ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΣΕΜΑΝΗ: Εμείς οι Έλληνες...

ΟΔΟΣ 16.2.2023 | 1162

Δημοσιευμένο άρθρο στη εφημερίδα Εστία των Αθηνών, πρό …15 ετών (23 Δεκεμβρίου 2008). 

Ζώντας σε μια ευλογημένη γωνιά του κόσμου, που μετά από χρόνια και καιρούς κάναμε πάλι δικιά μας με αγώνες και αίμα, πολέμους και ειρήνες, τα καταφέραμε. Φιάξαμε χώρα, ζούμε σ΄ αυτήν, χαιρόμαστε ακόμα και την προβληματική καθημερινότητά της. Αφού διώξαμε κυριολεκτικά εκατομμύρια συμπολιτών μας σαν μετανάστες στα πέρατα της γης, όπου ευτυχώς για τους ίδιους και για μας οι περισσότεροι μεγαλούργησαν.

Ήμασταν πάντα –καλή μας τύχη– και είμαστε ακόμα λαός ξύπνιος και πονηρός, από ανάγκη επιβίωσης, εργατικός κατά το δυνατόν, χωρίς όμως πολλή …μόρφωση, φαντασία ή χιούμορ. Αλλά είμαστε λαός με δύναμη ψυχής και δυστυχώς …αδυναμία οργάνωσης. Λαός χωρισμένος σε άπειρα μικρο-στρατόπεδα μετριότητας, στα όρια πολλές φορές της βλακείας, αλλά και σε ομάδες εξαιρετικά ικανών ανθρώπων του πνεύματος, της τέχνης, γιατί όχι και της επιστήμης. 

Ήμασταν πάντα –κακή μας τύχη– και είμαστε ακόμα, λαός δημοκρατικός, όταν μας βολεύει η πλειοψηφία σε ο,τιδήποτε, και λαός σχεδόν ανίκανος να προστατεύσει την μειοψηφία στο ο,τιδήποτε. Λαός, που συχνά παθαίνει κρίση ταυτότητας –identity crisis το λένε οι αγγλόφωνοι. Λαός που έχει μάθει δυστυχώς να πριονίζει το κλαδί του δέντρου πάνω στο οποίο κάθεται και μετά να αγωνίζεται να ποτίσει τις ρίζες του ημι-κατεστραμμένου δέντρου, που ο ίδιος έχει φυτέψει.

Είμαστε στην πλειοψηφία χριστιανοί Ορθόδοξοι, που δεν έχουν μάθει να σέβονται ούτε τους χριστιανούς Καθολικούς. Που έχουν πρόβλημα με τους Μουσουλμάνους, χωρίς να έχουν διαβάσει ποτέ το Κοράνι. Τους Εβραίους, χωρίς να ξέρουν τί είναι η Torah και πού πέφτει το Ισραήλ. Που οι μισοί νομίζουμε ότι είμαστε αριστεροί –με δεξιά πάντα τσέπη– ή δεξιο-συντηρητικοί με αριστερά ιδεώδη. Καθαρή σχιζοφρένεια. Μιλάνε για εργάτες όσοι δεν έχουν εργασθεί ποτέ, για αγρότες οι κάτοικοι των πόλεων, για αστική δημοκρατία οι κάτοικοι των χωριών, για κοινοβουλευτισμό, αυτοί που από τη θέση της μειοψηφίας αρνούνται να εφαρμόσουν ακόμα και βασικές διατάξεις του Συντάγματος των Ελλήνων, που οι ίδιοι ψήφισαν.

Οι σημερινοί νέοι και μεσήλικες γιάπηδες –τουλάχιστον οι χίπηδες του 60-70 κρατούσαν λουλούδια– δεν γνωρίζουν τί θέλουν και τί ζητούν στο υλικό και στο πνευματικό επίπεδο. Βλέπετε, το «ψωμί-παιδεία-ελευθερία» μας τελείωσε. Ψωμί έχουν όλοι πια, παιδεία έχουν δωρεάν διά βίου με το internet και τα websites. Η ελευθερία δράσης και συμπεριφοράς στην εποχή μας περισσεύει μέχρι πλήρους καταστροφής των …άλλων! 

Φιλοσοφικά οι σημερινοί νέοι δεν καλύπτονται ούτε από τους παλαιο -ούτε από τους νέο- μαρξιστές. Ο καημένος ο Μαρξ, όταν δεν έγραφε για την Αρχαία Ελλάδα, τη διατριβή του νομίζω, έγραφε για εργάτες και το κεφάλαιο. Εργάτες που σήμερα σχεδόν αυτο-καταργήθηκαν –στην Ελλάδα τουλάχιστον– και το κεφάλαιο, που κοντεύει και αυτό να αυτό-διαλυθεί, προς μεγάλην χαρά όσων δεν το είχαν ποτέ! Αφήστε τους υπαλλήλους των διαφόρων εταιρειών, με τις μετοχές τους, τα χρηματιστήρια και τα τοιαύτα, ανά τον κόσμο. Ένας Θεός ξέρει τί θα κάνουν τώρα χωρίς bonus και στοιχειώδη όνειρα. Για τη δημιουργία μιας πιο δίκαιης κοινωνίας, που να σέβεται τον φτωχό και ανήμπορο, τον άρρωστο, τον υπερήλικα, τα προβληματικά γεννημένα παιδιά! Τον νόμιμο ή παράνομο πρόσφυγα και μετανάστη.

Ο χρόνος κυλάει. Οι καιροί αλλάζουν. Ας ετοιμαστούμε όλοι –Έλληνες και …μη– για λιγότερες αμοιβές και περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Σε μια πατρίδα που τουλάχιστον ο ήλιος και η θάλασσα είναι κατά τα άλλα δωρεάν. Ελπίζω και το νερό, οι ξηροί καρποί, τα φρούτα και τα λαχανικά του κήπου του χωριού που μεγαλώσαμε! Κάτι είναι και αυτό.

Είναι σίγουρο ότι εμείς οι Έλληνες με την εξυπνάδα και την ικανότητα που μας διακρίνει στις κρίσεις, θα βρούμε σύντομα το δρόμο μας. Αφού μαζέψουμε τα σπασμένα τζάμια και τις χιλιο-χτυπημένες μας συνειδήσεις από κάτω. Μέχρι τότε, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να ελέγξουμε τους «κακούς», που εκμεταλλεύονται ακόμα και τα όνειρα των μικρών μαθητών, που σύμφωνα με τους βασικούς νόμους της φύσης των πολιτισμένων λαών, δεν φέρουν ευθύνη για τις πράξεις τους. Εννοείται ότι δε συμβαίνει το ίδιο και με τους γονείς τους, που φέρουν και παραφέρουν ευθύνη για τις πράξεις των παιδιών τους. Τέρμα και τα ψέματα ότι για όλα φταίει το κράτος.

Εμείς οι Έλληνες (κοντά στους Ευρωπαίους συνεταίρους μας, με τη Ρωσία πάντα μέσα και έξω από το παιχνίδι) αγκαλιά με τους πολιτισμένους ανθρώπους όλου του κόσμου, θα βρούμε σύντομα το δρόμο μας και πάλι. Ίσως προς «ίδιον όφελος», αλλά θα τον βρούμε! Αρκεί το μίσος και η κακία που καλλιεργείται συστηματικά στον τόπο μας από μερικούς υπευθύνους της Τέταρτης εξουσίας να ελεγχθεί και να σβηστεί και οι Πρώτες και οι Δεύτερες εξουσίες να γίνουν πιο σοβαρές. Η Τρίτη εξουσία, δεν θυμάμαι ποια είναι, μάλλον η Δικαιοσύνη, πρέπει να βοηθηθεί ενεργά σε αυτό από όλους μας. Ταλαίπωρε Αριστείδη! Καημένη Αθηνά! 

Και όλα αυτά για να μη γίνουν οι πέτρες και άλλες σφαίρες. Να μη θρηνήσουμε και άλλους νεκρούς, άλλους Γρηγορόπουλους. Είναι αρκετά τα Δεκεμβριανά του ’44 και ο πόλεμος του ’46-’49, τα ξεσπάσματα για το Κυπριακό του ’55, που θυμάμαι ακόμα, τα τραγικά λάθη του ’67, τα Πολυτεχνεία του ’73, τους Αττίλες του ’74. Τις πολιτικές ακροβασίες του ’80 και τα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα του 2008 (κάηκε η Αθήνα). Πολύ αρκετά. 

Γεγονότα που είχαν όλα τα μικρά και τα μεγάλα θύματά τους. Πολιτικούς, στρατιωτικούς, διπλωμάτες. Απλούς ανθρώπους.

Ας ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή. Έλληνες είμαστε. Το αξίζουμε. 

Η ιστορία και ο πολιτισμός μας το απαιτεί.

Καλή μας τύχη.

Βασίλειος Σ. Τσεμάνης

* * *

Σημείωση αρθρογράφου.

14 Φεβρουαρίου 2023

Η απόλυτη σεισμική καταστροφή της Νοτιοανατολικής Τουρκίας και της Συρίας μου ξαναθύμησε πόσο Ευάλωτη είναι η γη μας. Το πρόσφατο βιβλίο Ευάλωτη Γη της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού δεν πρέπει να λείπει από καμιά βιβλιοθήκη. Η Καστοριά έχει τιμηθεί από την Εταιρεία αυτή και την Europa Nostra. Τί Έλληνες, τί Τούρκοι, τί Άραβες, τί Σλάβοι, τί Ευρωπαίοι! Η μητέρα φύσις δεν χαρίζεται όταν την καταστρέφουμε. 

Το 1963, όταν περνούσα σαν φοιτητής από τα Σκόπια, από τη σημερινή Βόρεια Μακεδονία, με τρένο για το Παρίσι, από τα χαλάσματα του σιδηροδρομικού τους σταθμού είδα μια πόλη κατεστραμμένη από σεισμό που δεν ξέχασα ποτέ. Οι νεκροί ήταν τότε πάνω από 3.000. Φοβερή ισοπέδωση των πάντων. Φοβήθηκα τότε για την Καστοριά! Κανείς δεν ξέρει, ακόμα και σήμερα, τί κρύβει ο Εγκέλαδος. Το Πολυτεχνείο Αθηνών είχε τότε στείλει πολυάριθμη ομάδα φοιτητών της Αρχιτεκτονικής για να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση της πόλης τους. Πάντα η Ελλάδα βοηθούσε στις καταστροφές των γειτόνων της!

Θυμήθηκα επίσης ότι το γραφείο Δοξιάδη είχε αναλάβει τη δεκαετία του ’60 το χτίσιμο της νέας πρωτεύουσας του Πακιστάν, το Ισλαμαμπάντ. Διαλυμένη από τότε και αυτή η χώρα από παλαιότερους αλλά και νεότερους σεισμούς. Πάλι η Ελλάδα ήταν παρούσα. 

Για να τελειώνω, ένα πράγμα ξέρω –γιατρός είμαι– ότι όταν συμβαδίζει η ανθρωπιά με την γνώση και πέντε όνειρα, οι Έλληνες ήταν και θα είναι πάντα μπροστά.

Όπως τώρα, στα γεγονότα της σημερινής Τουρκίας κι Συρίας. Αυτά.

Φωτογραφία: Λεπτομέρεια της μαρμάρινης επιτύμβιας στήλης του οπλίτη Aριστίωνος, έργο του Aριστοκλέους, από τη Bελανιδέζα Aττικής Γύρω στο 510 π.X. Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 16 Φεβρουαρίου 2023, αρ. φύλλου 1162.