ΟΔΟΣ: Το τρίτο κακο

΄

ΟΔΟΣ 16.3.2017 | 877

Η αφορμή σε κάθε περίπτωση είναι άχαρη. Η ανάλυση σε κάθε εγκληματικό γεγονός, ειδικά σε ένα φόνο, όπως αυτόν της εκτέλεσης του άτυχου οδηγού ταξί στην περιοχή Λεύκης την περασμένη Παρασκευή, και ειδικά σε ένα πολύ νωπό γεγονός, είναι πράξη παρακινδυνευμένη. Κατά κανόνα στοχεύει στην ικανοποίηση αναγκών της κοινωνικής συνοχής: Όσο πιο αποτρόπαιο είναι το διαφορετικό ή το ίδιο το έγκλημα, τόσο η μάζα ανανεώνει τους δεσμούς και τα δεσμά της. Πρόκειται για μια «φυσιολογική» λειτουργία.

Μόνο που εν προκειμένω τα γεγονότα είναι διαφορετικά. Πολύ διαφορετικά. Συνέβησαν στην Καστοριά και μετά τον πρώτο υπέρμετρο θόρυβο ήδη άρχισε να επικρατεί η σιωπή. Οπότε η κοινωνική υποκρισία απλώνει το πέπλο της. Για παράδειγμα, ο δολοφονημένος ταξιτζής αποτελεί την μεγάλη απώλεια. Το θύμα. Και μάθαμε τα πάντα –ή σχεδόν τα πάντα– γι’ αυτόν. Όνομα, επώνυμο, οικείους και συγγενείς, φίλους, συναδέλφους.

Ο θύτης όμως, δηλαδή ο δράστης, ο εκτελεστής, ο δολοφόνος, εξακολουθεί να παραμένει επίσημα απολύτως ανώνυμος. Ή περίπου ανώνυμος. Κανείς δεν ομιλεί για φίλους, συναδέλφους οικείους.
Και αυτή είναι η υποκρισία, η οποία θωρακίζεται στην σκιά των ιδιοτήτων του δράστη: «ειδικός φρουρός», «αυτός που είχε πυροβολήσει τον Ν. Μαζιώτη» κ.ο.κ. Μόνο στις ιδιωτικές συζητήσεις αναφέρονται και τα υπόλοιπα γνωστά πια: Ποιοι είναι οι γονείς του, η σύζυγος και το περιβάλλον του, αλλά και το κοινωνικό background του. Και πώς μέσω αυτών, υπάρχει ένα είδος διπλής ασυλίας στην μεταχείρισή του, από τα τοπικά και όχι μόνο αυτά ΜΜΕ: Αστυνομία και Υπερκόσμια.

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι, όπως σε κάθε περίπτωση, ο κατηγορούμενος της Καστοριάς, έστω και εάν ομολόγησε την αποτρόπαια πράξη του, -όσο την ομολόγησε βέβαια- είναι ιερό πρόσωπο. Όπως και κάθε κατηγορούμενος. Ωστόσο, θα είναι μια ακόμη υποκρισία να μην παρατηρηθεί, ότι εάν επρόκειτο για οποιοδήποτε άλλο, έναν απλό έλληνα πολίτη, χωρίς τις διπλές πλάτες, πόσο μάλλον εάν επρόκειτο για λαθρομετανάστη, για πρόσφυγα, για μελαμψό τέλος πάντων, -και κατά προτίμηση μουσουλμάνο, αλλά ακόμη και για Αλβανό, τα «τέρας», «κτήνος», «ψυχρός δολοφόνος» κ.ο.κ. θα ήταν ελάχιστα μόνο από τα κοσμητικά επίθετα που θα συνόδευαν κάθε αναφορά σ’ αυτόν.

Ιδίως μάλιστα αν ο δράστης επικαλούνταν ότι δεν είχε καμία προσωπική διαφορά με το θύμα του και ότι τον εκτέλεσε για μόλις 200 ευρώ. Εκεί ακριβώς βρίσκεται το θέμα για την ΟΔΟ, και όχι τόσο στα πραγματικά κίνητρα του κατηγορούμενου δράστη, ο οποίος αν δεν λέει την αλήθεια, τότε δύο είναι οι εκδοχές: είτε κρύβει κάτι πολύ προσωπικό, το οποίο δεν τολμά να το επικαλεστεί ούτε ως κίνητρο που θα ελάφρυνε την θέση του. Είτε φοβάται να μιλήσει.

Πάντως βρέθηκε –λέει– και μάρτυρας συνάδελφός του, εδώ στην Καστοριά, που τον είχε ακούσει –λέει– να συνομιλεί στο τηλέφωνο και να αναφέρει πόση ανάγκη είχε αυτά τα 200 ευρώ. Για τα οποία, αν αληθεύει η εκδοχή του δράστη, την επόμενη ημέρα, ο δράστης με την διπλή κοινωνική ευθύνη, εκτέλεσε εν ψυχρώ έναν αθώο άνθρωπο. Επιφέροντάς του ένα τόσο ταπεινό θάνατο ανάλογο με αυτόν του προξένου στο «κάτω από το Ηφαίστειο» του Μάλκολμ Λόουρυ.

Συνεπώς, το θέμα εκφεύγει της προσωπικής διαφοράς. Εγγίζει την ίδια την Αστυνομία, όσο και την Καστοριά. Μόλις έξι μήνες από τον Σεπτέμβριο του 2016, όταν ένας άλλος αστυνομικός στην Καστοριά είχε συλληφθεί με 124 κιλά κάνναβη, έρχεται να προστεθεί αυτό το συμβάν που διασαλεύει την Αστυνομική Διεύθυνση Καστοριάς. Δύο κρούσματα σε μικρό χρονικό διάστημα. Κανείς δεν μπορεί να είναι προκαταβολικά βέβαιος, αν η μοναδική σύμπτωση είναι ότι αφορούν την τοπική Αστυνομία.

Συμβαίνει κάτι; Και εάν γίνει δεκτή η πολύ εύπεπτη εξήγηση ότι, μέλος της αστυνομικής δύναμης έχει το ψυχικό και ηθικό σθένος, να εκτελέσει εν ψυχρώ με το υπηρεσιακό του περίστροφο, έναν αθώο άνθρωπο της Καστοριάς για 200 ευρώ που αναζητούσε, υπάρχει περίπτωση άλλοι να μην αντέχουν στον πειρασμό, όταν τους προσφέρονται 200 ή και πολύ περισσότερα ευρώ; Αυτό είναι συνεπώς ένα ακόμη θέμα –έξω από την αμιγή προσωπική διάσταση που προσέλαβε η τραγωδία και αφορά εμπλακέντες και τις οικογένειές τους.

Και την διάσταση αυτή, που αφορά πρωτίστως την Καστοριά και το αίσθημα ασφάλειας, και επεκτείνεται στα εσωτερικά της Αστυνομίας, οφείλει να διαλευκάνει τόσο η Ανάκριση, όσο και η ίδια η Αστυνομία, και το θέμα να περάσει σε άλλα κλιμάκια. Το ότι κάτι δεν πάει καλά, δεν χρειάζεται τρίτο κακό, για να αρχίσει να απασχολεί. Χρειάζεται;

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 16 Μαρτίου 2017, αρ. φύλλου 877.
Φωτογραφία:  Derek Overfield

Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

• Ληστεία υποστηρίζει ο ειδικός φρουρός το κίνητρο
• ΟΔΟΣ: «Διαδραστικές» συμπεριφορές [II]