23.12.16

ΛΑΖΑΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ: Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

ήτοι περί του ορθώς γράφειν τε και λέγειν.

(Από βιβλίο). Ο συγγραφεύς χρησιμοποιεί συνήθη φράση της Κ.Δ., π.χ ο Ιησούς είπε : «Το κοράσιον, έγειρε». Συ, κοριτσάκι, σήκω επάνω, «ανάστηθι». Μόνο που το ορθόν είναι: το κοράσιον, έγειραι (β’ πρόσωπο προστακτικής του ηγειράμην (εγείρομαι)- και το κοράσιον ανέστη! β’) κοιτάζοντάς τον πράα (!) και στοχαστικά. Χρησιμοποιεί το πράα ως επίρρημα της λόγιας λέξεως πράος, αδόκιμο και…αντιαισθητικό. Το ορθόν. Πράως ή με πραότητα και στοχασμό. γ’) Στις εφηβικές αναμνήσεις τα πάρτυς (!). Παλαιά γραφή με ύψιλον (έβαλε και τελικό σίγμα!). Το ορθόν. Τα πάρτι. (π.χ αποχαιρετιστήριο πάρτι)

Άρθρο (Γιανναρά). Η ιστορική εμπειρία δικαιώνει την πρόβλεψη παράχρησης και αλλοτρίωσης. Παράχρηση (η παράχρησις, από το παρά + αρχαίο ρήμα χρώμαι, πρβλ. χρώμεθα πολιτεία…) λόγια, σπάνια λέξη και σημαίνει την κακή χρήση, την κατάχρηση. Π.χ. Το πείσμα των παπικών (που είναι εκτροπή) για το πρωτείον του Πάπα συνιστά παράχρηση.

Στο ίδιο άρθρο. Αλληλοπεριχώρηση Θεού, ανθρώπου και κτίσεως. Η λ.αλληλοπεριχώρηση, με φιλοσοφικήν έννοια, σημαίνει την περιστροφή προς αλλήλους, την μεταξύ των σχέση.

Όπως η σύγχρονη ή μοντέρνα ποίηση συχνά είναι άλλοτε συμβολική, άλλοτε ελλειπτική ( με υπονοούμενα κ.λ.π), το ίδιο παρατηρεί κανείς και στους ψαλμούς της Π.Δ. π.χ μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί ελεηθήσονται. Τι μας λέγει ο ψαλμός; Οι πενθούντες απολαύουν μακαριότητα. Γιατί και πώς; Γιατί πενθούν για την αλλοτρίωση και αποξένωση του κόσμου τούτου.

18-6-2016. Με γοητεύει η φράση-ρήση του Γιανναρά: Αλήθεια δεν είναι η εξουσία. Η αλήθεια είναι εξουσία. Μακάρι να γοητεύει η ρήση (βαρύγδουπη στο νόημα) και όλους τους πολιτικούς μας. Θα με πείτε αιθεροβάμονα. Η αλήθεια να πρυτανεύει στην πολιτική και κοινωνική ζωή!

18-6-2016. Ποιος λέει ότι τα αρχαία είναι νεκρή γλώσσα; Σε σχετικό άρθρο; Δίνουν (οι της παρατάξεως αυτής) ευκαιρίες, για να τους ανθιστεί και ο τελευταίος εύπιστος που τους πίστεψε και τους ψήφισε. Να τους ανθιστεί: Θέλει να ειπεί: να τους αντισταθεί. Χρησιμοποιεί τύπο του ανθίστημι- ανθίσταμαι, μόνο που δεν είναι σωστά γραμμένη η λέξη. Το ορθόν: να αντιστή (Υποτακτική αορίστου του αντέστην) αντιστάθηκα.

30-6-2016. Τοπ. Τύπος. α’) Ελπίζω αυτή η προσπάθεια να συνεχίσει με ρυθμό…το ορθόν: η προσπάθεια να συνεχισθεί. β’) να ετοιμάσουν μέσα από το μεταπτυχιακό πρόγραμμα…Γιατί μέσα; (είναι η κακή απόδοση της καθαρευουσιάνικης διατυπώσεως διά + γενική, π.χ διά του προγράμματος αυτού, διά της οδού ή μέσω του προγράμματος). Το ορθόν: να ετοιμάσουν με βάση το μεταπτυχιακό πρόγραμμα. γ’) να απολογηθούμε γι’ αυτό που βρίσκεται η χώρα μας (καλύτερα η πατρίδα). Οι νεοέλληνες- καθημερινή διαπίστωση- δεν χρησιμοποιούν σωστά το αναφορικό που. (Πιθανόν να εννοεί το εξής: να απολογηθούμε για το κατάντημα, στο οποίο ολισθαίνει σήμερα η πατρίδα μας)

30-6-2016. Συνηθίζεται από μερικούς η φράση: να τονίσω κυρίαρχα…ως επίρρημα το κυρίαρχα αυθαίρετο και αντιαισθητικό. Μπορούμε να ειπούμε: εν πρώτοις, πρώτα- πρώτα, πρωτίστως, όλως ιδιαίτερα.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 14 Ιουλίου 2016, αρ. φύλλου 844



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ