ΙΩΑΝΝΗ ΣΚΟΡΔΑ: Αγαπητή ΟΔΟΣ

Για την περίπτωση της Καστοριάς, το τρίπτυχο πολιτικό προσωπικό – στρατός – εκκλησία είναι ένα και αδιαίρετο. Βαδίζουν όλοι μαζί χέρι χέρι, παραπέμποντας σε άλλες εποχές.

Να έδινε ο ίδιος ο βουλευτής ως έχων το υψηλότερο τοπικό πολιτικό αξίωμα απαντήσεις σε ερωτήματα που εκφράζει η τοπική κοινωνία. Ποιος έδωσε την συγκεκριμένη έγκριση; Εξαντλήθηκαν όλα τα περιθώρια διάσωσής τους; Ποιος είναι ο προϊστάμενος της υπηρεσίας που αξιολογεί το έργο όσων αποφασίζουν το κόψιμο των δέντρων; Κάνει ο συγκεκριμένος με σωστό τρόπο την δουλειά του; 

Οι κατοικούντες στην «αρχοντοεπαρχιώτισσα» –όπως την έχουν καταντήσει– Καστοριά μοιάζουν πλέον να έχουν συνηθίσει στην εικόνα της εξαφάνισης υγιέστατων δέντρων όταν αυτά στέκονταν αγέρωχα επί σειρά δεκαετιών. Την ίδια στιγμή μάλιστα που βασικός άξονας για τη μη περαιτέρω καταστροφή του περιβάλλοντος παραμένει η διατήρηση του δασικού πλούτου και η κατά το δυνατόν μεγαλύτερη επέκταση του.

Εδώ όμως στην άτυχη πόλη της Καστοριάς, οι αιρετοί της αυτοδιοίκησης και οι ελαφροϋπεύθυνοι αρμόδιοι που κατέχουν και τις σχετικές θέσεις εδώ και πολλά χρόνια φαίνεται να μην συγκινούνται από τις παγκόσμιες επιστημονικές τοποθετήσεις. Γιατί μέσω των πράξεων τους συμπορεύονται με όσους μπακαλιάρους ξεστόμιζε κατά καιρούς ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για την κλιματική κρίση και όλα τα ακόλουθα της. Και μαζί με εκείνον φαίνεται να συμφωνούν και όσοι ψεκασμένοι υποστηρίζουν την άποψη πως η γη είναι επίπεδη και άλλες τέτοιες αρλούμπες συνωμοσίας.

Αφορμή για τα παραπάνω δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική από την εκ ρίζας κοπή των δέντρων που κοσμούσαν μαζί με τα υπόλοιπα το άλσος του Αγίου Αθανασίου κάτω από την στρατιωτική λέσχη. «Που να ήξεραν τα δύσμοιρα πως ανήκαν σε στρατιωτική έκταση;» αναρωτήθηκαν ορισμένοι, από τους οποίους οι περισσότεροι δυσκολεύονται να διαχωρίσουν την θέση τους. Και από πού προέκυψε η έκταση να ανήκει στον Στρατό –λέω εγώ τώρα– που η έκταση χρησιμοποιείται δεκαετίες τώρα από όλους τους πολίτες, δεν έχει περίφραξη και ανήκει στην ίδια εδαφική ενότητα με το υπόλοιπο άλσος;

Στο παρελθόν, τέτοιου είδους περιβαλλοντικές κακοποιήσεις εκτελούνταν ύστερα από "ώριμες" αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων περασμένων ετών αλλά και αποφάσεων της τρέχουσας δημοτικής αρχής του κ. Κορεντσίδη. Κατά την πλειοψηφία τους, οι δημοτικές αποφάσεις εκτελούνταν χωρίς τις νομιμοφανείς εγκρίσεις –ή τουλάχιστον με την απόκρυψη των προθέσεων τους από τις αρμόδιες υπηρεσίες– σε βαθμό μάλιστα που πριν μερικά χρόνια και επί της θητείας του δημάρχου κ. Κορεντσίδη, ο Δήμος Καστοριάς βρέθηκε αντιμέτωπος με κατηγορίες από περιβαλλοντολογική οργάνωση για το "νοικοκύρεμα" που συντελέστηκε στον εσωτερικό γύρο της λίμνης. Από ό,τι φαίνεται, η τρέχουσα δημοτική αρχή αντιλαμβάνεται με τον δικό της μοναδικό τρόπο τον όρο «νοικοκύρεμα» σε όλους τους τομείς που διαχειρίζεται, κάτι που μένει να αποδειχτεί στο προσεχές μέλλον.

Όμως το τελευταίο διάστημα οι δημότες Καστοριάς γίνονται όλο και περισσότερο μάρτυρες εκτελέσεων δένδρων που συντελείται εντός της πόλης, από άλλους παράγοντες πλην των άμεσα σχετιζόμενων. Όπως για παράδειγμα, η κοπή δέντρων που πραγματοποιήθηκε στον περιβάλλοντα χώρο του Αγίου Θωμά του Μουζεβίκη μετά από αδικαιολόγητο αίτημα στις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες.

Οι οποίες δημόσιες υπηρεσίες φαίνεται εκ του αποτελέσματος πως είναι πρόθυμες –και ενδεχομένως χαρωπές– να δίνουν απλόχερα την απαραίτητη έγκριση, σε κάθε ανάλογο αίτημα. Κάποιοι υποστηρίζουν πως οι αρμόδιες δασικές υπηρεσίες δείχνουν υψηλό βαθμό προθυμίας της πραγματοποίησης οποιουδήποτε αντιπεριβαλλοντικού αιτήματος είτε γιατί δεν προλαβαίνουν να εξετάσουν τις περισσότερες των περιπτώσεων είτε γιατί αν πραγματικά εργαστούν προς την κατεύθυνση εξεύρεσης λύσης που θα είναι επωφελής για το τοπικό μικροκλίμα θα έρθουν σε αντιπαράθεση με τις (απ)αιτήσεις. «Και ποιος μπλέκει σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις;» διερωτήθηκαν σκωπτικά αρκετοί, με τους οποίους σαφώς και θα συμφωνούσε η πλειοψηφία. Άσε που είναι τόσο ευθυνόφοβοι, που μπορεί και να προτιμούν την κοπή των δένδρων για να μη κατηγορηθούν αργότερα.

Και αν τέτοιου είδους εκκλησιαστικές ή δημοτικές παρεμβάσεις στο περιβάλλον έγιναν, γίνονται και από ό,τι φαίνεται θα συνεχίσουν να γίνονται υπό την σκέπη του "νομιμοφανούς", την ανάλογη δόξα φαίνεται πως ζήλεψε και η τοπική στρατιωτική διοίκηση αποφασίζοντας και… διατάσσοντας την κατακρεούργηση πεύκων στο αλσύλλιο του Αγίου Αθανασίου. Φυσικά μετά από την χορήγηση «νόμιμης άδειας… μικρής κλίμακας από το Δασαρχείο» όπως υποστήριξαν στρατιωτικά στελέχη του 15ου Συντάγματος Πεζικού.

Ζήσης Τζηκαλάγιας: «Αυτή η εικόνα μας πληγώνει… και οι πολίτες ζητούν απαντήσεις».

Είναι μερικά από τα ερωτήματα που γεννιούνται πλέον στους πολίτες, εδικά μετά το δυστύχημα των Τεμπών και την αποκάλυψη του ανεπαρκούς δημόσιου προσωπικού της χώρας. Και για το οποίο το πολιτικό προσωπικό της χώρας φέρει την μεγαλύτερη ευθύνη. Τόσο για τις αναξιοκρατικές προσλήψεις που πραγματοποίησαν φλερτάροντας με κάποιου είδους ρουσφέτι όσο και για την παντελή έλλειψη αξιολόγησής τους.

* * *

Δηλαδή αγαπητή ΟΔΟΣ, οι αρμόδιες δασικές υπηρεσίες επισκέφτηκαν τον χώρο, μελέτησαν όσα εκείνοι γνωρίζουν, απέρριψαν κάθε είδους εναλλακτική σωτηρία τους και –για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους– αποφάνθηκαν για την ολοκληρωτική κοπή τους; «Πολύ πιθανό να τους ταίριαζε και ο χαρακτηρισμός του χασάπη» υποστήριξαν κάποιοι. Τοποθέτηση από την οποία δυσκολεύονται οι περισσότεροι να διαχωρίσουν την θέση τους.

Μάλιστα μεταξύ των πολλών που διαμαρτυρήθηκαν για την συγκεκριμένη αποτρόπαια περιβαλλοντική πράξη εκ μέρους της τοπικής στρατιωτικής ή πολιτικής ηγεσίας, ο κυβερνητικός βουλευτής κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας με 24ωρη –γνωστή και ως "ιστορία"–ανάρτησή του σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης έγραψε «Αυτή η εικόνα μας πληγώνει και οι πολίτες ζητούν απαντήσεις» με φόντο τα εναπομείναντα κομμένα κλαδιά των πεύκων.

Σε μία πρώτη ανάγνωση της συγκεκριμένης ανάρτησης θα μπορούσε κανείς να διακρίνει την ενδεχόμενη περιβαλλοντική ευαισθησία του τοπικού βουλευτή η οποία εναρμονίζεται με την ευρύτερη κοινωνική αγανάκτηση μπροστά σε αυτήν την φρικαλέα εικόνα των κομμένων πεύκων. Όμως με μια δεύτερη ματιά, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί, πως η λεζάντα που συνόδευε την αναρτημένη φωτογραφία του, ίσως να αποτελεί και δική του πολιτική υποχρέωση, δίνοντας τις απαιτούμενες εξηγήσεις στους πολίτες, μετά από δική του πολιτική παρέμβαση.

Και σαφώς δεν γίνεται κανένας υπαινιγμός πως ο ίδιος ευθύνεται για την θλιβερή αυτήν εικόνα. Όμως φέροντας τον τίτλο του κυβερνητικού βουλευτή, θα περίμενε κανείς να έχει κινήσει όλες τις απαιτούμενες διαδικασίες που ενδεχομένως να έφερναν προ των ευθυνών τους όλους τους εμπλεκόμενους φορείς που αποφάσισαν για το συγκεκριμένο αντιπεριβαλλοντικό πετσόκομμα των πεύκων.

Να έδινε ο ίδιος ως έχων το υψηλότερο τοπικό πολιτικό αξίωμα απαντήσεις σε ερωτήματα που εκφράζει η τοπική κοινωνία. Ποιος έδωσε την συγκεκριμένη έγκριση; Εξαντλήθηκαν όλα τα περιθώρια διάσωσής τους; Ποιος είναι ο προϊστάμενος της υπηρεσίας που αξιολογεί το έργο όσων αποφασίζουν το κόψιμο των δέντρων; Κάνει ο συγκεκριμένος με σωστό τρόπο την δουλειά του; 

Είναι μερικά από τα διαβαθμισμένα ερωτήματα που γεννιούνται πλέον στους πολίτες, εδικά μετά το δυστύχημα των Τεμπών και την αποκάλυψη –με τον πιο τραγικό τρόπο– του ανεπαρκούς δημόσιου προσωπικού της χώρας. Και για το οποίο με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το πολιτικό προσωπικό της χώρας φέρει την μεγαλύτερη ευθύνη. Τόσο για τις αναξιοκρατικές προσλήψεις που πραγματοποίησαν φλερτάροντας με κάποιου είδους ρουσφέτι όσο και για την παντελή έλλειψη αξιολόγησης τους.

Για τον λόγο πως ο ίδιος ο κ. Τζηκαλάγιας μέσω της ανάρτησης του έδωσε την αφορμή για περαιτέρω σχόλια, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αμφισβητούν την ύπαρξη περίπτωσης να αντιπαρατεθεί ένας βουλευτής της επαρχίας τόσο με την εκκλησιαστική όσο και με την στρατιωτική ηγεσία του τόπου του. Και αν ο ίδιος δεν το έπραξε μέσω της ανάρτησής του, αποφεύγοντας ουσιαστικά να καταδείξει την διοίκηση του 15ου Συντάγματος Πεζικού ως την υπεύθυνη αρχή μαζί με την Δασική Υπηρεσία για το κόψιμο των δέντρων, τότε ποιος περιμένει να το κάνει;

Και αν δεν το κάνει με τη τοπική διοίκηση του στρατεύματος, τότε κάποιοι πως είχαν την ψευδαίσθηση πως θα το έκανε για την περίπτωση του κοψίματος των κυπαρισσιών στον προαύλιο χώρο του Αγίου Θωμά; Έστω κι αν η κατοικία του δεν απέχει περισσότερο από 80-100 μέτρα από το σημείο. Είναι ποτέ δυνατόν να έρθει ένας βουλευτής σε ευθεία αντιπαράθεση με την τοπική μητρόπολη; Και αυτό δεν αποτελεί αποκλειστικά και μόνο γνώρισμα ενός επαρχιακού βουλευτή, που ενδεχομένως να είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Δυστυχώς για το πολιτικό προσωπικό της χώρας, η υποχρεωτική διατήρηση των άριστων σχέσεων τόσο με την θρησκευτική όσο και με την στρατιωτική ηγεσία είναι ο κανόνας.

Και για την περίπτωση της Καστοριάς, το τρίπτυχο πολιτικό προσωπικό – στρατός –εκκλησία είναι ένα και αδιαίρετο. Βαδίζουν όλοι μαζί χέρι χέρι, παραπέμποντας σε άλλες εποχές, αρκετά ξεπερασμένες όπου κυριαρχούσε ως καταναγκασμός το "Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια". Και εδώ που τα λέμε καθόλου μπράβο τους.  

Ιωάννης Σκόρδας

iskord@hotmail.com

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 6 Απριλίου 2023, αρ. φύλλου 1169.

Σχετικά:

• ΟΔΟΣ: Σαν ολοκαύτωμα
• ΟΔΟΣ: Τα δένδρα που πληγώναμε
• ΟΔΟΣ: Μια τοξική πόλη