«Run»
Αγαπητή ΟΔΟΣ
Είδα –πανικοβλήθηκα είναι αλήθεια– την εύγλωττη φωτογραφία της κυρίας Μαρίας Αντωνίου, βουλευτή Καστοριάς (Νέα Δημοκρατία) με το αινιγματικό χαμόγελο και το περίστροφο στον ανατεταμένο βραχίονά της. Τον δεξιό φυσικά!
Τι συνέβη –αναρωτήθηκα– ακριβώς μπροστά στο διοικητήριο της Καστοριάς και η κυρία βουλευτής, «συνελήφθη» από τον φωτογραφικό φακό σε αυτή την χαρακτηριστική πόζα, οι δε συμπολίτες μου, όπως δείχνει το πλάνο πίσω της, ετράπησαν σε φυγή τρέχοντας;
Όχι δεν ήταν που οπλοφορούσε, δεν ήταν το εγκάρδιο μειδίαμα της –έχω δει αντίστοιχα σε παιδιά όταν κάνουν κάποια αταξία. Ούτε που έτρεχε λαός, αφού σκέφτηκα πώς ούτε εκλογές έγιναν, ούτε τα (πολλά) τανκς βγήκαν στους περιποιημένους δρόμους της πανέμορφης Καστοριάς σας, ούτε όνειρο έβλεπα.
Βασικά μου ήλθε στο μυαλό, με μια πρώτη σκέψη, κάτι αληθινά πονηρό. Μου ήλθε συγκεκριμένα ο ιδιοφυής τέως υπουργός Οικονομικών (ή Εθνικής Οικονομίας; -δεν έχει δα και τόση σημασία τώρα πια, μπορεί να ήταν και από τα δύο) και τέως βουλευτής της φιλτάτης Κοζάνης κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου. Γόνος, και αντίγονος μεγάλης πολιτικής οικογένειας. Που με τα πρώτα σημάδια της κατάρρευσης, ως πανίσχυρος υπουργός του μεγαλοφυούς πρωθυπουργού της εποχής 2009-2012 κ. Γεωργίου Παπανδρέου του ΠαΣοΚ τότε (ήδη ΚιΔηΣο, νυν…) έβγαινε κάθε τόσο στις τηλεοράσεις. Και μας έλεγε -κοιτώντας μας στα μάτια– ότι κρατούσε το περίστροφο στο χέρι. Και άλλες φορές έλεγε, ότι θα το απασφαλίσει.
Άλλες πάλι, ότι το ακουμπούσε στο τραπέζι και άλλες τέτοιες ανοησίες, θέλοντας να περιγράψει πόσο πολύ θα τρόμαζε η Γερμανία και οι άλλες κοπέλες (Γαλλία, Ολλανδία κ.ο.κ.), άμα ο George, στο όνομα της Ελλάδος, θα καλούσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην… Ελλάδα. Δεν έχει δα και τόση σημασία, που σήμερα κανείς και καμμιά δεν το αφήνει να… φύγει.
Ύστερα σκέφτηκα, ότι μπορεί η κυρία βουλευτής να σηματοδοτεί το πέρασμα στην νέα εποχή, την Νέα Δημοκρατία, να χαμογελά στην ιδέα ότι έγιναν όλα και πάλι μπλε. Άλλωστε το γαλάζιο κυριαρχεί στην εικόνα είναι αλήθεια και η ίδια –με το αυθεντικό στυλ– γαλάζιο μπλουζάκι φορεί. Όχι δεν είναι το στυλιστικό της φωτογραφίας, ούτε το κατακόκκινο κραγιόν.
Όχι, δεν ήταν αυτά, δεν αρκούν αυτά να πανικοβληθώ. Από την άλλη πλευρά όμως, ούτε Ελλανοδίκης του Run Greece θαρρώ ότι ήταν, ούτε πολύ περισσότερο αφέτης των αγώνων, καθώς η φωτογραφία το δείχνει καθαρά ότι οι αγώνες ήδη είχαν ξεκινήσει και ο λαός, έτρεχε. Εκτός πια κι’ αν είχε τραπεί σε φυγή, επειδή ήταν κοντά του όλο αυτό το σκηνικό, αλλά μου φάνηκε πολύ μικροκομματική ΣυΡιζέϊκια αυτή η πονηρή σκέψη.
Ύστερα ευτυχώς διάβασα τα ψιλά γράμματα. Και ανακουφίστηκα. Επρόκειτο ευτυχώς για δελτίο τύπου του πολιτικού γραφείου της κ. βουλευτή και ίσως ήταν η πρώτη φορά που μιλούσαν οι λέξεις και μόνο αυτές και δεν άξιζε μια φωτογραφία όσο 1000 λέξεις, όπως διαβάζω συχνά στα σχόλια της ΟΔΟΥ.
Όχι. Η φωτό δεν άξιζε τίποτε σε σύγκριση με το έναυσμα, το αθλητικό ιδεώδες που μου ενέπνεε η βουλευτής μας, άμα τη προσμονή της Νέας Δημοκρατίας – που μαζί θα αλλάξουν την Ελλάδα μας και της Καστοριάς τα φώτα της (με την ευκαιρία που δεν τα αλλάζει ο δεξιός της Δήμος).
Διότι αφού αναφερόταν στην ανακοίνωση στα γνωστά και συνηθισμένα, αντίστοιχα εκθέσεως σχολείου με θέμα «διαδραστικές εντυπώσεις και επιπτώσεις από μια Κυριακή στο Run Greece, μια Κυριακή χωρίς σύννεφα, μια Κυριακή στο χωριό της Καστοριάς». Όπως δηλαδή ότι: «με μεγάλη επιτυχία διοργανώθηκε για μία ακόμη χρονιά στην πόλη μας το Run Greece, ένας πολύ όμορφος αθλητικός θεσμός. Μικροί και μεγάλοι, κάτω από άριστες διοργανωτικά συνθήκες συμμετέχουν και τρέχουν σ’ ένα απερίγραπτα όμορφο περιβάλλον, τονώνοντας υγεία, τουρισμό, τοπική οικονομία. Συγχαρητήρια σε διοργανωτές, χορηγούς και εθελοντές, αλλά κυρίως στους συμμετέχοντες».
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Καθώς υπήρχε και ένα αισιόδοξο παράγγελμα, συμπέρασμα, μια τελική ιδέα κάτω από την φωτογραφία: «Ας γίνει το ερέθισμα για να δημιουργηθεί το ερέθισμα, έτσι ώστε η ενασχόληση με τον αθλητισμό να αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας όλων μας». Συγκλονιστικό!! Δεν είναι μοναδικό!! Δύο ερεθίσματα στην συσκευασία του ενός.
Με την ολοφάνερα σε φόρμα και φίλαθλο βουλευτή κ. Μαρία Αντωνίου, πανέτοιμη με την Νέα Δημοκρατία να εφορμήσει στα προβλήματα του τόπου, με το περίστροφο στο χέρι, όχι μόνο να προτρέπει τους άλλους, αλλά να βάζει και τον εαυτό της μέσα σ’ αυτή την προτροπή, μετά από τα διπλά ερεθίσματα να βάλουμε σε καθημερινή βάση και μάλιστα ως αναπόσπαστο κομμάτι της, τον αθλητισμό.
Τρέξιμο για εμάς, σκοποβολή για την ίδια, όπως μαρτυρεί το ηθικο-εικαστικό δίδαγμα της μοναδικής φωτογράφισης. Διότι άμα κρατεί η κ. Αντωνίου το περίστροφο στο χέρι, εμείς θα πρέπει αναγκαστικά να το βάλουμε στα πόδια. Επί καθημερινής βάσεως και αναποσπάστως.
Εδώ που τα λέμε μπορείς κιόλας να αντισταθείς; Αν πάλι προτιμάς εσύ πάλι, κάτσε. Τσάμπα μάγκα.
Περιττό να σου πω ότι από τότε τρέχω.
Μετά πολλής τιμής
και εκτιμήσεως
Ο ένθερμος Αναγνώστης σου
Υ.Γ. Και μια ερώτηση στην Νέα Δημοκρατία: Έχετε κι’ άλλες τέτοιες εκπλήξεις ως τις εκλογές; Ακόμη δεν κερδήθηκαν οι εκλογές (και μετά τους πρόσφατους χορούς και τα γλέντια της τοπικής Νέας Δημοκρατίας), ξεκίνησαν και οι μπαλωθιές;
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 25 Μαΐου 2017, αρ. φύλλου 887
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.