Αγαπητέ κύριε ή κυρία Ανώνυμε συγγραφέα του κειμένου με τίτλο “Εκείνος κι Εκείνος” ("εδώ"), αντιλαμβάνομαι πως το κέντρο βάρους του κειμένου σας σχετικά με τις ανασκαφές της ΔΕΗ βρίσκεται στον άδικο τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται και εφαρμόζονται οι οικονομικές αποφάσεις που αφορούν τα κοινά, μα επειδή ο τίτλος σας, καθώς και ο καμβάς στον οποίο βασίζετε τον διάλογο στο άρθρο σας αναφέρεται στο θεατρικό-τηλεοπτικό δρώμενο τού Εκείνος κι Εκείνος, για το οποίο προσωπικά διατηρώ μεγάλο σεβασμό, θα ήθελα να αναφερθώ λίγο σε κάποια στοιχεία που το αφορούν, για μια μικρή αποκατάσταση της πραγματικότητάς του.
Οι δυο γνωστοί λοιπόν ηθοποιοί, δεν ήταν μόνο εκείνης της εποχής γνωστοί, όπως αναφέρετε, αλλά είναι από εκείνους που θα ονομάζαμε “διαχρονικά σπουδαίοι”, εξαιτίας της υποκριτικής τους δεινότητας, αρτιότητας, και του θεατρικού τους ήθους. Είναι ο Βασίλης Διαμαντόπουλος και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, δυο από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και αργότερα του κινηματογράφου, που υπηρέτησαν την τέχνη τους με συνέπεια και αγάπη, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος μάλιστα υπήρξε και εξαιρετικός δάσκαλος.
Το σενάριο πιθανόν να φαίνεται απλό στη σύλληψή του, μάλλον θα εννοείτε στη δομή του, αλλά το περιεχόμενό του ήταν βαθύτατο και αφορούσε όχι μόνο την ανθρώπινη ψυχή με τις αδυναμίες και τις μικρότητες ή τα μεγαλεία της, αλλά και τη δύσκολη εξωτερική πραγματικότητα της περιόδου της δικτατορίας, μια και η πρώτη του εκδοχή παίχθηκε στα δυο τελευταία χρόνια της δικτατορίας. Η αλήθεια είναι ότι η επικαιρότητα που σχολίαζαν δεν ήταν καθόλου αφηρημένη, όπως τη χαρακτηρίζετε. Πιθανόν όλοι έχουμε μια ανάμνηση κάποιας νεφελώδους κατάστασης, αλλά αυτό οφειλόταν προφανώς στην προσπάθεια εκείνων που βρίσκονταν στην εξουσία. Αυτή την προσπάθεια της τότε εξουσίας να φαίνεται η πραγματικότητα θολή και νεφελώδης σχολίαζε ο Κώστας Μουρσελάς που έγραψε τα κείμενα, και το έκανε με έναν πολύ λεπτό και υποδόριο τρόπο, που γινόταν αντιληπτός μόνο από εκείνους που ήθελαν να αντιληφθούν τι ακριβώς συνέβαινε. Γι' αυτό άλλωστε και δεν λογοκρίθηκε (πέρα από λίγες μόνο φορές) από τη χούντα. Γινόταν με πολλή τέχνη όλο αυτό.
Όσον αφορά τέλος το κόστος της εκπομπής, δεν μπορώ να το ξέρω, αλλά αν κατάφεραν να πάρουν πολλά χρήματα από την κυβέρνηση της δικτατορίας για να κάνουν σάτιρα πάνω στις πρακτικές της και να μεταφέρουν μηνύματα εναντίον της στον λαό, αυτό πραγματικά θα το θεωρούσα μεγάλο κατόρθωμα!
Ρούλα Ζουπανιώτη
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 11 Μαΐου 2017, αρ. φύλλου 885
Σχετικά: ΟΔΟΣ: Εκείνος & Εκείνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.