Το ρομαντικό έπος της Άγριας Δύσης
Απόψε Σάββατο 27 Οκτωβρίου στις 19:55
απ’ ευθείας από την Νέα Υόρκη στο ΤΕΙ Καστοριάς
Πρόκειται για μία ιστορία αγάπης αλλά, ενώ ολόκληρη η όπερα σφύζει από πάθη και βία στην Άγρια Δύση, δεν υπάρχει ούτε ένας νεκρός. Στο τέλος ο έρωτας της ωραίας και ατίθασης ιδιοκτήτριας σαλούν Μίννι για τον επικηρυγμένο τυχοδιώκτη Ντικ Τζόνσον θριαμβεύει.
Το κορίτσι της Δύσης (ιταλ. La fanciulla del West) είναι όπερα τριών πράξεων του Τζάκομο Πουτσίνι (Giacomo Puccini 1858-1924) που γράφτηκε σε ιταλικό λιμπρέτο των Γκουέλφο Τσιβινίνι (Guelfo Civinini 1873-1954) και Κάρλο Τσανγκαρίνι (Carlo Zangarini 1874-1943), βασισμένο στο θεατρικό έργο του αμερικανού συγγραφέα Ντέιβιντ Μπελάσκο "The girl of the Golden West" (Το κορίτσι της Χρυσής Δύσης). Πρωτοπαρουσιάστηκε σε πρώτη εκτέλεση με μεγάλη επιτυχία, υπό τη διεύθυνση του Αρτούρο Τοσκανίνι, στην Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης στις 10 Δεκεμβρίου 1910 και καθιερώθηκε σύντομα στις περισσότερες σκηνές όπερας. Αναφέρονται ενδεικτικά και οι ευρωπαϊκές πρεμιέρες του έργου: η πρώτη στο Covent Garden του Λονδίνου στις 29 Μαΐου 1911 και η δεύτερη και πιο σημαντική για τον Πουτσίνι στο Teatro Costanzi της Ρώμης στις 12 Ιουνίου του ιδίου έτους.
Στη μεγάλη αίθουσα της Πόλκας ενός χαρτοπαιγνίου μαζεύονταν οι χρυσοθήρες, στα χρόνια που οι κυνηγοί του χρυσού είχαν κατακλύσει την Καλιφόρνια το 1849. Γύριζαν από την δουλειά τους στα ορυχεία, με σακούλια γεμάτα δυσκολοκέρδιστο χρυσάφι για να τους το φυλάξει η Μίννι, η κοπέλα που διευθύνει την Πόλκα. Όταν ο Νικ, ο τενόρος υπάλληλος του μπαρ, ανάβει τα φώτα, η Πόλκα παίρνει ζωή. Τραχείς άνδρες έρχονται χαιρετώντας ο ένας τον άλλον με τραγούδια. Άλλοι διασκεδάζουν χαρτοπαίζοντας, πίνοντας και χορεύοντας.
Ο Άσμπυ, ο αντιπρόσωπος του Γουέλς Φάργκο, μπαίνει και λέει στο Ρανς, το σερίφη, πως ανακάλυψε το Ραμερέζ, τον αρχηγό μίας σπείρας ληστών. Μπαίνει η Μίννι. Όλοι οι άνδρες πίνουν στην υγειά της και της προσφέρουν δώρα: λουλούδια, κορδέλλες κ.λπ. Εκείνη τους μαζεύει τριγύρω της, τους διαβάζει το Ευαγγέλιο και τους μαθαίνει να διαβάζουν, να γράφουν, ν' αγαπούν ο ένας τον άλλο και να φοβούνται το Θεό.
Τότε μπαίνει ο Ντικ Τζόνσον, ένας κομψός νεαρός ξένος. Η Μίννι τον συνάντησε και άλλη φορά και νοιώθει πως ο Ντικ είναι ο άνθρωπος που θα μπορέσει ν' αγαπήσει. Δεν ξέρει όμως πως αυτός είναι στην πραγματικότητα ο Ραμερέζ. Ενώ η Μίννι χορεύει με τον Τζόνσον, ο Άσμπυ που βγήκε να βρει την σπείρα των ληστών, μπαίνει μέσα στο κέντρο ακολουθούμενος από τους άνδρες του, που συνέλαβαν τον Κάστρο, έναν από τους άνδρες του Τζόνσον. Ο Κάστρο αναγνωρίζει τον αρχηγό του και για να του σώσει τη ζωή φεύγει από την Πόλκα και κρύβεται στο Παλμέτο, αναγκάζοντας τους διώκτες του να τον κυνηγήσουν εκεί. Το Παλμέτο είναι ένα άλλο μπαρ, που το διευθύνει μια κοπέλα που ο Τζόνσον κάποτε την αγαπούσε αλλά αυτή τον είχε προδώσει στον Άσμπυ.
Ο Τζόνσον μένει πίσω μαζί με τη Μίννι και το Νικ για να φυλάξει το μέρος που μπήκε για να το ληστεύσει. Ερωτεύεται όμως τη Μίννι και δεν μπορεί να πραγματοποιήσει το σχέδιό του. Αργότερα, στο σπίτι της Μίννι, η Μίννι και ο Τζόνσον εξομολογούνται την αγάπη τους αλλά ο Άσμπυ, ο Ρανς και οι άνδρες τους χτυπούν την πόρτα. Η Μίννι λέει στον Τζόνσον να κρυφτεί. Οι άνδρες ψάχνουν το σπίτι αλλά δεν βρίσκουν τον Ντικ Τζόνσον. Η Μίννι λέει στο Ρανς και τους άλλους να φύγουν από το σπίτι της. Προτού φύγει όμως ο Ρανς δείχνει στη Μίννι μία φωτογραφία του Ραμερέζ. Η Μίννι μαθαίνει τώρα πως ο Τζόνσον είναι ο Ραμερέζ, αλλά δεν τον προδίδει.
Όταν οι άλλοι φεύγουν, η Μίννι κατηγορεί τον Τζόνσον πως τη ξεγέλασε. Αυτός της λέει πως την αγαπά, πως θέλει να αφήσει τη σπείρα του και να την πάρει μακριά, όπου να μπορέσουν να αρχίσουν μια καινούργια ζωή. Η Μίννι όμως θυμώνει και τον διώχνει. Ο Τζόνσον πληγώνεται έξω από την πόρτα της κι εκείνη τον παίρνει μέσα και τον κρύβει. Μπαίνει τότε στο σπίτι ο Ρανς και βλέπει να πέφτει πάνω στο χέρι του αίμα. Φωνάζει τότε να κατεβεί κάτω ο Τζόνσον, αλλιώς θα τον σκοτώσει. Ο Τζόνσον κατεβαίνει και λιποθυμά από την αιμορραγία.
Η Μίννι προτείνει τότε στο Ρανς να παίξουν μία παρτίδα πόκερ. Αν κερδίσει ο Ρανς θα πάρει και τη Μίννι και τον Τζόνσον. Αν όμως κερδίσει η Μίννι, ο Τζόνσον ανήκει σ' αυτήν και πρέπει να ελευθερωθεί. Ο Ρανς συμφωνεί. Παίζουν και η Μίννι τον κερδίζει αλλάζοντας τα χαρτιά. Ο Ρανς φεύγει.
Αργότερα, ο Ρανς παραφυλάει, ενώ άλλοι κυνηγούν τον Τζόνσον στα δάση. Οι άνδρες πιάνουν τον Τζόνσον και ο Ρανς ζητά να τον κρεμάσουν αμέσως. Η Μίννι φτάνει καλπάζοντας. Με το πιστόλι στο χέρι στέκεται πλάι στον Τζόνσον και λέει πως αν τολμήσει κανείς να τον πειράξει, εκείνη θα σκοτώσει το φονιά του Τζόνσον και θα σκοτωθεί και η ίδια μόνη της. Τελικά κατορθώνει και πείθει τους ανθρώπους αυτούς και φεύγει μαζί με τον Τζόνσον για μια καινούργια ζωή.
Ως προς τα υφολογικά γνωρίσματα της όπερας αυτής αξίζει να επισημανθεί ότι, κυρίως από άποψη περιεχόμενου, εντάχθηκε στις όπερες του «εξωτισμού», καθώς ο Πουτσίνι ανέτρεξε στις πηγές της αμερικανικής μουσικής παράδοσης, ενσωματώνοντας στο έργο γνήσιες αμερικανικές μελωδίες (όπως λ.χ. στην πρώτη πράξη το νοσταλγικό τραγούδι του Ουάλλας "Que faranno i vecchi miei"), που συνέβαλαν στην απεικόνιση του αμερικανικού μουσικού ιδιώματος. Ωστόσο, το ρεαλιστικό ύφος του έργου αποτυπώθηκε περισσότερο στον έντονα απεικονιστικό χαρακτήρα των σκηνών που διαδραματίζονται στο ορυχείο χρυσού της Καλιφόρνιας κατά την εποχή της έντονης αναζήτησης χρυσού, γύρω στα 1849-1850 ή στην περιγραφή των σκηνών της "άγριας Δύσης".
Ο νεωτερισμός της όπερας έγκειται κυρίως στη σκηνική ανάπλαση του θέματος και κατά κύριο λόγο στην ευρηματική επεξεργασία του ενισχυμένου ορχηστρικού ηχοχρώματος, η υφή του οποίου εστιάζει περισσότερο στη συμφωνική ανάπτυξη, καθ΄ όλη τη διάρκεια της όπερας, παρά στην αποσπασματική έκθεση μοτίβων που ταυτίζονται με συγκεκριμένους χαρακτήρες. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι με την όπερα "Το κορίτσι της Δύσης" ο Πουτσίνι για πρώτη φορά στην ιστορία της όπερας επιχείρησε να ασχοληθεί με θέμα του Νέου Κόσμου, παρά το γεγονός ότι αντίστοιχα στη λογοτεχνία οι περιγραφές και οι αφηγήσεις από τη ζωή και την παράδοση της Αμερικής είχαν απασχολήσει νωρίτερα αλλά και συχνότερα τους δημιουργούς.
Το καστοριανό κοινό
Το καστοριανό κοινό απήλαυσε τον Jonas Kaufmann δυστυχώς μία μόνο φορά (σε 3 προγραμματισμένες συμμετοχές του αντικαταστάθηκε για λόγους υγείας): στον Βέρθερο (Werther) του Jules Massenet, στις 15 Μαρτίου του 2014, ενώ απήλαυσε την Eva-Maria Westbroek που ερμήνευσε την Σαντούτσα στην Καβαλερία Ρουστικάνα (Αγροτική Ιπποσύνη) του Pietro Mascagni στις 14 Μαρτίου 2015 και την Ελισάβετ στο Τάνχωϋζερ (Tannhäuser) του Richard Wagner στις 31 Οκτωβρίου 2015. Στις 30 Μαρτίου 2019 θα συμμετέχει στην Βαλκυρία (Die Walküre) του Richard Wagner που θα αναμεταδοθεί και στην Καστοριά.
Τέλος, οι Καστοριανοί έχουν γνωρίσει τον Željko Lučić σε τρεις απαιτητικούς ρόλους έργων του Giuseppe Verdi: του Μάκβεθ (Macbeth) στις 11 Οκτωβρίου 2014, του Ιάγου στον Οθέλλο (Otello) στις 17 Οκτωβρίου 2015 και του Σκάρπια στην Τόσκα (Tosca) στις 27 Ιανουαρίου 2018.
-Ο Marco Armiliato διήθυνε τον Il Trovatore του Βέρντι στις 3 Οκτωβρίου 2015 και την Bohème του Πουτσίνι στις 24 Φεβρουαρίου 2018.
ΤΕΙ Καστοριάς
27 Οκτωβρίου 2018 στις 19:55
Η παράσταση στα ιταλικά, θα προβληθεί με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους, από την κοινωφελή επιχείρηση του Δήμου Καστοριάς Ορεστειάς.
● Μουσική διεύθυνση: Marco Armiliato. Σκηνοθεσία: Giancarlo del Monaco (αναβίωση σκηνοθεσίας: Gregory Keller). Μίννι: Eva-Maria Westbroek, Ντικ Τζόνσον: Jonas Kaufmann, Νικ: Carlo Bosi, Tζακ Ρανς: Željko Lučić, Σονόρα: Michael Todd Simpson, Άσμπυ: Matthew Rose, Τζέικ Γουάλλας: Oren Gradus
● Τιμές εισιτηρίων: 15,00 € (10,00 € μαθητικά, φοιτητικά, άνεργοι, ΑΜΕΑ). Με το κουπόνι της ΟΔΟΥ 1+1 (θα δημοσιευθεί στο 957 φύλλο της εφημερίδας της Πέμπτης 25ης Οκτωβρίου 2018) η τιμή είναι 15,00 € για δύο άτομα (δηλαδή 7,50 € το άτομο). Η προσφορά είναι για 15 εισιτήρια (30 άτομα). Είναι απαραίτητη η δήλωση ονοματεπώνυμου στην εφημερίδα (ΟΔΟΣ, Μητροπόλεως 4, τηλ. 2467029638, e-mail: odos-kst@otenet. gr) η οποία θα καταρτίσει ονομαστικό εκπτωτικό κατάλογο.
● Επόμενη παράσταση: 10 Νοεμβρίου 2018 Marnie (Μάρνι) του Νίκο Μούλι. ΜΕΤ & ΗΠΑ πρεμιέρα, υπό την διεύθυνση του R. Spano. Σκηνοθεσία: M.Mayer. Με τους I. Leonard, J.Kelly, D.Graves, I.Davies κ.ά.
● Επόμενη παράσταση: 10 Νοεμβρίου 2018 Marnie (Μάρνι) του Νίκο Μούλι. ΜΕΤ & ΗΠΑ πρεμιέρα, υπό την διεύθυνση του R. Spano. Σκηνοθεσία: M.Mayer. Με τους I. Leonard, J.Kelly, D.Graves, I.Davies κ.ά.
Σχετικά:
Ηταν καταπληκτικη. Την απολαυσαμε. Υπεροχες ερμηνειες.
ΑπάντησηΔιαγραφή