30.9.19

Λόγος & Αντίλογος


Στιγμιότυπο από την έκθεση «Νίκος Δραγούμης, ο ζωγράφος 1874-1933» στο αρχοντικό Βέργου. Αίφνης ο Δήμος Καστοριάς αποφάσισε και απαγόρευσε οποιαδήποτε εικαστική έκθεση στον κύριο χώρο του αρχοντικού! Έχει όμως την μεγαλοσύνη ο Δήμος Καστοριάς και επιτρέπει την λειτουργία εκθέσεων στους υπόγειους χώρους του κτηρίου  [φωτογραφία: Ελ.Μπλιάγκα].


 "Δημοτική Πινακοθήκη"



Ξεκινώντας να δίνω κάποιες απαντήσεις στην επιστολή του κ. Λεωνίδα Παπαδημητρίου, περί της "Δημοτικής Πινακοθήκης", που δημοσίευσε η ΟΔΟΣ στο φύλλο της 16.5.2019 ["εδώ"], θα σταθώ αρχικά στην έκφραση που χρησιμοποίησα «...θα ήθελα να εκθέσω τις απόψεις μου» ["εδώ" και "εδώ"].

Από αυτό ξεκινούν και σε αυτό το σημείο κινείται όλο το άρθρο μου και επομένως και οι σκέψεις και αγωνίες. Απόψεις εξέφρασα ως απλή δημότης για συγκεκριμένα γεγονότα που έχουν να κάνουν με την διαχείριση του αρχοντικού. Αλίμονο στον κάθε πολίτη που δεν έχει το θάρρος και την τόλμη να το κάνει. Και θα αναφερθώ σε ορισμένα σημεία της επιστολής του κ. αντιδημάρχου, τα οποία πραγματικά πιστεύω πως χρειάζεται να σχολιαστούν.

Γράφει λοιπόν ο κ. Παπαδημητρίου: «η κυρία Μερόπη Σωτηροπούλου-Μάγγελ ισχυρίζεται ότι κατοικεί συνεχώς στην Καστοριά και ενδιαφέρονταν για τα πολιτιστικά της πόλης». Δεν ισχυρίζομαι. Ζω και δημιουργώ σε αυτόν τον τόπο. Και δεν ενδιαφερόμουν για τα πολιτιστικά κάποτε, ενδιαφέρομαι συνεχώς.

Συνεχίζοντας αναρωτιέται «πώς δεν αντέδρασαν (για το αρχοντικό) για μία εικοσαετία οι απασχολούμενοι με τον πολιτισμό στην πόλη, θα ήταν απαραίτητο και ενδεδειγμένο αυτοί που κριτικάρουν να είχαν επισκεφθεί τουλάχιστον το αρχοντικό Βέργου...».

Φυσικά και αντέδρασαν πολλοί και πολλές φορές. Εγώ δε προσωπικά επανειλημμένα αρθρογράφησα στην ΟΔΟ. Συν τοις άλλοις, πριν χρόνια έχω δωρίσει έναν μεγάλο πίνακά μου ("Κόκκινο") στον Δήμο Καστοριάς, με προοπτική να τοποθετηθεί στην Δημοτική Πινακοθήκη της πόλης. Φυσικά και επισκέφθηκα πολλές φορές το αρχοντικό και άλλες τόσες με την ομάδα του εργαστηρίου μου. Δεν παραλείψαμε δε να επισκεφτούμε όλες τις ενδιαφέρουσες εκθέσεις που διοργάνωσε ο κ. Παπαδημητρίου, τιμώντας τες, προβάλλοντάς τες, και επαινώντας μάλιστα δημοσίως τον ίδιο για τις προσπάθειές του.

Στην συνέχεια ο ίδιος αναφέρει: «η νυν δημοτική αρχή έχει διαγράψει νόμους και προσπεράσει αποφάσεις, θα πρέπει να είναι τεκμηριωμένες οι κατηγορίες αυτές...». Εγώ δεν αναφέρθηκα ποτέ στην νυν δημοτική αρχή, αυτή δεν ήταν δική μου διατύπωση. Είπα λοιπόν πως η κάθε δημοτική αρχή, μπορεί και προσπερνά αποφάσεις και συνθήκες, για τους δικούς της λόγους και συμφέροντα και χρησιμοποιεί τα στολίδια της πόλης, ξεχνώντας και διαγράφοντας όχι μόνο το παρελθόν και τις ενέργειες των προηγούμενων, αλλά και το πλέον σημαντικό. τους πολίτες.


Αρχοντικό Βέργου, Καστοριά.
ΟΔΟΣ: Άστεγη | 9.5.2019 | 985


Και είναι αλήθεια. Το αποδεικνύουν πάμπολλα που έχουν γίνει σε αυτήν την πόλη. Έργα μισοτελειωμένα, δωρεές χωρίς χρήση, κακοχρησιμοποιημένοι χώροι, υποσχέσεις μη πραγματοποιήσιμες και ανυπαρξία οποιασδήποτε πολιτιστικής αίθουσας.

Τι να είναι τεκμηριωμένο; Η θλιβερή πραγματικότητα της Καστοριάς που φωνάζει είναι κατηγορία; Αυτή η πραγματικότητα χρειάζεται τεκμηρίωση;

Η πόλη ερημώνει, σιγά-σιγά πεθαίνει και δεν χρειάζεται μήτε χαρτιά μήτε σφραγίδες για να το διαπιστώσει κανείς. Και αυτό δεν είναι κατηγορία.

Ο κ. Παπαδημητρίου συνεχίζει παρακάτω: «ξεκινήσαμε αμέσως τις προσπάθειες εκκαθάρισης του κτηρίου το οποίο ήταν κυριολεκτικά αποθήκη και μάλιστα σε πολύ άσχημη κατάσταση. Η προσπάθεια αυτή έγινε με προσωπική εργασία του εξαιρετικού προσωπικού της Αντιδημαρχίας αλλά και εμού προσωπικά».

Το κτήριο δεν ήταν αποθήκη. Λειτουργούσε και μάλιστα φιλοξένησε την πρώτη έκθεση στην Καστοριά του Παπάζογλου, πριν δέκα χρόνια, το 2009. Απλώς δεν ήταν σε διαθεσιμότητα τα δωμάτια του κάτω ορόφου και το υπόγειο. Φυσικά σε αυτό το σημείο, θα πρέπει μάλλον να ευχαριστήσουμε γιατί επιτέλους, μετά από τόσα χρόνια, μπόρεσαν να καθαριστούν τα τρία δωμάτια του κάτω ορόφου και τα υπόγεια. Και όλοι οι προηγούμενοι του Δήμου, θα πρέπει να απολογηθούν γιατί δεν αφιέρωσαν λίγες ημέρες τόσα χρόνια, για να καθαρίσουν αυτούς του χώρους.

Σε κάποιο άλλο σημείο ο κ. Παπαδημητρίου γράφει: «η πρώτη σκέψη ήταν να γίνει Πινακοθήκη με έργα των Καστοριανών καλλιτεχνών που η κυρία Μερόπη Σωτηροπούλου Μάγγελ ισχυρίζεται ότι υπάρχουν στον Δήμο. Εκτός από τα έργα που υπάρχουν στο γραφείο του δημάρχου και σε κάποιες άλλες αίθουσες του δημαρχείου, δεν ήταν δυνατόν να βρεθούν αρχεία με καταγεγραμμένα τα έργα αυτών και ασφαλώς και δεν βρέθηκαν και τα έργα. Απορώ πώς οι άνθρωποι του πολιτισμού που κατοικούσαν συνεχώς στην πόλη, δεν το είχαν αντιληφθεί αυτό και έπρεπε να το διαπιστώσω εγώ που δεν βρισκόμουν στην πόλη».

Θα πρέπει να γνωρίζει ο κ. αντιδήμαρχος του Πολιτισμού, ότι ο Δήμος Καστοριάς δεν είναι Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών και οι όποιες δωρεές προς αυτόν δεν αποτελούν θέσφατο αναγνώρισης και καταγραφής. Υπάρχουν κι άλλοι καλλιτέχνες που προφανώς ο Δήμος Καστοριάς δεν τους αναζήτησε ποτέ. Ακόμη κι έτσι, τα έργα των δωρεών που φιλοξενούνται στο δημαρχικό μέγαρο, υπερεπαρκούν για να στελεχώσουν τον όροφο του αρχοντικού Βέργουλα. Καλό θα ήταν οι αρμόδιοι του Δήμου Καστοριάς, να στηρίξουν κάποτε τους Καστοριανούς δημιουργούς και όχι να αρέσκονται μόνο στις δωρεές. Όλοι οι δήμοι της Ελλάδος επενδύουν στα καλλιτεχνικά έργα, ο Δήμος Καστοριάς αποδέχεται απλώς δωρεές. Δεν είναι και τόσο θετικό για τον δήμο να μην έχει ενδιαφερθεί ποτέ να αποκτήσει καλλιτεχνικό έργο, ενώ η προσφορά των Καστοριανών καλλιτεχνών είναι συνεχής.


Στιγμιότυπο από τα εγκαίνια της έκθεσης του Χρόνη Μπότσογλου στο αρχοντικό Βέργου. Αν θελήσει ο καλλιτέχνης να εκθέσει και πάλι στην Καστοριά, ο Δήμος θα του απαγορεύσει να εκθέσει στον ίδιο χώρο!


Σε άλλο σημείο για τον Παπάζογλου αναφέρεται: «...και όχι ενός απλού φωτογράφου κατά την γνώμη της κ. Σωτηροπούλου-Μάγγελ».
Είναι κρίμα να αλλοιώνονται τα όσα έγραψα. Ποτέ δεν χρησιμοποίησα την έκφραση για τον Παπάζογλου «απλός φωτογράφος». Αναφέρθηκα για έκθεση ενός φωτογράφου και την αφιέρωση επιλεκτικά ενός ολόκληρου αρχοντικού, παραγκωνίζοντας σημαντικότατους Καστοριανούς δημιουργούς. Επισήμανα δε πως θεωρώ αξιόλογη και σημαντικότατη την συλλογή Παπάζογλου.
Τέλος τονίζει ότι η φωτογραφία θεωρείται επίσημα τέχνη και πολιτισμός δεν είναι μόνο η ζωγραφική. Και ποιος είπε πως η φωτογραφία δεν θεωρείται επίσημα τέχνη; Και ποιος είπε πως πολιτισμός είναι μόνο η ζωγραφική; Άλλο είναι το θέμα.

Όσο δε αφορά την απορία του «γιατί η κριτική γίνεται τώρα λίγες ημέρες πριν από τις δημοτικές εκλογές, όταν το όλο θέμα είναι γνωστό εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια, αυτό κι αν είναι ανήθικο», δεν ισχύει. Ως πολίτης εξέθεσα τις απόψεις μου. Δεν θα μπω στην λογική του κάθε υποψηφίου εάν υποψιάζεται ή θέλει να δει ότι του ασκείται κριτική από έναν και μόνο πολίτη. Και έτσι να ήταν, ο υπεύθυνος του πολιτισμού σε αυτήν την πόλη είναι υποχρεωμένος να δέχεται την κριτική και να σέβεται τις απόψεις των δημοτών, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί.

Επίσης όποιος είναι πραγματικά σίγουρος γι’ αυτά που κάνει, δεν φοβάται την κριτική ακόμη και τα σχόλια σε προεκλογική περίοδο. Ανήθικα είναι όσα γίνονται κρυφά και με δόλο. Ανήθικο δεν είναι να διατυπώνεις τις απόψεις σου όποτε και όταν θέλεις και ειδικά όταν δεν είσαι εμπλεκόμενος πουθενά και με κανέναν. Εάν υπήρχαν εγκωμιαστικές κριτικές πώς θα αντιδρούσε;

Λυπάμαι πραγματικά γιατί μετά από κατάθεση απόψεων και προβληματισμού, δημιουργούνται τέτοια θέματα.

Λυπάμαι γιατί σχεδόν δεκαπέντε χρόνια το αρχοντικό Βέργουλα δεν μπόρεσε ακόμη να σταθεί όπως πρέπει. Αφού ακόμη όπως αναφέρει ο κ. αντιδήμαρχος, οι εργασίες αποκατάστασης δεν ολοκληρώθηκαν.

Λυπάμαι γιατί εδώ και χρόνια ο πολιτισμός μας δεν έχει στέγη με αποτέλεσμα, σύλλογοι και φορείς να τρέχουν στο πολιτιστικό μέγαρο του Άργους Ορεστικού για τις εκδηλώσεις τους. Και ενώ δημιουργήθηκε επιτέλους ένας χώρος φιλοξενίας στο Βεργουλάδικο, και πραγματοποιήθηκαν εκεί ομολογουμένως επιτυχημένες εκθέσεις από Καστοριανούς και μη, ξαφνικά ο χώρος αυτός καταργείται, αναγκάζοντας πάλι τους ενδιαφερόμενους είτε να προσφύγουν στα υπόγειά του, είτε να επιστρέψουν στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου, ή να εκθέσουν στα πεζοδρόμια! Γιατί τελικά ο Δήμος Καστοριάς, αυτό κατάφερε: να αποκλειστεί η ζώσα-ενεργή δημιουργία από έναν αξιοπρεπή χώρο.

Λυπάμαι γιατί ενώ θα μπορούσε ο χώρος να δίδεται στους καλλιτέχνες για εκθέσεις όπως γίνεται σε όλους τους πολιτιστικούς χώρους που φιλοξενούν μόνιμες εκθέσεις, υπάρχει η άρνηση του κ. αντιδημάρχου να παραχωρήσει τον επάνω όροφο, ακόμη και για για ολιγοήμερη περιοδική έκθεση. Κρίμα.

Μερόπη Σωτηροπούλου Μάγγελ



Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 27 Ιουνίου 2019, αρ. φύλλου 992


Σχετικά:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ