28.10.18

ΟΔΟΣ: Εκεί, στις Πρέσπες.


ΟΔΟΣ 21.6.2018 | 941

Η μονογραφή της «σύμβασης» μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Σκοπίων την περασμένη Κυριακή στους Ψαράδες της Μεγάλης Πρέσπας, όπως και τα σχετικά γεγονότα που προηγήθηκαν (και ακολούθησαν), αποδεικνύουν ότι είναι πλέον υπαρκτά, νέα σύνθετα ζητήματα για την Ελλάδα. Τα οποία προστίθενται στα ήδη γνωστά και ζοφερά.

Προκαλούνται από την προβληματική συμφωνία μεταξύ των δύο υπουργών που ενέχει κινδύνους σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Κινδύνους (που προκαλούνται ιδίως) από την απόδοση «μακεδονικής» ιθαγένειας, στους σκοπιανούς γείτονες, όπως η αναγνώριση περιλαμβάνεται με σαφήνεια στο περιεχόμενο της Διεθνούς Συμβάσεως όταν (και εάν) αυτή επισημοποιηθεί. Σε συνδυασμό με τον αλυτρωτισμό από πλευράς του κράτους τους που είναι αληθινό και παρόν δεδομένο. Περιλαμβάνεται στην ίδια την γένεση και υπόσταση, αλλά και τον λόγο ύπαρξης της fYRoM ως αποσταθεροποιητικής και αναθεωρητικής κρατικής οντότητας στην ευρύτερη περιοχή. Οι συνέπειες αυτής της κατάστασης που διαρκεί δεκαετίες τώρα, είναι αισθητές ιδίως την Καστοριά.

Η ελληνική κυβέρνηση με την σύμβαση που υπέγραψε ο υπουργός της, απαλλοτριώνει σε μεγάλο βαθμό το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των σύγχρονων Μακεδόνων της Ελλάδος, εντός και ειδικά στο εξωτερικό. Αναγνώρισε αποκλειστικότητα των Μακεδόνων «του σήμερα», στους υπηκόους της «Βόρειας» «Μακεδονίας», ως και το δικαίωμα του γειτονικού κράτους να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της Ελλάδος, για τον εκατέρωθεν έλεγχο αλυτρωτισμού!

Ώστε δεν αποκλείεται καθόλου, στο μέλλον εγγύς ή όχι, να παρεμβαίνουν οι Σκοπιανοί προληπτικά ή «κατασταλτικά» στα εσωτερικά της χώρας. Η Καστοριά είναι ήδη στο στόχαστρο των Σκοπίων που διαθέτουν προπομπούς επί ελληνικού εδάφους. Όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι ο οικονομικός και κοινωνικός αποδεκατισμός της Καστοριάς, με λίγα λόγια ότι, η πρωτοφανής κρίση σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία, έχουν εντάξει την περιοχή στις ορέξεις των εθνικιστών των Σκοπίων, στην καλύτερη περίπτωση είναι απλά αδιάφορος.

Η σημερινή κυβέρνηση των Σκοπίων δεν εγγυάται ούτε για το παρόν, ούτε πολύ περισσότερο για το μέλλον, την καλή χρήση (και όχι κατάχρηση) των γκρίζων σημείων της συμφωνίας. Συνεπώς, οι ανησυχίες που εκφράζονται στην Ελλάδα δεν αποτελούν ελεεινολογία, ούτε κινδυνολογία: Αν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της γειτονικής χώρας, είχαν κυριολεκτικά και μεταφορικά αφηνιάσει όλα τα προηγούμενα χρόνια, όταν από τις αντιρρήσεις της Ελλάδος βρίσκονταν οικονομικά και γεωπολιτικά απομονωμένοι, ποιο θαύμα θα τους κάνει να σταματήσουν; Και μάλιστα να σταματήσουν από τώρα και στο εξής, που θα διαθέτουν διμερή αναγνώριση εκ μέρους της Ελλάδας, ακόμη και εθνολογικών γνωρισμάτων «Μακεδόνων» στους γείτονες που είναι απλά Σλάβοι, Αλβανοί και Βούλγαροι;


ΟΔΟΣ 21.6.2018 | 941 | σ.3


* * * 

Η ελληνική κυβέρνηση με την σύμβαση που υπέγραψε ο υπουργός της, απαλλοτριώνει σε μεγάλο βαθμό το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των σύγχρονων Μακεδόνων της Ελλάδος, εντός και ειδικά στο εξωτερικό




Έτσι τις τελευταίες εβδομάδες με αποκορύφωμα την περασμένη Κυριακή, αποδείχθηκε ότι στην Ελλάδα -και ακόμη χειρότερα στην Δυτική Μακεδονία, ο πολιτικός καιροσκοπισμός είναι παρών και αληθινό πολιτικό μέγεθος.

Μάστιγα και επιδημία που δεν εκτονώθηκε σε όσα τραγελαφικά συνέβησαν από το 2011 έως το 2015. Αποτελεί ένα ακόμη ανησυχητικό εσωτερικό πρόβλημα που δεν εκτονώθηκε πλήρως.

Ο όρος αυτός (καιροσκοπισμός) επιλέγεται μεταξύ άλλων, ίσως πιο κατάλληλων, προληπτικά και μόνο, για την αποφυγή ενός ακόμη... εντάλματος σύλληψης, σε βάρος των συντελεστών της ΟΔΟΥ αυτή την φορά, επί προπαρασκευή εσχάτης προδοσίας. Όπως δηλαδή έγινε την περασμένη Παρασκευή. Όταν καταζητούνταν σε όρη και βουνά και αρματολίκια, στα Άγραφα και τα Ακαρνανικά όρη, ο βουλευτής του ελληνικού λούμπεν ακροδεξιού κόμματος Κ. Μπαρμπαρούσης. Για τις προδήλως καταγέλαστες απειλές και εκκλήσεις του από του βήματος της Βουλής ώστε να γίνει στρατιωτικό πραξικόπημα. Που ενώ όλοι και όλα τα ΜΜΕ χαρακτήρισαν (και σωστά) «παραλήρημα», κρίθηκαν ότι συνιστούν εγκληματικό κίνδυνο για την Δημοκρατία. Καταμηνύθηκαν από τον εγγυητή της… Δημοκρατίας υπουργό Άμυνας και συγκυβερνήτη κ. Πάνο Καμμένο (τον πιο γνωστό πια στα 4Χ4, -έτσι πρέπει στο εξής να του θυμίζουν τα δικά του λόγια) απ’ ευθείας στον Άρειο Πάγο.

Με αποτέλεσμα να παρασυρθούν άπαντες (δικαιοσύνη και διωκτικές αρχές) καταζητώντας ένα δειλό φυγά, που υπέπεσε σε... παραλήρημα. Ένα προσομοιωτή του... Καραϊσκάκη, μια επαναστατική καρικατούρα που τελικά συνελήφθη στην Αθήνα ύστερα από ελάχιστες ημέρες. Για να αφεθεί ελεύθερος (όπως πιθανολογεί η ΟΔΟΣ, αφού ως την ώρα που τυπωνόταν η εφημερίδα δεν υπήρχε άλλη εξέλιξη) σχετικά σύντομα. Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί βάσιμα να ισχυριστεί ότι ο εν λόγω, συνιστά τον κίνδυνο της εσχάτης προδοσίας, όχι τουλάχιστον για την ανεκδιήγητη αγόρευσή του στην Βουλή. Όμως ακόμη και αυτή η φαρσοκωμωδία που εκθέτει διεθνώς την Ελλάδα, αποτελεί καιροσκοπισμό.

Ο καιροσκοπισμός όμως απειλεί πανταχόθεν και έχει συμβάλλει καθοριστικά, ώστε τις εποχές των μνημονίων, οι έλληνες πολίτες να αναδείξουν τέτοιου και ανάλογου ύφους και πολιτικού ήθους, αστέρες. Τα ονόματα περισσεύουν, ο κατάλογος παραμένει υπερπλήρης. Η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, με την Καστοριά να βρίσκεται στο ναδίρ, έχει πληγεί.


ΟΔΟΣ 21.6.2018 | 941 | σ. 4


* * * 

Την επιτομή του καιροσκοπισμού, ενσαρκώνει δυστυχώς ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας κ. Θ. Καρυπίδης. Κανείς λογικά σκεπτόμενος δεν θα ήθελε να βρίσκεται στην θέση που επιδιώκει και κλιμακώνει. 




Την επιτομή του καιροσκοπισμού, ενσαρκώνει δυστυχώς ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας κ. Θεόδωρος Καρυπίδης. Κανείς λογικά σκεπτόμενος δεν θα ήθελε να βρίσκεται στην θέση που επιδιώκει και κλιμακώνει. Αντί να κάνει πολιτικό χαρακίρι, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για τις πολιτικές αυταπάτες, που ενδεχομένως από ρομαντισμό διέσπειρε, για όλα τα κρίσιμα προβλήματα της Δυτικής Μακεδονίας στο προ της εκλογής του παρελθόν, θέλει σύμφωνα με τις φήμες να γίνει στο μέλλον (και) βουλευτής.

Έτσι, ξεχώριζε ανέκφραστος αλλά και πολιτικά ανερυθρίαστος, στο φωτογραφικό και κινηματογραφικό στιγμιότυπο, εκεί στις Πρέσπες την περασμένη Κυριακή, δίπλα στον νονό της «Βόρειας» «Μακεδονίας» έλληνα ΥπΕξ κ. Νίκο Κοτζιά. Ο οποίος εντελώς συμπτωματικά, με την φιγούρα και το ψάθινο καπέλο του, δεν θύμιζε τον Ουΐνστον Τσώρτσιλ όπως ίσως να το ευχόταν κι όλας. Θύμιζε όμως τον Μάρλον Μπράντο μετά την εποχή του «Νονού», της μεγάλης εκείνης κινηματογραφικής επιτυχίας. Ακόμη περισσότερο, τον Τρούμαν Καπότε, τον συγγραφέα του «Εν Ψυχρώ», της «ακριβής καταγραφής μιας πολλαπλής δολοφονίας και των συνεπειών της».

Έτσι ο περιφερειάρχης κ. Θόδωρος Καρυπίδης, που δείχνει να βρίσκεται σε ανερμάτιστη πτώση, και δείχνει να αγνοεί ότι απ’ αυτούς που ελπίζει να «δικαιωθεί» αυτοί είναι που θα τον κατασπαράξουν πρώτοι, πολιτικά εννοείται ως αναλώσιμο και αναλωθέντα, δεν παρέστη απλά στην υπογραφή. Επιπλέον καταγράφηκε να αναφέρεται -αμήχανα μεν αλλά «ευπειθώς»- στον ΥπΕξ της Ελλάδος, για το πόσες λιγότερες χιλιάδες ήταν οι διαμαρτυρόμενοι του Πισοδερίου την ώρα της υπογραφής και πόσοι οι τραυματίες της  βίας που ασκήθηκε.

Αντί να απαιτήσει από τις αρμόδιες αρχές να αφήσουν ήσυχους τους διαδηλωτές, - με ή χωρίς τις γραφικότητές τους- ο περιφερειάρχης έκανε ρεπορτάζ στον κ. Νικόλαο Κοτζιά. Και κατέστη μέρος του προβλήματος. Μπήκε στο κάδρο των υπευθύνων. Έστω κι αν δεν έχει καμμιά συμμετοχή στην «συμφωνία».

Ποιος δεν θυμάται άραγε στην Καστοριά και πιο γενικά στην Δυτική Μακεδονία, στην περίοδο της επάρατης συγκυβέρνησης «Σαμαρά-Βενιζέλου» το 2012-2014, να εξαπολύει μύδρους από τον τηλεοπτικό άμβωνα της Κοζάνης. Κάθε βράδυ να αστράφτει και να βροντά με ζήλο ευαγγελιστή ιεροκήρυκα τον λόγο της πολιτικής αληθείας, της ηθικής και αρετής, επί παντός επιστητού της Δυτικής Μακεδονίας και όχι μόνο. Για τα οικονομικά, την ανεργία, την κρίση. Ιδίως δε για τα εθνικά θέματα και την ονομασία της Μακεδονίας.

Και να σαγηνεύει ένα σύνολο ετερόκλητων ιδιωτών και προσωπικοτήτων, που τον πλαισίωσαν και αποτελούν σήμερα την πλειοψηφία του περιφερειακού συμβουλίου Δυτικής Μακεδονίας. Που υποκύπτει στο «ξεπούλημα» της ΔΕΗ και σεμνά κοιτά χαμηλά με τις παρειές ροδαλές από τον πολιτικό φλερτ, την παράδοση, όχι τόσο της ονομασίας, έστω και ως σύνθετη στους Σκοπιανούς -αυτό δεν είναι το χειρότερο- αλλά της μακεδονικής ταυτότητας. Στους βόρειους γείτονες που επιβουλεύονται δημόσια και ανοικτά την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος, και με την στάση τους όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα αποδεικνύουν ότι δεν έχουν σκοπό να εγκαταλείψουν το χόμπι. Συνέπραξαν εμμέσως σε ενέργειες που ούτε διανοήθηκε κάποιος προκάτοχός τους στο παρελθόν.

Τι έγινε; Ποια σαγήνη της εξουσίας ευθύνεται για όλη αυτή την κατάσταση, που μετατρέπει ένα απλά ρομαντικό, ή πολιτικά αδαή, ή απλά άπειρο, σε πολιτικά κυνικό εκτελεστικό αξιωματούχο, κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς: Ο καιροσκοπισμός είναι μια εξήγηση. Ο ίδιος πάντως επικαλέστηκε «θεσμική» υποχρέωση να παραστεί.

Κι ενώ ο περιφερειάρχης ήταν στους «Ψαράδες» συνοδευόμενος από τοπικούς αιρετούς και αιρετικούς της Μακεδονίας, ο αντιπεριφερειάρχης του στην Καστοριά, ο κ. Σωτήριος Αδαμόπουλος, χωρίς ούτε κι’ αυτός να παραιτηθεί, είχε ζωστεί τα άρματα της αντίστασης και βρισκόταν στο Πισοδέρι. Μαζί με μερικές χιλιάδες διαμαρτυρόμενων –πλείστοι εκ των οποίων στα σίγουρα τέως ψηφοφόροι τους– να διαδηλώνει κατά της εκποιήσεως (το «ξεπούλημα» στην λογία γλώσσα) των συμφερόντων της Ελλάδας.

Συγκροτώντας με αυτούς, τον έτερο πυλώνα της αποσταθεροποίησης και υπόπτους εσχάτης προδοσίας ως φαίνεται, δεδομένου ότι είχαν διατεθεί ΜΑΤ με κλούβες και δακρυγόνα και τους καταδίωκαν στα μακεδονικά βουνά και τις πλαγιές. Για να εγγυηθούν συνθήκες ηρεμίας και ησυχίας στους πρωθυπουργούς και υπουργούς των δύο χωρών, τους εκπροσώπους του Ο.Η.Ε. και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και τους δεκάδες χειροκροτητές που παρευρέθηκαν στην βάπτιση. Εκεί στο λιμναίο περιβάλλον που θύμιζε κάτι από μυστικά βάλτου και όχι συνωμοσίες.

Βάπτιση και όχι γάμο, όπως λανθασμένα ανέφερε ο αγαπητός και εκλεγμένος από τους Έλληνες πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας. Παρ’ όλο που φαινομενικά έμοιαζε με γάμο (αν κρίνει κανείς από την φωτογραφία του εξωφύλλου) και μάλιστα με σύμφωνο συμβίωσης, στην πραγματικότητα ήταν βάπτιση. Ποιος να φανταζόταν ποτέ ότι από «αγανακτισμένους» θα τα εύρισκαν μπροστά τους.

Ο καιροσκοπισμός είναι αυτός, που μια εβδομάδα προηγουμένως στην Καστοριά, αρκετοί φορείς, μεταξύ των οποίων ιδιώτες και ιδιωτικοί με αινιγματική πρακτική στο ζήτημα των πολιτιστικών σχέσεων με τα Σκόπια όλα τα προηγούμενα χρόνια, είχαν πυκνώσει -τρόπος του λέγειν δηλαδή- το συλλαλητήριο για την Μακεδονία. Στην συνέχεια αφού επιβεβαιώθηκε ότι δεν υπήρχε πλέον πιθανότητα ματαίωσης της «συμφωνίας», επαναπαυμένοι από τα κατορθώματά τους, στα οποία εμμέσως αναφέρθηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας που αποκάλυψε ότι είναι λάτρης της βαλκανικής χάλκινης μουσικής «σε όλες τις γλώσσες», αυτή την φορά απουσίαζαν και δεν μετείχαν σε απολύτως καμμιά διαδήλωση διαμαρτυρίας.

Το γεγονός ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας, ήδη από το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, δεν εξέδωσε κανένα ψήφισμα για την τύποις έστω υπεράσπιση των απόλυτων εθνικών θέσεων, παρά μόνο την τελευταία στιγμή και μόνο μετά από συλλογή υπογραφών μελών του την περασμένη εβδομάδα, είναι χαρακτηριστικό.

Όπως και το ότι και άλλοι επαναπαυμένοι και ταυτισμένοι σε αξιώματα, για παράδειγμα οι Φίλοι του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα που στεγάζονται στο αρχοντικό Πηχιών, που ενδέχεται να κηρυχθούν έκπτωτοι και εκτός νόμου εάν επικριθούν για αλυτρωτισμό, δεν εξέδωσαν ψήφισμα για την Μακεδονία από τότε που ανακινήθηκαν οι διαπραγματεύσεις.

Συστηματικά απόντες από κάθε επίσημη διαμαρτυρία, αποτελούν μια ακόμη παράμετρο χρηματοδοτούμενης δράσης. Κι ας επί χρόνια τώρα, σε διάφορες γιορτές και πανηγύρια σε δημόσιο χώρο, κυριολεκτικά δίπλα στ’ αυτιά του ίδιου του προέδρου του, σε παραλίμνιο χωριό της Καστοριάς,  οργανώνουν μουσικά σλαβικά γλέντια, με τραγούδια στην σλαβική γλώσσα των γειτόνων (διάβαζε πλέον μακεδονική), ακόμη και σε σχολικές γιορτές.

Εκτός κι αν αμφιβάλλει κανείς ότι η μουσική προπαγάνδα που είναι ανεξέλεγκτη τα τελευταία πολλά-πολλά χρόνια στην Καστοριά και έχει εκφυλίσει τον τόπο, για την οποία υπάρχουν συγκεκριμένοι υπεύθυνοι, δεν δημιούργησε στρεβλές εντυπώσεις για την Καστοριά και την Μακεδονία, όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας.

Όπου οι κάτοικοι της Νότιας Ελλάδος αποσβολωμένοι ανακάλυπταν ότι στην Δυτική Μακεδονία με τον θόρυβο και την επιχορήγηση του Δήμου, της Αντιπεριφέρειας και «σωματείων», επικρατούν τα χάλκινα με το σλαβικό ύφος. Γι’ αυτό και τα περισσότερα ΜΜΕ των Αθηνών, αναλυτές και δημοσιογράφοι και ιδίως μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί, δεν μας υποστηρίζουν πλέον, όχι τουλάχιστον με την ίδια αποφασιστικότητα.

Ανάμεσα στο πλήθος της βάπτισης η βουλευτής Καστοριάς με τον ΣυΡιζΑ κ. Ολυμπία Τεληγιορίδου, που σε αυτό το ζήτημα συμπεριφέρθηκε με καθεστωτική νοοτροπία: Υπάκουη μεν στα κελεύσματα και την κομματική γραμμή, αλλά ίσως με την εντύπωση ότι θα είναι εσαεί βουλευτής και ότι δεν θα επιστρέψει κάποια στιγμή, ίσως και σύντομα στην Καστοριά ως απλή πολίτης, αν δεν καταφέρει βεβαίως να εκλεγεί.

Προτίμησε να είναι εκεί και να συμμετάσχει στην «ιστορική» στιγμή. Καθώς δεν είναι λίγοι όσοι μιλούν για εκλογές το Φθινόπωρο -πιθανότητα που εκτιμά ως πιθανή αλλά και σχεδιασμένη από τους κυβερνητικούς συνεταίρους και η ΟΔΟΣ- η βουλευτής Καστοριάς έχασε την ευκαιρία. Έχασε την αφορμή να βρει ένα τρόπο να κρατήσει τα προσχήματα και να μην σαρκάζει τις εύλογες ανησυχίες του κόσμου.

ΟΔΟΣ 21.6.2018 | 941 | σ.5


* * *

Ο καιροσκοπισμός απειλεί πανταχόθεν και έχει συμβάλλει καθοριστικά, ώστε τις εποχές των μνημονίων, οι έλληνες πολίτες να αναδείξουν τέτοιου και ανάλογου ύφους και πολιτικού ήθους, αστέρες. 


Η εξέλιξη με την υπογραφή της «συμφωνίας», δυστυχώς δεν επιβεβαίωσε την εκτίμηση της ΟΔΟΥ ότι ο λαϊκισμός των ελλήνων πολιτικών, δεν θα επέτρεπε ποτέ την συμφωνία αυτή. Που αποτελεί μεγάλο λάθος για την Ελλάδα για πολλά από τα σημεία της, και όχι τόσο ή όχι μόνο για την ονομασία. Η εφημερίδα έσφαλε, έπεσε έξω.

Εκ των υστέρων, αυτό το λάθος μάλλον φαντάζει «φυσικό». Μπορεί μεν ο λαϊκισμός της πολιτικής πραγματικότητας να αποτελεί νόσο, και όπως εκπροσωπήθηκε από τα παλιά κόμματα, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠαΣοΚ, να έχει συμβάλει σε μεγάλο βαθμό, μαζί με τους πολίτες, στο κατάντημα της χώρας. Ωστόσο αποδεικνύεται ότι ακόμη και ο λαϊκισμός προϋποθέτει και διαθέτει αίσθημα ευθύνης σε στοιχειώδη μορφή. Ένα είδος φιλότιμου δηλαδή. Κανείς ποτέ δεν θα είχε διανοηθεί να βαπτίσει, για λογαριασμό του ελληνικού κράτους, τους γείτονες ως «Μακεδόνες» και την γλώσσα τους ως «μακεδονική».

Διότι τελικά –με εξαίρεση την Χούντα και την περιπέτεια της Κύπρου το 1974 που ενήργησε ανάλογα– τελικά ποτέ ο λαϊκισμός δεν έφθασε στο σημείο να διακυβεύσει τα ελληνικά συμφέροντα, όπως ο καιροσκοπισμός. Αυτός που αναδείχθηκε στις εκλογές του 2015 και από την κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Την δεξαμενή που παρακίνησε και ανέδειξε τελικά, όσους δεν είχαν προλάβει τα προηγούμενα χρόνια να καταχραστούν τις ευκαιρίες των παλιών κομμάτων εξουσίας μέσα από τους μηχανισμούς τους.

Διότι αυτή είναι η αλήθεια. Και την αλήθεια αυτή καλείται να πληρώσει πανάκριβα η Μακεδονία και οι ταπεινωμένοι Μακεδόνες. Όχι τόσο ή όχι μόνο, για το όνομα του γειτονικού κράτους, αλλά για τον μηδενισμό του κοντέρ της Ιστορίας στην Μακεδονία. Την Ελληνική -για την οποία κινδυνεύει κανείς πια να συλλαμβάνεται. Εν Ελλάδι. Για διατάραξη των διεθνών σχέσεων της Ελλάδος. Μακάρι ο εφιάλτης να είναι μόνο στον ύπνο.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 21 Ιουνίου 2018, αρ. φύλλου 941



Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ