31.12.17

ΟΔΟΣ: Καρύδες


ΟΔΟΣ 25.5.2017 | 887

Το τελευταίο χρονικό διάστημα η πόλη της Καστοριάς, έτσι όπως προχωρεί η Άνοιξη, με τον άστατο καιρό της, αποκαλύπτει όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν τις ανοικτές «πληγές» της. Πληγές από τον περασμένο χειμώνα που ξεχώρισε για την δριμύτητα και διάρκεια του ψύχους. Αλλά και της μακροχρόνιας αδιαφορίας και απουσίας έργων. Που εκτείνεται σε βάθος 10-15 χρόνια πίσω. Για την ακρίβεια, τα προβλήματα πλέον δεν μπορούν να κρυφτούν. 

Το θέμα πλέον δεν είναι μόνο η απουσία αυτονόητων υποδομών. Όπως Πνευματικού Κέντρου, μιας αίθουσας έστω προορισμένης, γι’ αυτού του είδους τις εκδηλώσεις. Πρόκειται για κραυγαλέα έλλειψη για την οποία, στο φύλλο της π. εβδομάδας, εύστοχα απηύθυνε ανοικτή επιστολή απορίας (ή αγωνίας) η γνωστή συμπολίτης κ. Χρυσούλα Πατρώνου (εδώ). Με αφορμή μια επίσκεψή της στο πολιτιστικό κέντρο Πενταβρύσου. Εύλογα διερωτήθηκε, πώς είναι δυνατό να δύνανται παντού και όχι εδώ; 

Όμως η κυνική πραγματικότητα πείθει, ότι καθώς συμπληρώνονται πολλά-πολλά χρόνια χωρίς Πνευματικό Κέντρο Καστοριάς, η κατάσταση αυτή έχει γίνει παθητικό βίωμα. Θα εξέπλησσε μάλιστα το αντίθετο: Αν για παράδειγμα προχωρούσε λύση. Μια οποιαδήποτε λύση: Ακόμη και με μετατροπή υπάρχοντος κτηρίου. 

Σε μια πόλη και κοινωνία που ενδιαφέρεται μεν να έχει (και σωστά) νέο αστυνομικό μέγαρο, αλλά μόνο αυτό, και στην οποία κανείς σχεδόν δεν δείχνει να νοιάζεται που δεν έχει Πνευματικό Κέντρο (μάλιστα δεν έχει ούτε καν αίθουσα κινηματογράφου να την δανειστεί), μπορεί να περιμένει κανείς ότι της αναλογεί κάτι περισσότερο; Καθόλου –εντελώς καθόλου.

Και έτσι, η στέρηση της Καστοριάς από Πνευματικό Κέντρο, περνάει μοιραία, σε δεύτερο πλάνο. Διότι άλλες ανοικτές πληγές είναι που κυριαρχούν: Είναι πρωτίστως η τραγική κατάσταση των δρόμων και των λίγων πεζοδρομίων. Διότι στην εγκατάλειψη και αδιαφορία προηγούμενων δημοτικών διοικήσεων, προστέθηκε και η νυν. Με αποτέλεσμα οι δρόμοι να βρίσκονται σε δραματική κατάσταση. Δρόμοι γεμάτοι κρατήρες επικίνδυνους για πεζούς και οχήματα, για ατυχήματα. Δρόμοι βομβαρδισμένοι που θυμίζουν Βηρυτό την εποχή του εμφυλίου ή Μοσούλη σήμερα με την επέλαση του Isis. Με την διαφορά και πάλι, ότι εκεί τουλάχιστον δεν υπερηφανεύονται.

Αλλά και αυτούς τους συνήθισε ο απελπιστικά στωϊκός τοπικός πληθυσμός, αφού κανείς δεν δείχνει να διαμαρτύρεται. Ιδιώτης μεμονωμένα ή κάποιος Σύλλογος έστω. 

Σποραδικά μόνο, ορισμένα μόνο μέσα μαζικής ενημέρωσης δείχνουν να ενδιαφέρονται και να προβάλλουν τα χάλια. Αλλά και αυτό δεν κρατεί πολύ: μέχρι να στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε κάποια... σύμβαση ή ανάθεση που θα πετύχουν με τον Δήμο. Αυτή είναι η αλήθεια. Και σχεδόν πάντα με επίκληση του τι γνώμη θα σχηματίσουν οι... τουρίστες για εμάς!! Και όχι για τον τραγέλαφο που βιώνει στην καθημερινότητά του, ο μόνιμος κάτοικος. 

Την κακή έως απελπιστική κατάσταση των (σκοτεινών) δρόμων, κεντρικών και λιγότερο, επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο οι τομές που διανοίγουν στο οδόστρωμα οι πάροχοι τηλεπικοινωνιών. Ή ακόμη χειρότερα, οι τελευταίες σοβαρές βλάβες της ΔΕΥΑ Καστοριάς που υποχρεώνουν τα συνεργεία να καταστρέφουν τα ίδια τον δρόμο για να εντοπίσουν στα υπόγεια δίκτυα την βλάβη και την επισκευάσουν. Όταν μάλιστα οι βλάβες επιδιορθώνονται μόνο για λίγο, για να επαναληφθούν στις ίδιες περιοχές μετά από μερικές ημέρες, όπως για παράδειγμα συμβαίνει από καιρό τώρα στην οδό Αγίων Αναργύρων, με τα συνεργεία να αφήνουν χάσκοντες λάκκους και τα αυτοκίνητα που σταθμεύουν να καθιστούν απίστευτα προβληματική την διέλευση από εκεί. Τότε το σκηνικό, εκτός από απόκοσμο και τριτοκοσμικό, είναι και παράνομο. Θα έπρεπε ήδη να έχουν επιληφθεί διωκτικές αρχές.

Την ίδια ώρα τα τραγελαφικά έχουν και γραφική διάσταση: ο παραλιακός δρόμος που έχει και αυτός τα αντίστοιχα χάλια του, είναι διαγραμμισμένος με τις γνωστές άσπρες λωρίδες και τις διαβάσεις πεζών σε σχετικά και άσχετα σημεία. Αποδεικνύοντας τον τοπικό νεολογισμό, για να μη χαρακτηρισθεί παραλογισμός. Ασπρίζουν τις διαβάσεις, για να φαίνεται (τουριστικά) «όμορφα» σε ερημιές και άσχετα σημεία, αλλά και μπροστά σε καφετέριες. Και στον αντίποδα, αφήνουν τους πεζούς να δίνουν καθημερινή μάχη επιβίωσης, το καστοριανό survivor σε κεντρικά και πολυσύχναστα σημεία. Όπου οι οδηγοί μετατρέπονται κατά κανόνα σε απηνείς διώκτες των έντρομων πεζών. 

Για παράδειγμα, η πλατεία Δαβάκη με τα δικαστήρια που παρουσιάζει πυκνή κίνηση καθημερινά. Κανείς δεν σκέφθηκε ποτέ να σταματήσει επιτέλους αυτό τον παραλογισμό κυνηγιού των πεζών. Και να επιβάλλει διαβάσεις πεζών με αυστηρή σήμανση και επιτήρηση της υποχρεωτικής προτεραιότητάς τους. Το μόνο που δείχνει να ενδιαφέρει είναι αν θα σημανθεί ευρύτερα η περιοχή για αποκλειστικές θέσεις στάθμευσης πάνω σε δημόσιο δρόμο, αποκλειστικά για δικαστικούς λειτουργούς. Και πώς θα γράψουν πρόστιμα ή θα αφαιρέσουν πινακίδες από τους παραβάτες.

Σε μια περιοχή που το πεζοδρόμιο, ακριβώς μπροστά στο δικαστικό μέγαρο σε επαφή με την πλατεία Δαβάκη, είχε μετατραπεί σε παγίδα για πολλά χρόνια. Όπου πατούσε ο πεζός την πλάκα και πετάγονταν νερά, γύριζε η πλάκα, περπατούσες με προσοχή μη και πέσεις. Όπως στο survivor. 



ΟΔΟΣ 25.5.2017 | 887 | σελ. 3


Ώσπου την προηγούμενη εβδομάδα, η επισκευή 10-12 μέτρων στενού πεζοδρομίου με την αρμολόγηση των πλακών με νέο τσιμεντοκονίαμα, στο συγκεκριμένο σημείο έμοιαζε με κάτι σπουδαίο! Όπως και το γεγονός ότι δύο υπάλληλοι με έναν... κουβά και μία τσουγκράνα, γέμισαν με 2-3 φτυαριές άσφαλτο τους κρατήρες επί της Μ. Αλεξάνδρου, μπροστά στο Διοικητήριο, κατά την διάρκεια των ολίγων δευτερολέπτων στάσης των οχημάτων στην σήμανση του ερυθρού σηματοδότη. Μεγάλο έργο, μέγα κατόρθωμα. Εκεί έφθασε η Καστοριά. Προφανώς από το να μην γίνουν ακόμη και αυτά, είναι καλύτερο που έγιναν. Αρκούν όμως;

Και αυτά, δεν είναι τίποτε σε σύγκριση με τα απείρως σοβαρότερα προβλήματα που παρουσιάζει η Καστοριά ακόμη και στις πιο βασικές και απαραίτητες υποδομές της, σε άλλα, πλείστα σημεία. Ώστε οι θριαμβολογίες των δημοτικών αρχόντων με αφορμή τις αθλητικές διοργανώσεις που προηγήθηκαν, δηλαδή τον αγώνα ποδηλασίας Circuit που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 7 Μαΐου στην πόλη της Καστοριάς και του Run Greece της Κυριακής 14 Μαΐου να εγείρουν ερωτηματικά και απορίες. 

Για το εάν, από πολιτική άποψη, είναι καλά ή έχουν παραισθήσεις. Αν οι αρμόδιοι ζουν στην ίδια πόλη. Δεν είναι μόνο που σε δελτίο τύπου ο Δήμος Καστοριάς – Αντιδημαρχία Αθλητισμού ως συνδιοργανωτής του αγώνα ποδηλασίας Circuit, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 7 Μαΐου, θέλησαν να ευχαριστήσουν «από καρδιάς» τους συμμετέχοντες αθλητές. Αλλά ότι με ανακοίνωσή τους δήλωσαν orbi κυρίως urbi, δηλαδή στους εμβρόντητους κατοίκους της πόλης, ότι σε αυτή την πρώτη τους προσπάθεια «είναι σημαντικό που όλοι έμειναν εντυπωσιασμένοι από την οργάνωση και την εικόνα της πόλης μας». 

Ναι, οι δημοτικοί υπεύθυνοι, αντί να ζητήσουν συγνώμη για την αποκρουστική και απογοητευτική εικόνα και κατάσταση της πόλης, δήλωσαν ότι συμφωνούν πώς είναι υπέροχη(-οι)! Και ότι οι άλλοι έμειναν «εντυπωσιασμένοι». Με αυτούς τους κατσικόδρομους που πλησιάζουν τα standards του ράλι «Ακρόπολις» στα βουνά και τα λαγκάδια. 

Είναι προφανές ότι τα standards των ιθυνόντων, είναι απελπιστικά χαμηλά. Αντί να απολογηθούν στους κατοίκους της Καστοριάς για το επίπεδο της πόλης και να ψελλίσουν κάποια δικαιολογία, υπόσχεση, εξήγηση τέλος πάντων, του πετούν κι από πάνω το γάντι της ειρωνείας. Οι άλλοι έμειναν «εντυπωσιασμένοι» και οι ίδιοι δηλώνουν «ικανοποιημένοι». Συνεπώς, δεν θα κάνουν τίποτε. 

Όσο πιο σύντομα αντιληφθούν, τον όλο πολιτικό παραλογισμό, τόσο καλύτερα για τους ίδιους. Διότι με την τροπή που έχει πάρει η Καστοριά και την διαρκή υποβάθμισή της, ίσως να μην είναι απίθανο κάποιο ατύχημα. Το οποίο θα έχει υπεύθυνους και ευθύνες. Και να ήταν μόνο αυτό. Υπάρχουν πλείστα παραδείγματα αδιαφορίας αλλά και αμετροέπειας. Που δεν είναι αναμενόμενα και δεν είναι καλός οιωνός. 

Στο ίδιο πνεύμα με τα πιο πάνω, βρέθηκε μετά από μερικές ημέρες ο ίδιος ο δήμαρχος Καστοριάς. Διότι σε συνέντευξη τύπου που παραχωρήθηκε από τους συνδιοργανωτές, δήλωσε ότι «το run Greece-Kastoria υπερέχει, προβάλλει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Καστοριάς, τα οποία υπάρχουν σε  π α γ κ ό σ μ ι ο  επίπεδο».

Ώστε να είναι προφανές ότι, είτε η γνώμη του για το παγκόσμιο επίπεδο, είναι δραματική και χρειάζεται μια format, μια επαναπροσέγγιση, μια αναβάθμιση. Ή ότι έχει χαθεί κάθε αίσθηση του μέτρου. 

Διότι για την ώρα, το μόνο συγκριτικό πλεονέκτημα που δείχνει να έχει η Καστοριά, είναι οι παγίδες που κρύβει και καθιστούν επικίνδυνη την ζωή και την καθημερινότητα εδώ, και άθλο την απάθεια του κόσμου. Που πραγματοποιεί με τον κλήρο και τον λαό μνημόσυνα για το παλιό γυμνάσιο και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το σήμερα. Ούτε για το αύριο.

Και ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα της Καστοριάς σε παγκόσμιο επίπεδο είναι για τραχεία ζωή, όπως στο Survivor. Mόνο που το να ζει κάποιος εδώ δεν είναι για πλάκα, ούτε για ψυχαγωγία. Ούτε έχει καρύδες. 



ΥΓ. Εκτός κι’ αν -γνωστός για την αγάπη του στην ποίηση ο κ. Ανέστης Αγγελής, τα λέει αυτά, ποιητική αδεία.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 25 Μαΐου 2017, αρ. φύλλου 887

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ