Ρουγκατσάρηδες πλημμύρισαν το Λευκό Πύργο

 Με φουστανέλες, σπαθιά και τσάμικα

Τα Ρουγκάτσια το έθιμο χρόνων αναβίωσε σήμερα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης

Φουστανελάδες και γυναίκες με παραδοσιακές φορεσιές έφτασαν από την Χαλάστρα για να τιμήσουν την παράδοση.

Κατά τη διάρκεια των τριών μεγάλων εορτών: Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και Θεοφανίων υπάρχει πλούσια εθιμολογία.

Ιδιαίτερη θέση σ’ αυτές τις γιορτές κατέχει το έθιμο «Ρουγκάτσια» που παλαιότερα γινόταν στα χωριά του κάμπου (ρουμλούκι) της Ημαθίας και σήμερα αναβιώνει σε πολλά σημεία της Ελλάδας.

Σκοπός του εθίμου ήταν η συγκέντρωση χρημάτων και καρπών για χτίσιμο σχολείων και εκκλησιών.

Άνδρες νεαρής κυρίως ηλικίας ντυμένοι με φουστανέλες οι «ρουγκατσιάρηδες», όπως τους έλεγαν κρατώντας στα χέρια τους ξύλινα σπαθιά χόρευαν σ’ όλα τα σπίτια του χωριού με την συνοδεία μουσικών οργάνων.

Σε περίπτωση που δύο διαφορετικές ομάδες αντάμωναν έπρεπε η μια να δηλώσει υποταγή στην άλλη περνώντας κάτω από τα σπαθιά τις άλλης.

Πηγή: iefimerida

Οι Ρουγκατσάρηδες 

ξεσήκωσαν το κέντρο της Θεσσαλονίκης!

Τη Θεσσαλονίκη ξεσήκωσαν για μια ακόμη χρόνια με τα σπαθιά τους και τον ζουρνά οι Ρουγκατσάρηδες της Χαλάστρας και το Χορευτικό Τμήμα του Κοινωνικού Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Δέλτα (ΚΠΟΔΔ).

Η αρχή έγινε από τον Λευκό Πύργο, όπου χόρεψαν υπό τον ήχο του ζουρνά.

Ακολούθησε περιπλάνηση των χορευτών στους δρόμους της πόλης, ξεσηκώνοντας τους Θεσσαλονικείς.

Το έθιμο

Τα Ρουγκάτσια είναι ένα από τα ωραιότερα Ρουµλουκιώτικα έθιμα (Ρουμλούκι=ονομασία της ευρύτερης περιοχής επί τουρκοκρατίας) που τελούνται έως και σήμερα µε κάποιες παραλλαγές σε σχέση µε το παλιό τυπικό. Πρόκειται για µία ομάδα φουστανελοφόρων που φέρουν σπαθιά και κατά την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς περιφέρονται στα χωριά του κάμπου χορεύοντας µε τους ήχους των ζουρνάδων και του νταουλιού.

Επί τουρκοκρατίας αδυνατώντας οι τουρκικές αρχές να αστυνομεύσουν τις περιοχές από επιθέσεις ληστών ανέθεταν σε ομάδες Ελλήνων να προφυλάξουν τους κατοίκους. Αυτοί ήταν νέοι από χωριά της περιοχής οι οποίοι γύριζαν τις μέρες του 12ημέρου τα χωριά τα οποία και προστάτευαν και ως αντίτιμο των υπηρεσιών τους εισέπρατταν δώρα. Οι χωρικοί σε ένδειξη ευχαριστίας πλήρωναν τα ρουγκάτσια με ό,τι είχε ένα σπίτι τότε (κρέας, καλαμπόκι, σιτάρι, κρασί κ.α.).

Κύριος σκοπός της τέλεσης του εθίμου ήταν η συγκέντρωση χρημάτων, παλαιότερα γεννημάτων, που τα προσφέρει ο νοικοκύρης του κάθε σπιτιού που επισκέπτονται, σαν ενίσχυση για την οικοδόμηση νέου ναού ή την συντήρηση παλαιού, πολλές φορές δε και σχολικού κτιρίου στο χωριό από το οποίο κατάγονται οι χορευτές της ομάδας.

Το να είσαι “ρουγκατσάρης” θεωρούνταν μεγάλη τιμή, είχες την ευλογία της εκκλησίας. Σε περίπτωση που δύο διαφορετικές ομάδες αντάμωναν έπρεπε η μια να δηλώσει υποταγή στην άλλη περνώντας κάτω από τις πάλες (σπαθιά) τις άλλης. Επειδή καμία δεν δέχονταν να το κάνει μονομαχούσαν μέχρι θανάτου.

Τα Ρουγκάτσια είναι από τα λίγα παλαιά ομαδικά έθιμα που συνεχίζουν να τελούνται έως και σήμερα σε χωριά του κάμπου της Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας μας. Διοργανώνονται το Δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων από αρκετούς χορευτικούς και πολιτιστικούς συλλόγους και παρά τις όποιες καινοτομίες που έχουν εισαχθεί, δεν παύουν να µας συνδέουν µε το παρελθόν και την μακραίωνη παράδοση και να αποτελούν µία ακόμη επιβεβαίωση της συνέχειας του Ελληνισμού.

Πηγή: thestival.gr

Σχετικά:

• ΟΔΟΣ: Ξορκίζοντας το κακό [Ι]
• ΟΔΟΣ: Ξορκίζοντας το κακό [ΙΙ]
• ΟΔΟΣ: Ξορκίζοντας το κακό [ΙIΙ]
• Καρναβάλια Ιανουαρίου 2018
• Λόγος & Αντίλογος Αναστάση Πηχιών «Καστοριανό καρναβάλι» (18.1.2018)
• Λόγος & Αντίλογος Ιωάννης Σκόρδας «Καστοριανό καρναβάλι» (28.12.2017)
• ΟΔΟΣ: στα πλην (-)
• ΟΔΟΣ: Υπομονή και καρτερία.