ελλάδα, αυτό του προέδρου της Ένωσης Κεντρώων Βασιλείου Λεβέντη, που αν και ήταν μόνο ανεμβολίαστος και όχι αντιεμβολιαστής, όπως η επί δεκαετίες πολιτική διαδρομή του μαρτυρά στα σίγουρα δεν διαφωνεί με τις παρατηρήσεις του είδους.
Είναι βέβαια ακριβές ότι το κίνημα των Ψεκασμένων είναι κάτι σαν την αγάπη που σύνορα δεν γνωρίζει και όλα τα υπομένει, όπως λέει και το παλιό τραγούδι καθώς και ότι αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο, αλλά πουθενά αλλού, όσο στην Ελλάδα δεν ενώνει τόσο παράταιρα τα φαινομενικά αντίθετα άκρα και τα ετερόκλητα.
Δεν χωρεί αμφιβολία ότι όπως το 2012 με την οικονομική κρίση και το 2015 με το δημοψήφισμα επιβεβαιώθηκε, η Ελλάδα ακόμη και εάν δεν ανακαλύφθηκαν τα πετρέλαια που έταζαν οι Καμμένοι, είναι εξαγωγός χώρα κάθε φαιδρότητας. Αν ήταν η ανοησία χρυσός, η χώρα θα είχε ήδη πλουτίσει.
Κανείς δεν αναρωτήθηκε πόσο πρακτικά χρήσιμο ή και επιστημονικά αναγκαίες είναι οι περί συνταγματικότητας απόψεις που διαδίδονται, πόσο έβλαψαν όλα αυτά στην κακή επιδημιολογική κατάσταση της Καστοριάς, ούτε καν πόσο συνταγματικό, άρα και νόμιμο, ως προς την διάκριση των εξουσιών και την θεμελιώδη πολιτειακή οργάνωση είναι να αποφαίνεται επίσημα περί της συνταγματικότητας ο κάθε ερασιτέχνης.
Και επίσης, εάν το ίδιο ελεύθερα, με τις ίδιες εγγυήσεις μπορεί να ισχυριστεί και κάθε άλλος στο δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς, πως ρατσιστικό, αντικοινωνικό, με απέχθεια και αδιαφορία για το κοινό καλό, και αντισυνταγματικό (με το να προτάσσει κάποιος το πρόσωπό του έναντι του κοινωνικού συνόλου), είναι να αναγορεύεται το προσωπικό κόλλημα των εκ πεποιθήσεως ανεμ- βολίαστων, σε δημοκρατική αρετή.
Φωτογραφία: Αλεξέϊ φον Γιαβλένσκι (1864-1941), Πορτραίτο του χορευτή Αλεξάνδρου Σαχάρωφ (1909), δημοτική πινακοθήκη Λενμπαχάους, Μονάχου Γερμανίας.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 30 Σεπτεμβρίου 2021, αρ. φύλλου 1097.
Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:
Κλείνει η καρδιολογική του νοσοκομείου και ασχολούμαστε με τους ναούς. ΓΜΤΧΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή