Λίγο πριν λήξει η προθεσμία συμμετοχής στις επερχόμενες εκλογές, ένας αριθμός 50 περίπου εκλογικών παρατάξεων και συνδυ-ασμών (διπλάσιος από τις προηγούμενες εκλογές!) θα ζητήσει την ψήφο μας. Ο φάκελος με τα πρόχειρα χαρτιά που κρατώ για σημειώσεις στο γραφείο μου θα γεμίσει και πάλι!
Όπως τονίσαμε και σε προηγούμενο άρθρο μας, είμαστε υπέρ Κυβερνήσεων συνεργασίας και όχι μονοκομματικών γιατί με τις Κυβερνήσεις συνεργασίας:
• έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε ένα μεγαλύτερο και καλύτερο στελεχιακό δυναμικό στην εκτελεστική εξουσία,
• ελέγχουμε αποτελεσματικά την αλαζονεία η οποία δυναμώνει ιδιαίτερα στη δεύτερη θητεία ενός κυβερνητικού μονοκομματικού σχηματισμού, και
• αυξάνεται η αποτελεσματικότητα του κυβερνητικού έργου μια και ο συνασπισμός θα εκφράζει πολύ μεγαλύτερο τμήμα του εκλογικού σώματος.
Δυστυχώς δεν έχουμε στη χώρα μας εμπειρία κυβερνήσεων συνεργασίας, παρά το γεγονός ότι αυτός είναι ο κανόνας στη συντριπτική πλειοψηφία των δημοκρατικών χωρών της Ευρώπης. Είναι όμως καιρός να το επιχειρήσουμε και στη χώρα μας.
Οι εξαγγελίες και τα προγράμματα των κομμάτων θα λύσουν ως δια μαγείας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε για να επανέλθουν δριμύτερα την επομένη των εκλογών. Γενικόλογες εξαγγελίες δεν αντιμετωπίζουν τα τοπικά προβλήματα του πολυποίκιλου Ελλαδικού χώρου.
Χωρίς να θέλω να κινδυνολογήσω, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα θα οξυνθούν εξαιτίας της αστάθειας που επικρατεί στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα και της όξυνσης της περιβαλλοντικής κρίσης, την οποία δεν φαίνεται να έχουμε πάρει στα σοβαρά.
Ονειρεύομαι κομματικούς σχηματισμούς οι οποίοι, πολλούς μήνες πριν από τις εκλογές, θα έχουν εγκαταστήσει σε κάθε νομαρχιακή γωνιά φόρα συζήτησης των προβλημάτων της κάθε περιοχής. Μέσα από αυτόν το γόνιμο διάλογο θα αναδειχτούν και τα άτομα τα οποία θα μπορούσαν να μεταφέρουν αυτά τα προβλήματα στην εθνική οργάνωση του κομματικού σχηματισμού ώστε να προχωρήσουν στη διαδικασία της επίλυσης.
Δεν ακούω κανένα πολιτικό στέλεχος να μιλά για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, να τα κατονομάζει και να ζητά να ασκήσουμε μια πολιτική η οποία θα τα αναδεικνύει. Θα επανέλθω σε άλλο άρθρο για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Ο σημερινός τρόπος ανάδειξης των εκπροσώπων δεν νομίζω πως ικανοποιεί μια μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος. Εκλέγουμε στελέχη αρεστά και υπάκουα στην ηγεσία του κόμματος που δεν εγγυώνται την καλύτερη δυνατή διάγνωση και αντιμετώπιση των προβλημάτων των τοπικών κοινωνιών.
Ας το προσθέσουμε και αυτό στις χρόνιες αδυναμίες ανάπτυξης της χώρας μας, η οποία διαθέτει ταλέντα αλλά όχι και μηχανισμούς ανάδειξης των αρίστων.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 11 Μαΐου 2023, αρ. φύλλου 2274
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.