ΟΔΟΣ: Ήσυχη συνείδηση στην επικράτεια δεύτερης ταχύτητας

ΟΔΟΣ 12.12.2014 | 719

Στα σίγουρα δεν είχε ακόμη στεγνώσει η μελάνη των δελτίων τύπου και ειδήσεων που παρουσίαζαν τις περιχαρείς υποσχέσεις και δεσμεύσεις του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Ν. Δένδια, στις οποίες προέβη στην Καστοριά. Και τις επακόλουθες βαρυσήμαντες δηλώσεις... ικανοποίησης της τοπικής βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, η οποία εσχάτως σταδιοδρομεί ως πολιτική συνοδός αναμνηστικών φωτογραφικών στιγμιοτύπων.

Την μια μέρα ποζάρει υπερήφανη με τον υπουργό, την επόμενη, πάντοτε φωτογραφικά σε αποστολή «η πατρίς ευγνωμονούσα» μοιράζεται συμβολική την υπερηφάνεια και την αποτελεσματικότητα με τους αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Καστοριάς που συνέλαβαν τους αλβανούς δραπέτες, χωρίς ωστόσο να επιβεβαιώνεται εάν διδάσκεται κάτι απ’ αυτό. Την μεθεπόμενη εμφανίζεται στην φωτογραφία «μυστικός πολιτικός δείπνος» στο Κοινοβούλιο, λίγες ώρες πριν την ψήφιση του προϋπολογισμού του 2014.

Ομοτράπεζη του πρωθυπουργού και προέδρου της Ν.Δ. να κάθεται στο κέντρο με συνέπεια τον ελεύθερο συμβολισμό του μυστικού δείπνου (στο μέλλον ίσως να έχει συλλεκτική αξία η φωτογραφία) και πάλι ιδιαίτερα χαρούμενη και σίγουρα, καθόλου προβληματισμένη έδειχνε.

Ο λόγος όμως, δεν είναι για την βουλευτή, για την οποία πολιτικά, ο μήνας προχθές είχε «εννιά». Πέρα από την διάθεση κριτικής, ούτε και η ίδια ίσως να αισθάνεται περιχαρής για το ότι φύλλο δεν κινείται, κανείς δεν ανησυχεί και τίποτε δεν γίνεται. 

Το σχόλιο δεν αφορά ακριβώς ούτε καν τις υποσχέσεις που μοίρασε ο υπουργός κ. Ν. Δένδιας στους πολίτες, τις τοπικές αρχές και ιδίως στις αστυνομικές αρχές της Καστοριάς, κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην περιοχή. Υποσχέσεις περί εγκατάστασης καμερών διαχείρισης της συνοριογραμμής με την Αλβανία. 

Σαν να πρόκειται για την μεθοριακή γραμμή Μονακό- Γαλλίας, Αυστρίας-Ελβετίας, Ιταλίας-Αγίου Μαρίνου. Και όχι για μια ιδιαίτερα προβληματική γειτνίαση της Δυτικής Μακεδονίας με χώρες όπως η FYRoM και η Αλβανία. Που μαστίζονται από ένα ασταθές πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο. Το οποίο, εξάγει –ιδιαίτερα από την Αλβανία προβλήματα, για την ακρίβεια, εξακολουθεί να τα εξάγει στην Ελλάδα. Επιδεινώνοντας το ισχυρό αίσθημα ανασφάλειας που διευρύνεται και επιδεινώνεται, λόγω της βαθειάς κρίσης και του χειμώνα. 

Το ένα ακόμη φονικό περιστατικό, στην περιοχή των Πρεσπών στην Φλώρινα, με θύμα Έλληνα αστυνομικό που έχασε την ζωή του, εκτελώντας με υψηλό αίσθημα ευθύνης και προφανούς αυτοθυσίας το καθήκον του, τιμώντας και τηρώντας τις υπηρεσιακές υποχρεώσεις του, και την αποστολή του (όλο και περισσότερο σπανίζουν δυστυχώς αυτές οι περιπτώσεις στον ευρύτερο δημόσιο βίο), ασφαλώς και είναι από μόνο του κάτι το ταυτόχρονα ηρωϊκό και αυτονόητα τραγικό. 

Ο ένας ακόμη αστυνομικός νεκρός στο καθήκον, θα έπρεπε να τρομοκρατήσει και να κινητοποιήσει τις αρχές για τα σύνορα της χώρας. Διότι αρχίζει να επικρατεί το αίσθημα ότι η Ελλάδα εξελίσσεται σε αφύλακτη επικράτεια. Σε ξέφραγο αμπέλι για κάθε είδους παρανομία. Είτε αυτή προέρχεται από το εξωτερικό, όπως με την είσοδο των δύστυχων οικονομικών μεταναστών, τους οποίους εμπορεύονται κυκλώματα με έλληνες «μετόχους», ή με την είσοδο δραπετών και κακοποιών στοιχείων βαρέως ή ελαφρού τύπου, κυρίως από την Αλβανία, όλων σχεδόν όμως οπλισμένων και προετοιμασμένων για φόνο. 

Είτε ενδημεί στο εσωτερικό της χώρας, στις ορεινές περιοχές της Καστοριάς, όπως πρόσφατα με το φαινόμενο της εκτεταμένης, ανεξέλεγκτης προφανώς λαθραίας υλοτόμησης από όχι μόνο από αλβανούς αλλά και έλληνες πολίτες, φαινόμενο που όχι μόνο δεν είναι απλό ή ανώδυνο, αλλά ενδεικτικό για πιθανότητες περαιτέρω κλιμάκωσης της εγκληματικότητας. Σε πολιτικό επίπεδο, εδραιώνουν ως στοιχείο της καθημερινότητας την βία και ωθούν στα άκρα. 

Είναι προφανές ότι η χώρα και ειδικά η Καστοριά, κατεβαίνει στο Ναδίρ της. Αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση, πολύ σύντομα θα υπάρξουν πλήρως αποψιλωμένες από δένδρα και ξυλώδη βλάστηση εκτάσεις, που θα θυμίζουν την κατάσταση που επικρατούσε στην γειτονική Αλβανία τους πρώτους χειμώνες μετά την πτώση του ευτυχισμένου καθεστώτος της. Και το χειρότερο είναι ότι θα αναπτυχθούν συνθήκες ανοχής ακόμη βαρύτερων παραβατικών συμπεριφορών. 

Πίσω στην Καστοριά πάλι, η απομάκρυνση των στρατιωτικών μονάδων, η κατάργηση ή έστω η συρρίκνωση των υπηρεσιών συνοριακής φύλαξης, η απομάκρυνση υπηρεσιών, δεν εκφράζουν μόνο ένα είδος οικονομίας και φρένου σε σπατάλες. Απλά, είναι η με αφορμή την οικονομία, αναβαθμισμένη αποδοκιμασία της Καστοριάς από όλες τις τελευταίες κυβερνήσεις. 

Και στην προκείμενη περίπτωση από την (συγ)κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που εκδηλώνεται με κάθε ευκαιρία και αφορμή. 

Από το ναυάγιο της Αρχιτεκτονικής Σχολής, τον περιορισμό των Σχολών των ΤΕΙ, ως την γιγαντιαία ανεργία, την εξάπλωση της φτώχειας, την εξαθλίωση του αστικού πληθυσμού που δεν διαθέτει εναλλακτικές λύσεις, την παράλυση του Δήμου Καστοριάς. Όλα αυτά είναι παράγοντες που βοηθούν στο να οικοδομηθεί η εικόνα, κυρίως σε όσους παρανομούν, ότι πρόκειται για επικράτεια δεύτερης ταχύτητας. Για ουδέτερη ζώνη. 

Στο σκηνικό αυτό, ο ένας ακόμη βίαιος θάνατος του αστυνομικού στις Πρέσπες, όχι μόνο δεν διεγείρει τα αντανακλαστικά των πολιτών, αλλά αντίθετα τα ναρκώνει ακόμη περισσότερο. Υποχρεώνει τους πολίτες να αρκεστούν στην ασφάλεια του δικού τους μικρόκοσμου, να γίνουν περισσότερο εσωστρεφείς και λιγότερο απαιτητικοί. Πόσο μάλλον τώρα που ο κ. Ν. Δένδιας, θα εξοπλίσει τα σύνορα με... κάμερες. Σαν η φύλαξη των συνόρων να είναι θέμα ασκήσεων επί χάρτου. 

Το σκηνικό, το οποίο «φιλοτεχνείται» διαρκώς «εμπλουτίζεται» και συμπληρώνεται, αρχίζει να εμφανίζει σημαντικές ομοιότητες με αντίστοιχα περιβάλλοντα τριτοκοσμικών κρατών, ή έστω άγνωστων στους περισσότερους περιφερειών των πιο φτωχών επαρχιών των χωρών της Βαλτικής, που είναι ταυτόχρονα μέλη της Ε.Ε. 

Και όπου, χωρίς καμιά αμφιβολία, υπάρχει και εκεί, πλεονάζον πολιτικό προσωπικό, που δεν διστάζει να ποζάρει σε φωτογραφικά στιγμιότυπα, όπως σε τοπικό επίπεδο συμβαίνει, περιφέροντας τόσο ελαφρά και χωρίς ίχνος περισυλλογής, ή έστω αυτοκριτικής, ή αυτοσυγκράτησης, την ήσυχη συνείδηση και την ηρεμία της εσωτερικής δύναμης, στις οποίες οφείλεται η αποφασιστικότητα και η αποτελεσματικότητά τους. Δεν είναι ολοφάνερο ότι αυτό συμβαίνει και στην Καστοριά;

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 12 Δεκεμβρίου 2013, αρ. φύλλου 719.