ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΗΧΙΩΝ: Απώτερες επιπτώσεις ενός συντελεσθέντος εγκλήματος

ΟΔΟΣ 22.11.2018 | 961

Τό συντελεσθέν ἔγκλημα, ἡ ἐπονείδιστος συμφωνία, ἡ ὁποία φέρει τήν ὀνομασία συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, μεταξύ Ἑλλάδος καί πΓΔΜ γιά τήν ὀνομασία τήν ὁποίαν θά πρέπει νά φέρει ἐφεξής ἡ δευτέρα τῶν συμβαλλομένων ὥστε νά μπορεῖ νά γίνει μέλος τόσο τοῦ ΝΑΤΟ ὅσο καί νά ἐνταχθεῖ μελλοντικά στήν ὁμάδα τῶν κρατῶν τής Εὐρωπαϊκής Ένώσεως, εἶναι μία λίαν ἐπονείδιστος συμφωνία, ἡ ὁποία συνάφθηκε μυστικά μεταξύ τῆς κυβερνήσεως τῆς πΓΔΜ καί τῶν δύο μωροφιλόδοξων πολιτικῶν τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, τοῦ πρωθυπουργοῦ καί τοῦ πρώην ὑπουργοῦ τῶν Ἐξωτερικῶν, χωρίς ἐνημέρωση καί διαβούλευση μέ τόν ὑπόλοιπο πολιτικό κόσμο, τά κόμματα τῆς ἀντιπολιτεύσεως, τά μέλη τῆς κυβερνήσεώς τους ἀλλά καί τό κυριώτερο χωρίς νά ὑπολογίσουν τήν ἀντίδραση τῆς κοινής γνώμης τοῦ πληθυσμοῦ, ὁ ὁποῖος ἐκφράσθηκε ἀντίθετος στήν ἀπέσχυντο αὐτή συμφωνία, τόσο μέ τά πολυπληθέστατα συλλαλητήρια στήν Θεσσαλονίκη καί Ἀθῆνα καί ὅπως δείχνουν μέχρι καί σήμερα οἱ διάφορες δημοσκοπήσεις.

Ὁ μέν πρῶτος τῶν Ἑλληνων διαπραγματευτῶν ἀμόρφωτος, ὅπως τόν χαρακτήρισε ἀρθρογράφος τῆς «Καθημερινῆς» (*), τελείως ἀδαής τοῦ Μακεδονικοῦ ζητήματος, πιθανῶς μέ ἐλάχιστες μόνον γνώσεις, αὐτές πού διδάχθηκε κατά τήν θητείαν του στήν ΚΝΕ, φιλόδοξος, μέ ἀρχικές φιλοδοξίες, ὅταν ἀνέλαβε τήν διακυβέρνηση τῆς χώρας, νά ἀναμορφώσει τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση καί νά τήν καταστήσει σοσιαλιστική, ἀφοῦ ἔφερε τήν χώρα στά πρόθυρα τῆς χρεωκοπίας, ἔκαμε τήν περίφημη kolotoumpa καί ἔκτοτε κατέστη τό πλέον πειθήνιο ὄργανο τῶν Δυτικῶν, τόσο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως ὅσο καί τῶν ΗΠΑ. Ἡ ἄκρατη φιλοδοξία του νά θεωρηθεῖ ὡς ἕνας στιβαρός ἡγέτης, καθῶς καί ἡ ἐπιθυμία του νά ἐξυπηρετήσει τά σχέδια καί τίς ἐπιθυμίες τῶν Εὐρωπαἰων ἡγετῶν νά συνάψει συμφωνία γιά τό ὄνομα τῆς πΓΔΜ, τόν ὁδήγησαν σέ στρεβλές ἀποφάσεις σέ σημεῖο ὥστε νά ἀποδεχθεῖ, σέ μία φάση τῶν διαπραγματεύσεων και τήν ὀνομασία τῶν πρώτων τῶν συμβαλλομένων ὡς «Μακεδονία τοῦ Ἴλιντεν».

Ὁ ἕτερος τῶν ἑλλήνων διαπραγματευτῶν ἤταν ὁ τέως πλέον ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν κ. Νίκος Κοτζιᾶς. Ὁ κ. Κοτζιᾶς εἷναι ἕνας πολύ μορφωμένος ἄνθρωπος, καθηγητής στό Πανεπιστήμιο τοῦ Πειραιά. Σύμφωνα μέ τήν «Καθημερινή» (**) τό 1974, μετά τήν ἀποκατάσταση τῆς Δημοκρατίας, ἐντάχθηκε στην ΚΝΕ. Ὑπῆρξε ἱδρυτικό στέλεχος τοῦ ΚΚΕ κατά τήν ἐπανασύστση τοῦ κόμματος τό 1974, διετέλεσε θεωρητικός τοῦ κομμουνισμοῦ καί ἱδεολογικός καθοδηγητής στελεχῶν τοῦ κόμματος. Ὑπηρέτησε στό ὑπουργεῖο τῶν Ἐξωτερικῶν ὡς εἰδικός συνεργάτης στήν κυβέρνηση τοῦ Γεωργίου Ἀνδρ. Παπανδρέου. 

Ὁ κ. Κοτζιᾶς ὡς μορφωμένος ἄνθρωπος, ἐπιστήμων καί θεωρητικός τοῦ κομμουνισμοῦ πρέπει νά γνωρίζει πολύ καλά τό «Μακεδονικό ζήτημα», ὅπως πολύ καλά γνωρίζει καί τίς ἀπόψεις τῆς τέως Σοβιετικῆς Ἔνωσης ὡς πρός τό «Μακεδονικό», τίς θέσεις τῶν κομμουνιστκῶν κρατῶν περί τῆς αὐτοδιαθέσεως καί αὐτοπροσδιορισμοῦ τῆς ταυτότητος τῶν κατοίκων τῆς πΓΔΜ, τήν πολιτική τοῦ Τίτο καί τόν σκοπό τῆς ἱδρύσεως ἀπό αὐτόν τῆς αὐτοκαλούμενης «Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας», τίς ἀλυτρωτικές βλέψεις τοῦ κράτους αὐτοῦ μέ τήν προσάρτηση καί τοῦ τμἠματος τῆς Μακεδονίας τό ὁποῖο ἐπεδικάσθηκε στήν Ἑλλάδα μετά τούς βαλκανικούς πολέμους καί ὡς ἐκ τούτου δέν ἔπρεπε ἐπ’ ουδενί νά ὑπογράψει μιά τόσο ἐπώδυνη καί ἐπιζήμια γιά τήν χώρα μας συνθήκη».

Οἱ διαπραγματευτές τῆς κυβερνήσεως τῶν Σκοπίων, ὁ πρωθυπουργός κ. Ζάεφ καί ὁ ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν κ. Δημητρώφ, ἀπεδείχθηκαν περισσότερο δημοκρατικοί καί κοινοβουλευτικοί ἄνδρες τῶν ἡμετέρων, πρωθυπουργοῦ καί ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν. Ἀπό τά πρακτικά (τῆς πΓΔΜ) τά ὁποία ἤλθαν στήν δημοσιότητα καί ἀπό τά ὁποία πληροφορηθήκαμε καί μάθαμε πολλά ἀπό αὐτά πού διημείφθησαν κατά τήν περίοδο τῶν διαπραγματεύσεων, ὁ κ. Ζάεφ προέβηκε σέ ἐπανειλημμένες συσκέψεις μέ τόν πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας τῆς πΓΔΜ καί διάφορους αξιωματούχους τῆς κυβερνήσεώς του καί ἄλλους καί ἔθεσε τό θέμα τῆς ἀλλαγῆς τοῦ Συντάγματός τους στήν κρίση τοῦ λαοῦ τῆς χώρας του προκαλῶντας δημοψήφισμα.

Ἀπό τά δημοσιευθέντα αὐτά πρακτικά τῶν συσκέψεων αὐτῶν πληροφορηθήκαμε γιά τήν ἐνδοτικότητα τῶν ἡμετέρων διαπραγματευτῶν. Ἀντί νά ἐκμεταλλευτοῦμε τήν συγκυρία τῆς ἐπιθυμίας, ἐξ ἀδηρίτου ἀνάγκης, τῆς πΓΔΜ νά γίνει μέλος τοῦ ΝΑΤΟ καί τῆς οἰκογενείας τῶν μελῶν-κρατῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, καθῶς καί τῆς ἐπιθυμίας καί προτροπής μετ’ ἐπιτάσως τῶν ΗΠΑ καί τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως νά συναφθεῖ ἡ συμφωνία αὐτή καί νά ἀπαιτήσουμε καί συνάψουμε μιά συμφωνία ἡ ὁποία νά ἐξασφαλίζει τά συμφέροντα τῆς χώρας μας καί τήν ἀποτροπή διά παντός τοῦ ἰδεολογήματος τῶν ἐθνικιστῶν τῆς πΓΔΜ τοῦ «μακεδονισμοῦ», τῆς μακεδονικῆς δήθεν ταυτότητός των καί τοῦ ἀλυτρωτισμοῦ, τούς παραχωρήσαμε περισσότερα καί ἀπό αὐτά τά ὁποία εἴχαν θέσει ὡς κόκκινες γραμμές γιά τήν διαπραγμάτευση. 

Ὁ κ. Κοτζιᾶς παραχώρησε «Μακεδονική ταυτότητα» ἤτοι μακεδονική ἰθαγένεια στούς σλάβους κατοίκους τοῦ ἐδαφικοῦ τμήματος τῆς Μακεδονίας, τό ὁποῖο ἀποτελεῖ μέρος τῆς ἐπικράτειας τῆς πΓΔΜ· γνωρίζοντας πολύ καλά ὅτι οἱ Σλάβοι κατέβηκαν καί ἐγκαταστάθηκαν στήν περιοχη αὐτή τόν 6ο μέ 7ο αἰῶνα μ.Χ. Ἐπίσης ἀποδέχθηκε ἤ μάλλον χάρισε στούς Σκοπιανούς, γιατί δέν ὑπῆρχε στήν ἀτζέντα τῶν διαπραγματεύσεων, νά ὀνομάζεται ἡ φτιαχτή σλαβωνική γλῶσσα τοῦ κράτους αὐτοῦ ως «Μακεδονική».

Ὁ κ. Ζάεφ στήν ρύμη τῶν λόγων του κατά τήν προσπάθειά του νά πείσει τοῦς συμπατριῶτες του νά ὑπερψηφίσουν τό δημοψήφισμα, εἶπε ὅτι ἡ συμφωνία αὐτή ἐκπληρώνει τίς ἐπιθυμίες καί τά ὄνειρα τῶν παππούδων τους, ἐγώ δέ (ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ νά ἐκφράσω τήν γνώμη μου) λἐγω ὅτι δέν ἐκπληρώθηκαν μόνον τά ὄνειρα τῶν παππούδων τῶν νύν κατοίκων τῶν Σκοπίων, ἀλλά ἐκπληρώθηκε καί ἡ ἀπόφαση τῆς 3ης Κομμουνιστικῆς Διεθνούς (Κομιντέρν) τήν ὁποία προσυπόγραψε καί τό δικό μας ΚΚΕ.

Ἡ συγκυρία ἦταν εὐνοϊκή καί γιά τήν κυβέρνηση τῶν Σκοπίων γιατί ἡ ὑπό τόν κ Ζάεφ κυβέρνηση ἐμφανίσθηκε μετριοπαθής, ἀπεμπόλησε τίς ἀκρότητες τῆς ἐθνικιστικῆς κυβέρνησης τοῦ ἐθνικιστοῦ καί τέως προέδρου τοῦ κόμματος VMRO τό ὁποῖο εἶναι θιασώτης τοῦ «μακεδονισμοῦ», τοῦ ἀλυτρωτισμοῦ καί τῆς προσαρτήσεως τοῦ ἑλληνικοῦ τμήματος τῆς Μακεδονίας στήν ΠΓ ΔΜ, ὑποσχέθηκε ἐξάλειψη διαφόρων συμβόλων, ὀνομασιῶν δημοσίων ὁδῶν καί λοιπῶν πού παραπέμπουν στον «μακεδονισμο», εἶχε καί ἔχει τήν ἀπόλυτη στήριξη τῶν ΗΠΑ καί τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ὄπως αὐτό ἀποδείχθηκε ἐμφανῶς καί μέ ἐξωφρενικό τρόπο στίς προτροπές, πιέσεις καί μέ ταυτόχρονες ὑποσχέσεις οἰκονομικῆς εὐημερίας τῶν κατοίκων τῆς χώρας αὐτῆς γιά νά ψηφίσουν ὑπέρ στό δημοψήφισμα· καί στήν συνέχεια στήν πρώτη ψηφοφορία στήν βουλή τῶν Σκοπίων γιά τήν συνταγματική ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματός τους.

Ἡ κυριώτερη ὅμως γι’ αὐτοὐς συγκυρία ἦταν καί εἶναι ἡ διακυβέρνηση τῆς Ἑλλάδος ἀπό τήν ἀριστερή κυβέρνηση τοῦ ΣυΡιζΑ, ἡ ὁποία εἶναι πρόθυμος νά ὑπογράψει τήν διαβόητη αὐτή συνθήκη, ὅπως τό ἔθεσε σαφῶς σέ μία ἐκ τῶν συσκέψεων τῶν σκοπιανῶν ἀξιωματούχων ὁ κ. Ζάεφ λέγοντας στούς ἀντιφρονοῦντες ὅτι: «ἡ μόνη εὐκαιρία γιά νά ἐπιτευχθεῖ ἡ συμφωνία εἷναι τώρα μέ κυβέρνηση ΣυΡιζΑ στήν Ἑλλάδα, γιατί μέ ἄλλη κυβέρνηση θά εἶναι ἀδύνατο νά πετύχουμε μιά συμφωνία».

Ἡ κυβέρνηση καί ὁ κόσμος τοῦ ΣυΡιζΑ, καθῶς καί μερικοί ἄλλοι ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ συμφωνία αὐτή εἶναι ἐπωφελής γιά τήν χώρα μας γιατί ἀπορρίπτει τό ἰδεολόγημα τῶν Σκοπιανῶν ὅτι δῆθεν εἷναι ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Μακεδόνων καί τοῦ πολιτισμοῦ των, ἀλλάζουν στό Σύνταγμα τῆς χώρας τους τήν ὀνομασία «Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας» καί τό ἀντικαθιστούν μέ τό «Δημοκρατία τῆς Βόρειος Μακεδονίας» καί ἀπαλείφουν ἀπ’ αὐτό τα ἄρθρα τά ὁποία αναφέρονται σέ ἀλυτρωτισμό καί βλέψεις ἑνιαίου Μακεδονικοῦ κράτους μέ τήν προσάρτηση σʹ αὐτούς καί τοῦ ἑλληνικοῦ τμήματος τοῦ ἐδαφικοῦ χώρου τῆς Μακεδονίας. Γι’ αὐτό ὅμως γιά τό ὁποῖο ἐπαίρονται ὅτι ἐπέβαλαν στήν ἄλλη πλευρά εἶναι τό διαβόητο erga omnes, δηλαδή τό νέο ὄνομα «Βόρειος Μακεδονία» νά χρησιμοποεῖται παντοῦ καί πάντοτε.

Πλήν ὅμως πρίν ἀκόμη ἀλέκτωρ λαλήσει καί πάει στήν βουλή τῶν Σκοπίων ἡ συνθήκη γιά τήν συνταγματική ἀλλαγή, οἱ Σκοπιανοί ἄρχισαν τίς παρασπονδίες. Οἱ Ἕλληνες διαπραγματευτές, ἐν τῇ ἀγνοίᾳ τους ὁ μέν καί τήν ὑπερτροφική φιλοδοξία του ὁ δέ νά παίξει τόν ρόλο τοῦ σύγχρονου Ταλεϋράνδου στά Βαλκάνια, ξέχασαν ὅτι τόσο ὁ κ. Ζάεφ ὅσο καί ὁ κ. Δημητρώφ, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται τώρα ὡς διαλακτικοί καί πρόθυμοι νά προβοῦν στίς ἀναγκαῖες ὑποχωρήσεις, εἶναι ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ἀνδρώθηκαν μέ τό ἰδεολόγημα τοῦ «μακεδονισμοῦ», τόν ἐπεκτατισμό τῆς χώρας τους καί τόν ἀλυτρωτισμό.

Ὁ κ. Ζάεφ καθʹ ὅλην τήν διάρκεια ἀπό τῆς ὑπογραφῆς τῆς συνθήκης μέχρι καί τῆς πρώτης ψηφοφορίας στήν βουλἠ τῶν Σκοπίων γιά τήν συζήτηση τῆς ἀναθεωρήσεως ἤ ὄχι τῆς συνθήκης, σἐ ὅλες τίς ὁμιλίες του, τόσο στό ἐσωτερικό τῆς χώρας του ὅσο καί στό ἐξωτερικό, καθῶς καί στίς διάφορες δηλώσεις του, εἶναι ζήτημα ἐάν ἀναφέρθηκε μία ἤ δύο φορές στό ὄνομα «Βόρειος Μακεδονία». Πάντοτε ἀναφερότανε ἁπλῶς στό ὄνομα Μακεδονία καί στόν λαό του ὡς Μακεδόνες καί μόνον Μακεδόνες, χωρίς οὔτε μία φορά νά ἀναφέρει τήν σλαβική τους καταγωγή.

Ἀντιθέτως ὁ ὑπουργός του τῶν Ἐξωτερικῶν κ. Δημητρώφ σέ ὁμιλία του παραδέχθηκε ὅτι ἡ γλῶσσα τους παρʹ ὅλην τήν ὀνομασία της ὡς «Μακεδονική», τήν ὁποία παραχώρησαν οἱ διαπραγματευτές μας, ὡς μή ὤφειλαν, ἐν τῇ μεγαλοστομία τους γιά τήν εἰρηνική διαβίωση τῶν λαῶν τῆς Βαλκανικῆς καί τῆς εὐημερίας των (πλήν τοῦ δικοῦ μας) δήλωσε ὅτι ἡ γλῶσσα τους εἷναι μία ἀπό τίς σλαβωνικές γλῶσσες τῆς περιοχής. Ἡ δήλωση αὐτή τοῦ κ. Δημητρώφ οὔτε ἀφελἠς ἦταν οὔτε τοῦ ξέφυγε. Εἶχε, κατά τήν γώμη μου, τόν σκοπὀ της γιατί ὅ,τι λένε καί πράττουν ἔχει τόν ἀπώτερο σκοπό του. 

Στό πρῶτο Πανσλαβιστικό συνέδριο, τό ὁποῖο διργανώθηκε στήν Πράγα τό 1865, διατυπὠθηκε τό δόγμα, τό ὁποῖο ἰσχύει ἔκτοτε σʹὅλους τούς σλαβικοῦς λαούς, ὅτι σέ ὅποια χώρα ὁμιλεῖται σλαβική γλῶσσα αὐτή ἡ χώρα πρέπει νά περιέλθει σέ σλαβική κυριαρχία. Μετά ἀπό μερικά χρόνια, ἀνάλογα μέ τίς γεωπολιτικές συνθῆκες τῆς ἐποχῆς, ποιός θά ἐμποδίσει, ἄν δέν προτρέψει τήν «Βόρειο Μακεδονία» ἐάν, ὅ μή γένοιτο, ἐπικυρωθεῖ ἡ συμφωνία καί ἀπό τίς βουλές τῶν δύο συμβαλλομένων νά ἀπαιτήσει καί προσπαθήσει νά προσαρτήσει ὅλην ἤ ἔστω τμῆμα τῆς Μακεδονίας μας μέ τό πρόσχημα ὅτι οἱ Μακεδόνες τοῦ Ἑλληνικοῦ τμήματος τῆς Μακεδονίας, ὡς Μακεδόνες ὁμιλοῦν τήν Μακεδονική γλῶσσα ἡ ὁποία εἷναι σλαβική γλῶσσα.

Ὁ κ. Ζάεφ σέ μία ὁμιλία του εἷπε στόν λαό του ὅτι μέ τήν συμφωνία αὐτή ἐκπληρώθηκαν οἱ ἐπιδιώξεις καί τά ὄνειρα τῶν παππούδων τους. Ἀπέφυγε ὅμως νά τούς πεῖ ὅτι τό ὄραμα καί οἰ ἐπιδιώξεις τῶν παππούδων τους, τῆς ἐποχῆς τοῦ Τίτο, τῆς Κομιντέρν καί τῶν σλαβο-μακεδονικῶν ἀνταρτικῶν σωμάτων πού ἐνσωματώθηκαν στόν «Δημοκρατικό Στρατό» τῶν κομμουνιστῶν, μέ τούς ὁποίους ὑπέγραψαν καί συμφωνία παραχωρήσεως Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν στά Σκόπια δέν ἐκπληρώθηκε. Καθόλου ἀπίθανο νά ἐκπληρωθεῖ μελλοντικῶς ὅταν στήν Ἑλλάδα ὑπάρχουν τόσοι πολλοί ἐθνομηδενιστές πρόθυμοι νά ἐνδώσουν στίς ἰδεοληψίες τους καί ἔξωθεν πιέσεις.

Δέν ἀναφέρομαι στό Brand name τῶν ἑλληνικῶν προϊόντων πού παράγονται στήν Μακεδονία μας γιατί τό ζήτημα παραπέμφθηκε στίς καλλένδες γιά μιά πενταετία καί εἶναι σίγουρο ὅτι θά τό κερδίσουν οἱ Σκοπιανοί στά διεθνῆ δικαστήρια, γιατί ὡς κράτος πλέον πού θά φέρει ἐπισήμως τό ὄνομα «Βόρειος Μακεδονία» θά ὑπερέχουν νομικῶς ἀπό μία ἐπαρχία τῆς Ἑλλάδος μέ τό ὄνομα Μακεδονία.

Ὅσον ἀφορᾶ τούς δικούς μας διαπραγματευτάς, ὡς γαλαντόμοι, ἄρχοντες θά λέγαμε στήν Καστοριά, ἔδωσαν τά πάντα χωρίς κανένα οὐσιαστικό ἀντάλλαγμα, γιατί καί τό erga omnes ἀποδείχθηκε φαινάκη γιατί ἤδη ἄρχισαν οἱ Σκοπιανοί νά μή τό τηροῦν. Ἄρχισαν ὅμως οἱ συμμορφώσεις τῶν ἡμετέρων στά τῆς συνθήκης. Ὁρίστηκε ἡ ἐπιτροπή ἡ ὁποία θά ἀπαλείψει, σέ συνεργασία μέ ἀντίστοιχο ἐπιτροπή τῶν Σκοπίων, ἀπό τά σχολικά βιβλία κάθε τί τό ἐθνικιστικό καί ἀλυτρωτικό, σάν ἐμεῖς νά εἴχαμε ποτέ ἤ ἔχουμε ἀλυτρωτικές βλέψεις γιά τά Σκόπια. 

Ἐπίσης ἕνα δυσάρεστο περιστατικό συνέβη φέτος. Ἡ Ὁμοσπονδία τῶν Δυτικομακεδονικῶν Σωματείων Ἀθηνῶν διοργανώνει κάθε μήνα Ὀκτώβριο, ἀνελιπῶς ἀπό τό 1994, ἡμέρα μνήμης πρός τιμή τῶν θυμάτων καί ἀγωνιστῶν τοῦ Μακεδονκοῦ Ἀγῶνος. Ἡ ἐκδήλωση αὐτή, ἡ μόνη πού γίνετα στήν Ἀθήνα γιά τόν Μ.Α. ἀποτελεῖ κατά κάποιο τρόπο καί τήν, ὡς ὤφειλε, ἐπίσημη ἐκδήλωση τῆς Πολιτείας, μιά καί ἐκπροσωποῦνται συμμετέχοντες ἡ Πολιτειακή καί οἱ πολιτικές καί στρατιωτικές Ἀρχές καταθέτοντες καί στεφάνια στό μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιῶτου. Φέτος γιά πρώτη χρονιά, μετα ἀπό 24 χρόνια, ὁ πρόεδρος τῆς Βουλής τῶν Ἑλλήνων ἀπαξίωσε νά ἐκπροσωπηθεῖ καί νά καταθέσει στεφάνι. Τά σχόλια δικά σας. 

Ἐάν παρʹ ἐλπίδα ἔλθει στήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων ἡ συμφωνία πρός ἐπικύρωση καί ψηφισθεῖ, τότε θά εἴμαστε μάρτυρες καί ἄλλων τέτοιων ἐνεργειῶν.

(*) Στέφανος Κασιμάτης, Καθημερινή τῆς Κυριακῆς 21/10/2018 

(**) Παύλος Παπαδόπουλος, Καθημερινή τῆς Κυριακῆς 21/10/2018

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 22 Νοεμβρίου 2018, αρ. φύλλου 961

Σχετικά:

• ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Απώτερες επιπτώσεις ενός συντελεσθέντος εγκλήματος [ΙΙ]