25.7.20

Λόγος & Αντίλογος


ΟΔΟΣ: Τώρα και μαθήματα εθνικής ταυτότητας
ΟΔΟΣ 28.11.2019 | 1011


«11η Νοεμβρίου»



Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Είμαι χρόνια συνδρομήτριά σου και σε διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον, γιατί αποκομίζω κάθε φορά ενημέρωση, ψυχαγωγία και ιστορικές γνώσεις τόσο του τόπου μας, όσο και γενικότερα. Δεν έτυχε να σου γράψω ως τώρα, αλλά θα ήθελα να καταθέσω το προσωπικό μου βίωμα, μετά τις κυρίες κυρίες Σ. Τζημάκα-Νάτσινα ["εδώ"] και Σ. Γκολογκίνα ["εδώ"], με αφορμή την διάλεξη του κυρίου Ραϋμόνδου Αλβανού στις 2 Νοεμβρίου και την «καθήλωση» που προκάλεσε σύμφωνα με την ανακοίνωση του Δήμου Καστοριάς ["εδώ"].

Η γιαγιά μου (από την μεριά της μητέρας μου) γεννήθηκε στην Ιεροπηγή το 1909. Ήταν το τελευταίο παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας. Προσωπικά, μεγάλωσα ακούγοντας συχνά από τη μητέρα μου, πως οι παππούδες της εκείνοι που ζούσαν στην Ιεροπηγή, είχαν τόσο έντονη Ελληνική συνείδηση και ισχυρό εθνικό φρόνημα, που κατά περιόδους ενίσχυσαν τον Μακεδονικό αγώνα με διάφορα χρηματικά ποσά, όπως και πολλοί άλλοι συγχωριανοί τους.

Αργότερα, μετά την απελευθέρωση της Καστοριάς και την ενσωμάτωσή της στο Ελληνικό κράτος, η Ελληνική κυβέρνηση για να ευχαριστήσει και να τιμήσει τις οικογένειες που συμμετείχαν στον Μακεδονικό αγώνα, η καθεμία με το δικό της τρόπο, έπαιρνε κάποια από τα παιδιά τους στην Αθήνα και αναλάμβανε να τα σπουδάσει. Έτσι ένας αδελφός της γιαγιάς μου, ο Αναστάσιος Καρσάκης, γεννημένος το 1897, πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει Ιατρική.





Το Πανεπιστήμιο όμως ήταν κλειστό από το κίνημα του 1916 και η μόνη σχολή που λειτουργούσε ήταν η σχολή Ευελπίδων. Φοίτησε εκεί και αν και η φοίτηση τότε ήταν τετραετής, τρία χρόνια αργότερα, ο ίδιος και οι συμφοιτητές του, ορκίστηκαν Ευέλπιδες και όλοι εστάλησαν στην Μικρά Ασία. Εκεί πήρε μέρος σε πολλές μάχες, φτάνοντας ως και τον Σαγγάριο ποταμό, τον Αύγουστο του 1921.

Επέζησε των μαχών και επέστρεψε στην Ελλάδα όπου συνέχισε την στρατιωτική του καριέρα, φτάνοντας στον βαθμό του αντιστρατήγου. Άλλοι δε δύο αδελφοί της γιαγιάς μου, αν και ζούσαν και εργάζονταν στην Αμερική, επέστρεψαν για να πάρουν μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους, όπου και σκοτώθηκαν.

Γνωρίζω πως κάποιοι άνθρωποι στα χωριά, την εποχή εκείνη, είχαν πειστεί, για διάφορους λόγους, από την Βουλγαρική προπαγάνδα, να ευνοούν τους Κομιτατζήδες· η συντριπτική πλειοψηφία όμως των κατοίκων της εν γένει περιοχής, αισθανόταν βαθύτατα Έλληνες (αίσθημα που μεταφερόταν από γενιά σε γενιά) και επιθυμούσαν θερμά να ελευθερωθούν και να ενωθούν με την Ελλάδα.

Σας ευχαριστώ πολύ

Σοφία Κάντζιου-Γάλλιου


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19 Δεκεμβρίου 2019, αρ. φύλλου 1014

Σχετικά:



1 σχόλιο:

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ