Σε μια περίοδο που η υπόθεση Μακεδονία και η ιστορία της, με τους αγώνες που έδωσε η περιοχή μας για την ελληνικότητά της συζητήθηκε όσο ποτέ άλλοτε, ευτυχής συγκυρία αποτέλεσε το γεγονός το ότι έπεσε στα χέρια μου τυχαία μια επανέκδοση αντιτύπου των Αφών Δούκη με επιμέλεια του ιατρού κ. Βασιλείου Σ.Τσεμάνη με διάλεξη που πραγματοποίησε στην Καστοριά ο επίτιμος γυμνασιάρχης Κωνσταντίνος Αν. Πηχιών με τίτλο «Η προσφορά της πόλεως Καστορίας στον Ένοπλο Μακεδονικό Αγώνα».
Και ασφαλώς για τον γυμνασιάρχη Πηχιών και την οικογένειά του δεν είμαι αυτός που θα θυμίσει την ανεκτίμητη προσφορά όχι, μόνον στον Μακεδονικό Αγώνα αλλά και στην πόλη της Καστοριάς, δωρίζοντας το αρχοντικό της που τώρα στεγάζει το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, διατηρώντας οι απόγονοί του τους δεσμούς με την πόλη, όταν άλλοι εκποίησαν την περιουσία τους που είχε την δική της ιστορία, κόβοντας έτσι τον ομφάλιο λώρο με την γενέτειρά τους.
Ο γυμνασιάρχης λοιπόν Κωνσταντίνος Πηχιών στην ιστορική αυτή διάλεξη, εξιστορεί γεγονότα με αξιόλογες προσφορές και θυσίες Καστοριανών στον Μακεδονικό Αγώνα, σε μια πολυτάραχη και κρίσιμη εποχή, με στοιχεία πιθανόν από το οικογενειακό αρχείο, αλλά και από όσα συνέλεξε με την επιστημονική του εμπειρία και ικανότητα.
Καταγράφει με τα ονοματεπώνυμα τους Καστοριανούς που δεν είναι καθόλου μα καθόλου λίγοι, που αγωνίστηκα από κάθε μετερίζι για να διατηρηθεί η ελληνικότητα της Μακεδονίας, με κάποιους από αυτούς να μαρτυρήσουν και να χάσουν ακόμα και την ζωή τους. Χωρίς καθόλου μα καθόλου να αφιερώνει περισσότερο χρόνο και χώρο για την προσφορά των προγόνων του στον Μακεδονικό Αγώνα, παρά μόνον όσο ακριβώς επέτρεπε η ροή των γεγονότων στην διάλεξη, αντιμετωπίζοντας ισότιμα όλους ανάλογα με την προσφορά τους.
Ο κάθε αναγνώστης αυτής της τόσο σημαντικής για την ιστορία της διάλεξη, διδάσκεται πάρα πολλά και συν τω χρόνω βγάζει τα δικά του συμπεράσματα για τους κινδύνους που διέτρεξε η περιοχή μας την περίοδο εκείνη και την τόσο σημαντική προσφορά των Καστοριανών σε αυτόν τον τόσο δύσκολο και επικίνδυνο αγώνα.
Όμως δεν είναι δυνατόν να μην αναφερθώ στο γεγονός, αναζητώντας να χρησιμοποιήσω τον πιο αθώο χαρακτηρισμό, το ότι στην επανέκδοση αυτού του τόσο σημαντικού κειμένου, υπάρχει μια ανεπίτρεπτη παραφωνία με ευθύνη και ασφαλώς αυτού που επιμελήθηκε την επανέκδοση.
Έχουν προστεθεί σε ειδικό σημείο του κειμένου σελίδες με αυτονόητο το περιεχόμενο να αφορά προγόνους του επανεκδότη, που δίνουν την εντύπωση στον αναγνώστη σε πρώτη ανάγνωση, πως αποτελεί μέρος της διάλεξης, αφού αποφεύγεται να γίνει αναφορά πως είναι απόψεις του. Και ασφαλώς είμαι από αυτούς που προστατεύουν φανατικά το δικαίωμα και το θεωρούν αναφαίρετο στον κάθε γιο και εγγονό να δικαιούται να περηφανεύεται για τους προγόνους του, όχι όμως χρησιμοποιώντας πνευματικές ιδιοκτησίες με την προσθήκη σελίδων σε κείμενα .
Θα μπορούσε να αποφευχθεί το κάθε τι, αν αυτό το περιεχόμενο συμπεριλαμβάνονταν στον πρόλογο ή έστω πρόσθετα στο τέλος του κειμένου με την σχετική και ασφαλώς επισήμανση.
Ο σεβασμός στην πνευματική ιδιοκτησία του κάθε ενός, είναι καθήκον όλων μας. Όπως επίσης είναι καθήκον όλων αυτής της πόλης να σεβόμαστε τον χώρο που φιλοξενεί μαρμάρινα ομοιώματα με πραγματικές και αποδεδειγμένες ιστορικά περγαμηνές Μακεδονομάχων.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 20 Ιουνίου 2019, αρ. φύλλου 991
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.